De meeste usb-c-dockingstations zijn simpele grijze of zwarte kastjes die gewoon hun werk doen en verder weinig uitstraling hebben. De Dockcase Smarthub pakt het anders aan. Dit model heeft een klein scherm waarop je de status van aangesloten apparatuur ziet, biedt ruimte voor een ssd en is met je vinger te bedienen. Handig en slim, of overbodige franje?

Dockingstations zijn er in vele soorten en het zijn allang niet meer van die logge apparaten die alleen passen op een specifieke laptop. Ze zijn allemaal gericht op aansluiting via usb en bieden extra uitgangen voor een monitor, extra externe harde schijven of een sd-kaartje uit je camera.

Zo ook deze Dockcase USB-C Hub 7-in-1. Deze mini-hub is zo'n 5 bij 10 cm groot en ongeveer 2 cm dik en is voorzien van een usb-c-poort, een usb-a-2.1-poort, HDMI-poort, een CF-kaartslot en een MicroSD-slot. Het apparaat is via Kickstarter gelanceerd en zal in het voorjaar verschijnen. We hebben hier nog te maken met een bètaversie, maar die geeft ons al een goede indruk wat deze 7-in-1 hub voor ons in petto heeft.

Video en opladen

Als jouw laptop het versturen van het videosignaal en opladen via de usb-c-poort ondersteunt, dan kun je de Dockcase-hub gebruiken om je laptop op te laden via de PD-poort en tegelijkertijd de HDMI-poort van het kastje gebruiken om een monitor aan te sluiten. Bij de Dockcase wordt ook een speciale usb-c-kabel geleverd die opladen tot maar liefst 240 Watt ondersteunt, maar een adapter om dit voor elkaar te krijgen zit er niet bij; die moet je nog apart aanschaffen (en die zijn niet heel goedkoop). Ook jammer is dat het meegeleverde kabeltje wat kort is (30 centimeter), waardoor je weinig flexibel bent in waar je de Dockcase plaatst.

©Mark Gamble

Ingebouwde ssd en uitbreidingen

Uniek aan deze Dockcase hub is dat je er een m2-ssd in kunt inhouwen. Geen full size-exemplaar, maar eentje van de 2230- en 2242-form factor. Die getallen staan respectievelijk voor voor 22 bij 30mm en en 22 bij 42mm, terwijl een gewone ssd m2.module 22 bij 80mm meet. De compacte behuizing kan – juist vanwege die compactheid – geen normaal formaat aan. Voor m2's van 22 bij 30mm wordt een verlengstukje meegeleverd, omdat het schroefje voor de ssd iets verder naar buiten is geplaatst.

©Mark Gamble

Ter gelegenheid van onze test werd er een 256GB m2-ssd-module meegeleverd van het Koreaanse merk Skhynix. Houd er rekening mee dat, wanneer je de Dockcase Smarthub zelf aanschaft, er géén opslagmodule bij zit; die moet je er zelf nog bij kopen. Fijn om te weten: de materialen om een zelf gekochte 2230 m2 in te bouwen worden wél met de hub meegeleverd. Het schroefje om die ssd te bevestigen alsmede een schroevendraaiertje voor het openen van de case zitten er gewoon bij. En je hebt het hierboven al genoemde opzetstukje nodig. Wanneer je het dockingstation aansluit, is de ssd direct in de Verkenner zichtbaar als een van de aangesloten stations. Datzelfde gebeurt ook bij het plaatsen van een microSD- of flashkaartje.

Schermbediening

VIa het aanraakscherm van de Dockcase kun informatie opvragen van de aangesloten apparaten. Je ziet dan onder meer de doorvoersnelheid die geboden wordt in het geval van een aangesloten usb-apparaat zoals een usb-stick of een externe harde schijf. Snelheidsinformatie en status (zoals de gezondheid van de geheugencellen) vind je uiteraard ook terug van een eventueel ingebouwde ssd.

©Mark Gamble

Alle items die op het display een groene kleur hebben, kun je aantikken. Je krijgt dan extra instelmogelijkheden. Voor de ssd geldt alleen dat je de opslag wel of niet op read-only kunt zetten. Zet je deze op read-only dan kun je er – met een aangesloten apparaat als een laptop of smartphone – geen bestanden naartoe schrijven. Je kunt deze beveiliging overigens niet zelf vergrendelen, bijvoorbeeld met een pincode. Iedereen met toegang tot het dockingstation kan de instellingen dus aanpassen, maar ook toegang krijgen tot de ssd als hij of zij hem aansluit op zijn eigen computer. Gebruik binnen een kantooromgeving is dan wellicht niet aan te raden.

©Mark Gamble

Swipen

Zoals gezegd verloopt de bediening van het apparaatje via het kleine schermpje. Dat gaat over het algemeen prima, maar om uit een gekozen menu te komen, moet je met je vinger over het schermpje swipen. Soms wordt de swipe niet meteen door het apparaatje geregistreerd en moet je het nog een keertje proberen. Wil je een bepaalde instelling openen, dan kan dat alleen als het bijbehorende pictogram groen is.

©Dockcase

Voeding

Een usb-c-dockingstation of ieder ander docking station heeft normaal gesproken een eigen voeding nodig om te kunnen werken. Er moet immers wat slimme aansturing plaatsvinden van de aangesloten apparaten. De Dockcase wordt echter geleverd zonder eigen adapter, maar kan in principe stroom betrekken via de meegeleverde usb-c-kabel, bijvoorbeeld vanaf een laptop die op zijn beurt weer aan een vaste stroomadapter is aangesloten. Idealiter laat je de Dockcase echter zelfstandig draaien en fungeren als centrale hub tussen de monitor en laptop, en als mini opslag-servertje. In dat geval heb je dus een aparte adapter nodig. Wil je een laptop ook permanent opladen, houd er dan rekening mee dat de Dockcase alleen adapters ondersteunt van maximaal 100 watt. Heb je een laptop die een hoger wattage nodig heeft om op te laden, dan is de kans groot dat laden niet werkt.

Conclusie

De Dockcase 7-in-1-hub is handig voor wie het fijn vindt om meerdere apparaten of accessoires zoals een muis en toetsenbord tegelijkertijd te hebben aangesloten terwijl er maar één kabel naar je laptop hoeft te gaan. Het feit dat er dan ook nog een interne ssd kan worden ingebouwd is dan een extra pluspunt. Dat de Dockcase een display heeft dat je kunt bedienen is een leuke extra, maar in de praktijk gebruik je het waarschijnlijk nauwelijks. Misschien stel je bij de eerste keer wat zaken in, maar daarna zal het schermpje grotendeels ongebruikt blijven.

Gezellig, zo'n avondje gourmetten. Maar na afloop blijft er op het gourmetstel vaak aangebakken vet, gesmolten kaas en saus achter. Logisch dat je niet meteen zin hebt om de boel schoon te maken. Als je het slim aanpakt, is alles binnen een half uurtje weer schoon!

Laten afkoelen, maar wacht niet te lang

Zet het gourmetstel na gebruik uit en trek de stekker uit het stopcontact. Laat het geheel afkoelen tot het handwarm is. Wacht je te lang, dan koeken vet en kaas vast en wordt schoonmaken lastiger. Haal losse onderdelen zoals pannetjes, spatels en bakplaatjes eraf voordat je begint met schoonmaken.

Losse onderdelen schoonmaken

Gourmetpannetjes en bakplaatjes hebben meestal een antiaanbaklaag. Die blijft het mooist als je ze niet hardhandig schoon schrobt. Leg ze in warm water met een beetje afwasmiddel en laat ze tien tot vijftien minuten weken. Aangekoekte resten laten dan vanzelf los. Gebruik daarna een zachte spons of borstel en spoel alles goed af. Controleer altijd even de handleiding: sommige onderdelen kun je in de vaatwasser doen, andere juist niet.

©Saskia van Weert

Zo maak je het elektrische deel veilig schoon

Terwijl de pannetjes, spatels en losse bakplaatjes staan te weken, ga je door met het verwarmingselement. Dat element zelf mag nooit nat worden. Zie je vetspetters of etensresten, veeg die dan weg met keukenpapier zodra het gourmetstel is afgekoeld. Voor hardnekkiger vuil gebruik je een licht vochtige doek met een klein beetje afwasmiddel. Knijp de doek goed uit en zorg dat er geen water bij het snoer of in openingen komt. Droog alles direct na met een schone doek.

De bak- of grillplaat weer vetvrij krijgen

Heeft je gourmetstel een losse bak- of grillplaat, haal dan eerst het overtollige vet weg met keukenpapier. Leg de plaat vervolgens in warm water, zodat aangekoekte resten kunnen losweken. Is de bakplaat vast onderdeel van het gourmetstel, dan kun je deze uiteraard niet in water onderdompelen. Neem in dat geval de plaat af met een licht vochtige doek zodra hij is afgekoeld, eventueel met een beetje afwasmiddel. Zo voorkom je dat vet tijdens het schoonmaken uitsmeert. Gebruik vooral geen schuursponsjes of schrapers om het vet weg te krijgen, want die beschadigen de coating en zorgen ervoor dat eten de volgende keer sneller blijft plakken. 

Vergeet je tafel niet!

Vetspetters en gemorste saus zijn bijna niet te voorkomen. Leg daarom vooraf een afwasbaar tafelkleed of gebruik een papieren tafelkleed. Dat kan na het gourmetten rechtstreeks de vuilnisbak in. Houd tijdens het eten keukenpapier of doekjes bij de hand om gemorste resten meteen weg te vegen. Is de tafel toch vies geworden, neem hem dan zo snel mogelijk af met warm water en een mild schoonmaakmiddel.

Schoon wegzetten voor de volgende keer

Laat alle onderdelen volledig drogen voordat je het gourmetstel opbergt. Berg je alles nog vochtig op in de doos of kast, dan kunnen er snel muffe geurtjes ontstaan. Bewaar pannetjes en platen apart van elkaar, eventueel met een vel keukenpapier ertussen. Berg pannetjes en platen apart op, eventueel met een velletje keukenpapier ertussen. Zo voorkom je krassen. Zo is het volgende keer alleen nog maar een kwestie van de boel weer tevoorschijn halen en lekker gaan eten. Veel gourmetplezier!

Ben je op zoek naar een nieuwe televisie? Grote kans dat de afkortingen je om de oren vliegen. 4K, OLED, QLED... en dan ook nog die eindeloze lijst aan HDR-formaten. Vandaag zoomen we in op een specifieke term die je vaak op de doos ziet staan, vooral bij televisies van Samsung, Panasonic en Philips: HDR10+. Is het een marketingkreet of zie je het echt?

Het is een bekend scenario: je staat in de elektronicawinkel of scrolt door een webshop, en de specificatielijst van je droomtelevisie lijkt wel een geheimtaal. Fabrikanten beloven gouden bergen met termen die indrukwekkend klinken, maar waarvan de betekenis vaak vaag blijft. Toch is het zonde om deze termen zomaar te negeren, want achter die cryptische afkortingen gaan technieken schuil die je filmavond aanzienlijk kunnen upgraden. Het gaat tegenwoordig namelijk niet meer alleen om hoeveel pixels je scherm heeft, maar vooral om de kwaliteit van die pixels. Om te begrijpen waarom die plus in de naam HDR10+ zo belangrijk is, moeten we terug naar de basis.

Eerst even terug: Wat is HDR ook alweer?

HDR staat voor High Dynamic Range. Simpel gezegd zorgt deze techniek ervoor dat de beelden op je tv een groter contrast en meer kleuren hebben. Het zwart is dieper zwart en de felle lichten, zoals een explosie of de zon, knállen echt van je scherm zonder dat de rest van het beeld flets wordt. De standaardvorm hiervan heet HDR10. Dit is de basislaag die bijna elke moderne 4K-televisie ondersteunt. Maar HDR10 heeft één beperking: hij bepaalt aan het begin van de film de instellingen voor helderheid en contrast, en houdt die vervolgens de hele film vast.

©ER | ID.nl

De plus maakt het dynamisch

Hier komt HDR10+ om de hoek kijken. Die plus staat eigenlijk voor dynamische metadata. In plaats van één instelling voor de hele film, stuurt HDR10+ extra informatie mee naar je tv. Hierdoor kan de televisie het beeld scène voor scène of zelfs frame voor frame aanpassen. Zie het als een lichttechnicus die continu aan de knoppen draait om te zorgen dat elk specifiek shot er perfect uitziet, in plaats van dat hij het licht aan het begin instelt en daarna rustig koffie gaat drinken.

Wanneer zie je het verschil echt?

Klinkt goed op papier, maar merk je dit in de praktijk? Het antwoord is ja, vooral in films met veel wisselingen tussen licht en donker. Stel, je kijkt een film die begint met een scène in een zonovergoten woestijn, gevolgd door een scène in een pikdonkere grot. Bij standaard HDR10 stelt de tv zich in op het gemiddelde van de hele film. Omdat die woestijn zo fel is, kan de grot-scène er daarna wat te donker of dichtgelopen uitzien, waardoor details in de schaduw wegvallen.

Bij HDR10+ krijgt je tv, zodra de camera de grot in gaat, een seintje dat het donker wordt en het contrast moet worden aangepast. Hierdoor zie je opeens wél de details op de rotswanden en de texturen in de schaduw, terwijl de felle scènes nog steeds spathelder blijven. Kortom, HDR10+ haalt meer detail uit zowel de donkerste schaduwen als de felste hooglichten, precies op het moment dat het nodig is.

©Gorodenkoff - stock.adobe.com

Wat heb je nodig?

Om van HDR10+ te genieten, moeten alle schakels in de ketting kloppen. Allereerst heb je een geschikte televisie nodig. Vooral Samsung is de grote aanjager van HDR10+, maar ook merken als Panasonic, Philips en TCL ondersteunen het vaak. Let er wel op dat LG en Sony meestal kiezen voor de concurrent Dolby Vision.

Daarnaast moet de content (de film of serie die je kijkt) in HDR10+ geschoten zijn. Amazon Prime Video is de grootste aanbieder van HDR10+-materiaal op streaming-gebied, maar ook Apple TV+ en Google Play Movies bieden het aan. Netflix gebruikt helaas voornamelijk concurrent Dolby Vision. Tot slot ondersteunen veel 4K Ultra-HD Blu-rays het formaat ook als je liever fysieke schijfjes kijkt.

Direct aanschaffen dan maar...?

Is HDR10+ een reden om je huidige tv direct bij het grofvuil te zetten? Nee, dat niet. Maar sta je op het punt een nieuwe tv te kopen, bijvoorbeeld een Samsung, dan is het wel een hele fijne bonus. Het zorgt ervoor dat je films en series ziet zoals de regisseur ze bedoeld heeft: levendig, contrastrijk en vol detail. En ze hoeven tegenwoordig al helemaal niet meer de wereld te kosten.