Aan creativiteit heeft de ontwerpafdeling van Google geen gebrek. De ingenieurs hebben in al die jaren al heel wat grapjes en games verstopt in de zoekmachine. Inmiddels strekt het repertoire van paaseieren, zo worden deze verborgen schatten genoemd, zich uit over het volledige platform.

Easter eggs zijn boodschappen, spelletjes of grappen die verborgen zitten in een computerprogramma, een website of een game. Het is de bedoeling dat je ze vindt door er expliciet naar te zoeken, maar vaak worden ze toevallig gevonden. Nuttig zijn ze nooit. Maar is dat nodig?  

Geef opdrachten

Askew betekent in het Engels scheef. Als je in de zoekmachine het woord askew typt, krijg je niet alleen de vertaling van het woord. Google toont de resultaten ook een beetje scheef. Maar ach, zoals grootmoeder altijd zei: “Schoon scheef is ook schoon.”

Om het Google-scherm een rondje te laten draaien, tik je Do a barrel roll en druk je op Enter. Wanneer je Dart Mission in het zoekvak tikt, verschijnt er ineens een satelliet die op een asteroïde afstevent en crasht. Daardoor kantelt de inhoud van het Google-venster een beetje. Deze laatste paasei is bedoeld als ode aan de DART-missie van NASA.

Ineens verschijnt er een satelliet die op de asteroïde afstevent.

Pac-Man

Om de dertigste verjaardag van Pac-Man te vieren, maakte de zoekgigant het mogelijk om je tijd heerlijk te verprutsen met dit spel. De game is nog steeds actief. Je tikt Pac-Man in het zoekvak, drukt op Enter en dan verschijnt de doodle. Daarna klik je op de blauwe knop Spelen en vervolgens bestuur je de Pac-Man met de pijltjestoetsen van het keyboard.

De muziek en de retro geluidseffecten horen erbij, maar als je omgeving hier gek van wordt, kun je het geluid uitzetten. Om het spel even te pauzeren, dubbelklik je ergens in het doolhof. Op dezelfde manier ga je ook weer verder. Als je de 255 levels hebt voltooid, krijg je het fameuze 256ste level te zien met het Game Over-scherm.

Bestuur de Pac-Man met de pijltjestoetsen.

Dino

Een van de klassiekste Google-paaseieren is de Dinosaur Game. De meeste mensen weten niet dat het spel bestaat, omdat het pas tevoorschijn komt als de internetverbinding uitvalt. Om het te spelen, zet je dus even de wifi-verbinding uit en dan tik je in Google Chrome een willekeurige zoekopdracht.

Nu verschijnt het bericht dat je geen internet hebt. Daarbij zie je een schattige T-rex staan. Gebruik de pijltoets omhoog of de spatiebalk om het beestje over obstakels te laten springen.

Er is ook een manier om de game toch online te spelen. Daarvoor ga je in je browser naar chrome://dino. Om het spel op je telefoon te spelen, tik je op de T-rex.

Dinosaur Game speel je als het internet wegvalt.

Patience en Snake

Bijna iedereen heeft ooit Solitaire of Patience op de computer gespeeld. Je kunt dit klassieke kaartspel rechtstreeks in Google Search spelen. Tik gewoon Solitaire of Patience in en druk op Enter. Bepaal eerst de moeilijkheidsgraad: Makkelijk of Moeilijk.

Er verschijnt een klein spelvenster bovenaan de zoekresultaten. Nu moet je op Spelen klikken en daarna kun je de kaarten stapelen in aflopende volgorde en afwisselende kleuren. Google houdt de tijd, de score en het aantal verplaatsingen bij. Het ziet er trouwens nog leuk uit ook.

Andere arcade-klassiekers zijn op dezelfde manier beschikbaar, zoals Snake en Boter, kaas en eieren (Tic Tac Toe). Bij die laatste is het mogelijk om een moeilijkheidsgraad te selecteren. Je kunt er ook voor kiezen om alleen of tegen een vriend te spelen.

Google houdt bij Patience de score en het aantal verplaatsingen bij.

Vliegsimulator

In Google Earth zit een erg leuke vliegsimulator. De allereerste release zat verborgen in een bètaversie, maar nu kan iedereen in de cockpit kruipen van een F16 of een propellervliegtuig. Er wel een voorwaarde: je moet eerst Google Earth Pro downloaden en installeren op je Windows-, Mac- of Linux-computer.

Open dan het menu Extra bovenaan en kies voor de opdracht Vluchtsimulator openen. Selecteer vervolgens een toestel en een van de beschikbare vliegvelden. Om te starten, druk je op de toets PageUp. Zolang je op de grond bent, kun je sturen met de toetsen Komma en Punt. Hiermee bedien je de linker- en de rechterrem.

Wanneer het toestel voldoende snelheid heeft, mag je opstijgen. Sturen doe je door de muis in het midden te plaatsen en te slepen naar links of rechts. Om te stijgen en te dalen, moet je even andersom denken. Om te stijgen, klik en beweeg je de muis naar beneden. Om te dalen, doe je dit andersom. Dit spel ondersteunt overigens ook een joystick. Dit is, zoals elke vliegsimulator, een technisch spel. Raak dus niet gefrustreerd als je enkele keren crasht. Om te pauzeren, gebruik je trouwens de spatiebalk.

//05vliegsimulator.png//

We stijgen op vanaf Londen Heathrow.

Metronoom en tuner

Twee Google-paaseieren die bij elkaar horen zijn Google Tuner en Google Metronoom. Als je deze namen intikt, krijg je ze te zien. Tuner kun je bijvoorbeeld gebruiken om je gitaar te stemmen, want hij toont perfect de geluidstoon dat de computer via de ingebouwde microfoon registreert. Met de metronoom bepaal je de beat die door je luidspreker klinkt.

Het gaat om twee aparte online apps, maar we hebben ze hier samengevoegd.

Licht en donker

Een van de belangrijkste feesten in het hindoeïsme is Diwali. Daarmee wordt de overwinning van het licht op de duisternis gevierd, wat symbolisch staat voor de triomf van de wijsheid op de onwetendheid. Het feest gaat meestal gepaard met het branden van de typische Diwali-lampen. Typ Diwali in het zoekvak en klik op de lamp die de zoekresultaten voor je verlicht. Je kunt met de lamp ook de andere lampen aansteken.

Over licht en duisternis gesproken: heb je de laatste zonsverduistering gemist? Dan kun je deze alsnog bekijken als je Totale zonsverduistering 2024 in het zoekvak tikt.

Met de eerste lamp kun je de andere aansteken.

Trivia

Ook de zoekopdracht I’m feeling curious is een leuk paasei van Google. Daarmee krijg je willekeurig interessante feiten of trivia waarnaar je wellicht zelf nooit zou hebben gezocht. Je ontdekt meer over wetenschap, geschiedenis of cultuur. Het zijn van die heerlijke feitjes waarmee je in de kroeg respect afdwingt.

Leuk feitje: alleen wilde bananen hebben zaadjes.

Laat de AI raden

Deze vorm van Pictionary vind je niet in Google Search. Je opent voor dit spel Google Quick Draw. Je krijgt twintig seconden de tijd om een specifiek object te tekenen, bijvoorbeeld een appel, een beer of een kangoeroe. Terwijl je tekent, blijft de AI raden wat je tekent. Op deze manier help je ook om Googles neurale netwerken te verbeteren.

Na zes seconden heeft de AI de klok herkend.

Kop of munt

Twijfel je in een bepaalde situatie tussen twee opties? Laat Google de beslissing voor je nemen. Typ Gooi een dobbelsteen of Kop of munt in het zoekvak. Google doet wat je vraagt. Natuurlijk kun je de rollende dobbelsteen ook gebruiken tijdens een gezelschapsspel. Wanneer je de knop Tools onder een van beide opties uitvouwt, krijg je nog meer kleine toepassingen, zoals een ademhalingsoefening (Mediteren) om in een minuut helemaal zen te worden.

Google gooit voor jou een muntje op.

Schimmel op je scherm

Een van de vreemdste paaseieren is The Last of Us. Iemand bij Google is blijkbaar fan van de gelijknamige HBO-serie. Typ deze titel in het zoekvak en wacht een seconde tot er een rode paddenstoel onder aan het scherm verschijnt. Soms valt hij weg, dus je moet goed kijken. Als je erop klikt, zie je hoe schimmels op je scherm groeien. Hoe vaker je klikt, hoe groter die schimmels worden. Je laat alles weer verdwijnen door op de rode X te klikken.

Met elke muisklik groeien er meer schimmels op je scherm.

Google Doodles

De schattige plaatjes die je boven de zoekbalk vindt, zijn doodles. Heel vaak zitten er paaseieren verstopt in deze doodles. Wanneer je in de zoekbalk Google Doodles invoert, krijg je een willekeurig Google Doodle-spel. Je weet nooit op voorhand welke game je krijgt. Vind je er eentje heel leuk, onthoud dan de naam om deze de volgende keer weer te kunnen laden. Je kunt ook naar de Google Doodle-site gaan om alle doodles te bekijken. Op dit adres vind je ook de doodles terug die op je verjaardagen te zien waren.

Laat je verrassen door een Google Doodle-spel.

Track de kerstman

Googles Santa Tracker gebruik je om met de jongste huisgenoten de reis van de kerstman te volgen. De echte tracking-functie wordt pas in december actief, maar nu kun je al enkele leuke spelletjes spelen. Er is het Sneeuwbalgevecht, Memory, Cadeautjes schieten, de Rendierrace, de Elfenvlucht, de Elf Jetpack en nog veel meer. Met elk spelletje scherp je vaardigheden verder aan, denk aan je reactievermogen en je geheugen. Het is ook mogelijk om de kerstman een make-over te geven.

Geniet van de vele spelletjes op Googles Santa Tracker.

Zwaartekracht

Google Gravity is ook een van de vele grapjes die in de zoekmachine verborgen zitten. In het zoekvak geef je de opdracht Google Gravity, maar je drukt niet op Enter. Onder het zoekvak staat de optie Ik doe een gok of I’m feeling lucky. Klik daarop om de zwaartekracht-animatie te laden. Het is een oude truc die al sinds 2009 bestaat. Het grapje is nog steeds heel goed.

Dit doet de zwaartekracht met de Google-homepage.

Atari Breakout

Breakout was echt een product van zijn tijd. Om de 37ste verjaardag van dit spel te vieren, heeft Google Breakout bij de paaseieren verstopt als een Google Search-ervaring. Je moet wel even weten hoe je het spel vindt.

Eerst typ je Atari Breakout in het zoekvak zonder op Enter te drukken. Dan klik je op de optie Ik doe een gok of I’m feeling lucky. Als je die laatste optie niet gebruikt, wordt het spel niet geladen. Breakout komt in een groot venster te staan. Als speler kun je de pijltjestoetsen van je toetsenbord of de muis gebruiken. De bedoeling is om door zo veel mogelijk blokken te breken. Je hebt vijf levens om de hoogste score te bereiken.

Ook het Atari Breakout-spel bereik je als Google-paasei.

De zin van het leven

Google weet alles. Blijkbaar ook het antwoord op de vraag naar de zin van het leven, het universum en alles. Dit is een knipoog naar het boek ‘The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy’ van Douglas Adams. Wanneer je answer to life the universe and everything als zoekopdracht ingeeft, verschijnt er een rekenmachine die aangeeft dat het antwoord op deze prangende vraag het getal 42 is.

Wat Adams ooit als grapje bedoelde, blijkt nu toch bittere ernst. Wetenschappers hebben een manier gevonden om vast te stellen of een comapatiënt binnen het jaar nog bij het bewustzijn kan komen. Er moet minimaal 42 procent hersenactiviteit zijn. Het eerste boek dat tot stand kwam via de boekdrukkunst bevatte 42 regels per pagina. Een Big Mac bevat 42 procent van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid zout. En Elvis stierf op 42-jarige leeftijd. I rest my case!

Hoe eenvoudig kan het antwoord op de vraag naar de zin van het leven, het universum en alles zijn?

Je smarthome hangt vol met slimme apparatuur en sensoren die je van alles over je huis vertellen, waardoor het haast zonde is dat je deze data alleen vanaf je smartphone of computer kunt aflezen. Een tablet aan de muur hangen kan een oplossing zijn, maar het kan nog een beetje moderner. In dit artikel lees je hoe je zelf een e-ink-scherm bouwt dat je overal in huis kunt neerzetten of ophangen.

Er zijn meerdere redenen om e-ink te gebruiken om informatie over je smarthome te tonen. Ten eerste zijn deze schermen niet voorzien van achtergrondverlichting, waardoor ze geen baken van licht in je kamer worden. Zo’n scherm is net zo subtiel als een foto aan de muur en kan bij het juiste formaat zelfs in een fotolijstje worden gestopt. Ten tweede is e-ink zeer energiezuinig: het scherm verbruikt alleen stroom als deze het de inhoud ververst. Laat jouw scherm de temperatuur in een kamer zien en blijft die urenlang stabiel? Dan wijzigt het scherm niet en verbruikt het bijna geen energie.

Compatibiliteit

Uiteraard is niet ieder smarthomesysteem compatibel met zelfgebouwde e-ink-schermpjes. In dit artikel gaan we uit van een smarthome met Home Assistant, een populair opensource-platform van Nederlandse makelij. Omdat Home Assistant opensource is, werkt het met tal van extra toepassingen en apparaten – waaronder de zeer flexibele ESP32-microcontroller. Dit zijn kleine apparaatjes die je met allerlei apparatuur kunt verbinden en vervolgens programmeert om door Home Assistant als slim thuisapparaat te worden gezien.

Home Assistant

Home Assistant is op allerlei soorten apparaten te installeren. Het bedrijf achter het systeem verkoopt de Home Assistant Green voor pakweg 130 euro. Dat is de simpelste oplossing, maar wie een ongebruikte Raspberry Pi in de kast heeft liggen, kan daar ook de Home Assistant-software op installeren. Een Raspberry Pi 3 is bruikbaar, maar een Pi 4 of 5 wordt geadviseerd. Groot voordeel van een Pi is dat Home Assistant in de officiële configuratiesoftware van de fabrikant zit verwerkt.

Je downloadt de Raspberry Pi Imager van www.raspberrypi.com/software. Bij het voorbereiden van je microSD-kaart kies je Other specific-purpose OS gevolgd door Home assistants and home automation. In de getoonde lijst selecteer je de software voor Home Assistant.

De Home Assistant Green is een alles-in-één-oplossing voor wie zijn smarthome op Home Assistant wil aansluiten.

Configuratie

Staat de software op je microSD-kaart, dan kun je deze in je Pi steken, de stroom aansluiten bij voorkeur een ethernetkabel aansluiten. In de browser van je computer open je dan http://homeassistant.local:8123 om het smarthomesysteem naar wens te configureren.

Je kunt binnen Home Assistant nagenoeg al je gebruikte slimme gadgets toevoegen, zoals de lampen van Hue, sloten van Nuki en verwarmingsknoppen van Tado. Voor apparaten die niet officieel worden ondersteund zijn er bijna altijd wel door fans gemaakte integraties die met het systeem communiceren. Over alle apparaten die gekoppeld zijn aan Home Assistant koppelt kun je later informatie laten weergeven op je e-ink-scherm.

Drie stukjes van de puzzel

Voor de bouw van je e-ink-display heb je drie zaken nodig. Ten eerste is er het scherm zelf. Hier gaan we uit van een 4,2inch-display van WaveShare. Deze is in meerdere webwinkels te koop voor rond de 35 euro. Andere schermen zouden ook moeten werken, maar van dit WaveShare-scherm is bekend dat meer mensen ze succesvol met Home Assistant hebben verbonden. Omdat je later afhankelijk bent van een stukje code, is het gunstig om een beproefde optie te kiezen.

Dit beeldscherm van WaveShare gebruikt e-paper, waardoor informatie net als bij een e-reader wordt getoond. Zeer zuinig en goed af te lezen in fel zonlicht.

Vergeet je HAT niet

Let er bij je aanschaf goed op dat je scherm voorzien is van een zogeheten E-Paper Driver HAT. Bij WaveShare zit dit er standaard op. HAT staat voor Hardware Attached on Top, een printplaatje dat extra functionaliteit aan je onderdeel geeft. In dit geval kun je de Driver HAT met een standaard ribbonkabel met het scherm verbinden, waarna je allerlei kleine pinnetjes hebt om snoertjes op aan te sluiten om weer met een andere device te verbinden. Snoertjes die je nodig hebt voor het laatste stuk van onze puzzel.

Met de speciale E-Paper Driver HAT kun je het beeldscherm aansluiten op andere apparaatjes, zoals de ESP32.

Microcontroller aansluiten

Als laatste hebben we een ESP32-microcontroller nodig. Door de kabels van de E-Paper Driver HAT te verbinden met de ESP32, kan het scherm met wifi verbinden en data ontvangen van Home Assistant. Bijna iedere ESP32 werkt, maar zorg er wel voor dat je model kleine cirkelgaatjes aan de zijkanten heeft. Deze heb je later nodig om te solderen. Dit vergt enige ervaring met een soldeerbout. Hoewel de HAT snoertjes heeft die je kunt vastpluggen, moet je de uiteindes vastsolderen aan verbindingspoortjes van de ESP32-module.

©Tomasz - stock.adobe.com

Deze ESP32 is een zogeheten microcontroller. Programmeer hem met de juiste firmware en hij kan ieder apparaat met Home Assistant verbinden.

ESPHome

Zijn je schermpje, de HAT en de ESP32 allemaal met elkaar verbonden? Dan is het tijd om de ESP32 te programmeren. Dat doen we met behulp van ESPHome, wat op zijn beurt weer in Home Assistant kan worden geïnstalleerd. Open in een browser het webadres van jouw Home Assistant en ga in de linkerbalk onderaan naar Instellingen / Add-ons. Druk rechtsonder op de knop voor de add-on-winkel, zoek ESPHome en installeer dat.

Druk na installatie op de knop Start. Klik daarna op Open Web UI te klikken. Je ziet het ESPHome Dashboard. Hier kun je de ESP32 configureren zonder geavanceerde programmeerkennis. Verbind je installatie met een usb-kabel aan Home Assistant en tik op New Device. Volg hierna de geboden stappen.

ESPHome is gebruiksvriendelijk vanwege het dashboard met alle opties.

YAML-configuratie

Wordt er om een YAML-configuratie gevraagd, plak dan de code getoond op de pagina die je vindt via www.kwikr.nl/epaperyaml. Voer de gegevens van je wifi-netwerk in. Dit configuratiebestand zorgt ervoor dat de ESP32 weet met welke pins hij voor je scherm moet communiceren en wat voor data er op het display getoond moeten worden. Standaard heeft dit bestand een configuratie met een plantensensor, koolmonoxidemeter, de huidige temperatuur en luchtvochtigheid in de ruimte. Door deze apparaten te vervangen door andere apparatuur die aan jouw Home Assistant is verbonden, kun je de inhoud van het display naar eigen smaak veranderen.

In een fotolijstje

Nu zou je e-inkscherm het moeten doen. Dan rest ons nog maar één ding: de gadget ergens in je huis neerzetten of ophangen. Met een beetje geluk kun je een fotolijstje vinden dat ruimte biedt aan het scherm, de HAT en de ESP32. Het 4,2inch-display is aan de buitenkant 103 bij 78,5 millimeter groot, waardoor hij ruim past in een lijstje voor een foto van klein formaat, 100 bij 150 millimeter.

Heb je een 3D-printer? Op www.printables.com vind je allerlei 3D-behuizingen voor de e-ink-schermen van WaveShare, van simpele standaarden tot aan elegante lijstjes voor aan de muur. Groot voordeel aan deze oplossingen is dat ze vaak gemaakt zijn om de ESP32 en HAT ook te integreren, waardoor alles mooi in één pakketje kan worden weggestopt.

Er zijn online tal van 3D-printbare hoesjes speciaal voor dit project te vinden, waaronder deze op printables.com van gebruiker G00TH.

Als je het belangrijk vindt dat je niet gevolgd wordt tijdens het internetten, kun je beter geen standaardbrowser als Microsoft Edge en Google Chrome gebruiken. Er zijn verschillende browsers die beweren speciaal te zijn ontworpen om je online sporen zo veel mogelijk te verbergen. In dit artikel bespreken we vier zelfbenoemde privacybrowsers en kijken we of ze hun beloftes waarmaken.

Brave

De op Chromium gebaseerde Brave-browser zorgt er (zonder dat je aan de instellingen hoeft te komen) voor dat de identificeerbare informatie die je browser naar websites en adverteerders stuurt (oftewel je 'fingerprint'), iedere keer weer compleet willekeurig is, zodat je niet betrouwbaar kunt worden geïdentificeerd. Volgens de website Cover Your Tracks worden vrijwel alle trackers geblokkeerd door de browser.

Desondanks vertrouwen sommige gebruikers Brave niet meer, doordat de browser verschillende controverses op zijn naam heeft staan. Zo kwam Brave in 2016 met een (optionele) functie die advertenties op websites blokkeerde, maar vervolgens verving door eigen reclames. Gebruikers kregen dus alsnog advertenties te zien, maar nu streek de browser daar zelf de inkomsten voor op.

Vier jaar later verving Brave zonder het te melden URL's naar sommige cryptosites door affiliatelinks (waar de browser geld mee verdient) en in 2023 kwam de browser in opspraak omdat het zijn VPN-dienst standaard installeerde bij gebruikers. Brave beweert overigens dat dit allemaal fouten betrof en heeft de controversiële veranderingen inmiddels teruggedraaid.

DuckDuckGo

De zelfbenoemde 'Private Browser' DuckDuckGo belooft net als de andere browsers in dit artikel dat je tijdens het surfen niet kan worden getraceerd. Toch scoort de browser op basis van de uitslagen van PrivacyTests.org minder goed dan andere privacybrowsers. Er worden met de standaardinstellingen maar iets meer trackers geblokkeerd en fingerprintgegevens verborgen dan bij reguliere browsers. In een recent onderzoek werd dan ook geconcludeerd dat DDG direct na de installatie 'middelmatige privacybescherming' biedt, terwijl de andere in dit artikel besproken browsers volgens de onderzoekers een hoge mate van privacybescherming bieden. Wel kun je je privacy via de instellingen opkalefateren.

DuckDuckGo maakt (net als veel andere privacybrowsers) standaard gebruik van zijn gelijknamige zoekmachine waarmee je incognito surft. Hoewel de zoekmachine de zoekindex van Microsofts Bing gebruikt, kan Microsoft hierdoor niet zien waar je naar zoekt. Deze zoekdeal met Microsoft zorgde in 2022 wel voor wat controverse, aangezien toen bleek dat DDG hierdoor de trackers van Microsoft niet mocht blokkeren. Kort nadat dit ontdekt werd, liet DuckDuckGo weten dat het de trackers van het bedrijf toch wel gaat blokkeren.

LibreWolf

LibreWolf is een aangepaste versie van Firefox die standaard een stuk meer privacyfuncties en een robuustere beveiliging biedt. Net als Brave komt de browser feilloos door de trackingtests van PrivacyTests.org heen, al laat je volgens Cover Your Tracks wel nog enkele vingerafdrukgegevens achter in LibreWolf.

Standaard worden alle gebruikersgegevens en cookies gewist na het sluiten van de browser, wat lang niet iedereen handig zal vinden, maar dat kan via de instellingen ongedaan gemaakt worden. Ook zijn de standaardinstellingen mogelijk dusdanig streng dat sommige websites onbruikbaar worden en er andere problemen ontstaan, zoals het niet kunnen inschakelen van de donkere modus. Volgens de ontwikkelaar kun je de meeste problemen verhelpen door de optie Resist Fingerprinting in de instellingen uit te schakelen, maar dat gaat natuurlijk wel ten koste van de privacy.

TOR

Als je écht zo anoniem mogelijk wil internetten, is TOR waarschijnlijk de beste keus. Voordat je een website bezoekt, wordt je 'bezoekaanvraag' eerst door meerdere lagen versleuteling gehaald voordat de pagina in kwestie wordt geladen. TOR anonimiseert alle fingerprints en blokkeert alle reclames en trackingscripts, waardoor het bijna onmogelijk wordt om iemands locatie of identiteit (bijvoorbeeld door middel van het IP-adres) te achterhalen. Niet zo gek, dus, dat TOR de populairste manier is om verborgen .onion-adressen (ook wel het darkweb genoemd) te bezoeken.

Deze verregaande privacyfocus gaat wel ten koste van de gebruiksvriendelijkheid. TOR is merkbaar langzamer dan reguliere browsers, omdat al je verzoeken eerst meerdere keren omgeleid worden zodat je onnavolgbaar blijft. Ook worden alle cookies na iedere sessie standaard gewist, waardoor je telkens met 'schone lei' begint en je veelgebruikte webadressen, inloggegevens en dergelijke steeds weer handmatig moet invullen. Doordat TOR álle trackers blokkeert, functioneert een groot aantal websites bovendien niet goed in deze browser, blijkt uit onderzoek van The Markup.

Lees ook: Hoe gaan populaire browsers om met je privacy?