Gratis, goed en snel een backup van al uw partities. En natuurlijk ook zo weer hersteld! Een image is een backup van een complete partitie en dat is dus inclusief alles; het besturingssysteem, de programma's, uw persoonlijke instellingen en bestanden. Een dergelijke backup is een een-op-een kopie van een partitie en dus een momentopname.

Gratis, goed en snel een backup van al uw partities. En natuurlijk ook zo weer hersteld! Een image is een backup van een complete partitie en dat is dus inclusief alles; het besturingssysteem, de programma's, uw persoonlijke instellingen en bestanden. Een dergelijke backup is een een-op-een kopie van een partitie en dus een momentopname. Een mooi moment om zo'n image te maken is als het besturingssysteem zojuist schoon is geïnstalleerd of lekker opgefrist. Dat laatste betekent dat Windows up-to-date is gemaakt en dat de harde schijf is opgeruimd met foutcontrole, schijfopruiming en defragmentatie. Een van de bekendste imageprogramma's is Norton Ghost van Symantec. Prima software, maar vrij duur. PING, dat staat voor Partimage Is Not Ghost, is een geweldig alternatief. Weliswaar met veel minder opties, maar niet vervuilend voor uw besturingssysteem, gemakkelijk te bedienen en – zéér belangrijk – ongelooflijk robuust. Bij deze presenteren we dan ook een mini-workshop backup maken en terugzetten met PING. En nog iets: PING werkt zowel met XP als Vista én is gratis!

Stap 1

[afbeelding0]De handigste en snelste datadrager voor een image is een externe usb-schijf. Voor wat betreft de opslagruimte van zo'n externe usb-schijf hoeft u het niet zó ruim te nemen, want een image kan sterk worden gecomprimeerd. Hier kijkt u naar een 120 GB grote externe usb-schijf die we het volumelabel PING hebben gegeven.

Stap 2

[afbeelding0]Surf naar deze pagina. PING is gebaseerd op Linux en wordt geleverd in de vorm van een iso-bestand, waarvan u een bootable cd-rom kunt branden. Vanaf die cd-rom wordt een Linux-distributie gestart die uw hardware netjes herkent en waarmee u kunt backuppen en herstellen. Op de downloadpagina worden meerdere bestanden aangeboden. Daar moet u even doorheen kijken, want u hebt slechts het iso-imagebestand nodig. Downloadt u de meest recente versie en brand deze op een cd. Klaar? Dan kan de pc opnieuw worden gestart. Nog niet meteen PING booten, eerst nog even naar de bios-setup van het moederbord gaan.

Stap 3

[afbeelding0]Als u vanaf een bootable cd-rom wilt kunnen starten, moet u de boot-opties van het bios controleren en indien nodig iets anders instellen. U moet namelijk aangeven dat de pc eerst moet proberen om van cd-rom te starten.

Stap 4

[afbeelding0]De bootable cd-rom is netjes opgepikt door het bios van de pc en de Linux-distributie is al even netjes doorgestart. Druk op de Enter-toets om de PING-interface te openen.

Stap 5

[afbeelding0]De PING-interface wordt gestart, waarbij u te weten komt dat u het programma kunt gebruiken om harde schijven te backuppen en te herstellen. Wel even opgelet, want u wordt nadrukkelijk gewaarschuwd dat het herstellen van een harde schijf niet tussentijds mag worden onderbroken! Tevens gaat alles op de harde schijf verloren als u deze herstelt (= overschrijft)!

Stap 6

[afbeelding0]Omdat het backuppen en herstellen - afhankelijk van de hoeveelheid te verwerken GB's - wel even kan duren, moet u aangeven wat er moet gebeuren als PING klaar is met het verwerken van uw opdracht. U kunt naar de  Linuxopdrachtregel gaan, de pc opnieuw laten starten (reboot) of de pc laten uitschakelen (shutdown). Wij laten de pc uitschakelen.

Stap 7

[afbeelding0]Waar moeten de backup-bestanden worden neergezet? U kunt kiezen voor een netwerkvolume (Network share) of voor een lokale harde schijf of een lokale partitie. Wij willen de externe usb-harde schijf gebruiken en dus selecteren we de optie Local disk/partition. Backuppen naar het netwerk is trouwens een verhaal apart, waarbij u onder andere te maken krijgt met de diverse ip-adressen die u paraat dient te hebben.

Stap 8

[afbeelding0]De keuze voor de partitie die u gaat backuppen dient u hier in te stellen. Opgelet: u mag hier geen vergissing maken! In dit speciale geval zijn fouten gelukkig vrijwel uitgeloten, want de partitie die is voorzien van het  volumelabel PING - dat is de externe usb-schijf - moet u natuurlijk NIET hebben. U selecteert de partitie waarop uw besturingssysteem is geïnstalleerd.

Stap 9

[afbeelding0]Nu dient u aan te geven op welke partitie de backup moet worden neergezet. Een makkelijke keuze, want dat is natuurlijk de externe usb-schijf die het volumelabel PING draagt. Samengevat: de C: -partitie wordt als een image weggeschreven naar de externe usb-schijf.

Stap 10

[afbeelding0]Hier moet u aangeven in welke map op de externe usb-schijf de backup terecht moet komen. Met behulp van de enkele slash (\) vertelt u dat PING de imagebackup in de wortelmap van de externe usb-schijf moet neerzetten. Geen nood, want in die wortelmap wordt zodadelijk een aparte submap aangemaakt voor 'deze' image-backup. U hoeft dan ook niet bang te zijn dat het een rommeltje wordt als u later meerdere pc's gaat backuppen op die ene externe usb-schijf!

Stap 11

[afbeelding0]In het venster dat u nu te zien krijgt, kunnen eventueel eerder gemaakte image-backups worden getoond en dat is natuurlijk nodig als u gaat restoren. Op dit moment kiezen we voor de optie Create New Image; een nieuwe imagebackup maken.

Stap 12

[afbeelding0]Die nieuwe image-backup moet natuurlijk een naam krijgen. De naam die u hier invoert, wordt de naam van de submap waarin die image-backup zal worden weggeschreven. Een slimme naam is er eentje die u vertelt wanneer de image-backup is gemaakt en van welke computer de image-backup afkomstig is.

Stap 13

[afbeelding0]Meteen daarna kunt u kiezen voor drie vormen van compressie: gzip, bzip2 en no compression. Als u kiest voor gzip, dan kiest u voor een snelle compressietechniek die wat meer opslagruimte nodig heeft. Als u kiest voor bzip2, dan is PING wat langer bezig met het comprimeren van alle gegevens, maar er is minder opslagruimte nodig. Als u kiest voor no compression, dan kan er razendsnel worden gebackupped, maar dan is er (want 1-op-1 gekopieerd) wel enorm veel opslagruimte nodig. Als u beschikt over een snelle pc, dan is bzip2 de juiste keuze!

Stap 14

[afbeelding0]Vervolgens kunt u kiezen voor de technieken zsplit (www.device-image.de) of partimage (www.partimage.org). Allebei zijn het software-bibliotheken waarmee u partities kunt backuppen en restoren. PING zelf spreekt een voorkeur uit voor partimage, dus daar kiezen we dan ook maar voor.

Stap 15

[afbeelding0]Als er een NTFS-partitie wordt veiliggesteld, dan is er een PING-optie waarmee u die NTFS-partitie kleiner kunt maken voordat deze wordt gebackupped. Doet u dat NIET (u kiest dus voor No), want het welslagen van deze speciale PING-optie is afhankelijk van de conditie van uw NTFSpartitie en kan dus niet worden gegarandeerd!

Stap 16

[afbeelding0]Het backuppen begint. Het overzichtvenster save partition to image file vertelt u uiterst gedetailleerd wat er aan de hand is, waarbij u ziet dat - in dit geval - de compressietechniek bzip2 enorm opslagruimtebesparend werkt! Afhankelijk van het soort gegevens dat er op uw harde schijf staat, kan een opslagruimtewinst van 30-80 procent worden geboekt. Achter het veld Speed (snelheid) kunt u intussen nalezen hoeveel MB per minuut er wordt verwerkt door PING. U weet, als PING klaar is met backuppen, dan laten we de pc automatisch uitschakelen...

Stap 17

[afbeelding0]Nadat PING een image van de harde schijf heeft gemaakt, kijken we hoe de gegevens op de externe usb-schijf terecht zijn gekomen. Zoals beloofd, ziet u in de hoofdmap van de externe usb-schijf een submap met de door ons toegekende naam. In die submap vindt u de bestanden die PING later nodig heeft om de harde schijf weer in oude luister te kunnen herstellen.

Stap 18

[afbeelding0]Om te zien dat PING niet alleen kan backuppen, maar - heel essentieel - ook kan herstellen, gaan we nogmaals aan de slag met het programma. U boot opnieuw van de cd waarop PING staat, waarna u kiest voor de optie CHOOSE THIS if you want a RESTORATION. Daarmee geeft u dus aan dat u wilt herstellen in plaats van backuppen.

Stap 19

[afbeelding0]Vervolgens moet u doorgeven op welke partitie de terug te zetten image is te vinden. Dat is natuurlijk de externe usb-schijf die we van het volumelabel PING hebben voorzien.

Stap 20

[afbeelding0]De submap waarin de image staat, is te vinden in de hoofdmap van de externe usb-schijf. En die wortelmap bereiken we met behulp van de enkele backslash (\).

Stap 21

[afbeelding0]Nu is de keuze eenvoudig, want de image-backup hebben we voorzien van twee kenmerken die aangeven wanneer de backup is gemaakt en welke pc er is veiliggesteld.

Stap 22

[afbeelding0]Als u dat wilt, kunt u ook de veiliggestelde bios-instellingen laten terugschrijven. Is de pc niet hardwarematig gecrasht? Dan kunt u de huidige bios-instellingen intact laten door voor No te kiezen.

Stap 23

[afbeelding0]De eerder veiliggestelde partitie wordt hersteld aan de hand van de image die op de externe usb-schijf staat. U zult merken dat het herstellen van een partitie veel sneller gaat dan het backuppen ervan. En het gaat eveneens sneller dan het opnieuw installeren van een compleet besturingssysteem!

Ben je op zoek naar goede software voor het bewerken van foto’s en andere grafische bestanden? Dan is de kans groot dat je Gimp al kent als veelzijdig alternatief voor dure grafische pakketten. Nu is er een nieuwe versie beschikbaar: Gimp 3. Hoe verhoudt deze nieuwe versie zich ten opzichte van de andere grafische programma's?

Er is lange tijd gewerkt aan versie 3 van Gimp: het team heeft er maar liefst zeven jaar aan gesleuteld. De makers, bestaande uit vrijwilligers, begonnen direct aan deze editie na de release van Gimp 2.10 in 2018. Al terug in 2020 kregen we een voorproefje van Gimp 3.0 via een ontwikkelversie, maar pas in 2025 zag de definitieve editie het daglicht. Wie overigens nu denkt dat het Gimpt-team aan het uitrusten is, heeft het mis. Op dit moment is het team namelijk alweer bezig met een volgende versie: Gimp 3.2.

Indeling

Je kunt Gimp tot in detail naar je hand zetten . Dat is geen overbodige luxe: het programma kent een relatief grote hoeveelheid opties die je niet altijd gebruikt. Hoe je Gimp indeelt, heeft voornamelijk te maken met de acties die je ermee wilt uitvoeren, bijvoorbeeld foto’s bewerken, illustraties maken of digitale kunst maken. Om de omgeving te stroomlijnen, kun je gebruikmaken van dokbare vensters. Open het menu Vensters en kies Dokbare vensters. Bepaal vervolgens welke opties je snel toegankelijk wilt hebben. Je vindt verschillende opties, zoals de kleurenwaaier, lettertypes, lagen en penselen.

Wil je je volledig concentreren op het document zelf? Dan kun je de dokvensters ook (tijdelijk) uitschakelen. Kies Vensters / Dokken verbergen (en dezelfde optie om ze later weer zichtbaar te maken). Een tussenvorm is ook mogelijk, waarbij je de gedokte vensters laat zweven. Je hebt hierdoor meer vrijheid bij het optimaal inrichten van je werkomgeving. Kies voor Vensters en verwijder het vinkje bij Enkelvenstermodus.

Ben je tevreden over je eigen indeling? Dan kun je deze direct opslaan. Kies dan Bewerken / Voorkeuren / Interface / Vensterbeheer. Klik op Vensterposities nu opslaan. Standaard wordt de werkomgeving bewaard zodra je het programma afsluit (controleer of Vensterposities opslaan bij verlaten is geactiveerd).

Als je gebruikmaakt van meerdere beeldschermen, dan kun je Gimp hiermee rekening laten houden. Activeer Open vensters op dezelfde beeldschermen als eerder. Heb je vensters verschoven, maar wil je snel terugkeren naar eerdere posities? Klik op Opgeslagen vensterposities terugzetten.

Specifieke functies

Eerlijk is eerlijk: Gimp bevat een flinke hoeveelheid functies. De kans bestaat dat je een gewenste functie niet kunt vinden. In plaats van uren te zoeken, kun je de functie ook opzoeken in een overzicht. Kies Hulp / Een functie zoeken en deze uitvoeren. Typ de naam of omschrijving van de functie, bijvoorbeeld ‘lagen’.

In het zoekoverzicht toont Gimp alleen opties die met het trefwoord te maken hebben. Klik op een resultaat om de functie daadwerkelijk uit te voeren. Bij elke functie zie je ook waar deze zich in het programma bevindt, zodat je deze een volgende keer zelfstandig kunt uitvoeren.

Grootte aanpassen

Je kunt op elk gewenst moment het formaat van de afbeelding aanpassen. Kies Afbeelding / Afbeelding schalen. Bepaal de gewenste breedte en hoogte in de sectie Afbeeldingsgrootte. Standaard is de eenheid millimeter, maar je kunt ook een andere eenheid kiezen. Bijvoorbeeld Pixels of Percent.

Die laatste optie is interessant als je de volledige afbeelding in één keer wilt vergroten of juist verkleinen. Standaard zijn de verhoudingen tussen breedte en hoogte aan elkaar gekoppeld. Dat is niet verplicht: klik op het pictogram van de ketting om die koppeling te verbreken. Tevreden met de nieuwe waarden? Bevestig met een klik op Schalen.

De titelbalk van de afbeelding die je hebt geopend, geeft in Gimp belangrijke informatie. Zo lees je in de titelbalk onder meer de bestandsnaam af, maar ook welke afmetingen het bestand heeft. Ook zie je hier welke kleurindeling wordt gebruikt, bijvoorbeeld RGB-kleur 8-bit, en uit hoeveel lagen de afbeelding is opgebouwd.

Transformeren

Je kunt Gimp goed gebruiken om nieuw materiaal te maken, maar ook om bestaande grafische afbeeldingen aan te passen. Bijvoorbeeld door ze te roteren of bij te snijden. De meeste functies hiervoor vind je onder Gereedschap / Transformeren. Wil je bijvoorbeeld een afbeelding bijsnijden (croppen), dan kies je voor Gereedschap / Transformeren / Bijsnijden. Om een afbeelding te roteren, kies je in hetzelfde menu voor Draaien. Ook andere opties, zoals Schalen en Spiegelen, zijn ondergebracht in hetzelfde menu.

Je bent overigens niet afhankelijk van dit menu: je kunt de functies ook bereiken via de werkbalk die standaard links in het venster wordt getoond. Houd de muisaanwijzer boven een knop voor meer informatie. Veel functies hebben gedetailleerde eigenschappen. Klik je bijvoorbeeld op Penseel, dan kun je kiezen welke grootte het penseel heeft, welk inkttype en welke kleuropties worden gehanteerd. Gimp toont die eigenschappen in het venster Gereedschapsopties, direct onder de werkbalk waarop je de eerdergenoemde opties vindt.

Geschiedenis

Alle bewerkingen die je op een afbeelding toepast, worden vastgelegd in de geschiedenis. Dit tabblad wordt standaard links in het venster getoond en vult zich naarmate je de acties toepast. Om terug te keren naar een punt in het verleden, klik je op de actie in de lijst. De geschiedenis is handig, omdat je hiermee ziet welke acties je hebt uitgevoerd en kunt experimenteren met verschillende bewerkingen.

Herstellen

Gimp houdt bij welke acties je op een document uitvoert. Dat is handig: hierdoor kun je op een later moment terugkeren naar een eerder punt en wijzigingen ongedaan maken of juist doorvoeren. Je kunt deze geschiedenis op elk moment opvragen: kies voor Bewerken / Geschiedenis ongedaan maken. Linksonder verschijnt een venster met de verschillende stappen. Selecteer nu een bewerking en klik op de knop Ongedaan maken linksonder in het venster.

Heb je een aardige set bewerkingen gemaakt, ben je tevreden en wil je schoon schip maken? Dan kun je de geschiedenis van bewerkingen ook wissen. Afhankelijk van de hoeveelheid bewerkingen kan dit geheugen vrijmaken. Klik op de (verwarrende) knop Alles wissen uit Geschiedenis ongedaan maken. Je vindt deze knop rechtsonder in het geschiedenisvenster.

Filters

Gimp heeft een volwassen verzameling filters: open hiervoor het menu Filters. Er zijn verschillende categorieën. Met sommige filters kun je afbeeldingen verbeteren, bijvoorbeeld door ruis te verwijderen. Om een afbeelding te verbeteren door deze te verscherpen, kies je Filters / Verbeteren / Verscherpen. Ook kun je een afbeelding verbeteren door deze zachter en minder kartelig te maken, via Filters / Vervagen / Gaussiaanse vervaging of Focus vervaging. Om ruis uit een afbeelding (zoals een foto) te halen, kies je Filters / Ruis.

Ook de artistieke filters zijn het bekijken waard. Kies Filters / Artistiek. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor het effect van een fotokopie, maar ook voor een getekende stijl (Cartoon) of voor verfeffect (Olieverven). Verder vind je in dezelfde categorie andere kenmerkende stijlen, zoals Textieldruk en Van Gogh.

Effecten

Je kunt filters gebruiken om effecten op een afbeelding toe te passen, bijvoorbeeld door de belichting van een afbeelding aan te passen of door een ‘lens flare’ (een schittering) na te bootsen. Kies Filters / Licht en schaduw. Selecteer je bijvoorbeeld Kies belichtingseffecten, dan opent een venster waarin je opties kiest. Open de tab Licht en bepaal het effect.

Ook via de andere tabbladen in hetzelfde venster, zoals Materiaal en Omgevingsprojectie, kun je de effecten naar je hand zetten. Klik op Instellingen opslaan, zodat je het profiel een volgende keer snel kunt gebruiken. 

Exporteren

Gimp ondersteunt een flinke hoeveelheid bestandsformaten. Standaard worden bestanden opgeslagen in xcf. Dit is de eigen bestandsindeling van Gimp. Een xcf-bestand bevat alle informatie, zoals lagen. Verder is er ondersteuning voor andere formaten. Dat is handig bij het opslaan van de bestanden.

Ben je klaar met een bestand, kies dan Bestand / Exporteren als. In het venster geef je een bestandsnaam op en bepaal je de locatie. Werp hierna een blik op Bestandstype selecteren. Kies de gewenste indeling, zoals gif-afbeelding of png-afbeelding. Het valt hierbij op dat Gimp ook exotischere grafische formaten ondersteunt, zoals Windows-pictogrammen of Windows-cursors.

Tevreden met de keuze? Bevestig met een klik op Exporteren. Afhankelijk van de keuze verschijnt een venster waarin je verregaande controle hebt over het eindresultaat. Kies je bijvoorbeeld voor jpeg, dan verschijnt het venster Afbeelding exporteren als JPEG. Via de balk Kwaliteit bepaal je de kwaliteit, en daarmee de bestandsgrootte van de afbeelding. Onder Geavanceerde instellingen kun je de afbeelding verder aanpassen, bijvoorbeeld door deze minder kartelig te maken. Onder Metadata kun je extra informatie aan de afbeelding meegeven, zoals wie de auteur van het beeld is. Maak je vaak gebruik van dezelfde instellingen, sla de set dan op als profiel via een klik op Instellingen opslaan.

Standaardafbeelding

 Mogelijk werk je vaak met dezelfde soort afbeeldingen, bijvoorbeeld met dezelfde afmetingen. Je kunt tijd besparen door in Gimp deze waarden als standaard in te stellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Standaardafbeelding. Ga uit van een sjabloon, dat je eventueel nog kunt aanpassen.

Kies Sjabloon en selecteer de afmeting. Voor specifieke formaten heb je niet voldoende aan de opties in dat menu. Je kunt de afmetingen ook handmatig opgeven bij Afbeeldingsgrootte. Nog interessanter is de sectie Geavanceerde opties. Hier kun je onder meer de resolutie en een kleurprofiel bepalen, zodat je volledige controle hebt over de nieuwe afbeelding.

Sneller werken

Grote kans dat je het grootste gedeelte van de tijd in Gimp werkt met muis of pen, maar je kunt het toetsenbord ook goed inzetten voor het uitvoeren van acties. De sneltoetsen vind je bij elke menuvermelding, maar je hoeft hiermee geen genoegen te nemen. In Gimp kun je ook eigen sneltoetsen samenstellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Interface. In de sectie Sneltoetsen klik je op Sneltoetsen configureren. Zoek de actie waarvoor je een sneltoets wilt maken of deze wilt aanpassen en selecteer de actie. Druk vervolgens op de toetscombinatie die je wilt toewijzen. Herhaal dit voor alle sneltoetsen die je gebruikt. Tevreden? Klik op Oké. 

Werken met raw-bestanden

Om met raw-bestanden in Gimp te werken, kun je gebruikmaken van externe hulp. Twee populaire uitbreidingen zijn RawTherapee (www.rawtherapee.com) en Darktable (www.darktable.org/install). Met deze uitbreidingen kun je de raw-bestanden klaarmaken en vervolgens verwerken in Gimp. Je mag beide programma’s kosteloos gebruiken.

Tabbladen zijn handig, maar kunnen al snel uitmonden in een onoverzichtelijke wirwar. Om dat probleem aan te pakken, introduceerde Google Chrome tabgroepen: een slimme manier om je openstaande tabs te ordenen en labelen.

Stap 1: Nieuwe groepen

Zorg eerst dat je de nieuwste versie van Chrome op je laptop hebt staan. Klik op de drie puntjes rechtsboven, kies Help / Over Google Chrome en installeer eventueel de update. Om tabbladgroepen in de vingers te krijgen, open je snel een paar tabbladen. Denk aan pagina's over hetzelfde onderwerp of project. Klik met de rechtermuisknop op een tabblad en kies Toevoegen aan een nieuwe groep.

Stap 2: Naam en kleur

Er verschijnt een venstertje waarin je de groep een naam en kleur kunt geven. Kies een korte, herkenbare naam die het onderwerp van de groep weergeeft, zoals 'Werk', 'Recepten' of 'Vakantieplanning'. Een kleur toewijzen helpt je om snel onderscheid te maken tussen verschillende groepen. De groep verschijnt vervolgens als een gekleurde knop tussen je tabbladen. Een groot voordeel: als je op de groepsnaam klikt, worden de bijbehorende tabbladen ingeklapt, dat bespaart ruimte.

Tabbladen kun je later eenvoudig toevoegen: klik met de rechtermuisknop op het gewenste tabblad en kies de gewenste groep.

Stap 3: Groep sluiten

Klik je met de rechtermuisknop op de naam van de tabbladgroep, dan krijg je andere mogelijkheden. Met de optie Nieuw tabblad in groep open je een leeg tabblad in de bestaande groep. Het is ook mogelijk om een bestaand tabblad gewoon in de groep te slepen. Kies je Groep verplaatsen naar een nieuw venster, dan opent Chrome een nieuw browservenster met daarin alle opgenomen tabbladen. Met de opdracht Groep sluiten verdwijnt de groep van je scherm. Dit doe je als je de hele groep niet meer nodig hebt en je de tabbladen niet langer wilt openhouden. Met Groep verwijderen (in sommige versies: Groep opheffen) blijven de tabbladen open, maar worden ze losgekoppeld van de groep. De kleur en de groepsnaam verdwijnen. Dit doe je als je de inhoud nog nodig hebt, maar je geen groepsindeling meer wilt.

5x Chromebooks

Zeg je Chrome, dan denk je ook al snel aan Chromebooks. Hieronder een selectie 5 fijne modellen.

Acer Chromebook Plus 514

Compacte 14-inch Chromebook met vlotte prestaties, lichte aluminium behuizing en degelijke accuduur.

HP Chromebook x360 14b‑cd0625nd

14″ touchscreen Chromebook met 8 GB RAM en 128 GB opslag; geschikt voor alle dagelijkse taken.

Acer Chromebook Plus 515 CB515-2H-32UH

Stevige 15,6″ Chromebook met Full HD-scherm, Intel Core-i3, 8 GB RAM en 128 GB SSD, geschikt voor werk, school, surfen en media.

Lenovo IdeaPad / Slim 3 Chrome / 83BN0038MH

Compacte 14″ Chromebook met Full HD-scherm en Intel Core i3, prima voor school, mail, web en licht werk.

HP Chromebook 14a-nf0050nd

Lichte 14″ Chromebook met Full HD-scherm, Intel N-processor, 4 GB RAM en 128 GB opslag; geschikt voor internet, mail, documenten en basisgebruik op school of werk.