Een computer zonder usb-aansluiting is ondenkbaar. Die poorten op je pc zijn heel erg handig, maar tegelijkertijd is er nog altijd veel onduidelijk over de verschillende standaarden, connectoren en versies. In dit artikel lees je alles over usb, wat de verschillen zijn tussen usb-soorten en dus waarom de ene usb-kabel de andere niet is.

Usb is een zegen voor de computerliefhebber. Voordat de standaard Universal Serial Bus bestond, was er een wildgroei aan connectoren, technologieën en standaarden op de pc. Printers sloot je aan via parallelle poorten, muizen en toetsenborden moest je in de PS/2-poorten steken en andere apparaten moest je via uitbreidingskaarten op SCSI-, seriële- en games-poorten aansluiten. 

In 1995 bundelden Compaq, Microsoft, IBM, Intel, DEC, Nortel en NEC hun krachten en begonnen aan de ontwikkeling van een standaard om allerlei apparaten via één aansluiting op pc’s aan te kunnen sluiten. Een jaar later werd usb 1.0 al geïmplementeerd in de eerste computers. De connector die we daarvoor kregen, bestaat nog steeds en is 26 jaar na dato nog steeds op vrijwel alle pc’s terug te vinden.

Die mag dan nog steeds hetzelfde zijn, de snelheid waarmee data doorgevoerd kan worden met deze verbinding is ondertussen exponentieel gestegen. Usb 1.0 had een doorvoersnelheid van maximaal 1,5 Mbit/s, usb 1.1 verhoogde dit naar 12 Mbit/s. Usb 2.0 kwam in 2000 op de markt en kon 480 Mbit/s doorvoeren. Hiermee werd het interessant om harde schijven via een usb-aansluiting met de pc te verbinden. 

Usb 3.0 werd acht jaar later uitgebracht en had al een snelheid van 4,8 Gbit/s, usb 3.1 kan zelfs 10 Gbit/s door de kabel en connector pompen, een enorm verschil dus. De nieuwste standaard, usb 4.0, zal de komende jaren op computers te vinden zijn, en komt met een snelheid van maximaal 40 Gbit/s.

©PXimport

Oude apparatuur

Heb je oude apparatuur die bijvoorbeeld nog een sata-aansluiting heeft, dan kun je die gelukkig nog wel gewoon op je huidige pc aansluiten. Sata-naar-usb-adapters vind je genoeg in de online winkels. Let er bij oude apparaten wel op dat er nog een driver voor beschikbaar is en ze ondersteund worden door je besturingssysteem.

Data overzetten

Verschillende type data kunnen via usb van het ene naar het andere apparaat gestuurd worden. Zo kun je gegevens van een opslagmedium via usb op een pc bekijken en ook data van de pc via usb op het opslagmedium zetten. Ook kun je midi-data van een muziekinstrument naar je pc sturen. Of apparaten opladen middels een usb-kabel. 

Het opladen van apparaten via usb was al vanaf het begin af aan mogelijk, al gebeurde dat lange tijd maar met een vermogen van 500 mAh. De nieuwste usb-versies kunnen dit met een vermogen van 2000 mAh.

©PXimport

Usb-connectoren

Usb kan verschillende gedaantes aannemen, een van de meest bekende is die van een platte connector met voor de helft een sleuf, dit is een usb-a-connector. Deze connector vind je nog wel terug op computers. Een usb-a-kabel heeft aan de andere kant vaak een usb-b-connector. Dit is een bijna vierkante stekker met twee afgeronde hoeken. Dit soort aansluitingen vind je vaak op grote apparaten die je met een pc wilt verbinden, aangezien de stekker best wat ruimte inneemt. Voorbeelden zijn bijvoorbeeld een printer of een grote externe harde schijf. 

Kleinere apparaten hebben een mini-b-connector, deze zijn qua grootte ongeveer de helft van een normale b-stekker. De micro-b-stekker is de kleinste optie en vind je op smartphones, powerbanks en e-readers, maar tegenwoordig wel telkens minder. 

Voor de snellere usb3-standaard zijn nieuwe connectoren bedacht, omdat deze verbinding wezenlijk sneller is dan usb 1 en usb 2. Het is dan ook belangrijk de juiste kabels te gebruiken als je gebruik wilt maken van de hogere snelheid. De a-stekker ziet er hetzelfde uit als bij usb 1 en 2, met het verschil dat de binnenkant meestal blauw is. 

De usb3-b-connector ziet eruit alsof er een b- en micro-b-aansluiting op elkaar zijn geplaatst. De usb3-micro-b-connector lijkt op een normale micro-b-stekker met een tweede micro-connector ernaast. Vrijwel altijd zijn deze usb3-stekkers blauw. Usb2-kabels zijn meestal zwart vanbinnen, usb1-kabels meestal wit. Sommige fabrikanten houden zich echter niet aan deze conventies, check dus altijd welke usb-standaard een connector ondersteunt.

©PXimport

Usb-c

Sinds een paar jaar is er een nieuwe usb-connector, genaamd usb-c. Deze connector is plat en heeft afgeronde hoeken. Beide kanten van de connector zijn hetzelfde, het maakt dus niet uit welke kant je waar insteekt. Ook maakt het niet uit hoe je de kabel in de poort steekt, een probleem dat bij een normale usb-a-stekker er weleens voor zorgde dat je een poort vernielde door de kabel er verkeerdom in te steken. 

Usb-c kan naast data ook stroom, video en audio doorvoeren en biedt ook ondersteuning voor technologieën als Thunderbolt, DisplayPort, HDMI, VGA en DVI. Stroom kan ook door een usb-c-poort lopen, tot wel 100 watt, genoeg om een laptop mee op te laden. Je ziet dan ook steeds vaker laptops die een usb-c-aansluiting hebben om de laptop mee op te laden.

Thunderbolt

Een misverstand is dat Thunderbolt en usb-c dezelfde dingen zijn. Je moet usb-c zien als een verbindingsformaat waardoor verschillende soorten data kunnen lopen. Thunderbolt, ooit bedacht door Intel en Apple, is een specifieke technologie om snel data te kunnen versturen tussen twee apparaten. De technologie (althans versie 3 van Thunderbolt) maakt gebruik van usb-c-connectoren, maar een Thunderbolt-poort wordt vrijwel altijd aangeduid met een bliksemschicht boven de poort of op de connector. 

Als er geen bliksemschicht bij een type c-poort staat, kun je ervan uitgaan dat het geen Thunderbolt-signalen kan doorgeven. Thunderbolt 1 en 2 werken overigens niet met usb-c-connectoren.

©PXimport

Usb-hubs

Als je niet genoeg usb-poorten op je pc hebt, maar toch vijf of zes apparaten aan wilt sluiten, dan heb je een hub nodig. Deze apparaatjes zijn vanaf een tientje te koop, maar er zijn ook docks te koop van honderden euro’s.

De eerste vraag die je jezelf moet stellen is of je een powered hub nodig hebt. Een powered hub sluit je aan op netstroom en kan stroom leveren aan de aangesloten apparaten. Dit heb je nodig als je apparaten aan wilt sluiten die veel stroom verbruiken, zoals printers, externe harde schijven en scanners. De usb-poort op je pc is niet sterk genoeg om al deze apparaten van stroom voorzien als ze op een hub zijn aangesloten. 

Sommige hubs bieden ook andere poorten aan, zoals een sleuf voor een SD-kaartje. De goedkoopste hubs hebben vaak een usb-a-stekker, hubs met een usb-c-aansluiting zijn in veel gevallen iets duurder. Als je voor een usb-c-hub kiest, dan hebben ze soms ook HDMI-poorten of bieden ze Power Delivery (zie de volgende tip) aan. 

Bedenk je van tevoren wat je allemaal op een hub wilt aansluiten, want sommige apparaten vragen veel van je usb-poort en dan is het niet verstandig die poort te delen met allerlei andere apparaten. In de handleiding van een bepaald apparaat is meestal wel te vinden of je het wel of niet op een hub aan kunt sluiten.

Stroom via usb-c

Als je wilt dat een hub of usb-poort ook gebruikt kan worden om apparaten op te laden, dan moet je controleren of de poort hiervoor geschikt is en tot welk wattage. Dit wordt aangegeven met Power Delivery of PD. De meeste hubs leveren gemakkelijk een wattage van 60 watt, maar er zijn poorten en hubs die tot wel 100 watt kunnen leveren. 

Vergeet ook niet te kijken of het wattage verdeeld wordt over meerdere poorten (bij een hub) of dat het om een speciale PD-poort gaat die alleen zelf dat wattage levert. In het eerste geval kun je waarschijnlijk niet je laptop ermee opladen. Poorten met PD herken je vaak aan het icoontje van een bliksemschicht dat erbij staat.

©PXimport

Versies combineren

Omdat er zo veel verschillende usb-standaarden en -aansluitingen bestaan, kan het lastig zijn de juiste adapterkabel te vinden voor jouw specifieke geval. Het belangrijkste is dat je een kabel of adapter kiest die niet te langzaam is voor waarvoor jij hem wilt gebruiken. 

Stel, je wilt een harde schijf met een usb2-connector aan een pc met een usb2-poort aansluiten. Zou je hier een usb1-kabel voor gebruiken omdat je die toevallig nog in huis hebt liggen, dan benut je niet de maximale doorvoersnelheid van usb 2.

De doorvoersnelheid en performance geldt uiteraard ook voor de aangesloten apparaten. Als je een harde schijf met een usb2-poort op een laptop met een usb3-poort aansluit met een usb3-kabel, kan de doorvoersnelheid nooit meer zijn dan 480 Mbit/s (de maximale snelheid van usb 2). Usb3-kabels zijn – zoals we in tip 3 al vertelden – te herkennen aan de blauwe binnenkant, maar hebben ook vaak SS op de connector staan, wat staat voor SuperSpeed. 

©PXimport

Compatibiliteit

De standaard usb-poorten zijn backwards compatibel, dit betekent dat je prima een usb-a-kabel van twintig jaar oud op een nieuwere usb3-poort met type a-connector kunt aansluiten en vice versa. Wees je er alleen van bewust dat je dan niet de snelste snelheden zult halen.

Denk er bovendien aan dat usb-kabels niet te lang mogen zijn, de aanbevolen maximumlengte van een usb3-kabel is bijvoorbeeld maar drie meter. Je kunt een usb-kabel wel verlengen, daar heb je dan een actieve verlengkabel voor nodig. Je kunt zo een usb3-kabel tot wel 18 meter verlengen. 

Wel hangt het ervan af wat je met die kabel aansluit. Een lange kabel om een muis of toetsenbord aan te sluiten, is vaak geen probleem, maar wil je veel data of stroom door een lange kabel laten stromen, dan is dat over het algemeen geen goed idee.

Tip 09: Data en/of stroom

Je hebt het waarschijnlijk weleens gehad: je wilt data van je pc naar een smartphone, e-reader of ander apparaat sturen, maar Windows herkent het aangesloten apparaat niet. Het kan zijn dat je usb-kabel stuk is, maar een logischere verklaring is dat je een oplaadkabel probeert te gebruiken voor het kopiëren van data. Er bestaan namelijk usb-kabels die alleen geschikt zijn om apparatuur mee op te laden. 

Een usb-connector heeft vier polen, je kunt ze zien als je de connector van een usb-a-kabel eens goed inspecteert. De twee buitenste polen zijn voor het opladen van apparatuur, de binnenste twee zijn voor het doorvoeren van data. Bij een kabel die alleen kan opladen, zijn de binnenste twee polen niet met draden verbonden.

Vaak kun je van de buitenkant niet zien of dit zo is, maar als het snoer van je kabel erg dun is, kun je ervan uitgaan dat er maar twee draadjes door het snoer lopen en het dus slechts een oplaadkabel is.

©PXimport

Dongles

Er zijn talloze dongles op de markt waarmee je andere apparaten op een usb-poort aan kunt sluiten. Draadloze muizen werken vaak via een dongle die je dan in een vrije usb-poort van je pc steekt. Ook bepaalde software kan via een kopieerbeveiliging-dongle werken, al zien we dat gelukkig tegenwoordig steeds minder vaak. 

Heb je een oude laptop zonder moderne bluetooth-versie, dan kun je via zo’n dongle toch bluetooth 5.0-apparaten op je pc aansluiten.

De toekomst van usb

Usb is here to stay! En dat is maar goed ook, want het heeft ons leven een stuk eenvoudiger gemaakt. Waar we vroeger met allerlei systemen en bijbehorende kabels werden opgescheept, werkt nu vrijwel alles via usb. Toch blijkt uit dit artikel al dat de ene usb-poort de andere niet is. De toekomst van usb ziet er rooskleurig uit. We hadden het in tip 3 al even kort over usb 4, de nieuwe standaard die mondjesmaat in nieuwe pc’s wordt geïmplementeerd. Heeft je laptop een 11de generatie Tiger Lake-processor, dan is de kans groot dat je laptop een usb4-poort heeft.

Ook de nieuwe M1-laptops van Apple hebben usb 4 aan boord. De connector is hetzelfde als die van usb 3 en dus kun je gewoon de type c-poort gebruiken voor stroomtoevoer en dataoverdracht. De maximale doorvoersnelheid is 40 Gbit/s, maar er is ook een variant met een maximale snelheid van 20 Gbit/s. Kijk bij de specificaties van het product welke snelheid wordt ondersteund. Ook op de connector zou dit duidelijk moeten zijn door een logo met het cijfer 20 of 40 erop. 

Usb 4 is ook backwards compatibel, waardoor je een apparaat met een usb4-aansluiting prima op een usb-a-poort kunt aansluiten. De snelheid hangt dan uiteraard wel af van de usb-versie van de usb-a-poort.

©PXimport

Nuki brengt een slim slot op de markt dat voor veel mensen betaalbaar zou moeten zijn: de Nuki Smart Lock Go kost namelijk 149 euro. Wie echter extra's zoals een wifi-module en een batterypack wil, moet daar 98 euro bij optellen. Wat kun je verwachten van dit slot? Je leest het in deze review.

De Nuki Smart Lock Go is onderdeel van een productlancering waar nog twee andere slimme sloten onder vallen: de Lock Pro (van de vijfde generatie) en de Lock Ultra. Daar waar de laatstgenoemde modellen een nieuw ontwerp hebben gekregen (dat doet denken aan de Tedee), oogt de Smart Lock Go als een typisch Nuki-product. De buitenkant is bovendien gemaakt van plastic. Verder is het product redelijk log, aangezien er ruimte moet zijn voor vier AA-batterijen. En dat terwijl de twee duurdere varianten opgeladen worden via usb-c en een interne accu hebben.

Leg je de drie modellen naast elkaar, dan zie je al snel dat de Smart Lock Go een samenvatting is van eerdere Smart Locks, maar dan voor een lagere prijs. De Pro en Ultra lijken sterk op elkaar, met als grootste verschil de diepte. Hierdoor biedt de Pro meer ruimte voor fysieke sleutels. De Ultra vereist een cilinderwissel (je hebt er dus een nieuwe sleutel voor nodig) – maar daardoor is hij wel dunner. Daarnaast openen de Pro en Ultra een deur in ongeveer anderhalve seconde, terwijl de Nuki Smart Lock Go daar ruim zes seconden over doet.

©Wesley Akkerman

Verschillende accessoires

Maar goed, voor 150 euro mag je misschien ook niet heel veel verwachten. En om eerlijk te blijven: je krijgt best wat premium functies bij de Go-versie. Het systeem is compatibel met de cilinder die in de voordeur zit, ondersteunt Matter, kan op afstand bediend worden en biedt ruimte aan voor uitbreiding. Verschillende accessoires die het merk hiervoor uitbracht werken met de Go. Denk dan aan het Keypad (voor een sleutelloze ontgrendeling) en het batterypack. Het keypad kost 89 euro (zonder vingerafdrukscanner) of 159 euro (met die genoemde scanner).

Zo'n keypad is handig, maar niet per se een must. Het batterypack van 49 euro is dat voor sommige gebruikers misschien wel: daarmee voorkom je namelijk gedoe met losse (oplaadbare) batterijen. Het slot werkt ook zonder, dus strikt nodig is het niet. Wat ons meer stoort, is de manier waarop de wifi-module werkt. Die zit er wel in, maar functioneert niet meteen. Om die te activeren, moet je online 49 euro betalen. Pas daarna is de module ontgrendeld en kun je hem gebruiken.

©Wesley Akkerman

Geen misleiding, maar…

Dat is geen ontwikkeling waar we vrolijk van worden. Het onderdeel zit er tenslotte al in. Dit roept de vraag op waar het heen gaat: fabrikanten die functies inbouwen maar pas beschikbaar maken na betaling, onder het mom van 'we willen de consument de keuze geven'. Het doet denken aan het BMW-abonnement voor stoelverwarming: je betaalt maandelijks voor iets dat bij andere merken gewoon inbegrepen is. Misschien is dit nog een test, maar in dat geval hopen we dat die faalt.

Met die wifi-module kun je het slimme slot op afstand bedienen – iets wat we toch wel cruciaal vinden. Misleiding willen we het niet noemen, hoe verleidelijk dat ook is. Nuki geeft op de website namelijk duidelijk aan dat je Remote Access op elk moment kunt activeren via een eenmalige betaling – maar toch zit het ons niet lekker. Want om toegang te krijgen tot alle functies die al ín het slot zitten, betaal je in totaal 200 euro. Tel je ook nog het batterypack erbij op, dan zit je nog maar een paar tientjes onder de prijs van de Smart Lock Pro.

©Wesley Akkerman

Een klein verschil

De Smart Lock Pro kost 269 euro en heeft zowel een interne accu als een ontgrendelde wifi-module. Bovendien is dat apparaat veel compacter en oogt het meer premium. Goed, nu kun je zeggen: Nuki richt zicht met de Go op een specifieke doelgroep. Dat is leuk en wel, maar dat neemt niet weg dat het verschil tussen de Go en Pro klein wordt wanneer je de nodige upgrades uitvoert. Hoef je geen ontgrendeling op afstand en ben je oké met losse batterijen, dan kan de Go ondanks alles alsnog een goede keuze zijn. Het slot heeft veel goede kwaliteiten.

Zo is de versleuteling op orde. Wanneer het slot communiceert met een smartphone, dan gebeurt dat op basis van eind-tot-eind-versleuteling, op het niveau waar banken ook mee werken (evenals concurrerende sloten). De montage is bovendien zo gepiept. Binnen vijf minuten zit de Go op je deur. Alleen jammer dat maar één van de twee montage-adapters een plakstrip heeft. En laat nou net de variant die wij nodig hadden die strip missen. Een simpele posterstrip lost dat op, maar handig is anders.

©Wesley Akkerman

Vertrouwen uitstralen

Verder kunnen we het waarderen dat de Nuki Smart Lock Go een zogenaamde retrofit-oplossing is. Dat houdt in dat het slot zelf niet wordt vervangen, maar dat er een motortje over je bestaande sleutel heen komt (net zoals bij dit slot van Yale). Die sleutel zit aan de binnenkant van de deur. Tik je op de knop in de app (of op het apparaat zelf), dan draait de Smart Lock Go de sleutel voor je om: open of op slot. Aan de buitenkant kun je de deur gewoon blijven openen met een sleutel, zolang je cilinder een paniekfunctie heeft.

Mochten de batterijen dus leeg zijn op het moment dat je thuiskomt, dan is de kans vrij klein dat je voor een gesloten deur staat – zolang je je sleutels bij je hebt. En check van tevoren of je cilinder zo'n paniekfunctie heeft. Dat doe je door aan beide kanten een sleutel in het slot te steken en te kijken of je hem alsnog op slot kunt doen of van het slot kunt halen. Over batterijen gesproken: zodra het accuniveau onder de twintig procent zakt, krijg je automatisch een melding. Zo kom je niet plotseling voor verrassingen te staan. Dat geeft vertrouwen.

©Wesley Akkerman

Thread-ondersteuning

Wat Nuki eveneens goed bedacht heeft, is de ondersteuning voor Thread. Dit is een smarthomeprotocol dat producten onderling met elkaar laat communiceren, waardoor er meer integraties mogelijk zijn. Dankzij Thread is het alsnog mogelijk de Smart Lock Go op afstand te bedienen, zonder dat je daar bijna 50 euro extra voor hoeft neer te leggen. Maar dan heb je wel een hub nodig. Gelukkig bestaan daar verschillende opties voor (zoals de Google TV Streamer). Na het koppelen kun je het slot ontgrendelen via de Google Home-applicatie.

Via de Nuki-app kan dat daarna nog steeds niet. Daar kun je het slot, zolang je de wifi-module niet vrijkoopt, alleen via bluetooth bedienen. Ook voor instellingen moet je bluetooth inschakelen. Nu hebben wij dat niet de hele dag aanstaan. En dan is het best onhandig dat je die verbinding eerst moet activeren voordat je iets kunt aanpassen. Met de wifi-module gaat dat een stuk soepeler: dan pas je alles aan zonder gedoe, ook als je niet thuis bent. Die module kan dus het verschil maken in hoe prettig het systeem werkt.

De basis op orde

Binnen de app tref je veel (instel)mogelijkheden aan. Je ziet hier altijd het batterijpercentage en kunt instellen of je een ledlampje wilt zien branden of niet. Met de nachtmodus kun je bepalen of Nuki het slot na een bepaalde tijd automatisch op slot doet. Ook schakelt het dan over op een energiebesparende modus. Verder is er de autolock (waarbij het slot zichzelf op slot doet als het voor een lange periode niet gebruikt wordt), terwijl Lock 'n' Go de deur automatisch na een paar seconden voor je op slot doet wanneer je hem vlak daarvoor ontgrendelde.

Je kunt een vergrendelingslog bekijken, gebruikers toevoegen en natuurlijk enkele accessoires koppelen. Daarmee voldoet Nuki aan alle basale functies die we verwachten van een slim slot. Tot slot is er de auto-unlockfunctie. Daarmee kun je het slot automatisch laten ontgrendelen wanneer je komt aanlopen. Het kan gebeuren dat het slot zichzelf opendraait zodra je voorbij loopt, maar over het algemeen hebben we hier weinig problemen mee ondervonden: je moet redelijk dichtbij staan voordat het slot een actie onderneemt.

Nuki Smart Lock Go kopen?

Naar onze mening is dit slimme slot iets voor een beperkte groep gebruikers. Het kan een goede keuze zijn als je weinig waarde hecht aan internetbediening, het prima vindt om alles via bluetooth te regelen, het niet bezwaarlijk vindt om losse (oplaadbare) batterijen te gebruiken en er geen problemen mee hebt dat dat de buitenkant volledig van plastic is – voor 149 euro kun je immers geen premium afwerking verwachten. Threads-ondersteuning is een mooie toevoeging, maar alleen nuttig als je al een hub in huis hebt.

Ben je wel iemand die graag zijn of haar slot via het internet bedient en ben je dat gedoe met batterijen zat? Dan kom je uit op 247 euro voor het volledige systeem – slechts een paar tientjes minder dan de Smart Lock Pro, die een ontgrendelde wifi-module en oplaadbare accu heeft.

Hoor je bij die laatste groep en kies je voor Nuki, dan zijn die paar tientjes extra de overweging waard. Zoek je echter een slim slot met lokale bediening of heb je al een Thread-hub, dan kun je de Go overwegen – dan is dit het beste en simpelste slimme slot van dit moment.

Wist je dat je met een staafmixer veel meer kunt dan alleen soepen en sauzen maken? Met een beetje creativiteit vorm je je staafmixer om tot een echte alleskunner in de keuken. Wij geven je alvast wat inspiratie.

Lees ook: Hier moet je op letten bij de aankoop van een staafmixer

Een staafmixer is klein maar fijn: hij neemt nauwelijks ruimte in in je keukenkastje, is licht en makkelijk in gebruik én je bereidt er een breed scala aan gerechten mee. Voor het maken van soepen en sauzen wordt de staafmixer veruit het meest gebruikt, maar ook voor onder andere dressings, smoothies, babyvoeding en zelfs desserts haal je deze veelzijdige keukentool uit de kast. Met de juiste opzetstukken vervangt een staafmixer zelfs de blender én keukenmachine. Krijg je al zin om aan de slag te gaan? Dit kun je allemaal met een staafmixer maken. 

Soepen 

Soep maken met een staafmixer: veel makkelijker wordt het niet. Het enige wat je nodig hebt is gesnipperde ui, fijngemalen knoflook en wat grof gesneden groenten. Fruit alles even aan in de pan, doe er bouillon bij en laat het een kwartiertje of langer koken, afhankelijk van hoe hard de groenten zijn die je gebruikt. Als de groenten zacht zijn, pureer je het geheel direct in de pan tot een fluweelzacht mengsel. Voeg wat zout en peper toe en klaar is je verse soep. 

Sauzen 

Net zo makkelijk als dat je met een staafmixer soep maakt, heb je ook in een handomdraai een zelfgemaakte saus klaarstaan — bijvoorbeeld voor in de pasta of curry. Ook hier hoef je niets ingewikkelds voor te doen: je bakt alle ingrediënten even aan in de pan en de staafmixer maakt er vervolgens een gladde saus van. Ideaal, want zo weet je precies wat er in je saus gaat en het is vaak nog goedkoper dan kant-en-klare sauzen ook. 

©karepa

Dips en dressings 

Met een staafmixer maak je ook de allerlekkerste dips: van hummus en pesto tot tapenade en guacamole. Avocado's prakken en tomaten fijnsnijden is dus verleden tijd: dat doet de staafmixer voortaan voor je. Wist je trouwens dat de staafmixer ook een kei is in emulgeren? Zo maak je met een staafmixer heel makkelijk je eigen mayonaise of klassieke vinaigrette. Of wat dacht je van een heerlijke Hollandaisesaus voor bij asperges, vis of Eggs Benedict? 

Smoothies en milkshakes

Het klinkt misschien gek om een smoothie te maken met een staafmixer. Daar heb je toch een blender voor? Nou, met een staafmixer gaat dit in principe net zo makkelijk. Je hebt dan wel een krachtige staafmixer nodig, bijvoorbeeld met een vermogen van boven de 700 watt of een toerental hoger dan 10.000, zodat hij ook harde groenten en bevroren fruit kan pureren. Een smoothie maken met een staafmixer is simpel: gooi wat fruit en groenten bij elkaar en doe er water of yoghurt bij. Voor een wat zoetere smaak kun je een kneepje honing toevoegen. Je kunt met een staafmixer ook milkshakes maken. Dat doe je met melk, vanille-ijs (of een andere smaak) en eventueel extra smaakmakers, zoals vers fruit, chocola of karamel. 

©VI Studio

Babyvoeding

Voor je baby wil je natuurlijk alleen het gezondste van het gezondste. Kant-en-klare babyvoeding bevat vaak onnodige suikers, zout en conserveringsmiddelen. Gelukkig is babyvoeding heel makkelijk zelf te maken, bijvoorbeeld met een staafmixer. Kook of stoom hiervoor eerst wat groenten tot ze zacht zijn, voeg wat water of melk toe en pureer het geheel vervolgens tot de gewenste structuur. Tip: maak grote porties in één keer en vries ze in ijsblokvormpjes in. Zo heb je altijd verse babyvoeding bij de hand. 

Desserts en ijskoffie

Je verwacht het niet meteen, maar met een staafmixer zet je ook de lekkerste desserts op tafel. Je kunt hiermee werkelijk alle kanten op: denk aan een luchtige chocolademousse, een romige pudding, cheesecake, taartvulling en sorbetijs. Er zijn online talloze recepten te vinden van desserts die je met de staafmixer maakt. Toe aan een verfrissende energieboost na de maaltijd? Maak dan ijskoffie met je staafmixer. Giet hiervoor koffie, melk en ijsblokjes in een maatbeker en mixen maar. Check van tevoren wel even of jouw staafmixer krachtig genoeg is om ijsblokjes te crushen. 

Beslag

De staafmixer is ook meester in het bereiden van glad beslag, bijvoorbeeld voor pannenkoeken, muffins en cake. Meng hiervoor eerst de natte ingrediënten in een hoge maatbeker en voeg vervolgens geleidelijk de droge ingrediënten toe, zodat er geen klonten in het mengsel ontstaan én de droge ingrediënten bij het mixen niet door de keuken vliegen. Zet de staafmixer ook niet te hard en beweeg hem rustig op en neer: zo krijg je een glad en gelijkmatig beslag. 

Slagroom  

Voor het kloppen van slagroom heb je echt niet per se een luxe keukenmachine nodig. Een staafmixer klaart dit klusje net zo goed. Je hebt dan wel een garde-opzetstuk en een hoge maatbeker nodig, omdat de slagroom door de kracht waarmee een staafmixer draait wel wat gaat spetteren. Zet de staafmixer daarom ook eerst op de zachtste stand, en voer de snelheid geleidelijk op tot je een stevige en luchtige slagroom hebt.