Een computer zonder usb-aansluiting is ondenkbaar. Die poorten op je pc zijn heel erg handig, maar tegelijkertijd is er nog altijd veel onduidelijk over de verschillende standaarden, connectoren en versies. In dit artikel lees je alles over usb, wat de verschillen zijn tussen usb-soorten en dus waarom de ene usb-kabel de andere niet is.

Usb is een zegen voor de computerliefhebber. Voordat de standaard Universal Serial Bus bestond, was er een wildgroei aan connectoren, technologieën en standaarden op de pc. Printers sloot je aan via parallelle poorten, muizen en toetsenborden moest je in de PS/2-poorten steken en andere apparaten moest je via uitbreidingskaarten op SCSI-, seriële- en games-poorten aansluiten. 

In 1995 bundelden Compaq, Microsoft, IBM, Intel, DEC, Nortel en NEC hun krachten en begonnen aan de ontwikkeling van een standaard om allerlei apparaten via één aansluiting op pc’s aan te kunnen sluiten. Een jaar later werd usb 1.0 al geïmplementeerd in de eerste computers. De connector die we daarvoor kregen, bestaat nog steeds en is 26 jaar na dato nog steeds op vrijwel alle pc’s terug te vinden.

Die mag dan nog steeds hetzelfde zijn, de snelheid waarmee data doorgevoerd kan worden met deze verbinding is ondertussen exponentieel gestegen. Usb 1.0 had een doorvoersnelheid van maximaal 1,5 Mbit/s, usb 1.1 verhoogde dit naar 12 Mbit/s. Usb 2.0 kwam in 2000 op de markt en kon 480 Mbit/s doorvoeren. Hiermee werd het interessant om harde schijven via een usb-aansluiting met de pc te verbinden. 

Usb 3.0 werd acht jaar later uitgebracht en had al een snelheid van 4,8 Gbit/s, usb 3.1 kan zelfs 10 Gbit/s door de kabel en connector pompen, een enorm verschil dus. De nieuwste standaard, usb 4.0, zal de komende jaren op computers te vinden zijn, en komt met een snelheid van maximaal 40 Gbit/s.

©PXimport

Oude apparatuur

Heb je oude apparatuur die bijvoorbeeld nog een sata-aansluiting heeft, dan kun je die gelukkig nog wel gewoon op je huidige pc aansluiten. Sata-naar-usb-adapters vind je genoeg in de online winkels. Let er bij oude apparaten wel op dat er nog een driver voor beschikbaar is en ze ondersteund worden door je besturingssysteem.

Data overzetten

Verschillende type data kunnen via usb van het ene naar het andere apparaat gestuurd worden. Zo kun je gegevens van een opslagmedium via usb op een pc bekijken en ook data van de pc via usb op het opslagmedium zetten. Ook kun je midi-data van een muziekinstrument naar je pc sturen. Of apparaten opladen middels een usb-kabel. 

Het opladen van apparaten via usb was al vanaf het begin af aan mogelijk, al gebeurde dat lange tijd maar met een vermogen van 500 mAh. De nieuwste usb-versies kunnen dit met een vermogen van 2000 mAh.

©PXimport

Usb-connectoren

Usb kan verschillende gedaantes aannemen, een van de meest bekende is die van een platte connector met voor de helft een sleuf, dit is een usb-a-connector. Deze connector vind je nog wel terug op computers. Een usb-a-kabel heeft aan de andere kant vaak een usb-b-connector. Dit is een bijna vierkante stekker met twee afgeronde hoeken. Dit soort aansluitingen vind je vaak op grote apparaten die je met een pc wilt verbinden, aangezien de stekker best wat ruimte inneemt. Voorbeelden zijn bijvoorbeeld een printer of een grote externe harde schijf. 

Kleinere apparaten hebben een mini-b-connector, deze zijn qua grootte ongeveer de helft van een normale b-stekker. De micro-b-stekker is de kleinste optie en vind je op smartphones, powerbanks en e-readers, maar tegenwoordig wel telkens minder. 

Voor de snellere usb3-standaard zijn nieuwe connectoren bedacht, omdat deze verbinding wezenlijk sneller is dan usb 1 en usb 2. Het is dan ook belangrijk de juiste kabels te gebruiken als je gebruik wilt maken van de hogere snelheid. De a-stekker ziet er hetzelfde uit als bij usb 1 en 2, met het verschil dat de binnenkant meestal blauw is. 

De usb3-b-connector ziet eruit alsof er een b- en micro-b-aansluiting op elkaar zijn geplaatst. De usb3-micro-b-connector lijkt op een normale micro-b-stekker met een tweede micro-connector ernaast. Vrijwel altijd zijn deze usb3-stekkers blauw. Usb2-kabels zijn meestal zwart vanbinnen, usb1-kabels meestal wit. Sommige fabrikanten houden zich echter niet aan deze conventies, check dus altijd welke usb-standaard een connector ondersteunt.

©PXimport

Usb-c

Sinds een paar jaar is er een nieuwe usb-connector, genaamd usb-c. Deze connector is plat en heeft afgeronde hoeken. Beide kanten van de connector zijn hetzelfde, het maakt dus niet uit welke kant je waar insteekt. Ook maakt het niet uit hoe je de kabel in de poort steekt, een probleem dat bij een normale usb-a-stekker er weleens voor zorgde dat je een poort vernielde door de kabel er verkeerdom in te steken. 

Usb-c kan naast data ook stroom, video en audio doorvoeren en biedt ook ondersteuning voor technologieën als Thunderbolt, DisplayPort, HDMI, VGA en DVI. Stroom kan ook door een usb-c-poort lopen, tot wel 100 watt, genoeg om een laptop mee op te laden. Je ziet dan ook steeds vaker laptops die een usb-c-aansluiting hebben om de laptop mee op te laden.

Thunderbolt

Een misverstand is dat Thunderbolt en usb-c dezelfde dingen zijn. Je moet usb-c zien als een verbindingsformaat waardoor verschillende soorten data kunnen lopen. Thunderbolt, ooit bedacht door Intel en Apple, is een specifieke technologie om snel data te kunnen versturen tussen twee apparaten. De technologie (althans versie 3 van Thunderbolt) maakt gebruik van usb-c-connectoren, maar een Thunderbolt-poort wordt vrijwel altijd aangeduid met een bliksemschicht boven de poort of op de connector. 

Als er geen bliksemschicht bij een type c-poort staat, kun je ervan uitgaan dat het geen Thunderbolt-signalen kan doorgeven. Thunderbolt 1 en 2 werken overigens niet met usb-c-connectoren.

©PXimport

Usb-hubs

Als je niet genoeg usb-poorten op je pc hebt, maar toch vijf of zes apparaten aan wilt sluiten, dan heb je een hub nodig. Deze apparaatjes zijn vanaf een tientje te koop, maar er zijn ook docks te koop van honderden euro’s.

De eerste vraag die je jezelf moet stellen is of je een powered hub nodig hebt. Een powered hub sluit je aan op netstroom en kan stroom leveren aan de aangesloten apparaten. Dit heb je nodig als je apparaten aan wilt sluiten die veel stroom verbruiken, zoals printers, externe harde schijven en scanners. De usb-poort op je pc is niet sterk genoeg om al deze apparaten van stroom voorzien als ze op een hub zijn aangesloten. 

Sommige hubs bieden ook andere poorten aan, zoals een sleuf voor een SD-kaartje. De goedkoopste hubs hebben vaak een usb-a-stekker, hubs met een usb-c-aansluiting zijn in veel gevallen iets duurder. Als je voor een usb-c-hub kiest, dan hebben ze soms ook HDMI-poorten of bieden ze Power Delivery (zie de volgende tip) aan. 

Bedenk je van tevoren wat je allemaal op een hub wilt aansluiten, want sommige apparaten vragen veel van je usb-poort en dan is het niet verstandig die poort te delen met allerlei andere apparaten. In de handleiding van een bepaald apparaat is meestal wel te vinden of je het wel of niet op een hub aan kunt sluiten.

©PXimport

Stroom via usb-c

Als je wilt dat een hub of usb-poort ook gebruikt kan worden om apparaten op te laden, dan moet je controleren of de poort hiervoor geschikt is en tot welk wattage. Dit wordt aangegeven met Power Delivery of PD. De meeste hubs leveren gemakkelijk een wattage van 60 watt, maar er zijn poorten en hubs die tot wel 100 watt kunnen leveren. 

Vergeet ook niet te kijken of het wattage verdeeld wordt over meerdere poorten (bij een hub) of dat het om een speciale PD-poort gaat die alleen zelf dat wattage levert. In het eerste geval kun je waarschijnlijk niet je laptop ermee opladen. Poorten met PD herken je vaak aan het icoontje van een bliksemschicht dat erbij staat.

©PXimport

Versies combineren

Omdat er zo veel verschillende usb-standaarden en -aansluitingen bestaan, kan het lastig zijn de juiste adapterkabel te vinden voor jouw specifieke geval. Het belangrijkste is dat je een kabel of adapter kiest die niet te langzaam is voor waarvoor jij hem wilt gebruiken. 

Stel, je wilt een harde schijf met een usb2-connector aan een pc met een usb2-poort aansluiten. Zou je hier een usb1-kabel voor gebruiken omdat je die toevallig nog in huis hebt liggen, dan benut je niet de maximale doorvoersnelheid van usb 2.

De doorvoersnelheid en performance geldt uiteraard ook voor de aangesloten apparaten. Als je een harde schijf met een usb2-poort op een laptop met een usb3-poort aansluit met een usb3-kabel, kan de doorvoersnelheid nooit meer zijn dan 480 Mbit/s (de maximale snelheid van usb 2). Usb3-kabels zijn – zoals we in tip 3 al vertelden – te herkennen aan de blauwe binnenkant, maar hebben ook vaak SS op de connector staan, wat staat voor SuperSpeed. 

©PXimport

Compatibiliteit

De standaard usb-poorten zijn backwards compatibel, dit betekent dat je prima een usb-a-kabel van twintig jaar oud op een nieuwere usb3-poort met type a-connector kunt aansluiten en vice versa. Wees je er alleen van bewust dat je dan niet de snelste snelheden zult halen.

Denk er bovendien aan dat usb-kabels niet te lang mogen zijn, de aanbevolen maximumlengte van een usb3-kabel is bijvoorbeeld maar drie meter. Je kunt een usb-kabel wel verlengen, daar heb je dan een actieve verlengkabel voor nodig. Je kunt zo een usb3-kabel tot wel 18 meter verlengen. 

Wel hangt het ervan af wat je met die kabel aansluit. Een lange kabel om een muis of toetsenbord aan te sluiten, is vaak geen probleem, maar wil je veel data of stroom door een lange kabel laten stromen, dan is dat over het algemeen geen goed idee.

Data en/of stroom

Je hebt het waarschijnlijk weleens gehad: je wilt data van je pc naar een smartphone, e-reader of ander apparaat sturen, maar Windows herkent het aangesloten apparaat niet. Het kan zijn dat je usb-kabel stuk is, maar een logischere verklaring is dat je een oplaadkabel probeert te gebruiken voor het kopiëren van data. Er bestaan namelijk usb-kabels die alleen geschikt zijn om apparatuur mee op te laden. 

Een usb-connector heeft vier polen, je kunt ze zien als je de connector van een usb-a-kabel eens goed inspecteert. De twee buitenste polen zijn voor het opladen van apparatuur, de binnenste twee zijn voor het doorvoeren van data. Bij een kabel die alleen kan opladen, zijn de binnenste twee polen niet met draden verbonden.

Vaak kun je van de buitenkant niet zien of dit zo is, maar als het snoer van je kabel erg dun is, kun je ervan uitgaan dat er maar twee draadjes door het snoer lopen en het dus slechts een oplaadkabel is.

©PXimport

Dongles

Er zijn talloze dongles op de markt waarmee je andere apparaten op een usb-poort aan kunt sluiten. Draadloze muizen werken vaak via een dongle die je dan in een vrije usb-poort van je pc steekt. Ook bepaalde software kan via een kopieerbeveiliging-dongle werken, al zien we dat gelukkig tegenwoordig steeds minder vaak. 

Heb je een oude laptop zonder moderne bluetooth-versie, dan kun je via zo’n dongle toch bluetooth 5.0-apparaten op je pc aansluiten.

De toekomst van usb

Usb is here to stay! En dat is maar goed ook, want het heeft ons leven een stuk eenvoudiger gemaakt. Waar we vroeger met allerlei systemen en bijbehorende kabels werden opgescheept, werkt nu vrijwel alles via usb. Toch blijkt uit dit artikel al dat de ene usb-poort de andere niet is. De toekomst van usb ziet er rooskleurig uit. We hadden het in tip 3 al even kort over usb 4, de nieuwe standaard die mondjesmaat in nieuwe pc’s wordt geïmplementeerd. Heeft je laptop een 11de generatie Tiger Lake-processor, dan is de kans groot dat je laptop een usb4-poort heeft.

Ook de nieuwe M1-laptops van Apple hebben usb 4 aan boord. De connector is hetzelfde als die van usb 3 en dus kun je gewoon de type c-poort gebruiken voor stroomtoevoer en dataoverdracht. De maximale doorvoersnelheid is 40 Gbit/s, maar er is ook een variant met een maximale snelheid van 20 Gbit/s. Kijk bij de specificaties van het product welke snelheid wordt ondersteund. Ook op de connector zou dit duidelijk moeten zijn door een logo met het cijfer 20 of 40 erop. 

Usb 4 is ook backwards compatibel, waardoor je een apparaat met een usb4-aansluiting prima op een usb-a-poort kunt aansluiten. De snelheid hangt dan uiteraard wel af van de usb-versie van de usb-a-poort.

©PXimport

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je in de markt voor een nieuwe inbouwvaatwasser? Wij hebben de vijf stilste modellen voor je onder elkaar gezet, die ook nog eens goed worden beoordeeld door consumenten die hem al in huis hebben staan.

ETNA VW740NC

De ETNA VW740NC is een volledig geïntegreerde inbouwvaatwasser met een moderne uitstraling en een stille werking (slechts 40–45 dB). Deze vaatwasser is bij uitstek geschikt voor grotere huishoudens dankzij zijn ruime binnenruimte en flexibele indeling, onder meer dankzij een verstelbare bovenkorf. Gebruikers waarderen het apparaat vooral vanwege de gebruiksvriendelijkheid, de stille werking en de degelijke bouwkwaliteit.

Dit model biedt meerdere wasprogramma's, waaronder een eco-stand, intensief programma, snelwas en uitgestelde starttijd. De bediening is intuïtief met tiptoetsen en het display geeft duidelijke feedback. De machine beschikt ook over een aquastop en kinderbeveiliging, wat het apparaat extra veilig maakt. Met zijn score van 8,7 op Kieskeurig.nl (op basis van 11 reviews) is dit een zeer goed beoordeeld model.

ETNA VW842N / 739866

Ook van ETNA is deze VW842N ; een volledig geïntegreerde inbouwvaatwasser met een sterke balans tussen prijs, prestaties en gebruiksgemak. Met een geluidsniveau van slechts 45 dB behoort hij tot de stillere modellen op de markt.

Het apparaat biedt ruimte aan een royale lading vaatwerk en is daarmee geschikt voor middelgrote tot grote huishoudens. Hij beschikt over meerdere programma's, waaronder eco, intensief, snel en automatisch. Deze functies zijn eenvoudig te selecteren via het bedieningspaneel dat bij het openen van de vaatwasser zichtbaar wordt.

De reviews op Kieskeurig.nl (51 beoordelingen met een cijfer van 8,5 gemiddeld) spreken vooral positief over de stille werking, het strakke design en de efficiëntie van de vaatwasser. Veel gebruikers geven aan dat de binnenruimte goed in te delen is, mede dankzij een in hoogte verstelbare bovenkorf.

Inventum IVW6008AXL

De Inventum IVW6008AXL is een inbouwvaatwasser met een geluidsniveau van maximaal 47 dB. Deze vaatwasser is 60 cm breed en biedt daarmee voldoende ruimte voor grote vaat van 13 couvert, geschikt voor huishoudens van 3–5 personen. De indeling is praktisch, met inklapbare rekken en ruimte voor een bestekmand.

Met zijn energieklasse A+++ is hij lekker zuinig en dat maakt het voor veel gebruikers een aantrekkelijk model. Deze vaatwasser krijgt een mooie 8,8 van gebruikers. Hij beschikt over 5 programma's, waaronder eco, intensief, normaal en een snelprogramma.

Samsung DW60CG530B00ET

Deze Samsung-vaatwasser – met een wel erg lange modelnaam – is eenvoudig in gebruik en efficiënt. Hij bespaart energie, tijd en moeite bij het afwassen van verschillende soorten keukengerei. De onderdelen zijn makkelijk te verwijderen en in te stellen, en de deur opent automatisch voor extra gemak. Met een D-energielabel is deze vaatwasser energiezuinig en levert hij toch schone vaat.

De Auto Open-functie opent de deur na het spoelen automatisch een stukje, ongeveer 10 centimeter, zodat stoom kan ontsnappen en de vaat sneller droogt; dat geldt dan vooral voor plastic en kleine items. Met een gemiddeld cijfer van 8 wordt hij goed beoordeeld door eigenaren van deze vaatwasser.

Siemens SN611X15TN

De Siemens SN61IX15TN is een geïntegreerde vaatwasser met een zwart paneel, geschikt voor middelgrote huishoudens met een capaciteit van 12 couverts. Hij is goed beoordeeld met een gemiddeld reviewcijfer van 9 en biedt een halve beladingsoptie voor dagen met minder afwas. Ook heeft hij extra functies zoals een beladingssensor, afwasmiddelherkenning en drievoudige waterbeveiliging voor veilige en effectieve werking. Met een geluidsniveau van 46 decibel en een waterverbruik van 9,5 liter per cyclus is deze vaatwasser een duurzame keuze.

Daarnaast zijn er vier instelbare temperatuurinstellingen en diverse programma-opties, evenals wifi-bediening voor extra gemak. Let wel op: deze vaatwasser is niet geschikt voor onderbouw en past alleen in een nis van 81,5 tot 87,5 cm hoog, 60 cm breed en 55 cm diep.

Schimmel in huis is een veelvoorkomend probleem: volgens het CBS heeft één op de vijf huishoudens er last van. De boosdoener? Vocht. Schimmel groeit graag op warme, vochtige plekken. Aan de temperatuur in huis kun je vaak niet al te veel veranderen, maar aan vocht kun je wél iets doen. In dit artikel lees je hoe je schimmel voorkomt én bestrijdt, stap voor stap.

Lees ook: 8 slimme manieren om toch vocht tegen te gaan wanneer je geen luchtontvochtiger hebt

Waar komt het vocht vandaan?

Vocht in huis komt meestal door condensatie, doorslaand vocht of opstijgend vocht. Condens ontstaat bij het douchen, koken of zelfs door ademhalen: waterdamp slaat neer op koude oppervlakken, vooral in slaapkamers, keukens en badkamers. Bij oudere huizen kan regenwater via beschadigd voegwerk of een versleten gevel naar binnen dringen – dat noemen we doorslaand vocht. Tot slot kan vocht uit de bodem via muren omhoogtrekken, vooral als de waterkering in oude woningen niet op orde is. Je ziet dat vaak in kruipruimtes of op keldermuren.

Hoe herken je een vochtprobleem?

Een zichtbare schimmelplek op de muur is overduidelijk, maar vaak zijn er al eerder subtiele signalen die wijzen op te veel vocht in huis. Denk aan behang of verf die loslaat, condens aan de binnenkant van ramen, een aanhoudende muffe geur of zachte, aangetaste plekken in houten kozijnen. Twijfel je of je huis te vochtig is? Met een hygrometer kun je dat eenvoudig controleren. Deze meet de luchtvochtigheid in huis, die idealiter tussen de 40 en 60 procent ligt. Kom je structureel boven de 60 uit, dan is het tijd om maatregelen te nemen.

©photo-nmsk.ru Burdun Ilja

Schimmel voorkomen = vocht aanpakken

Tegen vocht helpt vooral één ding: de oorzaak aanpakken. Bij condensatievocht is ventilatie de sleutel. Zet ramen open of installeer ventilatieroosters. Liever geen koude lucht binnen? Kies dan voor een mechanisch ventilatiesysteem met warmteterugwinning. Doorslaand vocht los je op door de gevel te impregneren of te laten herstellen als het voegwerk beschadigd is. En bij opstijgend vocht helpt het injecteren van de muur met een vochtwerende gel: zo voorkom je dat bodemvocht verder omhoog kruipt.

Lees ook: Een goed ventilatiesysteem is belangrijk voor je gezondheid

Schimmel verwijderen in de badkamer

Zie je zwarte puntjes op muren, voegen of kitranden in de badkamer? Dan heb je waarschijnlijk te maken met schimmel. Die kun je verwijderen met een sodaoplossing: los 6 gram soda op in een liter warm water en schrob de aangetaste plekken schoon met een harde borstel of een oude tandenborstel. Spoel daarna goed na. Helpt dat niet voldoende, dan kun je een bleekoplossing gebruiken: meng 25 ml bleek met een liter water, dep dit op de schimmel en laat het opdrogen. Zorg hierbij altijd voor goede ventilatie. Om te voorkomen dat de schimmel terugkomt, is het belangrijk om vocht snel af te voeren. Zet na het douchen een raam open of gebruik de ventilatie, droog natte oppervlakken direct af, verwarm de ruimte vóór het douchen en vervang beschadigde voegen of kitranden op tijd.

©nadisja

Schimmel verwijderen van muren en plafonds

Zit er schimmel op muren of plafonds buiten de badkamer, bijvoorbeeld in de woonkamer of slaapkamer? Ook dan kun je het zelf aanpakken, mits het om oppervlakkige aanslag gaat. Maak een oplossing van soda (6 gram op 1 liter warm water) en schrob de aangetaste plekken met een harde borstel. Bij hardnekkige vlekken kun je bleekmiddel gebruiken: 25 ml op 1 liter water, aanbrengen met een spons en laten drogen. Probeer dit wel eerst uit op een onopvallend plekje, om te zien of het je behang of verf niet verkleurt of beschadigt. Ventileer de ruimte goed tijdens én na het schoonmaken. Controleer of de oorzaak is aangepakt — zoals slechte ventilatie of koudebruggen — want zonder dat keert de schimmel snel terug. Let op: als het om grote oppervlakken gaat of de schimmel diep in het materiaal zit, schakel dan een specialist in.

©New Africa - stock.adobe.com

Wat als je een huis huurt?

Heb je een koophuis, dan is het duidelijk: je zult alle problemen zelf moeten (laten) oplossen. Maar wat als je een huis huurt? Hieronder lees je wat jij kunt doen en wat de verhuurder moet doen.

✅ Dit kun je zelf doen:

• Dagelijks ventileren (ramen open, ventilatieroosters gebruiken)

• Schimmel schoonmaken met soda of bleek

• Luchtvochtigheid meten met een hygrometer

• Natte oppervlakken na douchen of koken direct drogen

• Verwarming slim gebruiken om condens te voorkomen

📞 Neem contact op met je verhuurder als:

• Muren of plafonds vochtig blijven ondanks ventileren

• Het voegwerk of de gevel duidelijk beschadigd is

• Er sprake is van lekkage of opstijgend vocht

• Schimmel steeds terugkomt, ook na schoonmaken

• Er sprake is van slechte of ontbrekende ventilatievoorzieningen

Bij aanhoudende problemen ben je als huurder niet verplicht het zelf op te lossen. Woningcorporaties en verhuurders zijn verantwoordelijk voor een gezonde leefomgeving — inclusief het verhelpen van bouwkundige oorzaken van vocht en schimmel.