Een Chromebook is van huis uit verrassend veilig. Maar toch moet je beslist op een aantal dingen blijven letten, ook bij gebruik van dit systeem.

Geen enkel systeem is veilig voor hackers, maar wel geldt dat het ene besturingssysteem van huis uit een heel stuk veiliger is opgezet dan ’t andere. Linux en Unix bijvoorbeeld zijn opgezet met veiligheid en stabiliteit in het achterhoofd. Het maakt bijvoorbeeld een Mac – gebaseerd op Unix – of een Chromebook – met kloppend hart Linux – beduidend veiliger dan ‘concurrent’ Windows. En dat is niet alleen vanwege Unix of Linux als achtergrond, maar ook door tal van andere beveiligingsmaatregelen. Zoals bijvoorbeeld het geïsoleerd van elkaar draaien van apps, in eigen afgeschermde containers. 

Toch kunnen ook dit soort systemen wel degelijk veiligheidslekken zitten. Veelal worden ze na ontdekking snel verholpen met een patch. En daarmee komen we aan bij regel nummer één van ook je Chromebook: zorg dat het ding met regelmaat updates krijgt. In principe gaat dat gelukkig volautomatisch, en bovendien is het in tegenstelling tot de meeste andere besturingssystemen in een poep en een zucht geregeld. Check zo af en toe ook handmatig of er updates klaar staan. Tik daarvoor op het vak waarin de klok ook staat, rechtsonder in beeld, en vervolgens op het tandwiel. Tik dan op Over Chrome OS (kolom links) en vervolgens op de knop Controleren op updates rechts.

Beperkte ondersteuning

Wel is er een nadeeltje aan Chromebooks: ze worden maar beperkt ondersteund door Google. Enigszins afhankelijk van het model is een supportperiode van vijf jaar niet uitzonderlijk, soms is het – vooral bij de duurdere modellen – langer. Punt is, dat de ondersteuningsperiode geldt vanaf het moment van fabricage van een systeem. Daarom is het extra goed opletten tot wanneer jouw model ondersteund wordt. 

Da’s heel belangrijk om te weten, want na het verstrijken van die ondersteuningsperiode krijg je geen updates meer, ook geen veiligheidspatches. Dat is erg onhandig voor een apparaat dat wellicht vaak buitenshuis gebruikt wordt, gekoppeld aan schoolnetwerken of publieke toegangspunten. De ‘uiterlijke houdbaarheidsdatum’ (zie het inderdaad maar als zoiets) staat meestal op de verpakking, vraag het bij aankoop na. 

Het maakt kopen van een tweedehands Chromebook via bijvoorbeeld Marktplaats bovendien risky. Grote kans dat de verkoper het apparaat van de hand doet omdat de ondersteuningsperiode verstreken of bijna verstreken is. Geeft een verkoper je geen duidelijk antwoord hierover, zet dan de Chromebook aan. Klik op de het vlakje met de klok, rechtsonder in beeld. Klik in het geopende paneel weer op ’t tandwiel. Klik in het geopende venster in de kolom links op Over Chrome OS en dan aan de rechterkant op Aanvullende informatie. Je ziet daar nu onder het kopje Updateplanning precies vermeld tot wanneer de Chromebook ondersteund wordt. Aan de hand van de daar genoemde datum kun je voor jezelf beslissen of een aangeboden Chromebook de prijs waard is. Voor iets dat nog minder dan een jaar ‘houdbaar’ is, adviseren we je nog even verder te kijken naar een alternatief aanbod.

©PXimport

Nieuwsgierige aagjes: weg ermee

Nu je dan toch in het instellingenpaneel bent aanbeland, is het praktisch om daar meteen even verder te neuzen. Klik allereerst eens op Apparaat in de kolom links. Onder het kopje Google Zoeken en Google Assistent kun je eventueel de optie Google Assistent uitzetten. Dat voorkomt een altijd meeluisterend nieuwsgierig aagje. Onder de kop Beveiliging en Privacy vind je allereerst een paar privacy-gerelateerde schakelaars. Wat ons betreft kun je de optie Help de functies en prestaties van Chrome OS te verbeteren uitzetten. Allemaal heel nobel, maar je loopt bij dit soort functies altijd het risico dat er net iets te veel mogelijk privacygevoelige gegevens bij Google belanden. En dat bedrijf weet al zoveel van je! Ook Nieuwe content voorstellen om te bekijken (feitelijk reclame dus!) kun je best ook uitschakelen. 

Blijft over de schakelaar Verified Access aanzetten. Die schakelaar kun je aan laten staan; deze optie wordt onder meer gebruikt voor apparaat ID en het afspelen van met DRM beveiligde content. Uitzetten kán, maar je loopt het risico dat je dan ineens iets als bepaalde muziek, films of boeken niet meer kunt bekijken. Anderzijds lezen we dat het soms helpt deze schakelaar (al dan niet tijdelijk) uit te zetten als het niet lukt om via Wifi aan een bedrijfsnetwerk te koppelen. Een handigheidje dus om in het achterhoofd te houden.

Nog meer stiekemerds

Klik in de kolom links op Geavanceerd en vervolgens – rechts – op Andere Google-services. Vervolgens is het zaak om te checken of onder Opties voor encryptie (rechts) de optie Gesynchroniseerde wachtwoorden versleutelen met je Google account aan staat (standaardselectie). Nog beter is de optie Gesynchroniseerde gegevens versleutelen met je eigen wachtwoordzin voor synchronisatie. Nadeel daarvan is dat je wel nóg weer een wachtwoord moet gebruiken. Onder de kop Andere Google Services kun je de meeste opties probleemloos uitschakelen, wel kun je eventueel de opties Zoekopdrachten en URL’s automatisch aanvullen en Zoeksuggesties voor Google Drive aan laten staan, puur voor gebruiksgemak.

©PXimport

Chrome-browser, een verhaal apart

Je hebt nu een aantal belangrijke privacy-settings in je voordeel aangepast. Verder is er in Chrome OS natuurlijk een prominent aanwezige Chrome-browser, met z’n eigen privacy- en beveiligingsinstellingen. Een uitgebreid artikel daarover vind je alhier. Zowel voor de Chrome-browser als Chrome OS geldt dat updates soms weer nieuwe privacy- en beveiligingsopties toevoegen. Zaak dus om hier met enige regelmaat eens in te duiken.

Android-apps bij de tijd houden

Last but not least ondersteunt Chrome OS ook Android-apps. Zorg dat die bij de tijd blijven. Doe je door Google Play te starten. Klik dan helemaal rechtsboven in het geopende venster op het bolletje met daarin bijvoorbeeld de eerste letter van je naam, een foto of avatar van jezelf (afhankelijk van wat je in je Google-account ooit hebt bedacht). Klik vervolgens op Apps en apparaten beheren en kijk of er updates klaar staan. Indien ja, dan kun je met een muisklik op de daarvoor bestemde knop allemaal updaten. Verder geldt – nu we het dan toch over Android hebben – dat je alle normale regels rondom apps daarvoor bestemd in acht moet nemen. Vermijd apps die niet tot nauwelijks gedownload en (of) beoordeeld zijn, laat wellicht ook apps van Chinese makelij liefst links liggen.

©PXimport

Eigen gezonde verstand

Als allerlaatste nog een gouden tip: geen enkel besturingssysteem hoe goed beveiligd ook, beschermt je tegen menselijk falen. Als je tegen alle adviezen in op een link in een mail van een onbekende of dubieuze afzender klikt is dat vragen om ellende. Je kunt prima bankieren en dergelijke op een Chromebook. Maar ook daarbij geldt: check altijd of je daadwerkelijk de site van een bank bezoekt, en niet een stiekeme kopie bedacht voor het verzamelen van jouw gegevens. Blijf alert, welke soort computer, tablet of smartphone je ook gebruikt!

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.