Toen Apple een paar jaar geleden iCloud introduceerde, was dat superduidelijk: één oplossing voor al je foto's. Maar inmiddels hebben we iCloud-fotobibliotheek, Fotostream, iCloud Drive ... en dus zien we door de bomen het bos niet meer. Wat is nu precies wat en wat kun je ermee?

In dit artikel scheppen we helderheid in de - toch wel wat verwarrende - wereld van iCloud-diensten. Want ook al lijken deze diensten qua naam allemaal op elkaar, ze zijn in werkelijkheid behoorlijk verschillend. Zodra je dit artikel gelezen hebt weet je welke verschillende iCloud-diensten beschikbaar zijn en welke dienst je kiest voor welke oplossing. Lees ook: Al je apparaten synchroniseren met iCloud.

iCloud

Het verwarrende in het hele verhaal is dat Apple vrijwel overal het woord iCloud voor heeft geplaatst. Hoewel dat dus juist verwarring zaait, is de gedachte erachter eigenlijk heel helder. Met iCloud geeft Apple namelijk aan dat de bestanden in kwestie online worden geplaatst, op de servers van Apple, dus niet (alleen) op het apparaat zelf. Apple geeft daarvoor 5 GB gratis aan alle gebruikers van iCloud. Meer opslag is mogelijk, maar daarover later meer.

iCloud is dan ook zeker niet alleen bedoeld voor foto's. Documenten die je hebt gemaakt in Pages, Notities, Herinneringen en noem maar op, ze kunnen allemaal online worden opgeslagen. Zo houd je meer ruimte op je iPad over voor bijvoorbeeld apps. Een ander voordeel van het opslaan van bestanden in iCloud, is dat je niets kwijt bent wanneer je iPad kapot gaat of bijvoorbeeld wordt gestolen. Je koppelt dan simpelweg een andere iPad (of iPhone, Mac enzovoort) aan je Apple ID en je hebt direct weer toegang tot alles dat in iCloud is opgeslagen. Dit geldt ook voor bijvoorbeeld Contactpersonen, waardoor de bekende uitspraak: 'Mijn telefoon is gestolen, kan iedereen me z'n nummer even opnieuw toesturen' definitief verleden tijd is.

Toen Apple een paar jaar geleden iCloud voor het eerst aankondigde, lag de nadruk niet zozeer op het synchroniseren van bestanden en - bijvoorbeeld - contactpersonen, maar inderdaad op foto's. Totdat Fotostream werd aangekondigd, was er geen goede manier om foto's tussen bijvoorbeeld je iPad en iPhone te synchroniseren.

©PXimport

iCloud is niet specifiek voor foto's, maar is simpelweg online opslagcapaciteit die Apple biedt.

Fotostream

Wat Fotostream doet is eigenlijk heel eenvoudig. Wanneer je de dienst hebt ingeschakeld (je doet dit door te navigeren naar Instellingen / iCloud / Foto's), dan worden foto's die je maakt op je iPad automatisch gesynchroniseerd met andere iOS- en OS X-apparaten die zijn verbonden met iCloud via hetzelfde Apple ID. Wanneer je een foto maakt op je iPad, is deze automatisch ook beschikbaar op je Mac en iPhone en andersom.

Het fijne van Fotostream is dat foto's die op deze manier in iCloud worden geplaatst, geen ruimte opslokken van de 5 GB die je van Apple hebt gekregen. Oftewel, al heb je 100 GB aan foto's, het is niet van invloed op de opslagcapaciteit in iCloud. Dat aantal zul je echter nooit bereiken, want een nadeel van iCloud is dat er maximaal 1000 foto's van de afgelopen 30 dagen worden bewaard. Daarnaast worden video's niet meegenomen in Fotostream. De foto's in je Fotostream vind je overigens door de app Foto's te openen, te drukken op het tabblad Albums en vervolgens op het album Mijn fotostream.

©PXimport

Fotostream is een handige manier om foto's te synchroniseren met al je apparaten.

iCloud-fotodelen

Fotostream is heel praktisch, maar een nadeel is wel dat álle foto's die je maakt automatisch worden gesynchroniseerd met al je andere iOS-apparaten die hetzelfde Apple ID gebruiken. Als je dat niet wilt en graag zélf de controle wilt hebben over foto's die je wel en niet deelt, dan is er de optie iCloud-fotodelen. Wanneer je een foto opent in Foto's en drukt op het pictogram Delen linksonder, dan kun je kiezen voor iCloud-fotodelen.

Er wordt dan een deel-album aangemaakt, dat je voorziet van een naam en beschrijving, waarna je aangeeft met welke personen (Apple ID's) je het album wilt delen. Foto's die je toevoegt aan dit album worden vervolgens automatisch met deze mensen gedeeld. Het iCloud-fotodelen valt in zekere zin wel onder iCloud, maar gaat niet van je opslagruimte van iCloud af. Overigens houd jij de controle: wanneer je een album besluit niet meer te willen delen haal je het weer offline, waarna de andere personen er ook niet meer bij kunnen.

©PXimport

Met iCloud-fotodelen bepaal je zelf welke foto's je deelt met wie.

iCloud Drive

Dan is er nog iCloud Drive. Dat is in dit verhaal enigszins een vreemde eend in de bijt. In principe heeft iCloud Drive namelijk niets met fotobeheer te maken, maar omdat we in dit artikel duidelijkheid willen verschaffen in het iCloud-doolhof, is het belangrijk dat we ook deze optie even uitleggen. iCloud Drive laat zich het beste omschrijven als Apples versie van diensten als Dropbox en OneDrive.

Nu geldt dat natuurlijk voor iCloud in z'n geheel, alleen het probleem met iCloud was lange tijd dat er geen mogelijkheid was om de bestanden die door apps werden opgeslagen in iCloud, op een centrale plek te benaderen. Oftewel: een app als Pages kon wel bestanden uit iCloud openen, maar je kon niet een 'map' in iCloud openen om te zien welke bestanden je daarin allemaal had opgeslagen. Dat was overigens heel bewust, Apple wilde de functionaliteit van een clouddienst bieden, zonder de gebruiker lastig te vallen met extra handelingen; de dienst moest z'n werk doen op de achtergrond. Gebruikers gaven echter massaal aan dat ze toch graag meer controle wilden over hun bestanden.

©PXimport

iCloud Drive is te vergelijken met diensten als Dropbox en OneDrive.

Dat iCloud Drive niet primair bedoeld is voor de opslag van foto's, wil niet zeggen dat je de dienst daar ook niet voor kunt gebruiken. Het probleem is echter dat je in iOS zelf nog steeds geen manier hebt om de bestanden op een centrale plek te benaderen ... tenzij je daar een speciale app voor downloadt, zoals Documents Pro. Het voordeel daarvan is dat je met deze app door je bestanden kunt bladeren en dat het tevens een 'Office-app' is, waardoor je foto's heel eenvoudig rechtstreeks vanuit iCloud Drive in je documenten kunt plaatsen. Zo gebruik je iCloud Drive dus toch nog een beetje voor foto's. Een andere manier om iCloud Drive te benaderen is door op je pc of Mac te navigeren naar www.icloud.com, in te loggen met je Apple ID en te klikken op iCloud Drive. Dan krijg je een compleet overzicht te zien van alle bestanden die in iCloud Drive staan. Je kunt hier ook foto's naartoe uploaden.

iCloud-fotobibliotheek

Dan de nieuwste telg in de iCloud-familie: de iCloud-fotobibliotheek. Deze dienst van Apple heeft lange tijd in bèta-modus gedraaid, waarmee het een beetje de vraag was of de dienst nu wél of geen definitief onderdeel van iOS zou worden. Die bètafase is inmiddels voorbij, dus we kunnen veilig gebruikmaken van de fotobibliotheek. Dit is misschien de meest verwarrende optie binnen iCloud, omdat hij qua werking veel lijkt op Fotostream.

Toch is het allesbehalve hetzelfde. Ten eerste maakt Fotostream géén gebruik van je iCloud-opslag van 5 GB, waar iCloud-fotobibliotheek dat wel doet. Dat is toch geen vooruitgang, zou je denken? Wel dus, want hierdoor is de maximale limiet van 30 dagen en 1000 foto's verdwenen. Daarnaast worden naast foto's ook video's geüpload naar de bibliotheek, hetgeen met Fotostream niet het geval is. Nadeel is uiteraard wel dat je het met je 5 GB nooit gaat redden, dus je zult ruimte bij moeten kopen. Ben je daartoe bereid, dan is het grote voordeel dat je écht overal toegang hebt tot je foto's, zelfs vanuit je browser (via www.icloud.com).

©PXimport

iCloud-fotobibliotheek lijkt op Fotostream, maar biedt meer mogelijkheden.

Synchroniseren

Dat synchroniseren via iCloud-fotobibliotheek werkt volautomatisch (via wifi overigens), maar daarvoor zul je wel aan een aantal voorwaarden moeten voldoen. Ten eerste dienen alle apparaten te zijn voorzien van iOS 8, of in het geval van de Mac van OS X Yosemite. Dit betekent dat de eerste iPad niet aan dit feestje kan meedoen, en dat ook de iPhone 4S geen gebruik kan maken van de fotobibliotheek. Dat is natuurlijk wel iets om over na te denken. Daarnaast, en dat onderwerp komt vaker terug zoals je hebt gemerkt, is opslagcapaciteit een belangrijk aspect. Want stel dat je 1 GB aan foto's op je iPad hebt en je schakelt iCloud-fotobibliotheek in, dan is er niets aan de hand. Als je die foto's echter vervolgens wilt synchroniseren met je iPhone, en op die iPhone staat 8 GB aan foto's, dan gaat dat al niet. Kortom, hoe handig iCloud-fotobibliotheek ook is, Apple lijkt er nu echt op aan te sturen dat we massaal gaan investeren in extra opslagcapaciteit.

Ruimte besparen

Er is nog een aspect waarin iCloud-fotobibliotheek zich onderscheidt van Fotostream, en het is zonde dat dit onderdeel bijna nooit aandacht krijgt (vooral omdat we denken dat de fotobibliotheek op den duur Fotostream zal gaan vervangen). Het is namelijk nogal dubbelop dat de foto's zowel op je iPad staan als in de iCloud-fotobibliotheek. Apple gaat nog niet zo ver dat de foto's alléén via de iCloud te benaderen zijn, maar biedt wel een prachtige tussenoplossing. Wanneer je iCloud-fotobibliotheek hebt ingeschakeld (in iCloud / Foto's), verschijnt er een extra optie, genaamd Optimaliseer iPad-opslag. Wanneer je deze optie inschakelt, worden de originele foto's in hoge resolutie bewaard in iCloud, en worden alleen geoptimaliseerde versies bewaard op het apparaat (of de apparaten) zelf. Dat is ideaal, want zo kun je je foto's gewoon nog bekijken op de iPad, zonder dat dit direct kostbare MB's van je opslagruimte op het apparaat opslokt. Heb je een versie in hoge resolutie nodig, dan kun je die eenvoudig downloaden vanuit je fotobibliotheek.

Als je een foto bewerkt, bijvoorbeeld door een filter toe te voegen, dan wordt deze bewerking ook op alle andere apparaten getoond, óók in de geoptimaliseerde versies. Daarmee zit iCloud-fotobibliotheek écht heel goed in elkaar.

©PXimport

Door alleen geoptimaliseerde foto's op je iPad op te slaan, bespaar je tijd.

Foto's toevoegen

Het is fijn om te weten dat de foto's die je maakt op je iPad, ook automatisch op bijvoorbeeld je iPhone verschijnen, als je Fotostream en/of iCloud-fotobibliotheek gebruikt. Maar wat nu als je foto's op een andere manier wilt toevoegen aan de bibliotheek dan met behulp van je iPad-camera? Gelukkig is dat ook heel eenvoudig. Natuurlijk is er de mogelijkheid om afbeeldingen vanuit je browser op te slaan, maar dat is wellicht niet praktisch als je honderden foto's (die je bijvoorbeeld met je gewone camera hebt gemaakt) in de iCloud-fotobibliotheek wilt plaatsen. Er zijn een paar manieren waarop je dit kunt doen. Je kunt de foto's natuurlijk importeren met behulp van een Camera Connection Kit (35 euro in de Apple Store), maar je kunt ook de app Foto's openen in OS X en de foto's daarin importeren. Tot slot is het ook nog mogelijk om te surfen naar www.icloud.com, in te loggen met je Apple ID, te klikken op foto's en op die manier je foto's te uploaden.

iCloud-opslag

We hebben het er in dit artikel al een paar keer over gehad: wil je optimaal gebruik kunnen maken van de opslagmogelijkheden van iCloud, dan zul je extra opslagcapaciteit bij moeten kopen. Heel vreemd is dat natuurlijk niet, servers kosten nu eenmaal geld en Apple is geen filantropische instelling. Wel is het zo dat de opslagcapaciteit van Apple wat aan de dure kant is. Waar je bijvoorbeeld bij Dropbox voor 10 euro per maand maar liefst 1 TB (1000 GB) opslagcapaciteit krijgt, betaal je bij Apple het dubbele voor die hoeveelheid.

Nu heb je uiteraard waarschijnlijk geen terabyte nodig, maar zelfs de 200 GB optie (die je met een flinke hoeveelheid foto's van verschillende apparaten echt wel nodig zult hebben), kost je 3,99 euro per maand. Dat is toch ineens best een investering voor een 'extra' dienst. Daar zit hem ook meteen de crux, want je betaalt deels voor het Apple-ecosysteem. Je kunt namelijk wel besluiten om je foto's op te slaan op Dropbox, maar dat systeem is lang niet zo diep in iOS en OS X geïntegreerd als iCloud. De grote vraag is en blijft dan ook: hoeveel heb je ervoor over om altijd en overal (veilig) toegang tot je foto's en video's te hebben?

©PXimport

iCloud-opslag van Apple is duurder dan bij veel concurrenten, maar je betaalt ook voor het ecosysteem.

Waar is iPhoto?

Tot slot nog even een ontwikkeling die Apple enigszins stilzwijgend heeft doorgevoerd. Want voorheen zouden we het in dit artikel veelvuldig over iPhoto hebben gehad, de foto-app van Apple waar we zeer enthousiast over waren. Dat kan helaas niet meer, want Apple heeft de app ijskoud de nek omgedraaid. Dat is heel spijtig, maar het is gelukkig niet zo dat Apple ons écht heeft beroofd van een handige foto-app. De beste functionaliteiten van iPhoto zijn namelijk geïntegreerd in Foto's (zowel voor iOS als voor OS X), al zijn er nog wel wat mooie functies die we missen, zoals de mogelijkheid om een collage te maken. Hoe dan ook: het is natuurlijk beter om maar één officiële foto-app van Apple te hebben, want de reden we je alle foto-opslagmogelijkheden moeten uitleggen, is immers dat er nogal wat onduidelijkheid is op fotogebied bij Apple.

Je game-ervaring hangt sterk af van hoe goed je hardware aansluit bij de vaak hoge eisen van moderne games. Maar zelfs met minder krachtige hardware kun je met de juiste instellingen vaak soepel gamen zonder storende elementen.

In het kader ‘Game-pc’ vind je specifieke tips voor het aanschaffen van hardwarecomponenten die ideaal zijn voor een krachtige game-pc. Dit lijkt ons nuttig, maar het is natuurlijk minder relevant als je niet bereid bent (flink) te investeren in nieuwe onderdelen. Met dit artikel richten we ons daarom hoofdzakelijk op de lezer die met een beperkt budget zijn bestaande systeem wil behouden en optimaliseren.

Je kunt namelijk op veel vlakken verbeteringen aanbrengen, vooral bij hardware (zoals cpu, gpu, monitor en opslagmedium), netwerk, besturingssysteem, drivers, processen en applicaties.

Voor je begint met optimaliseren, is het belangrijk inzicht te krijgen in de belangrijkste factoren voor ‘glitchvrij’ gamen, zodat je weet waar je aandacht aan moet besteden.

1 Factoren

Een van de belangrijkste factoren is een hoge framerate, doorgaans uitgedrukt in fps (frames per seconde). Dit is de snelheid waarmee de beelden worden getoond en hangt sterk af van je gpu en cpu. Bij eenvoudige games volstaat 30 fps vaak, maar grafisch intensieve games spelen merkbaar beter bij 60 fps. Voor intens competitief gamen is zelfs 144 of meer fps raadzaam. Het is belangrijk dat de fps daarbij stabiel blijft, aangezien schommelingen haperingen in het beeld kunnen veroorzaken.

Ook invoervertraging (input latency) is van belang, zeker bij competitieve games. Een lage vertraging tussen je acties, zoals muisklikken of toetsindrukken, en wat je ziet op het scherm is essentieel. Deze vertraging wordt beïnvloed door de gpu, cpu, monitor en bij online gamen ook door je internetverbinding. Ook netwerkvertraging (lag) wil je in dit geval zeker vermijden.

Daarnaast wil je het zogeheten ‘tearing’ voorkomen, waarbij het beeld lijkt te breken of te verschuiven. Dit probleem ontstaat door een gebrekkige synchronisatie tussen je gpu en monitor, doordat de gpu te weinig of net te veel frames levert.

In dit artikel geven we concrete tips en technieken om precies zulke storende factoren als te lage of inconsistente fps, te hoge invoer- of netwerkvertraging en tearing te vermijden.

Bij tearing lijkt het beeld op te breken in meerdere delen, dat wil je natuurlijk voorkomen.

2 Benchmarking

Voor je met optimalisatietechnieken start, is het verstandig eerst te meten hoe goed je huidige configuratie presteert. Na upgrades of optimalisaties kun je dezelfde meting herhalen voor een duidelijke vergelijking.

Zo’n meting voer je uit met een benchmark. Een van de bekendste is 3DMark. Deze tool bevat verschillende tests om prestaties van je gpu, cpu en je systeem als geheel in een game-context te meten. Je kunt bijvoorbeeld Time Spy gebruiken om DirectX 12-prestaties van games te analyseren. Fire Strike focust op DirectX 11 (voor mid-range-systemen), terwijl Port Royal geschikt is voor raytracing-prestaties. Voor meer technische uitleg van deze benchmarks kun je de online gebruikersgids raadplegen.

Andere benchmarks zijn ook beschikbaar. Cinebench bijvoorbeeld meet via hoge kwaliteit 3D-afbeeldingen de prestaties van je cpu, inclusief afzonderlijke kernen. Voor grafische benchmarking en stresstests van je gpu kun je bijvoorbeeld Unigines Heaven of Superposition gebruiken.

Time Spy van 3DMark meet de prestaties van de Microsoft API DX12.

3 Monitoring

Tijdens het gamen is het nuttig om de prestaties van verschillende onderdelen te meten. Een handig hulpmiddel hiervoor is RivaTuner Statistics Server (RTSS), dat bijvoorbeeld geïntegreerd is in MSI Afterburner. Deze tool is ideaal voor veilig en eenvoudig gpu-overklokken zonder veel technische kennis (zie paragraaf 5).

Installeer MSI Afterburner samen met de RivaTuner-software en start het programma. Klik op het tandwielpictogram en controleer of de juiste gpu is geselecteerd. Ga naar het tabblad Toezicht en vink de onderdelen aan die je wilt monitoren, zoals GPU temperatuur, GPU gebruik, GPU core klok, GPU ventilator snelheid, GPU temp/power/voltage limit, CPU temperatuur/gebruik/klok (genummerde cpu-kernen hoef je niet te selecteren), CPU power, Beeldverversings snelheid en Frame tijd. Zet bij elk item ook een vinkje bij Toon informatie op het scherm (OSD) en bevestig je keuzes.

Open vervolgens het instellingenvenster van RTSS via het pictogram in het Windows-systeemvak. Controleer of Show On-Screen Display is ingeschakeld en kies bij voorkeur Raster 3D als weergave. Optimaliseer en positioneer deze naar wens. Deze OSD werkt doorgaans goed in DirectX- en OpenGL-games. Overigens bevat Steam een fps-teller die je met behulp van Alt+Tab op je scherm kunt zetten.

RivaTuner Server Statistics is hier gekoppeld aan de monitoringtool MSI Afterburner.

4 Hardware

Meten is weten, en die fase hebben we afgerond. Nu richten we ons volledig op diverse optimalisaties, opgesplitst in verschillende (en deels overlappende) categorieën. We beginnen met de hardware, met de gpu in de hoofdrol.

Houd je gpu-drivers regelmatig, bijvoorbeeld maandelijks, up-to-date. Gebruik hiervoor bij voorkeur de software van de fabrikant, zoals GeForce Experience of de Nvidia-app, of AMD Adrenalin Edition. Via het configuratiescherm van deze tools krijg je vaak extra opties voor betere gameprestaties, met invloed op zowel fps als beeldkwaliteit.

We nemen Nvidia als voorbeeld. Open NVIDIA Control Panel en ga naar 3D-instellingen beheren. Overweeg bij Algemene instellingen de volgende instellingen voor het basisprofiel: Energiebeheermodus op Optimaal vermogen; Textuurfilteren – Kwaliteit op Prestatie; Thread Optimalisering op Aan; Grootte shadercache op Onbeperkt; en Weinig vertraging-modus op Aan of Ultra. Bevestig met Toepassen. Klik op Beginwaarden om terug te keren naar de standaardinstellingen.

Je kunt hier ook Verticale synchronisatie op Uit zetten, maar in principe horen de gpu-frames afgestemd te zijn op de verversingsfrequentie (refresh rate) van je monitor. Heb je last van tearing, zet deze instelling dan op Aan of kies een van de andere opties.

Controleer ook even de instellingen van je muis of controller via Instellingen / Bluetooth en apparaten. Kies hier Muis / Aanvullende muisinstellingen. Voor preciezere en consistentere muisaansturing kun je op het tabblad Opties voor de aanwijzer de optie Precisie van de aanwijzer verbeteren uitschakelen, waarmee je aanwijzerversnelling uitzet, wat de cursorbeweging voorspelbaarder maakt.

Vanuit het configuratiescherm kun je allerlei instellingen van je gpu aanpassen.

5 Hardware overklokken

Gevorderde gebruikers kunnen ook overwegen hun gpu te overklokken. Ga eerst na of er in het UEFI/BIOS van je systeem hiervoor geen zogeheten XMP’s (eXtreme Memory Profile) beschikbaar zijn gesteld door de geheugenfabrikant. Je herkent deze aan opties zoals XMP, Memory Profile of DOCP. Kies het gewenste profiel waarbij je geheugen op een hogere snelheid kan werken.

Bij de meeste games kun je voordeel halen uit een overgeklokte gpu. Hiervoor is MSI Afterburner zeer geschikt, omdat je hiermee veilig kunt werken. Je combineert dit bij voorkeur met MSI Kombustor (klik na installatie op het K-pictogram in MSI Afterburner), een stresstest-tool die de stabiliteit van jouw gpu na overklokken controleert via zware grafische workloads.

Begin met het verhogen van de Core Clock (MHz) - niet de Core-voltage - in stappen van ongeveer 20. Boven de 50 verhoog je bij voorkeur in stappen van 10. Bevestig telkens met Toepassen (ronde knop met vinkje). Lukt dit niet, zet dan (indien mogelijk) de schuifknoppen bij Power Limit (%) en Temp Limit (°C) tijdelijk op het maximum, en stel via de A-knop de Fan Speed (%) in op 75%. Bevestig je instellingen met Toepassen.

Laat tijdens de aanpassingen de stresstest in Kombustor draaien en houd de resultaten in de gaten, zoals de gpu-temperatuur (je kunt hier ook de OSD van RTSS oproepen). Als deze te hoog wordt of de stresstest crasht, verlaag de waarde dan met ongeveer tien procent.

Verhoog daarna de Memory Clock in stappen van maximaal 10. Blijf ook hier tien procent onder de waarde waarbij de stresstest onstabiel wordt. Klik vervolgens op Opslaan (diskette-pictogram) en selecteer profielknop 1. Tot slot klik je rechtsboven op de Windows-knop, zodat je systeem voortaan met deze profielwaarden opstart.

Overklokken met MSI Afterburner, met Kombustor als ‘waakhond’ (je ziet hier ook de RTSS-overlay).

6 Systeeminstellingen

Op het niveau van je besturingssysteem kun je enkele instellingen optimaliseren. We nemen Windows 11 als uitgangspunt. Ga naar Instellingen / Gaming. Open Gamemodus en schakel deze in. Hiermee verbeter je de prestaties tijdens het gamen door cpu- en gpu-bronnen prioriteit te geven (onder meer om framedrops te voorkomen), achtergrondprocessen te beperken en storende meldingen uit te schakelen.

Zorg er ook voor dat Windows-updates niet tijdens een gamesessie starten. Ga naar Instellingen / Windows Update, klik op Geavanceerde Updates en stel bij Gebruikstijden instellen de gewenste uren in via Handmatig.

Met de ingebouwde module Energiebeheer kun je het voorkeurschema instellen op Hoge prestaties. Voor snellere pc’s kun je zelfs de optie Topprestaties activeren door op de Opdrachtprompt dit commando uit te voeren:

Met powercfg /list controleer je of het schema is toegevoegd. Verwijder een schema met powercfg /delete <ID>. Of maak in Energiebeheer je eigen schema met Een energiebeheerschema maken.

Je kunt ook grafische instellingen per app aanpassen. Ga naar Instellingen / Systeem / Beeldscherm / Graphics. Zoek de gewenste app, selecteer deze, klik op Opties en kies bijvoorbeeld Hoge prestaties. Bevestig met Opslaan.

Je kunt ook een extra energiebeheerschema voor topprestaties zichtbaar maken.

7 Extra instellingen

Je kunt een paar extra systeeminstellingen aanpassen om de gameprestaties verder te verbeteren. Controleer bijvoorbeeld de locatie van het bestand pagefile.sys, vooral bij beperkt intern geheugen. Windows verplaatst data van het RAM naar dit virtuele geheugenbestand om ruimte vrij te maken. Zorg dat dit bestand op een snelle ssd staat.

Controleer dit via Instellingen / Systeem, klik op Geavanceerde systeeminstellingen en druk op Instellingen op het tabblad Geavanceerd. Klik op Wijzigen. Staat je Windows-schijf niet op een snelle ssd, dan beperk je via Aangepaste grootte de ruimte op deze schijf en wijs je het grootste deel toe aan de snelste schijf. Of kies Grootte wordt door het systeem beheerd. Bevestig met Instellen en OK.

Daarnaast kun je HAGS (Hardware GPU Scheduling) activeren, waarmee de gpu grafische taken rechtstreeks afhandelt. Dit versnelt processen en verbetert grafische prestaties, met minder stutter en invoervertraging. Ga hiervoor naar Instellingen / Systeem, kies Beeldscherm / Graphics en klik op Standaardinstellingen voor afbeeldingen wijzigen. Als je gpu dit ondersteunt, kun je hier GPU met hardwareversnelling plannen inschakelen. Eventueel schakel je hier ook Optimalisaties voor games met vensters in, wat de prestaties van DirectX 10/11-games in venstermodus ten goede kan komen.

HAGS kan de grafische prestaties wat opkrikken als je gpu dit ondersteunt.

Op zoek naar de optimale game-ervaring? Met deze accessoires creëer je jouw ideale gameroom

8 Software

Bij online gamen is natuurlijk ook een optimale netwerkconnectie van groot belang. Idealiter gebruik je hiervoor een bekabelde verbinding of een draadloze router met 5GHz-wifi voor een lagere ping. Controleer je wifi-snelheid met een gratis tool zoals www.speedtest.net.

Voordat je andere software aanpast, is het verstandig eerst de tuningsmogelijkheden van je game-applicaties zelf te bekijken. Veel games, zoals Age of Empires III, bieden via schuifbalken, numerieke waarden of andere instellingen opties om framerate en andere prestaties te beïnvloeden. Denk bijvoorbeeld aan instellingen voor grafische detaillering, zoals texturen en schaduwen, anti-aliasing-technieken en tekenafstand (de mate waarin verder afgelegen objecten worden gerenderd).

Verder, om onnodig geheugenverbruik te beperken, kun je controleren welke apps automatisch opstarten met Windows. Schakel overtollige apps uit via Windows Taakbeheer (Ctrl+Shift+Esc) in de rubriek Opstart-apps.

In Taakbeheer kun je bij Processen en Services onnodige achtergrondprocessen en services tijdelijk uitschakelen via het contextmenu, vooropgesteld dat je goed weet wat je doet. Gevorderde gebruikers kunnen in de rubriek Details per applicatie via het contextmenu de opties Prioriteit (hoeveelheid toegewezen processortijd; kies bij voorkeur niet voor realtime) en eventueel Affiniteit (hoeveel en welke processorkernen worden gebruikt) aanpassen.

Overweeg ook het gebruik van gameboosters, die gameprestaties semiautomatisch optimaliseren. Een bekende gratis tool is Razer Cortex (extra tools niet installeren). Na aanmelding kun je via Game booster met Boost now meerdere optimalisaties uitvoeren, zoals Disable CPU Sleep Mode, Clear Clipboard, Clean RAM en Disable Telemetry. Ook kunnen geselecteerde processen en services worden uitgeschakeld om geheugen vrij te maken. Met de optie Restore now herstel je de oorspronkelijke instellingen.

Een andere populaire tool is MSI Dragon Center, die zich vooral richt op MSI-hardwarecomponenten en vergelijkbare functionaliteit biedt.

Gamebooster Razer Cortex automatiseert het optimaliseren van systeeminstellingen en achtergrondprocessen.

9 Netwerk

Bij online gamen is natuurlijk ook een optimale netwerkconnectie van groot belang. Idealiter gebruik je hiervoor een bekabelde verbinding. Controleer in Apparaatbeheer (klik met rechts op de Windows-startknop) of de drivers van je netwerkadapter up-to-date zijn. Klik met rechts op een adapter en kies Stuurprogramma bijwerken.

Je kunt ook kiezen voor een draadloze 5GHz-wifi-router. Controleer je wifi-snelheid met een gratis tool zoals www.speedtest.net. Daarnaast kun je voor draadloze netwerken een speciale tool gebruiken om de signaalkwaliteit te analyseren, zoals Acrylic Wi-Fi Analyzer. Dit onderdeel van de Acrylic Suite biedt een live signaalgrafiek en laat je kanaaloverlappingen en andere netwerkproblemen analyseren. De volledige functionaliteit is vijf dagen gratis beschikbaar.

Veel routers bieden QoS-instellingen (Quality of Service) waarmee je dataverkeer voor specifieke applicaties, poorten of apparaten kunt prioriteren. Dit kan latency en jitter verminderen. Sommige routers hebben een gamemodus in de QoS-configuratie voor automatische optimalisatie van populaire games en consoles, geavanceerdere routers bieden SQM (Smart Queue Management).

Controleer met de module Broncontrole (druk op Windows-toets+R en voer resmon uit) welke applicaties veel bandbreedte gebruiken. Sorteer bijvoorbeeld op de kolom Totaal (bytes/seconde) en sluit overtollige software af. Om de puntjes op de i te zetten, kun je de prestaties van de gebruikte DNS-server testen met DNS Benchmark. Open het tabblad Nameservers, klik op Run Benchmark en zet een vinkje bij Sort Fastest Nameservers: de snelste DNS-servers vind je nu in principe bovenaan. Deze kun je gebruiken in de netwerkconfiguratie van Windows of in je router voor je hele netwerk.

Controleer de kwaliteit van je draadloze verbinding met Acrylic Wi-Fi Analyzer.

Wanneer je kiest voor een inbouwvriezer werk je deze natuurlijk het liefst netjes weg achter een mooie keukendeur. Je vindt ze in hoogtes van 72 tot 178 cm, maar ook als onderbouw diepvrieskast die onder je aanrechtblad passen. Waar moet je allemaal nog meer op letten bij een inbouwvriezer voordat je deze aanschaft?

Een inbouwvriezer biedt als voornaamste voordeel dat de kast mooi is weggewerkt in je keuken. Juist daarom is het belangrijk om vooraf goed op een aantal zaken te letten als je zo’n vriezer wilt kopen.

Formaten

Inbouwvriezers zijn te koop in een aantal vaste maten. Die maten zijn gestandaardiseerd, zodat het eenvoudig is om de juiste inbouwvriezer bij de juiste inbouwkast te kopen en andersom. De ruimte in een inbouwkeuken waar de inbouwvriezer komt, is ietsje groter dan de inbouwvriezer zelf. Logisch, omdat zo'n inbouwvriezer wel makkelijk geplaatst moet kunnen worden, maar er ook weer eenvoudig uit moet kunnen in geval van reparatie of vervanging.

Bij een inbouwvriezer kun je kiezen uit de volgende hoogtes: 72, 88, 102, 122, 140, 178 en 180 cm. De breedte van inbouwvriezers ligt doorgaans tussen de 54 en 56 cm, het is dus belangrijk dat de breedte van de nis hierop is afgestemd. De diepte van een inbouwvriezer kan ook iets variëren, maar 54,5 cm is doorgaans de gemiddelde diepte. Je kunt ook kiezen voor een ondervriezer; een losse kleinere kast van zo'n 80 cm hoog die past onder het aanrechtblad.

Bij de aanschaf van een inbouwvriezer of elke inbouwapparatuur vind je altijd de informatie over de grootte van de nis. De nis is de plek in de inbouwkeuken waarin de inbouwapparatuur wordt geplaatst. Deze informatie is dus erg belangrijk bij het kiezen voor de juiste inbouwvriezer en de gewenste keuken.

©MG | ID.nl

Scharnier- en deursystemen

Bij de aanschaf van een inbouwvriezer houd je rekening met het soort scharniersysteem dat je wil gebruiken. Er zijn twee soorten deursystemen: deur-op-deurscharnieren en sleepdeursystemen. Bij een deur-op-deursysteem wordt de deur van de keuken direct op de deur van de vriezer geplaatst en is er geen speling tussen beide deuren.

Bij een sleepsysteem wordt de vriezerdeur met een glijd- of sleepsysteem bevestigd aan de keukendeur. Hierdoor schuift de deur van de keuken over de koelkastdeur. De deuren bewegen dan afzonderlijk van elkaar. Zo'n systeem komt het vaakst voor en is ook het eenvoudigst te installeren.

Bij een deur-op-deursysteem wordt het paneel van de keukendeur direct op de deur van de vriezer gemonteerd. Het keukenpaneel draait dus op hetzelfde moment als de vriezerdeur. Voor een deur-op-deursysteem heeft de vriezer andere scharnieren die het gewicht van zowel de deur van de vriezer als het keukenpaneel moeten kunnen dragen. Bij een inbouwvriezer die geschikt is voor een deur-op-deursysteem, wordt het buitenste gedeelte van de vriezerdeur los geleverd.

Ventilatie

Een vriezer produceert aan de achterzijde warmte. Deze warmte moet goed kunnen worden afgevoerd en dat kan alleen als de nis waar de inbouwvriezer in wordt geplaatst, voldoende ruimte aan de achterkant heeft. De achterkant van de nis houd je vanzelfsprekend open en moet aan de achterkant tussen de muur en de vriezer minstens 10 centimeter vrijgehouden worden. Bij sommige inbouwvriezers krijg je aparte spacers mee die je op de achterkant van de vriezer kunt monteren om de juiste afstand te behouden, zodat je de vriezer ook niet te ver richting muur kunt plaatsen.

©MG | ID.nl

Geluidsdemping

Het geluid van een inbouwvriezer kan soms als storend worden ervaren. Dit geluid bestaat doorgaans uit twee componenten: luchtgeluid, zoals het brommen van de compressor, en contactgeluid, veroorzaakt door trillingen die via het meubel kunnen worden doorgegeven. Zowel vrijstaande- als inbouwmodellen kunnen hier last van hebben, maar met wat aanpassingen kun je het geluid reduceren. Zorg voor voldoende ventilatieruimte rondom de vriezer. Ga je gebruik maken van geluidsabsorberende materialen , houd er dan rekening mee dat deze warmte vasthouden.

Om luchtgeluid te dempen, kan aan de achterkant en eventueel zijkanten van de nis of de muur geluidsabsorberend materiaal worden bevestigd. Dit materiaal vangt het geluid van de compressor op en voorkomt dat het zich verder door de ruimte verspreidt. Er zijn hier verschillende soorten platen en strips voor verkrijgbaar.

Zoek een stil exemplaar

Omdat het lastig is om een inbouwapparaat van tevoren te testen op geluidsproductie, kun je natuurlijk in ieder geval alvast kijken naar de specificaties van een inbouwvriezer. Bij doorgaans alle online winkels vind je de relevante informatie over geluidsproductie bij de specificaties. Het maximaal hoorbare geluid wordt weergegeven in Decibel, afgekort als dB. Gemiddeld produceren inbouwvriezers een geluid van rond de 35 en 40 dB, maar dit zijn natuurlijk alleen piekmomenten, bijvoorbeeld als de compressor aanslaat. De informatie over de geluidsproductie vind je overigens ook op het energielabel, zie hieronder.

Zuinigheid

Tot slot moeten we het energieverbruik natuurlijk niet vergeten. Hoe zuiniger een inbouwvriezer is, hoe meer geld je op het gebruik ervan bespaart. Dankzij de specificaties en het welbekende energielabel koop je eenvoudig een energiezuinig model. Je ziet dan bij de specificaties ook wat een inbouwvriezer op jaarbasis aan energie verbruikt.

©EPREL