Een computer zonder usb-aansluiting is ondenkbaar. Die poorten op je pc zijn heel erg handig, maar tegelijkertijd is er nog altijd veel onduidelijk over de verschillende standaarden, connectoren en versies. In dit artikel lees je alles over usb, wat de verschillen zijn tussen usb-soorten en dus waarom de ene usb-kabel de andere niet is.

Usb is een zegen voor de computerliefhebber. Voordat de standaard Universal Serial Bus bestond, was er een wildgroei aan connectoren, technologieën en standaarden op de pc. Printers sloot je aan via parallelle poorten, muizen en toetsenborden moest je in de PS/2-poorten steken en andere apparaten moest je via uitbreidingskaarten op SCSI-, seriële- en games-poorten aansluiten. 

In 1995 bundelden Compaq, Microsoft, IBM, Intel, DEC, Nortel en NEC hun krachten en begonnen aan de ontwikkeling van een standaard om allerlei apparaten via één aansluiting op pc’s aan te kunnen sluiten. Een jaar later werd usb 1.0 al geïmplementeerd in de eerste computers. De connector die we daarvoor kregen, bestaat nog steeds en is 26 jaar na dato nog steeds op vrijwel alle pc’s terug te vinden.

Die mag dan nog steeds hetzelfde zijn, de snelheid waarmee data doorgevoerd kan worden met deze verbinding is ondertussen exponentieel gestegen. Usb 1.0 had een doorvoersnelheid van maximaal 1,5 Mbit/s, usb 1.1 verhoogde dit naar 12 Mbit/s. Usb 2.0 kwam in 2000 op de markt en kon 480 Mbit/s doorvoeren. Hiermee werd het interessant om harde schijven via een usb-aansluiting met de pc te verbinden. 

Usb 3.0 werd acht jaar later uitgebracht en had al een snelheid van 4,8 Gbit/s, usb 3.1 kan zelfs 10 Gbit/s door de kabel en connector pompen, een enorm verschil dus. De nieuwste standaard, usb 4.0, zal de komende jaren op computers te vinden zijn, en komt met een snelheid van maximaal 40 Gbit/s.

©PXimport

Oude apparatuur

Heb je oude apparatuur die bijvoorbeeld nog een sata-aansluiting heeft, dan kun je die gelukkig nog wel gewoon op je huidige pc aansluiten. Sata-naar-usb-adapters vind je genoeg in de online winkels. Let er bij oude apparaten wel op dat er nog een driver voor beschikbaar is en ze ondersteund worden door je besturingssysteem.

Data overzetten

Verschillende type data kunnen via usb van het ene naar het andere apparaat gestuurd worden. Zo kun je gegevens van een opslagmedium via usb op een pc bekijken en ook data van de pc via usb op het opslagmedium zetten. Ook kun je midi-data van een muziekinstrument naar je pc sturen. Of apparaten opladen middels een usb-kabel. 

Het opladen van apparaten via usb was al vanaf het begin af aan mogelijk, al gebeurde dat lange tijd maar met een vermogen van 500 mAh. De nieuwste usb-versies kunnen dit met een vermogen van 2000 mAh.

©PXimport

Usb-connectoren

Usb kan verschillende gedaantes aannemen, een van de meest bekende is die van een platte connector met voor de helft een sleuf, dit is een usb-a-connector. Deze connector vind je nog wel terug op computers. Een usb-a-kabel heeft aan de andere kant vaak een usb-b-connector. Dit is een bijna vierkante stekker met twee afgeronde hoeken. Dit soort aansluitingen vind je vaak op grote apparaten die je met een pc wilt verbinden, aangezien de stekker best wat ruimte inneemt. Voorbeelden zijn bijvoorbeeld een printer of een grote externe harde schijf. 

Kleinere apparaten hebben een mini-b-connector, deze zijn qua grootte ongeveer de helft van een normale b-stekker. De micro-b-stekker is de kleinste optie en vind je op smartphones, powerbanks en e-readers, maar tegenwoordig wel telkens minder. 

Voor de snellere usb3-standaard zijn nieuwe connectoren bedacht, omdat deze verbinding wezenlijk sneller is dan usb 1 en usb 2. Het is dan ook belangrijk de juiste kabels te gebruiken als je gebruik wilt maken van de hogere snelheid. De a-stekker ziet er hetzelfde uit als bij usb 1 en 2, met het verschil dat de binnenkant meestal blauw is. 

De usb3-b-connector ziet eruit alsof er een b- en micro-b-aansluiting op elkaar zijn geplaatst. De usb3-micro-b-connector lijkt op een normale micro-b-stekker met een tweede micro-connector ernaast. Vrijwel altijd zijn deze usb3-stekkers blauw. Usb2-kabels zijn meestal zwart vanbinnen, usb1-kabels meestal wit. Sommige fabrikanten houden zich echter niet aan deze conventies, check dus altijd welke usb-standaard een connector ondersteunt.

©PXimport

Usb-c

Sinds een paar jaar is er een nieuwe usb-connector, genaamd usb-c. Deze connector is plat en heeft afgeronde hoeken. Beide kanten van de connector zijn hetzelfde, het maakt dus niet uit welke kant je waar insteekt. Ook maakt het niet uit hoe je de kabel in de poort steekt, een probleem dat bij een normale usb-a-stekker er weleens voor zorgde dat je een poort vernielde door de kabel er verkeerdom in te steken. 

Usb-c kan naast data ook stroom, video en audio doorvoeren en biedt ook ondersteuning voor technologieën als Thunderbolt, DisplayPort, HDMI, VGA en DVI. Stroom kan ook door een usb-c-poort lopen, tot wel 100 watt, genoeg om een laptop mee op te laden. Je ziet dan ook steeds vaker laptops die een usb-c-aansluiting hebben om de laptop mee op te laden.

Thunderbolt

Een misverstand is dat Thunderbolt en usb-c dezelfde dingen zijn. Je moet usb-c zien als een verbindingsformaat waardoor verschillende soorten data kunnen lopen. Thunderbolt, ooit bedacht door Intel en Apple, is een specifieke technologie om snel data te kunnen versturen tussen twee apparaten. De technologie (althans versie 3 van Thunderbolt) maakt gebruik van usb-c-connectoren, maar een Thunderbolt-poort wordt vrijwel altijd aangeduid met een bliksemschicht boven de poort of op de connector. 

Als er geen bliksemschicht bij een type c-poort staat, kun je ervan uitgaan dat het geen Thunderbolt-signalen kan doorgeven. Thunderbolt 1 en 2 werken overigens niet met usb-c-connectoren.

©PXimport

Usb-hubs

Als je niet genoeg usb-poorten op je pc hebt, maar toch vijf of zes apparaten aan wilt sluiten, dan heb je een hub nodig. Deze apparaatjes zijn vanaf een tientje te koop, maar er zijn ook docks te koop van honderden euro’s.

De eerste vraag die je jezelf moet stellen is of je een powered hub nodig hebt. Een powered hub sluit je aan op netstroom en kan stroom leveren aan de aangesloten apparaten. Dit heb je nodig als je apparaten aan wilt sluiten die veel stroom verbruiken, zoals printers, externe harde schijven en scanners. De usb-poort op je pc is niet sterk genoeg om al deze apparaten van stroom voorzien als ze op een hub zijn aangesloten. 

Sommige hubs bieden ook andere poorten aan, zoals een sleuf voor een SD-kaartje. De goedkoopste hubs hebben vaak een usb-a-stekker, hubs met een usb-c-aansluiting zijn in veel gevallen iets duurder. Als je voor een usb-c-hub kiest, dan hebben ze soms ook HDMI-poorten of bieden ze Power Delivery (zie de volgende tip) aan. 

Bedenk je van tevoren wat je allemaal op een hub wilt aansluiten, want sommige apparaten vragen veel van je usb-poort en dan is het niet verstandig die poort te delen met allerlei andere apparaten. In de handleiding van een bepaald apparaat is meestal wel te vinden of je het wel of niet op een hub aan kunt sluiten.

©PXimport

Stroom via usb-c

Als je wilt dat een hub of usb-poort ook gebruikt kan worden om apparaten op te laden, dan moet je controleren of de poort hiervoor geschikt is en tot welk wattage. Dit wordt aangegeven met Power Delivery of PD. De meeste hubs leveren gemakkelijk een wattage van 60 watt, maar er zijn poorten en hubs die tot wel 100 watt kunnen leveren. 

Vergeet ook niet te kijken of het wattage verdeeld wordt over meerdere poorten (bij een hub) of dat het om een speciale PD-poort gaat die alleen zelf dat wattage levert. In het eerste geval kun je waarschijnlijk niet je laptop ermee opladen. Poorten met PD herken je vaak aan het icoontje van een bliksemschicht dat erbij staat.

©PXimport

Versies combineren

Omdat er zo veel verschillende usb-standaarden en -aansluitingen bestaan, kan het lastig zijn de juiste adapterkabel te vinden voor jouw specifieke geval. Het belangrijkste is dat je een kabel of adapter kiest die niet te langzaam is voor waarvoor jij hem wilt gebruiken. 

Stel, je wilt een harde schijf met een usb2-connector aan een pc met een usb2-poort aansluiten. Zou je hier een usb1-kabel voor gebruiken omdat je die toevallig nog in huis hebt liggen, dan benut je niet de maximale doorvoersnelheid van usb 2.

De doorvoersnelheid en performance geldt uiteraard ook voor de aangesloten apparaten. Als je een harde schijf met een usb2-poort op een laptop met een usb3-poort aansluit met een usb3-kabel, kan de doorvoersnelheid nooit meer zijn dan 480 Mbit/s (de maximale snelheid van usb 2). Usb3-kabels zijn – zoals we in tip 3 al vertelden – te herkennen aan de blauwe binnenkant, maar hebben ook vaak SS op de connector staan, wat staat voor SuperSpeed. 

©PXimport

Compatibiliteit

De standaard usb-poorten zijn backwards compatibel, dit betekent dat je prima een usb-a-kabel van twintig jaar oud op een nieuwere usb3-poort met type a-connector kunt aansluiten en vice versa. Wees je er alleen van bewust dat je dan niet de snelste snelheden zult halen.

Denk er bovendien aan dat usb-kabels niet te lang mogen zijn, de aanbevolen maximumlengte van een usb3-kabel is bijvoorbeeld maar drie meter. Je kunt een usb-kabel wel verlengen, daar heb je dan een actieve verlengkabel voor nodig. Je kunt zo een usb3-kabel tot wel 18 meter verlengen. 

Wel hangt het ervan af wat je met die kabel aansluit. Een lange kabel om een muis of toetsenbord aan te sluiten, is vaak geen probleem, maar wil je veel data of stroom door een lange kabel laten stromen, dan is dat over het algemeen geen goed idee.

Data en/of stroom

Je hebt het waarschijnlijk weleens gehad: je wilt data van je pc naar een smartphone, e-reader of ander apparaat sturen, maar Windows herkent het aangesloten apparaat niet. Het kan zijn dat je usb-kabel stuk is, maar een logischere verklaring is dat je een oplaadkabel probeert te gebruiken voor het kopiëren van data. Er bestaan namelijk usb-kabels die alleen geschikt zijn om apparatuur mee op te laden. 

Een usb-connector heeft vier polen, je kunt ze zien als je de connector van een usb-a-kabel eens goed inspecteert. De twee buitenste polen zijn voor het opladen van apparatuur, de binnenste twee zijn voor het doorvoeren van data. Bij een kabel die alleen kan opladen, zijn de binnenste twee polen niet met draden verbonden.

Vaak kun je van de buitenkant niet zien of dit zo is, maar als het snoer van je kabel erg dun is, kun je ervan uitgaan dat er maar twee draadjes door het snoer lopen en het dus slechts een oplaadkabel is.

©PXimport

Dongles

Er zijn talloze dongles op de markt waarmee je andere apparaten op een usb-poort aan kunt sluiten. Draadloze muizen werken vaak via een dongle die je dan in een vrije usb-poort van je pc steekt. Ook bepaalde software kan via een kopieerbeveiliging-dongle werken, al zien we dat gelukkig tegenwoordig steeds minder vaak. 

Heb je een oude laptop zonder moderne bluetooth-versie, dan kun je via zo’n dongle toch bluetooth 5.0-apparaten op je pc aansluiten.

De toekomst van usb

Usb is here to stay! En dat is maar goed ook, want het heeft ons leven een stuk eenvoudiger gemaakt. Waar we vroeger met allerlei systemen en bijbehorende kabels werden opgescheept, werkt nu vrijwel alles via usb. Toch blijkt uit dit artikel al dat de ene usb-poort de andere niet is. De toekomst van usb ziet er rooskleurig uit. We hadden het in tip 3 al even kort over usb 4, de nieuwe standaard die mondjesmaat in nieuwe pc’s wordt geïmplementeerd. Heeft je laptop een 11de generatie Tiger Lake-processor, dan is de kans groot dat je laptop een usb4-poort heeft.

Ook de nieuwe M1-laptops van Apple hebben usb 4 aan boord. De connector is hetzelfde als die van usb 3 en dus kun je gewoon de type c-poort gebruiken voor stroomtoevoer en dataoverdracht. De maximale doorvoersnelheid is 40 Gbit/s, maar er is ook een variant met een maximale snelheid van 20 Gbit/s. Kijk bij de specificaties van het product welke snelheid wordt ondersteund. Ook op de connector zou dit duidelijk moeten zijn door een logo met het cijfer 20 of 40 erop. 

Usb 4 is ook backwards compatibel, waardoor je een apparaat met een usb4-aansluiting prima op een usb-a-poort kunt aansluiten. De snelheid hangt dan uiteraard wel af van de usb-versie van de usb-a-poort.

©PXimport

Grote instanties zoals gemeenten en banken gaan uiterst zorgvuldig met klant- en persoonsgegevens om. Als particulier is het natuurlijk net zo belangrijk dat je ook zélf je digitale leven beveiligt. Naast je financiële gegevens zijn ook foto's en persoonlijke documenten een interessant doelwit voor cybercriminelen. Maar hoe bescherm je jezelf het best?

Partnerbijdrage - in samenwerking met Bitdefender

Gemeenten, banken en andere belangrijke (overheids)instanties beschikken over ontzettend veel gevoelige data van hun klanten. De relatie tussen deze instanties en hun klanten is dan ook gestoeld op vertrouwen – je kunt ervan uitgaan dat je bank jouw gegevens op alle mogelijke manieren beschermt tegen misbruik en diefstal. Dat betekent niet dat er nooit gevaar dreigt. Integendeel: cyberaanvallen zijn bij Nederlandse instanties tegenwoordig aan de orde van de dag. Daarom is het des te belangrijker dat deze instanties blijven investeren in een sterk beveiligingsbeleid.

Instanties die met grote hoeveelheden gevoelige data werken, moeten zich houden aan strenge wet- en regelgeving op het gebied van veiligheid. Verplichte maatregelen zijn bijvoorbeeld het inbouwen van end-to-end encryptie en firewalls, de monitoring van transacties of gegevensbewerking, het screenen van medewerkers en het hanteren van een omvangrijk datalekprotocol. Ook investeren dit soort partijen volop in trainingen om het risicobewustzijn van hun medewerkers te vergroten.

Waarom ook jij je gegevens moet beschermen

Ook voor particulieren is het belangrijk dat hun online leven goed wordt beschermd. Veel mensen maken de denkfout dat hun gegevens niet interessant zijn voor cybercriminelen, maar de cijfers vertellen heel wat anders. Zo heeft maar liefst 78 procent van de mensen wereldwijd ten minste één keer te maken gehad met digitale oplichting. Het gaat daarbij lang niet alleen om fraudepraktijken via de computer. De meeste fraudepraktijken vinden plaats via Facebook en WhatsApp; apps die doorgaans op de smartphone worden gebruikt. Ook sms-fraude komt nog altijd bijzonder vaak voor.

Vergis je niet: cybercriminelen kunnen van alles met jouw data. Met je financiële gegevens kunnen ze je bankrekening leegplunderen, leningen afsluiten en geld overmaken of grote aankopen doen. Persoonlijke gegevens zoals foto's of medische gegevens worden vaak gebruikt voor chantage. Via WhatsApp kunnen oplichters zich voordoen als een familielid in nood, om zo geld bij je af te troggelen. Daar worden oplichters steeds gewiekster in, nu AI-fraude terrein wint. AI-gestuurde appjes, audioberichten en ook phishingmails zijn steeds moeilijker van echt te onderscheiden en dus groeit het aantal slachtoffers van dit soort praktijken.

Ondanks de toenemende dreiging van cybercriminaliteit hoef je geen slachtoffer te worden. Een veilig digitaal leven begint bij het nemen van bewuste maatregelen – denk aan je wachtwoorden versterken, back-ups maken, een goed antivirusprogramma downloaden en phishing herkennen. Maar als je dit allemaal zelf doet, bestaat er nog steeds het risico dat hackers slimme omleidingen bedenken om tóch toegang te krijgen tot jouw systemen. Bovendien is de kans groot dat je een wachtwoord over het hoofd ziet of per ongeluk toch in een phishingmail trapt. Eén zwakke plek in je beveiligingssysteem en de gevolgen kunnen groot zijn – van een gehackt social media account tot een lege bankrekening.

Volledige beveiliging in één pakket

Het zou natuurlijk fijn zijn als je niet meer hoeft na te denken over hoe je je gegevens beveiligt, en je met een gerust hart kunt surfen op het internet, geld kunt overmaken en kunt chatten met je (echte!) kinderen. Steeds meer mensen kiezen dan ook voor een compleet beveiligingspakket dat meebeweegt met de huidige technologische ontwikkelingen. Zo beschermt de nieuwste beveiligingssoftware van Bitdefender allang niet alleen meer tegen virussen en malware in je browser, maar worden ook je e-mail, sms, WhatsApp en sociale media met een slimme beveiligingsfunctie bewaakt. Ook gevoelige informatie zoals bankgegevens en wachtwoorden zijn – onder meer dankzij een sterke VPN-verbinding – 24 uur per dag veilig. Ransomware-bescherming voorkomt dat foto's of andere persoonlijke documenten van je apparaten worden gestolen.

Bitdefender biedt verschillende pakketten aan. Iedereen heeft immers andere behoeften als het om bescherming gaat. Zie de beveiligingssoftware als de basis van jouw digitale fort: het vormt de eerste en dus belangrijkste verdedigingslinie tegen indringers van buitenaf. Zo houd je je digitale leven leuk én veilig.

Bitdefender Ultimate Security

• De meest complete en dus veiligste optie van de pakketten
• Te installeren op 5 verschillende apparaten
• Beschermt tegen virussen, malware en ransomware
• Scam Copilot: een AI-gestuurd platform van Bitdefender dat oplichting en gegevensinbreuk detecteert en bestrijdt
• Cryptomining Protection: beschermt tegen de groeiende dreiging van niet-geautoriseerde cryptomining-activiteiten
• Digital Identity Protection
• Continue monitoring van het dark web en surface web
• Realtime meldingen van inbreuken
• Verder: e-mailbeveiliging, wachtwoordmanager, systeembrede advertentieblokker en onbeperkt VPN-verkeer, ook in het buitenland

Bitdefender Premium Security 

• Te installeren op 5 verschillende apparaten
• Beschermt tegen virussen, malware en ransomware
• Scam Copilot: een AI-gestuurd platform van Bitdefender dat oplichting en gegevensinbreuk detecteert en bestrijdt
• Cryptomining Protection: beschermt tegen de groeiende dreiging van niet-geautoriseerde cryptomining-activiteiten
• Verder: e-mailbeveiliging, wachtwoordmanager, systeembrede advertentieblokker en onbeperkt VPN-verkeer, ook in het buitenland

Bitdefender Total Security

• Te installeren op vijf verschillende apparaten
• Beschermt tegen virussen, malware, ransomware en gegevensinbreuk
• Cryptomining Protection: beschermt tegen de groeiende dreiging van niet-geautoriseerde cryptomining-activiteiten
• Verder: wachtwoordmanager, VPN-verbinding

Bitdefender Antivirus Plus

• Te installeren op drie verschillende apparaten
• Beschermt tegen virussen, malware, ransomware en gegevensinbreuk
• VPN-verbinding 

Niets zo frustrerend als een serie of film kijken en de dialogen nauwelijks kunnen volgen. Acteurs mompelen, fluisteren of praten binnensmonds, terwijl muziek en achtergrondgeluid alles dreigen te overstemmen. Hoe zorg je ervoor dat je wél hoort wat er gezegd wordt, zonder steeds terug te hoeven spoelen of de ondertiteling aan te zetten?

Lees ook: Zo verbeter je het geluid van je televisie

Waarom dialogen op tv vaak lastig te verstaan zijn

Voor steeds meer mensen zijn de gesprekken in films en series lastig te volgen. Op het eerste gezicht vreemd, want moderne geluidssystemen zouden juist voor beter geluid moeten zorgen. Toch werkt dat in de praktijk niet altijd zo. Daar zitten meerdere oorzaken achter.

🔻 Platte tv's missen ruimte voor goede speakers

Televisies zijn door de jaren heen steeds dunner geworden. Mooi voor het oog en gunstig voor de beeldkwaliteit, maar het geluid lijdt eronder. Goede luidsprekers hebben simpelweg ruimte nodig voor het produceren van warme klanken, natuurlijke stemmen en duidelijke scheiding tussen geluiden. In die platte behuizing is daar nauwelijks plek voor. Het gevolg: stemmen klinken vlakker, verdwijnen sneller in muziek en achtergrondgeluiden en zijn minder goed te onderscheiden.

🔻 Allerlei soorten audiosystemen

Waar vroeger vrijwel iedereen met twee simpele speakers naar tv keek, is het aanbod nu veel breder. Van surroundsets met meerdere kanalen tot soundbars, draadloze koptelefoons of het geluid van je laptop of tablet: elk systeem klinkt anders. Dat maakt het voor filmmakers lastig om het geluid zó te mixen dat het op elk apparaat goed overkomt. Wat op een bioscoopsysteem perfect in balans is, kan op een tv-speaker ineens dof of rommelig klinken.

Optimaliseer je geluidsinstellingen

Dat dialogen lastig te verstaan zijn, komt deels doordat er zoveel manieren zijn om geluid af te spelen. Juist daarom loont het om de instellingen thuis goed af te stemmen op jouw situatie. Zo haal je meer uit het geluid, en dus ook uit de dialogen.

🔻 Kies de juiste output

In het menu van je televisie kun je aangeven waar het geluid naartoe moet. Kijk je via een soundbar, een surroundset of luister je met een koptelefoon? Dan is het belangrijk dat je tv dat weet. Meestal vind je deze optie onder een submenu met audio- of geluidsinstellingen. Door de juiste uitgang te kiezen, voorkom je dat het geluid wordt ‘platgeslagen’ of verkeerd wordt doorgestuurd.  

🔻 Geluidsschema aanpassen

Veel televisies bieden vooraf ingestelde geluidsprofielen zoals 'Bioscoop', 'Muziek', 'Sport' of 'Standaard'. Die klinken soms spectaculair, maar maken dialogen niet per se beter hoorbaar. Stemgeluid raakt in die mix juist vaak ondergesneeuwd. De enige manier om te weten wat bij jou past, is testen. Probeer de verschillende profielen uit en luister welke instelling stemmen het best naar voren laat komen.

©MG | ID.nl

🔻 Een specifieke setting voor dialogen

Sommige televisies hebben een instelling die speciaal bedoeld is om stemmen beter hoorbaar te maken. Die heet bijvoorbeeld 'Stemversterking', 'Clear Voice' of 'Dialoogmodus'. Deze functie zet de spraak iets harder en drukt de rest wat naar achter. Je vindt de setting onder audio-instellingen. Beschikt jouw televisie over deze optie? Dan is het zeker de moeite waard om hem aan te zetten.

🔻 Minder bas, meer stem

Een diepe bas kan spectaculair klinken, zeker bij actie of muziek. Maar voor het verstaan van stemmen is dat juist nadelig. Lage tonen nemen veel ruimte in en drukken gesprekken naar de achtergrond. Veel televisies en geluidssystemen hebben een aparte instelling om de bas te versterken – vaak 'Bass boost' genoemd. Zet die uit als je stemmen beter wilt horen. Het geluid wordt misschien iets minder bombastisch, maar je verstaat wel meer.

🔻 Persoonlijk audioprofiel

Sommige televisies en audiosystemen bieden de mogelijkheid om met een equalizer je eigen geluidsprofiel te maken. Daarmee stel je per toonhoogte het volume in. Geluiden onder de 80 Hz dragen niet bij aan spraak, dus die kun je zonder bezwaar terugschroeven. De laag-middenfrequenties, tussen 80 en 250 Hz, geven stemmen hun volle klank, maar kunnen ze ook wat 'modderig' maken. Door die iets te temperen maak je ruimte voor duidelijkere dialogen.

🔻 Stemfrequenties versterken

De frequenties tussen 250 en 3000 Hz zijn het meest bepalend voor hoe goed je spraak kunt verstaan. Door dit bereik wat op te krikken, komen stemmen vanzelf beter naar voren. Met een lichte versterking van de hogere middentonen (tussen 3000 en 6000 Hz) voeg je extra helderheid toe. Let wel op dat je het niet overdrijft, want dan kan het geluid schel of onnatuurlijk worden.

Andere manieren om dialogen beter te verstaan

Niet alleen de instellingen van je tv of speakers zijn van invloed op hoe goed je gesprekken kunt volgen. Ook de ruimte en je kijkgewoonten spelen een rol. Met de volgende tips verbeter je de verstaanbaarheid merkbaar hoorbaar.

🔻 Zorg voor betere akoestiek in huis

Een kamer met veel harde oppervlakken zorgt al snel voor galm, en dat maakt stemmen minder goed te volgen. Een simpele manier om dat te verbeteren, is door meer textiel toe te voegen. Denk aan een dik vloerkleed, gordijnen of stoffen meubels. Daarmee demp je reflecties en klinkt het geluid rustiger en helderder.

©photology1971

🔻 Zet de ondertiteling aan

Het lost het geluidsprobleem niet op, maar het helpt wél. Ondertiteling zorgt ervoor dat je niets mist, ook als het geluid niet helemaal duidelijk is. Veel mensen ervaren bovendien dat het lezen van dialogen de indruk wekt dat ze beter te verstaan zijn.

🔻 Kiezen voor een ander geluidssysteem

De ingebouwde speakers van platte televisies schieten vaak tekort. Door het gebrek aan ruimte kunnen ze stemgeluid niet goed scheiden van andere klanken. Een los audiosysteem, zoals een soundbar of een compacte speaker set, biedt al snel een flinke stap vooruit. Zelfs een betaalbare soundbar levert doorgaans een veel helderder resultaat op dan de speakers van je tv.