Een Chromebook is van huis uit verrassend veilig. Maar toch moet je beslist op een aantal dingen blijven letten, ook bij gebruik van dit systeem.

Geen enkel systeem is veilig voor hackers, maar wel geldt dat het ene besturingssysteem van huis uit een heel stuk veiliger is opgezet dan ’t andere. Linux en Unix bijvoorbeeld zijn opgezet met veiligheid en stabiliteit in het achterhoofd. Het maakt bijvoorbeeld een Mac – gebaseerd op Unix – of een Chromebook – met kloppend hart Linux – beduidend veiliger dan ‘concurrent’ Windows. En dat is niet alleen vanwege Unix of Linux als achtergrond, maar ook door tal van andere beveiligingsmaatregelen. Zoals bijvoorbeeld het geïsoleerd van elkaar draaien van apps, in eigen afgeschermde containers. 

Toch kunnen ook dit soort systemen wel degelijk veiligheidslekken zitten. Veelal worden ze na ontdekking snel verholpen met een patch. En daarmee komen we aan bij regel nummer één van ook je Chromebook: zorg dat het ding met regelmaat updates krijgt. In principe gaat dat gelukkig volautomatisch, en bovendien is het in tegenstelling tot de meeste andere besturingssystemen in een poep en een zucht geregeld. Check zo af en toe ook handmatig of er updates klaar staan. Tik daarvoor op het vak waarin de klok ook staat, rechtsonder in beeld, en vervolgens op het tandwiel. Tik dan op Over Chrome OS (kolom links) en vervolgens op de knop Controleren op updates rechts.

Beperkte ondersteuning

Wel is er een nadeeltje aan Chromebooks: ze worden maar beperkt ondersteund door Google. Enigszins afhankelijk van het model is een supportperiode van vijf jaar niet uitzonderlijk, soms is het – vooral bij de duurdere modellen – langer. Punt is, dat de ondersteuningsperiode geldt vanaf het moment van fabricage van een systeem. Daarom is het extra goed opletten tot wanneer jouw model ondersteund wordt. 

Da’s heel belangrijk om te weten, want na het verstrijken van die ondersteuningsperiode krijg je geen updates meer, ook geen veiligheidspatches. Dat is erg onhandig voor een apparaat dat wellicht vaak buitenshuis gebruikt wordt, gekoppeld aan schoolnetwerken of publieke toegangspunten. De ‘uiterlijke houdbaarheidsdatum’ (zie het inderdaad maar als zoiets) staat meestal op de verpakking, vraag het bij aankoop na. 

Het maakt kopen van een tweedehands Chromebook via bijvoorbeeld Marktplaats bovendien risky. Grote kans dat de verkoper het apparaat van de hand doet omdat de ondersteuningsperiode verstreken of bijna verstreken is. Geeft een verkoper je geen duidelijk antwoord hierover, zet dan de Chromebook aan. Klik op de het vlakje met de klok, rechtsonder in beeld. Klik in het geopende paneel weer op ’t tandwiel. Klik in het geopende venster in de kolom links op Over Chrome OS en dan aan de rechterkant op Aanvullende informatie. Je ziet daar nu onder het kopje Updateplanning precies vermeld tot wanneer de Chromebook ondersteund wordt. Aan de hand van de daar genoemde datum kun je voor jezelf beslissen of een aangeboden Chromebook de prijs waard is. Voor iets dat nog minder dan een jaar ‘houdbaar’ is, adviseren we je nog even verder te kijken naar een alternatief aanbod.

©PXimport

Nieuwsgierige aagjes: weg ermee

Nu je dan toch in het instellingenpaneel bent aanbeland, is het praktisch om daar meteen even verder te neuzen. Klik allereerst eens op Apparaat in de kolom links. Onder het kopje Google Zoeken en Google Assistent kun je eventueel de optie Google Assistent uitzetten. Dat voorkomt een altijd meeluisterend nieuwsgierig aagje. Onder de kop Beveiliging en Privacy vind je allereerst een paar privacy-gerelateerde schakelaars. Wat ons betreft kun je de optie Help de functies en prestaties van Chrome OS te verbeteren uitzetten. Allemaal heel nobel, maar je loopt bij dit soort functies altijd het risico dat er net iets te veel mogelijk privacygevoelige gegevens bij Google belanden. En dat bedrijf weet al zoveel van je! Ook Nieuwe content voorstellen om te bekijken (feitelijk reclame dus!) kun je best ook uitschakelen. 

Blijft over de schakelaar Verified Access aanzetten. Die schakelaar kun je aan laten staan; deze optie wordt onder meer gebruikt voor apparaat ID en het afspelen van met DRM beveiligde content. Uitzetten kán, maar je loopt het risico dat je dan ineens iets als bepaalde muziek, films of boeken niet meer kunt bekijken. Anderzijds lezen we dat het soms helpt deze schakelaar (al dan niet tijdelijk) uit te zetten als het niet lukt om via Wifi aan een bedrijfsnetwerk te koppelen. Een handigheidje dus om in het achterhoofd te houden.

Nog meer stiekemerds

Klik in de kolom links op Geavanceerd en vervolgens – rechts – op Andere Google-services. Vervolgens is het zaak om te checken of onder Opties voor encryptie (rechts) de optie Gesynchroniseerde wachtwoorden versleutelen met je Google account aan staat (standaardselectie). Nog beter is de optie Gesynchroniseerde gegevens versleutelen met je eigen wachtwoordzin voor synchronisatie. Nadeel daarvan is dat je wel nóg weer een wachtwoord moet gebruiken. Onder de kop Andere Google Services kun je de meeste opties probleemloos uitschakelen, wel kun je eventueel de opties Zoekopdrachten en URL’s automatisch aanvullen en Zoeksuggesties voor Google Drive aan laten staan, puur voor gebruiksgemak.

©PXimport

Chrome-browser, een verhaal apart

Je hebt nu een aantal belangrijke privacy-settings in je voordeel aangepast. Verder is er in Chrome OS natuurlijk een prominent aanwezige Chrome-browser, met z’n eigen privacy- en beveiligingsinstellingen. Een uitgebreid artikel daarover vind je alhier. Zowel voor de Chrome-browser als Chrome OS geldt dat updates soms weer nieuwe privacy- en beveiligingsopties toevoegen. Zaak dus om hier met enige regelmaat eens in te duiken.

Android-apps bij de tijd houden

Last but not least ondersteunt Chrome OS ook Android-apps. Zorg dat die bij de tijd blijven. Doe je door Google Play te starten. Klik dan helemaal rechtsboven in het geopende venster op het bolletje met daarin bijvoorbeeld de eerste letter van je naam, een foto of avatar van jezelf (afhankelijk van wat je in je Google-account ooit hebt bedacht). Klik vervolgens op Apps en apparaten beheren en kijk of er updates klaar staan. Indien ja, dan kun je met een muisklik op de daarvoor bestemde knop allemaal updaten. Verder geldt – nu we het dan toch over Android hebben – dat je alle normale regels rondom apps daarvoor bestemd in acht moet nemen. Vermijd apps die niet tot nauwelijks gedownload en (of) beoordeeld zijn, laat wellicht ook apps van Chinese makelij liefst links liggen.

©PXimport

Eigen gezonde verstand

Als allerlaatste nog een gouden tip: geen enkel besturingssysteem hoe goed beveiligd ook, beschermt je tegen menselijk falen. Als je tegen alle adviezen in op een link in een mail van een onbekende of dubieuze afzender klikt is dat vragen om ellende. Je kunt prima bankieren en dergelijke op een Chromebook. Maar ook daarbij geldt: check altijd of je daadwerkelijk de site van een bank bezoekt, en niet een stiekeme kopie bedacht voor het verzamelen van jouw gegevens. Blijf alert, welke soort computer, tablet of smartphone je ook gebruikt!

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.