Voordat je een usb-stick of een externe harde schijf in gebruik neemt, dien je deze te formatteren. Geen probleem, want dat weten en kunnen we allemaal. Daarbij moet je dan de keuze maken tussen FAT en NTFS. En die keuze kan weleens verkeerd uitpakken … Zo formateer je een usb-stick of harde schijf van NTFS naar FAT.

Het formatteren van een usb-stick of een externe harde schijf is het werk niet. Je gaat naar Deze pc, je klikt het opslagapparaat in kwestie aan met de rechtermuisknop en je kiest voor de contextmenu-optie Formatteren. Het gelijknamige dialoogvenster springt tevoorschijn en vervolgens kun je – onder andere – kiezen welk Bestandssysteem je wilt gebruiken op het te formatteren opslagapparaat. Het wordt of NTFS of iets FAT-achtigs. NTFS staat voor New Technology File System en dat bestandssysteem staat ook op de interne C:-partitie. FAT staat voor File Allocation Table en dat is eerlijk gezegd iets uit het verleden van DOS. Het is dan ook niet onlogisch om voor NTFS te kiezen. NTFS namelijk, brengt je veel goeds, waaronder het gedetailleerd kunnen toekennen van gebruikersrechten; iets wat in een omgeving met veel gebruikers essentieel kan zijn!

Alleen… NTFS kan soms ook tégen je werken. Bijvoorbeeld als je het verwisselbare opslagapparaat op meerdere plekken en in meerdere situaties gebruikt. Met een andere pc, met een mediaspeler, met een smart-tv, enzovoort. Dan opeens kunnen de toegekende gebruikersrechten je dwarszitten, maar het is ook mogelijk dat het gastheer-apparaat van dat moment niet overweg kan met NTFS. Wat dan te doen als je (1) niet in het bezit bent van een tweede stick en/of als je (2) niet in de gelegenheid bent om de bestanden van NTFS naar FAT te kopiëren?

Schijfbeheer

Voordat we serieus gaan beginnen, klik je op Windows-toets+X om naar Schijfbeheer te gaan. Je krijgt dan te zien welke opslagapparaten op de pc zijn aangesloten. Een van die opslagapparaten is de primaire hdd/ssd met daarop de C:-partitie die Windows 10 bevat. Een ander opslagapparaat is dan de usb-stick of de externe harde schijf, waarbij je controleert welk bestandssysteem er wordt gebruikt. Is NTFS dat bestandssysteem? Mooi: “Dan ga je door naar de volgende ronde!”

Intussen tóch nog een kleine tussenstap. Ga nog eens naar Deze pc en klik het externe NTFS-opslagapparaat aan met de rechtermuisknop. Kies voor de contextmenu-optie Eigenschappen en ga naar het tabblad Beveiliging. Dat tabblad Beveiliging is dus een púúr NTFS-ding, waarbij kan worden ingesteld dat bijvoorbeeld alléén de Administrator alle rechten heeft. Dit even als voorbeeld om je te laten zien waar je (aangesloten op een ander systeem) kan worden tegengewerkt als je van NTFS gebruik maakt.

©PXimport

Terug naar FAT

Als je tot de conclusie bent gekomen dat NTFS een ongelukkige keuze is geweest en je eigenlijk wilt ‘downgraden’ naar FAT, dan begint de ellende. Windows 10 kent een DOS-achtig commando (= CONVERT (stationsletter): /fs:ntfs) om van FAT naar NTFS te converteren, maar andersom is niet het geval; want wie zou dat tenslotte willen?

Tijd voor hulp van buitenaf in de vorm van EaseUS Partition Master Free. En we kunnen nu al verklappen dat we creatief te werk gaan. Dat moet ook wel, want als je in één keer van NTFS naar FAT wilt converteren, dan gaat dat steevast geld kosten; en dat moet natuurlijk niet! Met voor onze gratis oplossing de eis dat het NTFS-opslagapparaat niet helemaal vol mag staan met mappen en bestanden. Een vullingsgraad van nét onder de 50 procent is ideaal en anders wordt het eenvoudig een herhaling van zetten. Enfin, we gaan het ongeveer zó doen:

We verkleinen de NTFS-partitie, waardoor er lege opslagruimte vrijkomt. De lege opslagruimte initialiseren we als een FAT-partitie met een eigen stationsletter. Dan kopiëren we bestanden van de NTFS-partitie naar de FAT-partitie. Als niet alles is gekopieerd, dan verkleinen we de NTFS-partitie en we vergroten de FAT-partitie. Daarna kopieren we weer bestanden van de NTFS-partitie naar de FAT-partitie. Als niet alles is gekopieerd, verkleinen we opnieuw de NTFS-partitie en vergroten we weer de FAT-partitie. Als alles is overgezet naar de FAT-partitie, verwijderen we de NTFS-partitie. Tot slot vergroten we de FAT-partitie zodat ze alle beschikbare opslagruimte in beslag neemt.

Aan de slag

Deze stappen kun je natuurlijk ook uitvoeren met een andere partition manager dan EaseUS Partition Master Free, maar dat terzijde. We gaan nu concreet aan de slag met het programma van EaseUS:

Klik het verwisselbare opslagapparaat aan met de rechtermuisknop en kies voor Vergroot/Verplaats partitie. Als het gelijknamige dialoogvenster verschijnt, dan maak je de bestaande NTFS-partitie zo klein als mogelijk dan wel nodig. Klik op OK en laat de wijziging doorvoeren. Klik dan de Niet toegewezen opslagruimte aan met de rechtermuisknop en kies voor Aanmaken partitie. Kies nu voor een Logische partitie met het bestandssysteem FAT32 en klik opnieuw op OK. Het verwisselbare opslagapparaat heeft nu twee partities: een NTFS en een FAT32. Met elk een eigen stationsletter.

De volgende stap is het kopiëren van de gegevens van de NTSF-partitie naar de FAT32-partitie. Om meteen daarna alles weg te gooien wat van NTFS naar FAT32 is overgeheveld. (Dat werkt uiteraard alleen als de bestanden ‘passen’ op het FAT32-bestandssysteem.)

Als de NTFS-partitie leeg wordt opgeleverd, dan gaan we verder. Zo niet dan (zoals hierboven) de NTFS-partitie verkleinen, de FAT32-partitie vergroten en de gegevens kopiëren.

Goed, de NTFS partitie is nu leeg. Klik die lege NTFS-partitie aan met de rechtermuisknop en kies voor Verwijder partitie. Klik de FAT32-partitie aan met de rechtermuisknop en kies voor Vergroot/Verplaats partitie. Geef vervolgens álle vrijgekomen opslagruimte aan de FAT32-partitie. Klik tot slot de FAT32-partitie aan met de rechtermuisknop en maak er een primaire partitie van.

Met als uiteindelijk resultaat een verwisselbaar opslagapparaat met, zoals gewenst, een FAT-achtig bestandssysteem. Dat ook nog eens gratis en voor niets geregeld! En zoveel werk was het nu ook weer niet…

©PXimport

Simpeler

De procedure die we hier beschrijven is natuurlijk omslachtig. Een snellere route zou zijn: alles van de stick kopiëren naar een mapje op de pc. De stick vervolgens formatteren als FAT en daarna alles weer terug kopiëren naar de stick. Maar door de procedure in deze workshop heb je een goed beeld gekregen van de mogelijkheden om te spelen met partities. En die kennis komt ook van pas als je partities op je harde schijf wilt vergroten of verkleinen.

©PXimport

Een inbouw-magnetron past naadloos in je keukenontwerp, maar het is wel belangrijk dat hij goed en veilig wordt geïnstalleerd. Daar komt meer bij kijken dan simpelweg een stekker in het stopcontact steken. In dit artikel leggen we stap voor stap uit waar je allemaal op moet letten. Ook lees je wanneer je het zelf kunt doen en wanneer het slim is om een vakman in te schakelen.

Lees ook: Deze functies kun je tegenkomen op een magnetron

Een goede installatie van een inbouw-magnetron begint bij de nis: de ruimte in het keukenmeubel waarin de magnetron moet komen. Die nis heeft vaste maten, afhankelijk van het model. De hoogte is meestal 38, 45 of 60 centimeter, maar je moet ook letten op de breedte, de diepte en de dikte van de kastwanden. Zelfs de afstand tot de muur of achterwand speelt een rol. Een paar millimeter speling kan al het verschil maken tussen een goede pasvorm en een apparaat dat klemt of scheef staat. Zeker bij combi-magnetrons, die ook als oven functioneren, is er vaak meer ventilatieruimte nodig. Sommige modellen voeren warme lucht aan de voorzijde af, andere aan de achterkant of bovenkant. Heb je die ruimte niet, dan kan het apparaat zijn warmte niet kwijt en raakt het oververhit. 

Zo zit het met de stroomvoorziening

Naast een passende nis is ook de stroomvoorziening belangrijk. Vrijwel alle inbouw-magnetrons werken op een standaard geaard stopcontact, maar dat mag niet in de nis zelf zitten. De hitte en vochtigheid in die ruimte maken het ongeschikt voor elektra. Vaak wordt het stopcontact geplaatst in een aangrenzende kast of er net boven. Bij zwaardere modellen – bijvoorbeeld met oven- en grillfunctie – kan het vermogen oplopen tot 3000 watt. In dat geval is het verstandig om na te gaan of je groepenkast dit aankan of dat er een aparte groep nodig is. 

Zo verloopt de montage

Als alles klopt – de nis, de ventilatie en het stroompunt – kun je de magnetron zelf plaatsen. De meeste modellen worden geleverd met een montageset of een omlijsting waarmee je het apparaat vastzet. Dit gebeurt meestal met een paar schroeven aan de zijkant of via het front. De magnetron moet stevig zitten, zonder speling, maar ook niet te strak geklemd. Zorg dat hij waterpas staat, want anders kunnen het draaiplateau of de ovenfuncties minder goed werken. Bij een model dat op ooghoogte zit, moet je extra opletten bij het tillen en vastzetten. Die apparaten kunnen namelijk flink wat wegen. 

©Samuel Perales

Wanneer kun je een inbouw-magnetron zelf installeren?

Heb je wat kluservaring en is je keuken goed voorbereid, dan kun je de montage dus prima zelf doen. Maar als er meer nodig is dan alleen plaatsen – bijvoorbeeld het aanpassen van een keukenkast, het verplaatsen van een stopcontact of het ophangen van een zwaar model – dan is het veiliger en slimmer om een installateur in te schakelen. Die weet precies waar je op moet letten en zorgt dat alles netjes wordt afgewerkt. Zo voorkom je schade aan je keuken of het apparaat zelf.

Voor installatie doen: check de garantievoorwaarden

Wat veel consumenten niet weten, is dat fabrikanten voorwaarden stellen aan de installatie voor het behoud van de garantie. In de handleiding staat vaak dat een 'deskundige installateur' of 'erkend monteur' de installatie moet uitvoeren. In de praktijk betekent dit dat je bij schade of defecten mogelijk geen aanspraak kunt maken op fabrieksgarantie als blijkt dat het apparaat verkeerd is geplaatst. Zeker als er problemen ontstaan met de stroomvoorziening of ventilatie – denk aan kortsluiting of oververhitting – kan de fabrikant zich beroepen op onjuiste installatie. Wie het dus zelf wil doen, doet er goed aan om precies de instructies uit de handleiding te volgen en bewijs van correcte montage te bewaren. Een foto van de situatie of een installatierapport kan dan uitkomst bieden.

Zelf doen of laten doen: de keuze is aan jou

Een inbouw-magnetron installeren is geen hogere wiskunde, maar het vraagt wel om aandacht, voorbereiding en een veilige werkwijze. Zelf doen is prima als alles klopt en je handig bent, maar zodra je moet improviseren of twijfelt over de aansluiting, is een professionele installateur geen overbodige luxe. Vraag eventueel aan de winkel waar je de magnetron koopt of zij een instalaltie-service hebben of je anders kunnen doorverwijzen naar een erkend vakman. Zo weet je zeker dat je magnetron veilig werkt én dat je geen garantie misloopt bij problemen.

Bij ID.nl zijn we gek op producten met een goede prijs-kwaliteitverhouding. Daarom speurt de redactie een aantal keer per week naar zulke deals. Nu de vakantie voorbij is en het huis weer volop gebruikt wordt, kan een krachtige en handige stofzuiger veel verschil maken. Steelstofzuigers zijn populair omdat ze licht, flexibel en vaak multifunctioneel zijn. Sommige modellen kunnen zelfs dweilen of functioneren als robotstofzuiger. Wij vonden vijf steelstofzuigers die veel waar voor hun geld bieden.

eufy Clean Robotstofzuiger 3-in-1 E20

De eufy Clean E20 is een echte multitasker. Dit model werkt zowel als robotstofzuiger, steelstofzuiger én kruimeldief. Zo laat je hem zelfstandig door het huis rijden, maar pak je hem ook snel in de hand voor trap of bank. Met zijn indrukwekkende zuigkracht tot 30.000 Pa en een accuduur tot 180 minuten ben je verzekerd van een grondige schoonmaak. Het laadstation leegt bovendien automatisch het stofreservoir, waardoor je daar wekenlang geen omkijken naar hebt. Een slimme keuze voor wie gemak én veelzijdigheid zoekt.

Rowenta X-Clean 10 GZ7540

De Rowenta X-Clean 10 is ideaal voor wie stofzuigen en dweilen in één beweging wil combineren. De gemotoriseerde borstelrol pakt zowel droog vuil als natte vlekken aan. Met een gebruiksduur tot een uur kun je een complete schoonmaakronde maken zonder tussendoor op te laden. Ook fijn: de steelstofzuiger reinigt zichzelf na gebruik, zodat je weinig onderhoud hebt. Handig voor huishoudens die tijd willen besparen zonder in te leveren op resultaat.

Samsung Jet 60 Turbo (VS15A6031R1)

De Samsung Jet 60 Turbo is een lichtgewicht steelstofzuiger die vooral handig is voor kleinere huishoudens of snelle schoonmaakbeurten. Hij weegt slechts 2,5 kilo, waardoor je hem moeiteloos de trap op tilt of boven je hoofd gebruikt. Het filtersysteem vangt zelfs microscopisch kleine stofdeeltjes op, waardoor de lucht in huis veel schoner aanvoelt, ook bij allergieën. De Jet 60 levert krachtige prestaties op zowel harde vloeren als tapijt en komt met verschillende borstels voor uiteenlopende klussen.

Dyson Wash G1

De Dyson Wash G1 is geen standaard steelstofzuiger, maar een innovatieve vloerreiniger die nat en droog vuil tegelijk aanpakt. Twee roterende rollen gebruiken schoon water voor het dweilen, terwijl vuil water apart wordt opgevangen. Met een looptijd van 35 minuten maak je moeiteloos een groot oppervlak schoon. Na gebruik reinigt het apparaat zichzelf, zodat het bij volgend gebruik direct klaar is voor een nieuwe ronde. Perfect voor gezinnen met kinderen of huisdieren, waar vlekken en kruimels dagelijkse kost zijn.

Philips 3000 Series XC3031/01

De Philips 3000 Series is een praktische allrounder. Hij heeft een geïntegreerde kruimelzuiger, ideaal voor kleine klusjes zoals kruimels op tafel of zand in de auto. Het mondstuk is voorzien van ledverlichting, waardoor je stof in donkere hoekjes niet overslaat. De accu houdt het tot 60 minuten vol in Eco-modus, en de krachtige motorborstel levert ook op tapijt uitstekende prestaties. Een degelijke keuze voor wie op zoek is naar een betrouwbare steelstofzuiger zonder franje.