Enkele jaren geleden trok Microsoft de stekker uit Windows Movie Maker. Anno 2022 heb je dus een andere tool nodig om video's te bewerken. OpenShot Video Editor is een goed alternatief. Hoe werkt het programma?

Dankzij de smartphone hebben we altijd een goede videocamera op zak en die gebruiken we dan ook veelvuldig. Wil je met al dat videomateriaal iets doen, dan kun je niet om een degelijke videobewerker heen. Voorheen kon iedere Windows-gebruiker gratis Movie Maker downloaden via het pakket Windows Essentials 2012. Dit programma was uitstekend geschikt voor eenvoudige filmmontages. Het programma krijgt echter geen nieuwe functies meer en Microsoft zal veiligheidsproblemen niet meer oplossen. Wie op een laagdrempelige manier video’s wil bewerken, moet daarom op zoek naar een alternatief. Het loont de moeite om OpenShot Video Editor eens uit te proberen. Deze freeware is, in tegenstelling tot geavanceerde videobewerkers, erg simpel in gebruik en er is een Nederlandse vertaling van.

Movie Maker-app

©PXimport

01 Voorbereiding

In tegenstelling tot Windows Movie Maker is OpenShot Video Editor voor meerdere platformen beschikbaar. Op de downloadpagina van OpenShot zijn er namelijk edities voor Linux, macOS en natuurlijk Windows te vinden. In dit artikel besteden we aandacht aan de Windows-editie. De installatie bevat geen bijzonderheden, dus je kunt alle standaardstappen doorlopen. Zodra je het programma voor de eerste keer opent, komt OpenShot Video Editor met een zelfstudiemodus op de proppen. Door de uitleg te lezen en telkens op Volgende te klikken, leer je alvast de basiskenmerken van de freeware kennen. Houd er rekening mee dat de uitleg Engelstalig is. Op wat onvolkomenheden na is de interface van deze videobewerker gelukkig Nederlandstalig.

©PXimport

02 Videobestanden importeren

Net zoals je voorheen bij Windows Movie Maker gewend was, is het zaak om eerst de juiste videobestanden in OpenShot Video Editor te importeren. Je sluit zo nodig je smartphone, tablet, videocamera, sd-kaart, usb-stick of externe schijf met videobestanden op je computer aan. Klik in het menu op Bestand / Bestandenimporteren. Je bladert in de verkenner vervolgens naar de juiste locatie om de videobestanden te tonen. Goed om te weten is dat OpenShot Video Editor ook netwerkmappen herkent, zodat je bijvoorbeeld video’s vanaf een nas rechtstreeks kunt importeren. Selecteer de gewenste video’s en bevestig met Openen. Het programma ondersteunt de meeste gangbare videoformaten, zoals mts, vob, mkv en mov. Houd er rekening mee dat het vaak niet lukt om rechtstreeks videobestanden van een iPhone of iPad te importeren. Sla de mediabestanden dan eerst lokaal op en voeg ze daarna alsnog toe. Naast videobestanden importeer je eventueel ook muziek en afbeeldingen.

©PXimport

03 Tijdlijn

Bij Windows Movie Maker was je gewend om met twee deelvensters te werken, maar in OpenShot Video Editor zijn dat er nu drie, namelijk een tijdlijn, een voorbeeldweergave en een deelvenster met projectbestanden. Tussen deze vensters zie je zes lichtgrijze puntjes. Door hierop met de linkermuisknop te klikken en vervolgens te slepen, bepaal je eigenhandig het formaat van ieder deelvenster. Op die manier laat je alle beschikbare sporen uit de tijdlijn zien. Je voegt eenvoudig videofragmenten aan de tijdlijn toe. Klik in het onderdeel Projectbestanden een videobestand aan en verplaats het fragment met ingedrukte muisknop naar de tijdlijn. Laat de muisknop vervolgens los. Je hebt nu een videobestand aan de filmmontage toegevoegd. Op deze wijze zet je eenvoudig meerdere videoclips achter elkaar en bepaal je zelf de volgorde van de uiteindelijke film. Wil je een videobestand van de tijdlijn verwijderen? Selecteer binnen de tijdlijn het juiste fragment en druk op Delete.

Naast videobestanden voeg je ook audiobestanden aan de tijdlijn toe. Je gebruikt hiervoor een ander spoor. Wordt de tijdlijn te lang waardoor er een deel buiten beeld valt? Je klikt dan boven de tijdlijn aan de rechterkant op het minteken om uit te zoomen. Op die manier heb je meer overzicht over welke fragmenten de voorlopige montage bevat.

©PXimport

04 Videoclips inkorten

Je kunt videoclips op de tijdlijn inkorten, zodat je saaie beelden uit de filmmontage weglaat. Bepaal met de rode schuifregelaar op de tijdlijn het kantelpunt van de video. Wil je het laatste gedeelte wissen? Klik aan de rechterkant van het videofragment op het blauwe verticale lijntje waarbij de cursor verandert in een pictogram met aan weerszijden twee pijltjes. Beweeg de cursor met ingedrukte muisknop naar links totdat je de rode schuifregelaar bereikt. Wil je juist het eerste gedeelte uit de video verwijderen? Dan klik je aan de linkerkant van het fragment op het blauwe lijntje en beweeg je de cursor naar rechts.

©PXimport

Clips splitsen

Er is een alternatieve manier om een videoclip in te korten, namelijk door een fragment te splitsen. Je stelt hiermee een begin- en eindpunt in, zoals je wellicht nog wel weet van Windows Movie Maker. Klik met de rechtermuisknop op een videobestand in het deelvenster Projectbestanden. Kies vervolgens voor de optie Split clip. Je beweegt de schuifregelaar naar het begin van het fragment dat je wilt gebruiken. Bevestig met Begin en zet de schuifregelaar vervolgens op het eindpunt. Nadat je op Einde hebt geklikt, bedenk je voor dit ingekorte videobestand een naam. Klik als laatste op Nieuw.

©PXimport

05 Overgangen

Wanneer je verschillende videoclips aan elkaar rijgt, ontstaan er nogal harde overgangen. Het is mooier om fragmenten vloeiend in elkaar over te laten lopen. In Windows Movie Maker gebruikte je hiervoor het tabblad Animaties, maar gelukkig heeft ook OpenShot Video Editor hiervoor genoeg mogelijkheden in huis. Klik onder het deelvenster Projectbestanden op de optie Overgangen. Het programma bevat allerlei exotische sjablonen van mooie overgangen. Wil je niet te gek doen, dan klik je bovenaan op Veelgebruikt. Klik op een overgang en kies met ingedrukte muisknop de gewenste positie op de tijdlijn. Dat kan ‘bovenop’ bestaande videofragmenten. Bij de meeste sjablonen voeg je de overgang helemaal aan het begin van een videoclip toe. Klik onder het videovoorbeeld op de knop Afspelen om het resultaat te bekijken.

©PXimport

06 Vervagen

Een andere manier om een soepele overgang tussen twee fragmenten te creëren, is door de beelden iets te vervagen. Wanneer een clip eindigt, verdwijnt het beeld langzaam uit de film. Voor het begin van een clip geldt het omgekeerde. Het begin en einde van ieder videofragment is hierdoor minder abrupt, zonder dat er een opvallende overgang zichtbaar is zoals bij reguliere overgangssjablonen het geval is (zie stap 5). In Windows Movie Maker is Vervagen een reguliere overgang, maar in OpenShot Video Editor zit deze functie op een aparte plek. Klik met de rechtermuisknop op een clip en ga naar Faden / Gehele clip. Maak hier een keuze tussen In- en uitfaden (snel) en In- en uitfaden (langzaam).

07 Effecten

Via de optie Effecten kun je de beelden enigszins bewerken, al zijn de mogelijkheden hiervoor ietwat beperkt, vergeleken bij Microsofts vervallen videobewerker. Je gebruikt Helderheid als je de beelden iets te donker vindt. Daarnaast is het effect Kleurverzadiging interessant, omdat je hiermee de kleuren feller kunt maken. Met Vervaging, Chroma key, De-interlace, Alpha Mask/Wipe Transition en Negatief heeft OpenShot Video Editor in totaal zeven effecten in huis.

Je past een effect toe, door het effect bovenop een videoclip van de tijdlijn te positioneren. Er verschijnt op de tijdlijn een pictogram als bewijs dat het effect is toegepast. Gebruik je bijvoorbeeld Helderheid, dan verschijnt er een B (van Brightness). Klik met de rechtermuisknop op dit pictogram en kies voor Eigenschappen. Linksonder verschijnt een venster waarmee je de waarden van het effect eigenhandig aanpast. Dat is overigens niet zo eenvoudig, maar je kunt er wellicht even mee spelen.

©PXimport

Overige alternatieven

©PXimport

08 Kantelen

Zeker met een smartphone komt het nog weleens voor dat je tijdens de video-opname het toestel kantelt. Dat merk je tijdens de montage. Gelukkig kun je de beelden ook in OpenShot Video Editor roteren, zodat ze bruikbaar zijn voor de film. Klik met de rechtermuisknop op een videoclip en ga naar Roteren. Maak hier een keuze tussen 90° roteren (rechts) of 90° roteren (links).

09 Film afwerking

Ben je volledig tevreden met de montage? Hoog tijd om de uiteindelijke film op te slaan. Ga naar Bestand / Video exporteren en bedenk voor het project een toepasselijke naam. Je selecteert via Bladeren de juiste opslaglocatie. Bij Profiel laat je de optie Alle formaten ongewijzigd. Vergeet verder niet om achter Doel het gewenste uitvoerformaat te selecteren, bijvoorbeeld MP4 (h.264) of AVI (mpeg4). Deze keuze hangt sterk af van de bestandscompatibiliteit van het apparaat waarop je de film wilt afspelen. Je kiest bij Videoprofiel de resolutie en de framesnelheid. Zorg ervoor dat deze waarden overeenkomen met de filmeigenschappen van de gebruikte camera. Als laatste stel je de gewenste kwaliteit in, waarna je bevestigt met Video exporteren.

©PXimport

Mobiel bewerken?

Er bestaan ook allerlei apps voor smartphone/tablet waarmee je simpele bewerkingen uitvoert. Je kunt hiermee bijvoorbeeld videoclips inkorten, muziektracks toevoegen, overgangen instellen en filters toepassen. Voor losse videoclips en eenvoudige bewerkingen voldoen de meeste videobewerking-apps prima, maar het is ondoenlijk om hiermee een gelikte film van meerdere videobronnen samen te stellen. Bovendien zijn de bedieningsmogelijkheden op een aanraakscherm beperkt. Voor het echte werk gebruik je daarom nog altijd een videobewerker op een pc met een groot scherm.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.