Heb je jarenlang op een Windows-pc gewerkt, maar ben je recent overstapt op een Chromebook? Dan zal het je waarschijnlijk al zijn opgevallen dat een Chromebook nét even wat anders werkt dan een Windows-laptop. Hieronder vijf gouden tips voor iedereen die meer uit Chrome wil halen.

Tip 1: Restricties

Een groot voordeel van een Chromebook is dat iedereen op het apparaat aan de slag kan en altijd zijn persoonlijke documenten bij de hand heeft. Het apparaat draait namelijk grotendeels in de cloud, en dus heb je op iedere Chromebook waar je inlogt de beschikking over de bestanden die in jouw Google Drive staan. Maar wat als je nou helemaal niet wilt dat anderen jouw Chromebook gebruiken?

©PXimport

Gelukkig is het ook mogelijk om aan te geven wie er wel, of juist niet, gebruik mag maken van je Google-laptop. Zorg ervoor dat je als eigenaar bent ingelogd (het eerste account dat is aangemaakt) en klik op de statusbalk rechtsonder op de zwarte balk. In het menu dat verschijnt, klik je op Instellingen.

Onderaan het Instellingen-menu vind je het kopje Gebruikers. Door op Andere gebruikers beheren... te klikken kan je opgeven welke restricties je wilt toepassen. Vink Inloggen beperken tot de volgende gebruikers aan om aan te geven wie er op je laptop mag inloggen. Andere gebruikers zullen nu niets meer kunnen met jouw Chromebook. Desgewenst kan je ook de optie tot Gast-sessies uitschakelen om het systeem helemaal dicht te timmeren.

Tip 2: Opschonen met Powerwash

Geef je jouw Chromebook door aan iemand anders, en wil je er zeker van zijn dat al je persoonlijke gegevens van het apparaat gewist worden? Dan kan je gebruikmaken van de ingebouwde Powerwash-functie. In feite is dit hetzelfde als wanneer je een smartphone terugzet naar de fabrieksinstellingen of Windows opnieuw installeert op een pc. De Chromebook zal dus grondig worden opgeschoond en worden teruggezet naar de fabrieksinstellingen.

©PXimport

Je vindt de Powerwash-optie in het Instellingen-menu. Scrol naar de onderkant van de pagina, klik op Geavanceerde instellingen weergeven... en scrol wederom helemaal naar de onderkant van de pagina. Klik onder het kopje Powerwash op de knop Powerwash en vervolgens op Opnieuw opstarten. De Chromebook zal vervolgens worden teruggezet naar de fabrieksinstellingen en opnieuw worden opgestart.

Tip 3: Maak toetsenbord sneltoetsen aan

Dankzij een handige extensie genaamd Shortcut Manager is het eenvoudig om binnen Chrome OS je eigen toetscombinaties aan te maken. Met de gratis software kan je veelgebruikte acties sneller uitvoeren door hier simpelweg een toetscombinatie voor aan te maken.

©PXimport

Om de extensie te installeren, open je de Chrome OS Winkel op je Chromebook. Typ in het zoekvenster Shortcut Manager en druk op enter. Selecteer het tabje Extensies en zoek Shortcut Manager op in de lijst. Klik op de blauwe +Free-knop, bevestig de installatie met Toevoegen en de extensie zal aan je browser worden toegevoegd. Je ziet nu rechts naast de adresbalk het icoontje van Shortcut Manager staan. Om persoonlijke shortcuts te maken, klik op dit icoontje en selecteer vervolgens de link See all settings / Add new shortcuts. Kind kan de was doen!

Overigens heb je niet per definitie Shortcut Manager nodig om sneltoetsen te gebruiken op een Chromebook. ChromeOS - het besturingssysteem waar Chromebooks op draaien - kent zelf al veel handige sneltoetsen. Ooit afgevraagd hoe je een schermafdruk maakt bijvoorbeeld? Druk simpelweg op Control-Alt-en de toets hieronder afgebeeld. Tik of klik vervolgens in het venster dat je vast wilt leggen en klaar is Kees. Druk je op Control-Shift en de genoemde toets, dan kun je een selectie tekenen om hetgeen je vast wilt leggen. Control en de toets legt direct het complete scherm vast. Meer over sneltoetsen voor je Chromebook lees je in dit artikel.

Tip 4: Bekijk lokaal opgeslagen bestanden

Een van de grootste voordelen van een Chromebook is dat het systeem volledig in de cloud draait. Zo kun je immers overal bij je bestanden. Het is echter ook mogelijk om documenten, video's en muziek te downloaden op het flash-geheugen van de Chromebook. Maar waar vind je deze bestanden dan terug?

©PXimport

Chrome OS beschikt net als Windows en OS X over een soort Verkenner waar je door alle opgeslagen bestanden kunt bladeren. Je moet echter wel even weten waar je deze kunt vinden. Klik op het app-icoontje links op de zwarte balk en zoek hier de app Files. Er zal nu een pop-up-venster verschijnen waarin je kunt bladeren tussen bestanden die staan opgeslagen op Google Drive. Klik je in de linker balk echter op Downloads, dan zal je een overzicht krijgen van alle bestanden die je fysiek hebt gedownload op je apparaat. Het geeft je dus ook direct de mogelijkheid om je Chromebook eens goed op te schonen, bijvoorbeeld als je een melding krijgt dat het (beperkte) geheugen aan het volraken is.

Tip 5: Chromebook herstellen

Net als Windows kan ook een Chromebook crashen of compleet vastlopen. Hoewel het niet snel zal gebeuren, is het wel een veilige gedachte dat er een herstel-opties is ingebouwd. Vergelijkbaar met de herstelschijf die Windows je laat maken. Ook met je Chromebook zal je een soort herstelschijf kunnen maken, met daarop een versie van Chrome OS waar je op kunt terugvallen.

©PXimport

Om dit direct vanaf je Chromebook te doen, typ je in de adresbalk: chrome://imageburner en druk op enter. Vervolgens wordt je gevraagd om een sd-kaart of usb-stick te plaatsen met minimaal 4GB geheugen. Let op: Alle bestanden op het opslagmedium zullen worden gewist. Bevestig de actie met OK. Chrome OS zal vervolgens een herstelkopie downloaden, wat een paar minuten duurt.

Moet je in een noodgeval daadwerkelijk het systeem herstellen, steek deze herstelschijf in je Chromebook en druk de Esc en Refresh toetsen gelijktijdig in, terwijl je ook de Power-knop ingedrukt houdt. Hierdoor zal het Herstel-scherm geopend worden en kan je jouw systeem terugzetten naar het herstelpunt.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!