Als u gebruik maakt van Vista Contactpersonen of Outlook, hebt u dan nog wel een apart adresbeheerpakket nodig? Wij zetten Easy Computing Adresbeheer 3.0 af tegen de gratis Microsoft-oplossingen.

Het cd-rompakket Adresbeheer is eigenlijk veel meer dan alleen dat: naast een redelijk compleet adresprogramma is er ook een kalender, agenda en een taakplanner. Het is ook een van de weinige pakketten met eigen synchronisatiemodules voor Windows Mobile, Palm pda's en smartphones, waarover straks meer.

Hebt u al eerder gegevens in een ander programma ingevoerd, dan kunt u deze in Adresbeheer importeren via een aantal opties, waaronder het bekende kommagescheiden csv-bestand, maar ook als vCard of uit het Windows Adresboek (.wab). Die laatste optie zorgde op ons testsysteem met Windows Vista echter steeds voor een crash, al moet daarbij eerlijk worden opgemerkt dat Vista niet als getest vermeld staat bij de systeeminstellingen. Een ander foutje in Vista is dat het ingebouwde Help-bestand niet kan worden geopend zonder het hulpprogramma voor de 'oude' Windows Help eerst te installeren. Let er verder op dat u Adresbeheer in Vista start als Administrator om meldingen over schrijffouten te voorkomen. We zullen het Easy Computing niet aanrekenen, al hopen we wel dat deze omissies via een update verholpen kunnen worden. Die updates kunt u overigens gewoon via internet binnenhalen.

Het uiterlijk van het programma is overzichtelijk, met een duidelijke werkbalk met grote knoppen die redelijk vanzelfsprekend zijn. De adreskaart met contactgegevens bestaat uit acht tabbladen: Naam, Werk, Thuis, Tweede verblijf/plaats, Multimedia, Overige, Weergave en Aangepast. Op het tabblad Multimedia plaatst u een afbeelding van de contactpersoon of een gesproken boodschap, al zien we persoonlijk niet echt het nut van deze laatste optie. Het tabblad Overige had net zo goed Verjaardag als label kunnen hebben, want dat zijn alle opties die u daar mag instellen. Na het invullen van de geboortedatum berekent het programma zelf het juiste sterrenbeeld; een leuke aanvulling. U kunt per persoon aangeven of u met een alarm geattendeerd wilt worden op de aankomende verjaardag.
Hebt u onverhoopt niet genoeg aan de ruime hoeveelheid beschikbare adresvelden, dan mag u naar eigen inzicht nog tot vijf vrije velden toevoegen. U kunt zo'n vrij veld bijvoorbeeld gebruiken om een extra e-mailadres toe te voegen, want dat is met één e-mailadres voor werk en één voor privé niet erg ruim bemeten.
Voor het afdrukken van adreslijsten en etiketten is er een apart instellingenvenster onder Voorkeuren. Er zijn sjablonen voor de eigen etiketten van Easy Computing, maar deze zijn naar wens aan te passen.

Voor synchronisatie met Windows Mobile PocketPC en PalmOS pda's levert EasyComputing speciale software mee. Helaas krijgen we deze ondanks verwoede pogingen met geen mogelijkheid aan de praat op onze HTC-smartphone met Windows Mobile 6. Ook hier geldt dat de systeemvoorkeuren alleen spreken over PocketPC 2002/2003, maar we verwachten minimaal dat dit ook zoals het hoort werkt op nieuwe generatie pda's en smartphones. De technologie staat immers niet stil.

PluspuntenMinpuntenConclusie

Als u liever niet met de mogelijkheden in Outlook werkt, of net iets meer functionaliteit wilt dan is dit zeker een goede keus. Voor de prijs hoeft u het niet te laten. Maar aan de andere kant, als u tevreden bent met Outlook dan zien wij geen overtuigende reden om op Adresbeheer over te stappen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.