Iedereen kent het wel, je hebt oude software en games voor Windows 98 liggen die niet meer draaien op je huidige systeem met Windows 7 of Windows 8. Toch is het via een kleine omweg mogelijk die klassieke game of handige software op je hypermoderne computer te laten draaien.

In dit voorbeeld laten we zien hoe we een game, ontwikkeld voor Windows 98, draaiende krijgen op een nieuw systeem. Een behoorlijk oud spel dus. Realistisch gezien zijn er grenzen aan hoe lang je oude software kunt blijven gebruiken. Uiteindelijk moeten ontwerpers van besturingssystemen een keuze maken tussen achterwaartse compatibiliteit en toekomstige mogelijkheden.

En toch is er een redelijke kans dat een programma dat in eerste instantie voor Windows 98 gemaakt was, zal werken onder Windows 7 of 8. Maar als het in 1998 al verouderd was, of destijds geschreven was om achterwaarts compatibel te zijn, dan zal het met de meeste huidige computers problemen geven.

De software installeren

Als je het programma probeert te installeren of te openen en een foutmelding te zien krijgt, zoals deze hieronder, dan is de kans groot dat je een 16-bit-programma in een 64-bit-omgeving probeert te draaien. Dat gaat niet.

©PXimport

Oorspronkelijk was Windows een 16-bit-omgeving en draaide het alleen 16-bit-software. Met Windows 95 werd het besturingssysteem 32-bit en kon het zowel 16-bit als 32-bit-programma's draaien. Windows Vista, 7 en 8 komen (of kwamen) allemaal in 32-bit en 64-bit versies (de versie die je krijgt hangt af van de processor van je pc). De 64-bit versies kunnen 32-bit en 64-bit-programma's draaien, maar geen 16-bit.

Om te zien of je een 32-bit of 64-bit versie van Windows hebt, moet je je systeeminformatie controleren. In Windows 7 kan dat door op Start te klikken, met de rechtermuisknop op Computer te klikken, en vervolgens Properties te selecteren. In Windows 8 klik je op de Search charm, typ system, klik op Settings en vervolgens op System. Zoek daar naar het veld System type voor het antwoord op je vraag.

©PXimport

Het programma draaien

Als je een 32-bit versie van Windows hebt kun je het programma misschien draaien. Klik met rechts op het .exe-bestand, of een snelkoppeling naar het .exe-bestand, en selecteer Properties. Klik op het tabblad Compatibility. Vink vervolgens Run this program in compatibility mode for aan en selecteer een passende optie. Probeer het nu opnieuw te draaien. Het kan zijn dat je een aantal verschillende opties moet uitproberen voordat je er een vindt die werkt.

Maar als je in een 64-bit wereld leeft (en vandaag de dag is dat voor de meeste mensen zo) heb je maar weinig keus. Als je Windows 7 Professional, Enterprise, of Ultimate hebt kun je Microsoft's gratis Windows XP Mode en Windows Virtual PC downloaden en installeren. Dit draait Windows XP in een 32-bit virtuele machine.

©PXimport

Helaas heb je die mogelijkheid niet als je een 64-bit versie van Vista, Windows 8, of Windows 7 Home hebt. Je kunt een gratis virtuele machine downloaden en installeren, zoals VMWare Player, maar je zult ook een oude versie van Windows nodig hebben om erin te draaien.

Of als je de 64-bit versie van Windows 8 Pro of Ultimate gebruikt kun je het bijgeleverde Hyper-V gebruiken om een virtuele machine te draaien, maar dan heb je wel nog steeds Windows XP met een licentie nodig.

Dit is een vrij vertaald artikel van onze zustersite PCWorld.com, geschreven door Lincoln Spector (@lincolnspector). De mening van de auteur komt niet per definitie overeen met die van ComputerTotaal.nl.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.