Zodra je het internet opgaat laat je sporen na en die kunnen natuurlijk privacygevoelig zijn. Met de juiste instellingen en tools kun je deze informatiestroom beter controleren en op die manier beter met je persoonsgegevens omgaan.

Tip 01: EULA

Voor je een contract afsluit neem je waarschijnlijk grondig de overeenkomst door, inclusief de ‘kleine lettertjes’. Veel gebruikers beseffen echter onvoldoende dat ze ook een contract afsluiten zodra ze software installeren of wanneer ze een webservice gebruiken, zoals sociale media. Zowat elke service of software gaat namelijk vergezeld van een eindgebruikersovereenkomst oftewel EULA (end user’s license agreement), een ‘privacy policy’ en/of ‘Terms of service’.

Zo’n overeenkomst is echter vaak ellenlang, complex en niet zelden Engelstalig en dus voelt u er ongetwijfeld weinig voor die allemaal door te nemen. U kunt zich echter laten bijstaan door de gratis Windows-tool EULAlyzer: die speurt specifiek naar clausules waarin uw privacy mogelijk in het gedrang komt. Het volstaat de – Engelstalige - tekst van zo’n EULA in het programmavenster te plakken en de tool wijst u automatisch op belangwekkende en mogelijk ‘verdachte’ onderdelen. Aan jou om te beslissen of je daar mee kunt leven voor je je akkoord verklaart met de overeenkomst.

©PXimport

GDPR

©PXimport

Tip 02: Windows 10

Het doorsturen van mogelijk privacygevoelige gegevens begint al zodra Windows 10 is geladen en je met het internet bent verbonden: er zitten namelijk heel wat functies ingebouwd in Windows en bijhorende apps als Edge die allerlei gegevens aan Microsoft doorspelen. Via Instellingen / Privacy kun je weliswaar heel wat van die functies bijstellen, maar met een gratis tool als W10Privacy kan dat nog grondiger. Start het portable programma op als administrator en laat een herstelpunt creëren. Op tabbladen als Privacy, Apps, Telemetry, Search, Services, Edge, enz. vind je dan allerlei privacy-gerelateerde onderdelen terug. Je hoeft slechts een vinkje te plaatsen om de bijhorende optie te activeren, waarna je bevestigt met Set changed settings. In principe kun je de groen gekleurde opties probleemloos activeren, maar bij de gele en vooral rode onderdelen kun je het best eerst nagaan wat de mogelijke implicaties zijn. Desnoods zoek je naar meer informatie op het internet.

©PXimport

Tip 03: Sociale media

Facebook (waartoe ook WhatsApp behoort) en Google behoren ongetwijfeld tot de meest notoire sprokkelaars van gebruikersgegevens. Zoals bij veel andere webservices kun je gelukkig ook hier een en ander bijstellen. Google biedt hiervoor een privacytool aan, die je hier vindt. Je hoeft hier weinig meer te doen dan ongewenste functies of opties uit te schakelen bij diverse Google-services, waaronder Web- en app-activiteit, Locatiegeschiedenis, Spraak- en audioactiviteit, YouTube zoek- en kijkgeschiedenis, Google Foto’s, Google+, enzovoort.

Ook Facebook bevatte een privacytool, die je vanaf de website kon bereiken met de optie Privacycontrole. Die blijkt echter verdwenen, maar je kunt wel nog allerlei privacy-opties aanpassen via Instellingen / Privacy. Controleer hier echter ook andere rubrieken als Locatie, Gezichtsherkenning, Advertenties en Apps en websites. De Facebook-app biedt echter een handig privacy-overzicht. Tik het hamburgerknopje aan en kies Instellingen en privacy / Privacysnelkoppelingen. Je krijgt dan een overzicht van wat je zoal kunt doen om je account en je privacy te beschermen.

©PXimport

Tip 04: Browserdata

Je browser is wellicht de tool waarmee je het vaakst op het internet gaat en dus wil je vast wel weten welke informatie die zoal naar de exploitanten van de bezochte sites stuurt. Een handige site om dat uit te vissen is www.browserspy.dk: in het linkerpaneel tref je namelijk heel wat tests aan. Zo kom je te weten of de geolocatie-functie van je browser is geactiveerd en hoe nauwkeurig die werkt, welke cookies worden aanvaard, welke UserAgent-string je browser doorstuurt, enz. Ook www.ip-check.info levert interessante feedback op – wel eerst even op Start test klikken. Overigens is deze site wel bedoeld om je anonimisering via JonDonym aan te bevelen (zie tip 07).

Opvallend is Panopticlick, die tracht je browser op basis van allerlei unieke eigenschappen te identificeren, het zogenoemde browser fingerprinting. Je hoeft hiervoor slechts op de knop Test me te drukken en na afloop Show full results for fingerprinting aan te klikken. Ook https://absolutedouble.co.uk bezorgt je een ‘fingerprint’ van je browser (klik ook hier op Start test).

Tip 05: Browserprivacy

Heb je de test van Panopticlick uitgeprobeerd, dan heb je vast de link naar EFF’s Privacy Badger opgemerkt. Dat is een plug-in voor Chrome, Firefox en Opera, die voorkomt dat online advertentiebureaus en andere instanties je surfbewegingen volgen. In de nieuwste versie pakken ze ook ‘link shimming’ aan, zoals toegepast door Facebook. Dat is een techniek waarbij een link als het ware wordt verpakt zodat eerst de Facebook-servers worden bereikt en dan pas de eigenlijke bestemming van de link.

Een ex-werknemer van EFF heeft onlangs echter een nog krachtiger plug-in ontwikkeld: Privacy Possum, beschikbaar voor Firefoxen op de Chrome Web Store. Deze plug-in blokkeert niet alleen traceercookies, maar ook refer-headers die je locatie kunnen prijsgeven. Privacy Possum heeft het bovendien gemunt op zogenoemde etags, die trackers zelfs toelaten je in de incognito-modus van je browser te volgen. Verder zijn er nog functies voorzien om browser-fingerprinting tegen te gaan. Je hoeft de plug-in maar te installeren en de rest gebeurt vanzelf; er valt eigenlijk niets te configureren. Wel krijg je bij elk site te zien hoeveel en welke type trackers er werden geblokkeerd. Interessant, want zo leer je dat bijvoorbeeld ook gerespecteerde kranten heimelijk gebruik maken van fingerprinting-technieken (zoals die van Hotjar). Met een druk op de knop zet je de plug-in (tijdelijk) aan of uit.

©PXimport

Tip 06: Een andere browser

Je kunt natuurlijk ook overwegen om een browser te gebruiken die van nature minder loslippig is dan de ‘klassieke’ exemplaren als Chrome, Edge of Firefox. Er zijn namelijk browsers beschikbaar die welbewust al bepaalde privacy-protectiefuncties hebben ingebouwd. Een ervan is de opensource-browser Brave (beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) die standaard al een blokkeermodule voor advertenties en trackers bevat. Verder maakt de browser waar mogelijk automatisch gebruik van versleutelde https-connecties.

Een degelijk alternatief is ook Epic, gebaseerd op Chromium. Na elke browse-sessie worden cookies en trackers geëlimineerd, zoekopdrachten worden via eigen proxies omgeleid en waar mogelijk wordt een https-connectie opgezet. De browser verzamelt geen informatie over de gebruiker en bevat tevens een degelijke blokkeermodule voor advertenties. Via een druk op de knop EpicProxy kun je bovendien via een van de voorgestelde proxies surfen, in landen als de VS, het VK, Canada, Duitsland en Nederland.

©PXimport

Tip 07: Anonimisering (1)

We hebben het al een paar keer gehad over ‘proxies’, servers die zich bevinden tussen je eigen computer en de webserver die je eigenlijk wilt bezoeken. Dat maakt in principe dat deze laatste niet weet dat jouw systeem het verzoek heeft ingediend. Deze ‘anonimiteit’ staat of valt echter met de betrouwbaarheid van (de exploitanten van) de proxy.

Daarom biedt een systeem als JonDO (ook wel JAP oftewel Java Anonymous Proxy genoemd) meer garanties. Immers, dat voorziet in een cascadesysteem van onderling verbonden proxies, wat het lastiger maakt om de hele route tot bij de aanvrager – jouw systeem dus – te traceren. Anders dan bij het populaire TOR-project werkt JonDo uitsluitend met gecertifieerde partners. Idealiter gebruik je JonDo in combinatie met de eigen, op Firefox gebaseeerde, JonDoBrowser. De installatie bevat overigens ook de eigenlijke JonDo-client.

©PXimport

Tip 08: Anonimisering (2)

Start je de browser de eerste keer op dan schiet de Installatie-Assistent van JAP/JonDo je te hulp. Klik hier op Verder (2x) en voer de test uit door naar de voorgestelde url te surfen vanuit de inmiddels opgestarte JonDoBrowser. Als het goed is, krijg je nu uitsluitend groene en oranje velden te zien en geef je dat ook zo aan in de assistent. Druk nogmaals op Verder en rond af met Beëindigen. Je bent nu klaar om ‘anoniem’ te surfen.

Wil je een andere proxymix, open dan het venster van JAP/JonDo en kies een andere combinatie uit het uitklapmenu. Je kunt de anonimisering op elk moment aan- en uitschakelen (stip Aan of Uit aan), terwijl je toch de ingebouwde privacyfuncties van de JondoBrowser kunt blijven gebruiken, zoals HTTPS Everywhere en No Scripts.

Houd er echter rekening mee dat je via de gratis versie van JonDO merkbaar trager zal surfen. Er zijn echter betaalde varianten die deze snelheidsbeperkingen (zo goed als) opheffen. Om je een idee te geven: een datavolume van 2 GB per maand kost je zo’n € 50 voor een periode van 6 maanden.

©PXimport

Tip 09: Encryptie

Je bent best wel privacybewust en je draagt er zorg voor dat je niet zomaar je persoonlijke gegeven rondstrooit. Anderzijds wil je natuurlijk wel gebruik maken van handige cloudopslagdiensten als OneDrive, Google Drive of Dropbox en ongetwijfeld zitten daar ook privacygevoelige data tussen. Het is weliswaar zo dat sommige diensten je data onderweg en in de cloud versleutelen, maar veelal heeft de aanbieder de encryptiesleutel in handen en kan hij die aan bepaalde overheidsinstanties doorspelen. Met een gratis tool als Cryptomator (beschikbaar voor Windows, macOS, Linux en mobiele apparaten) steek je daar een stokje voor. Die zorgt er namelijk voor dat de data in je lokale synchronisatiemap worden versleuteld voor ze naar de cloudopslagdienst worden verstuurd. De werking is relatief eenvoudig: je creëert een of meer versleutelde mappen oftewel ‘kluizen’ en die bewaar je vervolgens in de gewenste synchronisatiemap. Zo’n kluis komt dan beschikbaar als een lokaal, virtueel station – althans nadat je het bijhorende wachtwoord hebt ingevoerd. Zodra je dan Vergrendel Kluis hebt aangeklikt, zijn er alleen nog maar met AES 256-bit versleutelde data te zien.

Een andere oplossing is nog de opensource-tool CryptSync, waar je met twee mappen werkt, laten we zeggen A en B. Alles wat je in A plaatst blijft onversleuteld maar wordt automatisch gesynchroniseerd en geëncrypteerd naar map B, een submap binnen een lokale synchronisatiemap van je cloudopslagservice. Bestanden die je rechtstreeks in map B plaatst, blijven echter onversleuteld.

©PXimport

De Xiaomi Redmi Pad 2 Pro is een Android-tablet, verkrijgbaar in twee configuraties. De adviesprijs is 299 euro voor 6 GB werkgeheugen en 128 GB opslagruimte of 349 euro voor 8 GB werkgeheugen en 256 GB aan ruimte. Wij hebben de laatstgenoemde variant getest.

De Redmi Pad 2 Pro oogt verrassend hoogwaardig voor zijn prijs. Het aluminium frame en de matte achterkant geven hem een stevige, vingerafdrukbestendige afwerking, al is het oppervlak wat glad. Met een gewicht van 610 gram en een dikte van 7,5 millimeter ligt de tablet prettig in de hand: solide, maar toch goed draagbaar. Een IP-certificaat ontbreekt, maar daar staat een aantal handige extra's tegenover, zoals vier Dolby Atmos-speakers, een audiojack en ondersteuning voor micro-sd-kaarten.

Het 12,1-inch lcd-scherm met een resolutie van 2560 bij 1600 pixels valt meteen op door de matte, papierachtige afwerking. Dankzij de anti-reflecterende coating heb je nauwelijks last van schittering, waardoor lezen buitenshuis of in fel licht prettig blijft. De tablet biedt verder een verversingssnelheid van 120 hertz, ondersteuning voor Dolby Atmos en HDR10+, en verschillende instellingen die je ogen ontzien. Alleen de maximale helderheid van 500 nits had wat hoger mogen zijn.

©Wesley Akkerman

Veel vermogen

De Redmi Pad 2 Pro draait op de Snapdragon 7s Gen 4-processor, die in de praktijk zorgt voor vlotte en stabiele prestaties. De tablet verwerkt moeiteloos meerdere apps en tientallen browsertabs (op de achtergrond) zonder merkbare vertraging. De chip is krachtig genoeg voor 4K-videobewerking en veeleisende werktoepassingen. Daarnaast ondersteunt hij moderne verbindingsstandaarden als wifi 6 en bluetooth 5.4, en kun je de opslag eenvoudig uitbreiden met een micro-sd-kaart.

De accuduur is een sterk punt, dankzij de forse 12.000mAh-batterij. Daardoor kun je de tablet dagenlang gebruiken zonder tussentijds opladen, zeker als je hem slechts af en toe erbij pakt. Minder overtuigend is de laadsnelheid: met de meegeleverde 33W-lader duurt het ruim drie uur voordat hij volledig is opgeladen. Wel praktisch is de ondersteuning voor omgekeerd opladen, waarmee je de tablet als een powerbank voor andere apparaten kunt inzetten.

©Wesley Akkerman

Lange software-ondersteuning

De Xiaomi Redmi Pad 2 Pro draait op het overzichtelijke HyperOS 2, gebaseerd op Android 15, met een belofte van vijf Android-upgrades (en zeven jaar aan beveiligingsupdates!). De interface is schoon en maakt multitasking gemakkelijk; de tablet kan drie apps in splitscreen of maximaal vier zwevende vensters tegelijk beheren. Mocht je veel andere Xiaomi-apparaten in huis hebben, dan kun je die prima bedienen van dit apparaat, dankzij de Interconnectiviteit van Xiaomi.

De tablet heeft aan zowel de voor- als achterkant een 8MP-camera, allebei vooral bedoeld voor praktische toepassingen. Fotokwaliteit staat hier niet centraal: beelden ogen wat zacht en missen levendigheid en diepte. De achtercamera leent zich goed voor het scannen van documenten en legt tekst duidelijk vast. De frontcamera is helder genoeg voor videogesprekken in 1080p, ook bij weinig licht, al ligt de vaste focus wat te dicht bij het gezicht.

©Wesley Akkerman

Optionele accessoires

De optionele keyboardcover maakt van de Xiaomi Redmi Pad 2 Pro een volwaardige werktablet. De hoes verbindt via bluetooth, heeft een eigen batterij en dient tegelijk als standaard. De toetsen bieden voldoende travel (diepte) voor prettig typen, al ontbreekt achtergrondverlichting. Ook is er geen touchpad aanwezig. De cover beschikt over een eigen usb-c-poort voor het opladen en heeft ruimte voor een los verkrijgbare stylus.

Voor creatieve gebruikers en studenten is er de Redmi Smart Pen. Deze stylus ondersteunt 4096 drukniveaus en benut de 240Hz-touchsampling van het scherm, waardoor schrijven en tekenen soepel aanvoelt. De pen maakt eveneens verbinding via bluetooth en heeft twee knoppen. Opladen gebeurt via een eigen usb-c-poort; magnetisch opladen via de tablet is niet mogelijk.

©Wesley Akkerman

Xiaomi Redmi Pad 2 Pro kopen?

De Xiaomi Redmi Pad 2 Pro is al met al een solide keuze voor wie een betaalbare en krachtige Android-tablet zoekt. De grootste pluspunten zijn het 12,1-inch matte Dolby Vision-scherm, de vier Dolby Atmos-speakers en de royale 12.000mAh-accu. De tablet leent zich uitstekend voor studenten en voor dagelijks gebruik, bijvoorbeeld voor streaming, lezen en lichte productiviteitstaken – zeker in combinatie met de accessoires. Minpunten zijn het trage opladen en het ontbreken van een IP-rating.

Grote kans dat je duizenden digitale foto’s hebt, maar als je niet zorgt voor regelmatige updates, kun je die kostbare herinneringen in één seconde verliezen. Bijvoorbeeld doordat je je telefoon kwijtraakt, je laptop wordt gestolen of je geheugenkaartje kapotgaat. We gaan in dat kader cloudopslag met lokale alternatieven vergelijken. Ook leggen we uit hoe je je foto’s slim, veilig en overzichtelijk beheert.

Vaak wordt gedacht dat een back-up niet meer is dan een mapje met gekopieerde afbeeldingen op een externe schijf. Toch beschrijft de 3-2-1-regel een veel robuustere aanpak: bewaar minstens drie kopieën van je foto’s, op twee verschillende media en één exemplaar buitenshuis. Een simpele kopie faalt bijvoorbeeld zodra je externe schijf van tafel valt of bij brand verloren gaat. Ook versiebeheer ontbreekt dan, waardoor per ongeluk gewiste of bewerkte foto’s voorgoed verdwijnen.

Een echte back-up bevat dus redundantie én geschiedenis. In Windows ga naar Configuratiescherm / Systeem en beveiliging / Bestandsgeschiedenis. Op macOS ga je naar Systeeminstellingen / Time Machine. Door versiebeheer te activeren, haal je oudere bewerkingen terug zonder daarbij de complete bibliotheek te herstellen. Hiermee onderscheid je een doordachte back-up van een simpele kopie.

Drie lagen

Een waterdichte back-up rust op drie lagen die elkaar aanvullen: de werklaag, de lokale back-uplaag en de externe back-uplaag. In de werklaag staan de foto’s waar je dagelijks mee bezig bent, meestal in de bibliotheek van Windows Foto’s of Apple Foto’s. De lokale back-uplaag bevindt zich op een tweede schijf. Dit is het liefst een ssd voor snelheid, die automatisch met de werklaag wordt gespiegeld. Die heb je dus wel nodig voor je verdergaat.

In Windows activeer je daarvoor Bestandsgeschiedenis via Configuratiescherm / Systeem en beveiliging / Inschakelen. Op macOS gebruik je Time Machine en kies je de ssd als doel.

De externe laag leeft buiten je huis. Dat kan een cloudservice zijn of een NAS in het ouderlijk huis. Stel in de back-upsoftware een retentieperiode in van minstens negentig dagen, zodat gefaseerde verwijderingen niet meteen definitief zijn. Door deze drielaagse structuur verdwijnt elke single point of failure. Zelfs als je laptop en lokale schijf uitvallen, staat er nog steeds een complete kopie online voor je beschikbaar.

Google Foto's: automatisch

 Google Foto’s biedt een bijna zorgeloze manier om nieuwe opnamen direct naar de cloud te sturen, zowel op je smartphone als op je laptop. Installeer op Android of iOS de Google Foto’s-app, tik rechtsboven op je profielfoto, open Foto-instellingen en activeer Back-up & synchronisatie.

Kies vervolgens Originele kwaliteit als je onbeperkt ruimte in Google One hebt; anders selecteer je Opslag besparen om foto’s licht te comprimeren. Belangrijk is dat je het uploaden beperkt tot wifi door Mobiele data voor back-ups uit te schakelen, zodat je databundel intact blijft.

Op je pc download je de tool Google Drive voor Desktop (www.google.com/drive), meld je je aan en vink je in Voorkeuren / Mappen op je computer de map met bestanden aan. De client zet automatisch een hiërarchische structuur aan in de cloud, identiek aan je lokale mappen. Laat de desktopclient minstens éénmaal per week draaien, zodat ook je recente foto’s worden meegenomen. Zo houd je mobiel en laptop perfect synchroon.

iCloud en Apple Foto's

Als je volledig in het Apple-ecosysteem werkt, is iCloud Foto’s de eenvoudigste route naar automatische bescherming. Open het instellingenscherm op je iPhone, tik op je naam, kies iCloud en selecteer Foto’s. Zet de schuif bij Synchroniseer deze iPhone aan; doe hetzelfde op je iPad en Mac via Systeeminstellingen / Je Apple ID / iCloud en zet de slider bij Foto’s onder Opgeslagen in iCloud aan. Controleer in de iOS-app Foto’s of de meest recente beelden zijn verzonden zodra je wifi hebt.

Standaard optimaliseert iOS opslag door alleen verkleinde versies lokaal te bewaren. Schakel dit uit via Instellingen / Foto’s / Download en bewaar originelen als je genoeg geheugen hebt, zodat heel je bibliotheek offline beschikbaar blijft. Op je Mac open je vervolgens Foto’s, ga je naar Instellingen / iCloud en vink je Download originelen naar deze Mac aan. Time Machine pikt daarmee automatisch een volledige kopie op voor de tweede back-uplaag. Dankzij die koppeling hoef je niets te slepen of te plannen; het ecosysteem doet het zware werk.

Checklist voor onderweg

Op reis is de kans op diefstal of waterschade extra groot, dus hanteer dan een strikte dagelijkse routine. Kopieer alle foto’s na elke shoot meteen naar een draagbare ssd. Gebruik je laptop om de foto’s van die dag naar een nieuwe map op je laptop te verplaatsen. Controleer in de Verkenner of Finder of het aantal bestanden overeenkomt. Verwijder niets van de kaart tot je twee andere kopieën hebt, waarvan eentje in de cloud, bijvoorbeeld in Google Drive.

Hotel-wifi is vaak traag, maar op de achtergrond kun je toch kleine foto’s uploaden; laat je laptop ‘s nachts aan met deksel open, of laat je telefoon het zware werk doen. Stop de ssd diep in je koffer en houd de geheugenkaarten op zak tijdens je excursies, zodat je altijd een back-up hebt waar je bij kunt. Eenmaal thuis zet je alles in een handomdraai over op je computer of NAS.

Voorkom dubbele foto's

Dubbele foto’s vreten niet alleen opslagruimte, maar verstoppen ook zoekresultaten. Met gespecialiseerde software speur je ze op zonder risico’s te lopen. Installeer op Windows het gratis Duplicate Cleaner Free . Kies bij Scan criteria welke bestanden meegenomen moeten worden. Klik op Scan now om je systeem te doorzoeken, vink aan welke bestanden je kwijt wilt en klik op Delete om de dubbele bestanden te verwijderen.

Op macOS levert Gemini 2 vergelijkbare functies. Open de app, druk op + om je fotomappen toe te voegen en kies Scan starten. Gebruik na afloop Bekijk resultaten, geef aan welke bestanden je wilt behouden en verwijder de rest via Slimme opruiming.

Tot slot

Onderschat nooit het belang van goede back-ups van je fotocollectie; het zijn immers je herinneringen. Door de 3-2-1-regel te volgen, drie lagen op te bouwen en zowel cloud als lokale middelen slim te combineren, voorkom je vrijwel elke ramp. Automatische uploads via Google Foto’s of iCloud sluiten menselijke fouten uit, terwijl een NAS en versiebeheer je controle geven. Ordenen, duplicaten verwijderen en regelmatig testen maken het systeem snel én betrouwbaar. Neem af en toe de tijd om alle stappen uit te voeren, noteer vaste controlemomenten en je kunt voortaan fotograferen zonder de angst ooit nog een belangrijke foto te verliezen.