Sommige usb-sticks en sd-kaarten hebben een sterke beveiliging, waardoor het wissen ervan een uitdaging kan zijn. Geen zorgen, je kunt deze beveiliging verwijderen zodat je het opslagapparaat alsnog probleemloos kunt formatteren. In dit artikel laten we je zien hoe je dat aanpakt.

Lees ook: Usb-stick werkt niet meer? Zo kun je hem (misschien) nog redden

Wanneer je opslagapparaat tegen schrijven is beveiligd, kun je weliswaar de opgeslagen bestanden bekijken en kopiëren, maar je hebt geen mogelijkheid om deze te verwijderen, nieuwe bestanden toe te voegen of het apparaat te formatteren. Het kan zelfs gebeuren dat je denkt dat je bestanden hebt verwijderd, maar als je het opslagmedium de volgende keer weer aansluit op je computer, staan alle bestanden er nog steeds op. Dit kan gebeuren bij de volgende twee scenario's:

Scenario 1: fysieke beveiliging

Bepaalde usb-sticks en sd-kaarten beschikken over een fysieke schakelaar waarmee je kunt voorkomen dat de opgeslagen data wordt verwijderd. Deze schakelaars zijn doorgaans te vinden aan de zijkant van het opslagapparaat en overschrijven zelfs eventuele beveiligingsinstellingen die je op je computer hebt ingesteld. Hoewel zo'n fysieke schakelaar nuttig kan zijn om te voorkomen dat je per ongeluk bestanden kwijtraakt, kan het voorkomen dat het besturingssysteem van je computer, zoals Windows, je opslagmedium nog steeds als beveiligd ziet, zelfs nadat je de schakelaar hebt omgezet om de beveiliging te deactiveren.

Scenario 2: geen fysieke beveiliging

Wat ook kan, is dat je usb-stick of sd-kaart geen schakelaar (of schuifje of pinnetje) heeft, maar toch nog steeds als 'beveiligd' wordt aangemerkt.

Lees ook: In 3 stappen: Zo beveilig je een usb-stick.

Maar je wilt toch echt bestanden verwijderen...

Heb je een Windows-pc of laptop, dan kun je dat op een aantal manieren doen. Hieronder bekijken we deze twee manieren.

1: Register-editor gebruiken

Je kunt de Register-editor tool van Windows gebruiken om ervoor te zorgen dat Windows de drive niet langer als beveiligd beschouwt. Om dit te doen moet je naar Regedit zoeken en het programma openen. Navigeer naar:

Computer\HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\StorageDevicePolicies

Dubbelklik in het rechterpaneel op de waarde WriteProtect en verander de waarde onder Value van 1 naar 0. Klik op OK om de nieuwe waarde op te slaan.

Als je de drive weer in de computer stopt zal Windows deze als niet beveiligd beschouwen. Je kunt hem dan weer zoals altijd gebruiken.

Als je de registersleutel StorageDevicePolicies niet kunt vinden, kun je er eentje aanmaken.

Om dit te doen, moet je met de rechtermuisknop in de map

Computer\HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\ in de lege ruimte in het rechterpaneel klikken en New > Key selecteren. Voer de naam StorageDevicePolicies precies zo in, met de hoofdletters op de juiste plaats.

Dubbelklik op de nieuw aangemaakte sleutel, klik opnieuw met de rechtermuisknop in de lege ruimte en kies New > DWORD (32-bit) Value. Geef de waarde de naam WriteProtect en kies als waarde 0. Klik op OK om de wijzigingen op te slaan. Sluit de Register-editor af en start de computer opnieuw op.

2: Opdrachtprompt gebruiken

Als de oplossing hierboven niet werkt, kun je Opdrachtprompt gebruiken om de beveiliging van de drive op te heffen en alle inhoud te wissen.

Zorg dat je Opdrachtprompt opent als administrator. Dit kun je doen door met de rechtermuisknop op het programma te klikken en Als administrator uitvoeren te kiezen.

Typ het commando diskpart en druk op Enter. Typ vervolgens list disk en druk weer op Enter. Typ select diskX (waarbij X het nummer van je drive is) en druk op Enter. Typ nu attributes disk clear readonly en druk op Enter.

Typ clean en druk op Enter. Typ vervolgens create partition primary en druk op Enter. Typ create partition primary en druk op Enter. Typ nu format fs=fat32 (je kunt ook format fs=ntfs kiezen als je de drive alleen op Windows computers zult gebruiken) en druk op Enter. Typ exit en druk op Enter, en Opdrachtprompt zal worden afgesloten.

Je drive is nu geformatteerd en Windows zal hem voortaan als onbeveiligd herkennen. Mocht je later besluiten dat je de usb-stick of sd-kaart alsnog wilt beschermen, dan zijn er verschillende manieren om dat te doen. Een van de eenvoudigste methoden is waarschijnlijk om de gegevens op het opslagmedium te versleutelen en te beveiligen met een wachtwoord. Met software zoals Rohos Mini Drive kun je bijvoorbeeld vrij simpel een verborgen partitie creëren op je usb-stick. De bestanden die je daar opslaat, worden dan automatisch versleuteld, zodat ze extra beveiligd zijn.

Meer Opdrachtprompt-tips

Nieuwe laptop nodig? Kijk de video voor handige tips! ⮯

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!