Toen Apple een paar jaar geleden iCloud introduceerde, was dat superduidelijk: één oplossing voor al je foto's. Maar inmiddels hebben we iCloud-fotobibliotheek, Fotostream, iCloud Drive ... en dus zien we door de bomen het bos niet meer. Wat is nu precies wat en wat kun je ermee?

In dit artikel scheppen we helderheid in de - toch wel wat verwarrende - wereld van iCloud-diensten. Want ook al lijken deze diensten qua naam allemaal op elkaar, ze zijn in werkelijkheid behoorlijk verschillend. Zodra je dit artikel gelezen hebt weet je welke verschillende iCloud-diensten beschikbaar zijn en welke dienst je kiest voor welke oplossing. Lees ook: Al je apparaten synchroniseren met iCloud.

iCloud

Het verwarrende in het hele verhaal is dat Apple vrijwel overal het woord iCloud voor heeft geplaatst. Hoewel dat dus juist verwarring zaait, is de gedachte erachter eigenlijk heel helder. Met iCloud geeft Apple namelijk aan dat de bestanden in kwestie online worden geplaatst, op de servers van Apple, dus niet (alleen) op het apparaat zelf. Apple geeft daarvoor 5 GB gratis aan alle gebruikers van iCloud. Meer opslag is mogelijk, maar daarover later meer.

iCloud is dan ook zeker niet alleen bedoeld voor foto's. Documenten die je hebt gemaakt in Pages, Notities, Herinneringen en noem maar op, ze kunnen allemaal online worden opgeslagen. Zo houd je meer ruimte op je iPad over voor bijvoorbeeld apps. Een ander voordeel van het opslaan van bestanden in iCloud, is dat je niets kwijt bent wanneer je iPad kapot gaat of bijvoorbeeld wordt gestolen. Je koppelt dan simpelweg een andere iPad (of iPhone, Mac enzovoort) aan je Apple ID en je hebt direct weer toegang tot alles dat in iCloud is opgeslagen. Dit geldt ook voor bijvoorbeeld Contactpersonen, waardoor de bekende uitspraak: 'Mijn telefoon is gestolen, kan iedereen me z'n nummer even opnieuw toesturen' definitief verleden tijd is.

Toen Apple een paar jaar geleden iCloud voor het eerst aankondigde, lag de nadruk niet zozeer op het synchroniseren van bestanden en - bijvoorbeeld - contactpersonen, maar inderdaad op foto's. Totdat Fotostream werd aangekondigd, was er geen goede manier om foto's tussen bijvoorbeeld je iPad en iPhone te synchroniseren.

©PXimport

iCloud is niet specifiek voor foto's, maar is simpelweg online opslagcapaciteit die Apple biedt.

Fotostream

Wat Fotostream doet is eigenlijk heel eenvoudig. Wanneer je de dienst hebt ingeschakeld (je doet dit door te navigeren naar Instellingen / iCloud / Foto's), dan worden foto's die je maakt op je iPad automatisch gesynchroniseerd met andere iOS- en OS X-apparaten die zijn verbonden met iCloud via hetzelfde Apple ID. Wanneer je een foto maakt op je iPad, is deze automatisch ook beschikbaar op je Mac en iPhone en andersom.

Het fijne van Fotostream is dat foto's die op deze manier in iCloud worden geplaatst, geen ruimte opslokken van de 5 GB die je van Apple hebt gekregen. Oftewel, al heb je 100 GB aan foto's, het is niet van invloed op de opslagcapaciteit in iCloud. Dat aantal zul je echter nooit bereiken, want een nadeel van iCloud is dat er maximaal 1000 foto's van de afgelopen 30 dagen worden bewaard. Daarnaast worden video's niet meegenomen in Fotostream. De foto's in je Fotostream vind je overigens door de app Foto's te openen, te drukken op het tabblad Albums en vervolgens op het album Mijn fotostream.

©PXimport

Fotostream is een handige manier om foto's te synchroniseren met al je apparaten.

iCloud-fotodelen

Fotostream is heel praktisch, maar een nadeel is wel dat álle foto's die je maakt automatisch worden gesynchroniseerd met al je andere iOS-apparaten die hetzelfde Apple ID gebruiken. Als je dat niet wilt en graag zélf de controle wilt hebben over foto's die je wel en niet deelt, dan is er de optie iCloud-fotodelen. Wanneer je een foto opent in Foto's en drukt op het pictogram Delen linksonder, dan kun je kiezen voor iCloud-fotodelen.

Er wordt dan een deel-album aangemaakt, dat je voorziet van een naam en beschrijving, waarna je aangeeft met welke personen (Apple ID's) je het album wilt delen. Foto's die je toevoegt aan dit album worden vervolgens automatisch met deze mensen gedeeld. Het iCloud-fotodelen valt in zekere zin wel onder iCloud, maar gaat niet van je opslagruimte van iCloud af. Overigens houd jij de controle: wanneer je een album besluit niet meer te willen delen haal je het weer offline, waarna de andere personen er ook niet meer bij kunnen.

©PXimport

Met iCloud-fotodelen bepaal je zelf welke foto's je deelt met wie.

iCloud Drive

Dan is er nog iCloud Drive. Dat is in dit verhaal enigszins een vreemde eend in de bijt. In principe heeft iCloud Drive namelijk niets met fotobeheer te maken, maar omdat we in dit artikel duidelijkheid willen verschaffen in het iCloud-doolhof, is het belangrijk dat we ook deze optie even uitleggen. iCloud Drive laat zich het beste omschrijven als Apples versie van diensten als Dropbox en OneDrive.

Nu geldt dat natuurlijk voor iCloud in z'n geheel, alleen het probleem met iCloud was lange tijd dat er geen mogelijkheid was om de bestanden die door apps werden opgeslagen in iCloud, op een centrale plek te benaderen. Oftewel: een app als Pages kon wel bestanden uit iCloud openen, maar je kon niet een 'map' in iCloud openen om te zien welke bestanden je daarin allemaal had opgeslagen. Dat was overigens heel bewust, Apple wilde de functionaliteit van een clouddienst bieden, zonder de gebruiker lastig te vallen met extra handelingen; de dienst moest z'n werk doen op de achtergrond. Gebruikers gaven echter massaal aan dat ze toch graag meer controle wilden over hun bestanden.

©PXimport

iCloud Drive is te vergelijken met diensten als Dropbox en OneDrive.

Dat iCloud Drive niet primair bedoeld is voor de opslag van foto's, wil niet zeggen dat je de dienst daar ook niet voor kunt gebruiken. Het probleem is echter dat je in iOS zelf nog steeds geen manier hebt om de bestanden op een centrale plek te benaderen ... tenzij je daar een speciale app voor downloadt, zoals Documents Pro. Het voordeel daarvan is dat je met deze app door je bestanden kunt bladeren en dat het tevens een 'Office-app' is, waardoor je foto's heel eenvoudig rechtstreeks vanuit iCloud Drive in je documenten kunt plaatsen. Zo gebruik je iCloud Drive dus toch nog een beetje voor foto's. Een andere manier om iCloud Drive te benaderen is door op je pc of Mac te navigeren naar www.icloud.com, in te loggen met je Apple ID en te klikken op iCloud Drive. Dan krijg je een compleet overzicht te zien van alle bestanden die in iCloud Drive staan. Je kunt hier ook foto's naartoe uploaden.

iCloud-fotobibliotheek

Dan de nieuwste telg in de iCloud-familie: de iCloud-fotobibliotheek. Deze dienst van Apple heeft lange tijd in bèta-modus gedraaid, waarmee het een beetje de vraag was of de dienst nu wél of geen definitief onderdeel van iOS zou worden. Die bètafase is inmiddels voorbij, dus we kunnen veilig gebruikmaken van de fotobibliotheek. Dit is misschien de meest verwarrende optie binnen iCloud, omdat hij qua werking veel lijkt op Fotostream.

Toch is het allesbehalve hetzelfde. Ten eerste maakt Fotostream géén gebruik van je iCloud-opslag van 5 GB, waar iCloud-fotobibliotheek dat wel doet. Dat is toch geen vooruitgang, zou je denken? Wel dus, want hierdoor is de maximale limiet van 30 dagen en 1000 foto's verdwenen. Daarnaast worden naast foto's ook video's geüpload naar de bibliotheek, hetgeen met Fotostream niet het geval is. Nadeel is uiteraard wel dat je het met je 5 GB nooit gaat redden, dus je zult ruimte bij moeten kopen. Ben je daartoe bereid, dan is het grote voordeel dat je écht overal toegang hebt tot je foto's, zelfs vanuit je browser (via www.icloud.com).

©PXimport

iCloud-fotobibliotheek lijkt op Fotostream, maar biedt meer mogelijkheden.

Synchroniseren

Dat synchroniseren via iCloud-fotobibliotheek werkt volautomatisch (via wifi overigens), maar daarvoor zul je wel aan een aantal voorwaarden moeten voldoen. Ten eerste dienen alle apparaten te zijn voorzien van iOS 8, of in het geval van de Mac van OS X Yosemite. Dit betekent dat de eerste iPad niet aan dit feestje kan meedoen, en dat ook de iPhone 4S geen gebruik kan maken van de fotobibliotheek. Dat is natuurlijk wel iets om over na te denken. Daarnaast, en dat onderwerp komt vaker terug zoals je hebt gemerkt, is opslagcapaciteit een belangrijk aspect. Want stel dat je 1 GB aan foto's op je iPad hebt en je schakelt iCloud-fotobibliotheek in, dan is er niets aan de hand. Als je die foto's echter vervolgens wilt synchroniseren met je iPhone, en op die iPhone staat 8 GB aan foto's, dan gaat dat al niet. Kortom, hoe handig iCloud-fotobibliotheek ook is, Apple lijkt er nu echt op aan te sturen dat we massaal gaan investeren in extra opslagcapaciteit.

Ruimte besparen

Er is nog een aspect waarin iCloud-fotobibliotheek zich onderscheidt van Fotostream, en het is zonde dat dit onderdeel bijna nooit aandacht krijgt (vooral omdat we denken dat de fotobibliotheek op den duur Fotostream zal gaan vervangen). Het is namelijk nogal dubbelop dat de foto's zowel op je iPad staan als in de iCloud-fotobibliotheek. Apple gaat nog niet zo ver dat de foto's alléén via de iCloud te benaderen zijn, maar biedt wel een prachtige tussenoplossing. Wanneer je iCloud-fotobibliotheek hebt ingeschakeld (in iCloud / Foto's), verschijnt er een extra optie, genaamd Optimaliseer iPad-opslag. Wanneer je deze optie inschakelt, worden de originele foto's in hoge resolutie bewaard in iCloud, en worden alleen geoptimaliseerde versies bewaard op het apparaat (of de apparaten) zelf. Dat is ideaal, want zo kun je je foto's gewoon nog bekijken op de iPad, zonder dat dit direct kostbare MB's van je opslagruimte op het apparaat opslokt. Heb je een versie in hoge resolutie nodig, dan kun je die eenvoudig downloaden vanuit je fotobibliotheek.

Als je een foto bewerkt, bijvoorbeeld door een filter toe te voegen, dan wordt deze bewerking ook op alle andere apparaten getoond, óók in de geoptimaliseerde versies. Daarmee zit iCloud-fotobibliotheek écht heel goed in elkaar.

©PXimport

Door alleen geoptimaliseerde foto's op je iPad op te slaan, bespaar je tijd.

Foto's toevoegen

Het is fijn om te weten dat de foto's die je maakt op je iPad, ook automatisch op bijvoorbeeld je iPhone verschijnen, als je Fotostream en/of iCloud-fotobibliotheek gebruikt. Maar wat nu als je foto's op een andere manier wilt toevoegen aan de bibliotheek dan met behulp van je iPad-camera? Gelukkig is dat ook heel eenvoudig. Natuurlijk is er de mogelijkheid om afbeeldingen vanuit je browser op te slaan, maar dat is wellicht niet praktisch als je honderden foto's (die je bijvoorbeeld met je gewone camera hebt gemaakt) in de iCloud-fotobibliotheek wilt plaatsen. Er zijn een paar manieren waarop je dit kunt doen. Je kunt de foto's natuurlijk importeren met behulp van een Camera Connection Kit (35 euro in de Apple Store), maar je kunt ook de app Foto's openen in OS X en de foto's daarin importeren. Tot slot is het ook nog mogelijk om te surfen naar www.icloud.com, in te loggen met je Apple ID, te klikken op foto's en op die manier je foto's te uploaden.

iCloud-opslag

We hebben het er in dit artikel al een paar keer over gehad: wil je optimaal gebruik kunnen maken van de opslagmogelijkheden van iCloud, dan zul je extra opslagcapaciteit bij moeten kopen. Heel vreemd is dat natuurlijk niet, servers kosten nu eenmaal geld en Apple is geen filantropische instelling. Wel is het zo dat de opslagcapaciteit van Apple wat aan de dure kant is. Waar je bijvoorbeeld bij Dropbox voor 10 euro per maand maar liefst 1 TB (1000 GB) opslagcapaciteit krijgt, betaal je bij Apple het dubbele voor die hoeveelheid.

Nu heb je uiteraard waarschijnlijk geen terabyte nodig, maar zelfs de 200 GB optie (die je met een flinke hoeveelheid foto's van verschillende apparaten echt wel nodig zult hebben), kost je 3,99 euro per maand. Dat is toch ineens best een investering voor een 'extra' dienst. Daar zit hem ook meteen de crux, want je betaalt deels voor het Apple-ecosysteem. Je kunt namelijk wel besluiten om je foto's op te slaan op Dropbox, maar dat systeem is lang niet zo diep in iOS en OS X geïntegreerd als iCloud. De grote vraag is en blijft dan ook: hoeveel heb je ervoor over om altijd en overal (veilig) toegang tot je foto's en video's te hebben?

©PXimport

iCloud-opslag van Apple is duurder dan bij veel concurrenten, maar je betaalt ook voor het ecosysteem.

Waar is iPhoto?

Tot slot nog even een ontwikkeling die Apple enigszins stilzwijgend heeft doorgevoerd. Want voorheen zouden we het in dit artikel veelvuldig over iPhoto hebben gehad, de foto-app van Apple waar we zeer enthousiast over waren. Dat kan helaas niet meer, want Apple heeft de app ijskoud de nek omgedraaid. Dat is heel spijtig, maar het is gelukkig niet zo dat Apple ons écht heeft beroofd van een handige foto-app. De beste functionaliteiten van iPhoto zijn namelijk geïntegreerd in Foto's (zowel voor iOS als voor OS X), al zijn er nog wel wat mooie functies die we missen, zoals de mogelijkheid om een collage te maken. Hoe dan ook: het is natuurlijk beter om maar één officiële foto-app van Apple te hebben, want de reden we je alle foto-opslagmogelijkheden moeten uitleggen, is immers dat er nogal wat onduidelijkheid is op fotogebied bij Apple.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.