Voordat je een usb-stick of een externe harde schijf in gebruik neemt, dien je deze te formatteren. Geen probleem, want dat weten en kunnen we allemaal. Daarbij moet je dan de keuze maken tussen FAT en NTFS. En die keuze kan weleens verkeerd uitpakken … Zo formateer je een usb-stick of harde schijf van NTFS naar FAT.

Het formatteren van een usb-stick of een externe harde schijf is het werk niet. Je gaat naar Deze pc, je klikt het opslagapparaat in kwestie aan met de rechtermuisknop en je kiest voor de contextmenu-optie Formatteren. Het gelijknamige dialoogvenster springt tevoorschijn en vervolgens kun je – onder andere – kiezen welk Bestandssysteem je wilt gebruiken op het te formatteren opslagapparaat. Het wordt of NTFS of iets FAT-achtigs. NTFS staat voor New Technology File System en dat bestandssysteem staat ook op de interne C:-partitie. FAT staat voor File Allocation Table en dat is eerlijk gezegd iets uit het verleden van DOS. Het is dan ook niet onlogisch om voor NTFS te kiezen. NTFS namelijk, brengt je veel goeds, waaronder het gedetailleerd kunnen toekennen van gebruikersrechten; iets wat in een omgeving met veel gebruikers essentieel kan zijn!

Alleen… NTFS kan soms ook tégen je werken. Bijvoorbeeld als je het verwisselbare opslagapparaat op meerdere plekken en in meerdere situaties gebruikt. Met een andere pc, met een mediaspeler, met een smart-tv, enzovoort. Dan opeens kunnen de toegekende gebruikersrechten je dwarszitten, maar het is ook mogelijk dat het gastheer-apparaat van dat moment niet overweg kan met NTFS. Wat dan te doen als je (1) niet in het bezit bent van een tweede stick en/of als je (2) niet in de gelegenheid bent om de bestanden van NTFS naar FAT te kopiëren?

Schijfbeheer

Voordat we serieus gaan beginnen, klik je op Windows-toets+X om naar Schijfbeheer te gaan. Je krijgt dan te zien welke opslagapparaten op de pc zijn aangesloten. Een van die opslagapparaten is de primaire hdd/ssd met daarop de C:-partitie die Windows 10 bevat. Een ander opslagapparaat is dan de usb-stick of de externe harde schijf, waarbij je controleert welk bestandssysteem er wordt gebruikt. Is NTFS dat bestandssysteem? Mooi: “Dan ga je door naar de volgende ronde!”

Intussen tóch nog een kleine tussenstap. Ga nog eens naar Deze pc en klik het externe NTFS-opslagapparaat aan met de rechtermuisknop. Kies voor de contextmenu-optie Eigenschappen en ga naar het tabblad Beveiliging. Dat tabblad Beveiliging is dus een púúr NTFS-ding, waarbij kan worden ingesteld dat bijvoorbeeld alléén de Administrator alle rechten heeft. Dit even als voorbeeld om je te laten zien waar je (aangesloten op een ander systeem) kan worden tegengewerkt als je van NTFS gebruik maakt.

©PXimport

Terug naar FAT

Als je tot de conclusie bent gekomen dat NTFS een ongelukkige keuze is geweest en je eigenlijk wilt ‘downgraden’ naar FAT, dan begint de ellende. Windows 10 kent een DOS-achtig commando (= CONVERT (stationsletter): /fs:ntfs) om van FAT naar NTFS te converteren, maar andersom is niet het geval; want wie zou dat tenslotte willen?

Tijd voor hulp van buitenaf in de vorm van EaseUS Partition Master Free. En we kunnen nu al verklappen dat we creatief te werk gaan. Dat moet ook wel, want als je in één keer van NTFS naar FAT wilt converteren, dan gaat dat steevast geld kosten; en dat moet natuurlijk niet! Met voor onze gratis oplossing de eis dat het NTFS-opslagapparaat niet helemaal vol mag staan met mappen en bestanden. Een vullingsgraad van nét onder de 50 procent is ideaal en anders wordt het eenvoudig een herhaling van zetten. Enfin, we gaan het ongeveer zó doen:

We verkleinen de NTFS-partitie, waardoor er lege opslagruimte vrijkomt. De lege opslagruimte initialiseren we als een FAT-partitie met een eigen stationsletter. Dan kopiëren we bestanden van de NTFS-partitie naar de FAT-partitie. Als niet alles is gekopieerd, dan verkleinen we de NTFS-partitie en we vergroten de FAT-partitie. Daarna kopieren we weer bestanden van de NTFS-partitie naar de FAT-partitie. Als niet alles is gekopieerd, verkleinen we opnieuw de NTFS-partitie en vergroten we weer de FAT-partitie. Als alles is overgezet naar de FAT-partitie, verwijderen we de NTFS-partitie. Tot slot vergroten we de FAT-partitie zodat ze alle beschikbare opslagruimte in beslag neemt.

Aan de slag

Deze stappen kun je natuurlijk ook uitvoeren met een andere partition manager dan EaseUS Partition Master Free, maar dat terzijde. We gaan nu concreet aan de slag met het programma van EaseUS:

Klik het verwisselbare opslagapparaat aan met de rechtermuisknop en kies voor Vergroot/Verplaats partitie. Als het gelijknamige dialoogvenster verschijnt, dan maak je de bestaande NTFS-partitie zo klein als mogelijk dan wel nodig. Klik op OK en laat de wijziging doorvoeren. Klik dan de Niet toegewezen opslagruimte aan met de rechtermuisknop en kies voor Aanmaken partitie. Kies nu voor een Logische partitie met het bestandssysteem FAT32 en klik opnieuw op OK. Het verwisselbare opslagapparaat heeft nu twee partities: een NTFS en een FAT32. Met elk een eigen stationsletter.

De volgende stap is het kopiëren van de gegevens van de NTSF-partitie naar de FAT32-partitie. Om meteen daarna alles weg te gooien wat van NTFS naar FAT32 is overgeheveld. (Dat werkt uiteraard alleen als de bestanden ‘passen’ op het FAT32-bestandssysteem.)

Als de NTFS-partitie leeg wordt opgeleverd, dan gaan we verder. Zo niet dan (zoals hierboven) de NTFS-partitie verkleinen, de FAT32-partitie vergroten en de gegevens kopiëren.

Goed, de NTFS partitie is nu leeg. Klik die lege NTFS-partitie aan met de rechtermuisknop en kies voor Verwijder partitie. Klik de FAT32-partitie aan met de rechtermuisknop en kies voor Vergroot/Verplaats partitie. Geef vervolgens álle vrijgekomen opslagruimte aan de FAT32-partitie. Klik tot slot de FAT32-partitie aan met de rechtermuisknop en maak er een primaire partitie van.

Met als uiteindelijk resultaat een verwisselbaar opslagapparaat met, zoals gewenst, een FAT-achtig bestandssysteem. Dat ook nog eens gratis en voor niets geregeld! En zoveel werk was het nu ook weer niet…

©PXimport

Simpeler

De procedure die we hier beschrijven is natuurlijk omslachtig. Een snellere route zou zijn: alles van de stick kopiëren naar een mapje op de pc. De stick vervolgens formatteren als FAT en daarna alles weer terug kopiëren naar de stick. Maar door de procedure in deze workshop heb je een goed beeld gekregen van de mogelijkheden om te spelen met partities. En die kennis komt ook van pas als je partities op je harde schijf wilt vergroten of verkleinen.

©PXimport

Als je een nieuwe inbouwkoelkast of -vriezer koopt, kom je voor een keuze te staan waar je misschien nog nooit eerder over hebt nagedacht: welk deursysteem kies je? Bij inbouwapparaten zijn er namelijk twee manieren waarop de keukendeur aan het apparaat vastzit. Welke dat zijn en hoe ze werken, lees je in dit artikel.

Voor inbouwapparaten zoals koelkasten en vriezers heb je de keuze uit twee verschillende deursystemen: deur-op-deur en sleepdeur. Beide systemen werken op een andere manier, maar zijn in de basis eenvoudig. In dit artikel leggen we je uit wat het verschil is, wat de voor- en nadelen zijn, en waar je op moet letten bij het kiezen van het juiste systeem.

Vaste deur

Bij een deur-op-deur-systeem wordt het keukenpaneel rechtstreeks vastgeschroefd op de deur van de koelkast of vriezer. De twee deuren vormen dus samen één geheel. Als je de keukendeur opent, gaat de deur van het apparaat automatisch mee. Het voordeel van dit systeem is dat het er strak en stevig uitziet. De deuren blijven goed op hun plek zitten en het geheel voelt degelijk aan. Ook kun je de keukendeur meestal helemaal openzetten, wat handig is als je grote spullen in of uit de koelkast wilt halen. Daarnaast is er minder kans op slijtage aan de scharnieren, omdat alles in één beweging meebeweegt. Bij een vaste deur heeft de inbouwkoelkast extra sterke scharnieren die zowel het gewicht van de koelkastdeur zelf moeten dragen alsmede de opbouw van de keukendeur.

©ID.nl

Geleide deur of sleepdeur

Bij het sleepdeursysteem is de keukendeur niet direct vastgeschroefd op de koelkastdeur. In plaats daarvan zit er een soort schuifsysteem tussen. Als je de keukendeur opent, ‘sleep’ je de koelkastdeur met je mee via een geleiderail. De twee deuren bewegen dus los van elkaar, maar wel tegelijk. Het voordeel is dat het makkelijker te vervangen is als je ooit een ander model koelkast neemt, omdat je niet alles opnieuw hoeft uit te lijnen. Ook kun je de deuren iets onafhankelijk van elkaar bewegen, wat soms handig is bij montage of onderhoud.

©ID.nl

Voorkeuren

Welk systeem je kiest, hangt af van je keuken én van je voorkeuren. Heb je een moderne keuken met een strakke afwerking? Dan is deur-op-deur vaak de beste keuze, omdat het er netter uitziet en steviger aanvoelt. Heb je een oudere keuken en wil je een inbouwapparaat vervangen zonder te veel gedoe? Dan kan een sleepdeur een praktische oplossing zijn.

Let wel op: je kunt niet zomaar een apparaat met deur-op-deur-systeem in een kast zetten die bedoeld is voor een sleepdeur, en andersom. De scharnieren en montagepunten zitten op een andere plek, en ook de manier waarop de deur opent verschilt. Controleer dus altijd goed welk systeem je nu hebt voordat je iets nieuws aanschaft. En kijk ook hoe je keuken is ingedeeld, zodat je ook weet of alles wel past.

Systeem monteren

Het installeren van zo’n systeem is iets wat je misschien niet zelf wilt doen, tenzij je handig bent. Vooral bij een deur-op-deur-systeem is het belangrijk dat alles precies recht hangt, anders gaat de deur niet goed dicht of krijg je scheve kieren. Veel mensen kiezen er daarom voor om de koelkast of vriezer te laten plaatsen door een vakman. Dan weet je zeker dat alles goed en netjes zit en heb je garantie op het werk.

©ID.nl

Onderhoud

Beide systemen zijn in principe onderhoudsvrij, zolang ze goed gemonteerd zijn. Toch kan het geen kwaad om af en toe te checken of de scharnieren nog stevig vastzitten of de sleepgeleiders soepel lopen. Gewoon wat eenvoudig keukenonderhoud.

Tot slot

Of je nu kiest voor een stevig deur-op-deur-systeem of het wat flexibelere sleepdeur-systeem: het is vooral belangrijk dat het past bij jouw keuken en jouw wensen. Vraag bij twijfel altijd om advies bij de winkel of installateur. Zo voorkom je verrassingen, en kun je weer jarenlang genieten van je ingebouwde koelkast of vriezer.

Ben je lid van Amazon Prime? Dan krijg je vanaf 26 augustus 2025 te maken met advertenties tijdens films en series. Wil je geen advertenties zien? Dan moet je bijna 60 procent van de abonnementsprijs bijbetalen.

Volgens het bedrijf het tonen van reclames nodig om te blijven investeren in de content waar abonnees van genieten — en om dat ook op de lange termijn vol te houden. Ze gaan het tonen van advertenties volgens de e-mail die klanten deze week ontvingen, in 'beperkte mate' doen.

Lees ook: Zo bespaar je op streamingdiensten

Wie liever geen advertenties ziet, moet nu ook extra gaan betalen. Amazon biedt dan vanaf 26 augustus een advertentievrije optie aan. Voor een bedrag van 2,99 euro extra per maand kun je dan zonder advertenties kijken, waardoor een abonnement op Prime uitkomt op 7,98 euro per maand. Amazon Prime was eerder altijd al een van de goedkoopste streamingdiensten, maar als je geen advertenties wil zien, komt daar nu dus verandering in.

Er verandert volgens Amazon verder niets aan de prijs of inhoud van het standaard Prime-lidmaatschap, wat betreft functionaliteit. Ook heeft deze wijziging verder geen invloed op het bezorgen van producten van de webshop van Amazon.

Bestaande leden hoeven niets te doen om de nieuwe situatie met advertenties te krijgen; de standaardversie van Prime Video wordt automatisch aangepast. Wie liever overstapt op de advertentievrije versie, kan dat vanaf 26 augustus zelf regelen via zijn of haar accountinstellingen. Als je nog twijfelt of je je lidmaatschap wilt behouden, kun je je abonnement beheren of eventueel stopzetten via je Amazon-account. Je ontvangt dan (een deel van) het abonnementsgeld terug.