Na een periode met weinig ontwikkeling staan er weer de nodige grote, interessante productlanceringen klaar voor desktop-pc’s. Zo heeft Intel eind 2024 nieuwe Core Ultra-cpu’s geïntroduceerd, AMD de Ryzen 9000-cpu’s en Nvidia nieuwe RTX 5000-videokaarten. Hoog tijd om je desktop-pc dus weer eens een update te geven, waarbij een mooie behuizing uiteraard niet mag ontbreken! Wij hebben de twaalf beste behuizingen van dit moment voor jou op een rijtje gezet.

Er zijn momenteel honderden verschillende behuizingen te koop in de Benelux. Ze komen in verschillende soorten en maten. Er is niet zoiets als de beste behuizing voor iedereen, want de markt voor behuizingen is volwassen daardoor gevuld met vooral ‘prima’ behuizingen. Vooral je smaak en persoonlijke voorkeuren moeten de doorslag geven. Het is daarom belangrijk om eerst in kaart te brengen wat voor jou belangrijk is.

In dit artikel kijken we daarom ook eerst naar een stappenplan met de zaken waar je over na moet denken voordat je een nieuwe behuizing koopt. We hebben we een voorselectie gemaakt uit tientallen behuizingen, waarbij de twaalf in deze review het meest interessant zijn voor een zo breed mogelijk aantal doeleinden. Voor de ideale behuizing zul je zelf eerst duidelijk moeten hebben wat je precies nodig hebt.

Formaat

De eerste vraag is een vooral een praktische: hoe groot of klein wil je dat je nieuwe pc wordt? Dit is vooral een subjectieve overweging. Een grote behuizing is makkelijker om mee te werken, biedt ruimte aan praktisch alle componenten die je maar kan bedenken en laat je veelal veel extra zaken als opslag toevoegen. Moderne videokaarten zijn erg groot geworden en de RTX 5000-kaarten zijn nog een stukje groter, dus met een grote kast loop je bij toekomstige upgrades minder risico.

©Design by Shisky - stock.adobe.com

Het formaat van je moederbord bepaalt mede hoe compact je behuizing kan zijn.

Een grote kast neemt ook meer ruimte in onder of op je bureau. Een strak, klein kastje is aanzienlijk aantrekkelijker, praktischer in de complete opstelling, en zoals je straks zult zien hoeft kleiner niet per se duurder of goedkoper te zijn. Breng eerst je andere componenten goed in kaart en bepaal vervolgens of de door jou gekozen behuizing ruimte biedt voor jouw moederbordformaat (atx, micro-atx of ITX), videokaart, opslagwens en de door jou gekozen koeloplossing. Houd daarbij ook rekening met eventuele upgrades in de toekomst.

©eliosdnepr - stock.adobe.com

Een grafische kaart moet qua lengte uiteraard in je behuizing passen.

Benodigde koelprestaties

Ga je voor een instap- of mid-range-systeem, dan zijn de prestaties van de meeste kasten tegenwoordig geen probleem meer. Alle door ons gekozen kasten kunnen een systeem met een mid-range-cpu en -gpu makkelijk aan wat koelprestaties betreft.

Ga je voor een echte top-end machine met een krachtige cpu, denk aan een Core i9, Core Ultra 9 of Ryzen 9 en een videokaart met een TDP van meer dan 250 watt, kies dan een van de kasten met vier of vijf sterren voor koelprestaties in de tabel (zie onderaan dit artikel).

Extra eigenschappen

Vraag jezelf vervolgens af of er specifieke eigenschappen zijn die je graag zou willen hebben, waarbij de keerzijde van meer mogelijkheden vaak een hogere prijs is. Let daarbij vooral op het aantal ventilatoren dat je erbij krijgt, of dat je die er nog los bij moet kopen. Een fanhub om ze allemaal op aan te sluiten is een fijne bonus, net als een RGB-hub als je daar waarde aan hecht.

Let ook op het aantal usb-poorten op de behuizing. Sommige behuizingen hebben eigenschappen die het bouwproces aanzienlijk makkelijker maken. Onderschat de waarde van deze tijdsbesparing niet, vooral als je geen held bent in pc bouwen. Een pc bouwen is eenvoudig, maar een case met 4 of 5 sterren voor inbouwgemak is aanzienlijk toegankelijker voor beginners en een tientje meer betalen voor gemak verdient zich soms snel terug.

Ventilators worden lang niet altijd meegeleverd, bij de relatief goedkope DeepCool CC560 krijg je er wel vier meegeleverd.

Wat is jouw smaak?

Omdat de markt voor behuizingen volwassen is en je je zelden nog zorgen hoeft te maken over de kwaliteit, wordt je eigen subjectieve smaak belangrijker. Laat je dus niet gekmaken door een product dat misschien iets hoger scoort op gebied van prestaties, bouwkwaliteit of inbouwgemak. Als een bepaald design gewoon helemaal jouw smaak is en de andere factoren die wij meenemen voldoende of beter dan dat zijn, dan kun je gerust je hart volgen en de kast pakken die je mooi vindt. Geen van de kasten uit onze selectie heeft onoverkoombare beperkingen.

Corsair 4000D Airflow

De Corsair 4000D is een van de populairste behuizingen van dit moment. Hij biedt een mooie balans voor praktisch elk systeem en een uitstekende prijs-prestatieverhouding. Met zijn afmetingen is hij groot genoeg om de grootste videokaarten, grote waterkoelers en grote luchtkoelers in kwijt te kunnen, maar het blijft wel een mid-tower en geen overdreven gigantisch monster op je bureau. Hij heeft stoffilters waar nodig, komt met twee fans en zonder extra geld aan ventilatoren uit te geven, kun je een high-end build prima koelen.

De prijs van 89 euro is aantrekkelijk. Goedkopere alternatieven zijn zichtbaar en voelbaar minder afgewerkt, duurdere cases zijn normaliter nauwelijks echt beter en daarbij is het design ook niet dusdanig overdreven dat de meeste gebruikers erover zullen vallen. Het is de ultieme allrounder voor iedereen die geen heel specifieke smaakvoorkeur heeft of nog niet precies weet welke onderdelen hij in de toekomst wil toevoegen. Je kunt er simpelweg niet de fout mee ingaan.

Pluspunten

Minpunt

Fractal Design Meshify 2 Compact

Alles wat we over de Corsair 4000D  schrijven, gaat in feite ook op voor de Fractal Design Meshify 2 Compact; Fractals even uitstekende tegenhanger in hetzelfde segment. Deze kast is doorgaans een tientje of twee duurder dan de Corsair 4000D Airflow en daarmee objectief nipt minder interessant als écht elke euro telt. Wel is onze ervaring dat het iets strakkere design van het Zweedse Fractal vaak toch net wat meer gewaardeerd wordt.

De kwaliteit en het inbouwgemak zijn uitstekend. Ook krijg je standaard drie ventilatoren die prima in staat zijn high-endsystemen te koelen en de afwerking is nipt chiquer dan de Corsair, wat met de extra fans de meerprijs best te rechtvaardigen maakt. Simpelweg één van de beste no-nonsense kasten van dit moment.

Pluspunten

Minpunt

Fractal Design North

Zoek je iets wat net wat luxer is afgewerkt, of is een traditionele zwarte of witte pc-behuizing geen optie, dan is de Fractal North een van de aantrekkelijkste behuizingen van dit moment. De basis is niet enorm anders dan de Meshify 2 Compact, de North is marginaal groter, maar het is vooral de afwerking aan de voorzijde waarmee deze kast indruk maakt.

Dankzij houten latten aan de voorkant en een door de bank genomen wat hoger afwerkingsniveau is de North een echt plaatje om te zien. Hij komt ook in verschillende kleuren, waardoor je hem met tal van bureaus en opstellingen kunt matchen.

Ook hier krijg je standaard genoeg koeling en is het inbouwgemak dik in orde, zoals je van een atx-behuizing verwacht. Het voornaamste nadeel: hout is niet goedkoop en dat zien we terug in de prijs. Je betaalt al snel 50 euro of meer extra voor deze variant, terwijl dat op gebied van prestaties of gemak geen winst oplevert. Je betaalt dus voor de uitstraling, maar krijgt er wel een plaatje voor terug.

Pluspunten

Minpunt

DeepCool CC560

Wil je juist de andere kant opgaan en nog wat geld besparen op je behuizing, dan heeft Deepcool de CC560 als aantrekkelijk instap-alternatief. De CC560 combineert een acceptabele bouwkwaliteit en niveau van afwerking voor een prijs waarvoor de meeste concurrenten geen (moderne) behuizingen meer willen uitbrengen.

Hoewel je het verschil met onder andere de Corsair 4000D Airflow wel ziet en voelt als je ze naast elkaar zet, is de besparing relatief gezien erg fors, terwijl je daar in de praktijk niet heel veel van merkt. Ook hier zijn de prestaties gewoon uitstekend en heb je ruimte genoeg voor de meeste componenten.

De CC560 is wel iets krapper in het kabelmanagement, waardoor onervaren bouwers iets langer kwijt zullen zijn aan bouwen en afwerken. Maar wanneer elke euro telt, kun je tegenwoordig praktisch niet om DeepCool heen. Tip: houd ook andere CC- en CH 300- en 500-series cases in de gaten. DeepCool heeft geregeld modellen met hetzelfde chassis in de basis maar een iets ander frontje, voor vergelijkbare prijzen te koop.

Pluspunten

Minpunten

Hyte Y70 Touch

De laatste jaren is het concept panoramacase erg populair geworden: cases met een glazen voorkant waardoor je een soort aquarium-gevoel krijgt en al je onderdelen goed kunt zien. Deze cases zijn significant breder dan gemiddelde atx-cases, maar wel iets minder diep. Houd de afmetingen dus goed in de gaten.

De Hyte Y70 Touch is zonder twijfel de meest extreme uitvoering hiervan. Glas voorop, glas aan de zijkant en een extra monitor in de kast zelf ingebouwd. Dit geeft je de mogelijkheid om je pc extreem opvallend te maken met verschillende thema’s, om extra informatie weer te geven. Je kunt zelfs minigames op het touchscreen spelen.

Het is de case om mee op te vallen en de kwaliteit en afwerking zijn ook echt van topniveau, maar de consequenties zijn aanzienlijk. Niet alleen ben je 450 euro kwijt voor het genoegen, je zult ook nog extra moeten investeren in ventilatoren om je onderdelen goed te koelen. Voor dit bedrag had een vol setje ventilatoren niet misstaan.

Pluspunten

Minpunten

Montech King 95 Pro

Montech is net als DeepCool een merk dat al een tijdje laat zien dat een goede behuizing niet extreem duur hoeft te zijn. Met een prijs van circa 160 euro is de King 95 Pro zeker niet goedkoop te noemen, maar voor een panoramacase met gebogen glazen voorkant, standaard een volle set van zes fans en een fancontroller om ze allemaal aan te sturen is de vraagprijs eigenlijk enorm redelijk. Populaire alternatieven zoals de Lian Li 011 Dynamic kosten ongeveer hetzelfde, maar komen dan zonder fans.

Hier en daar zien we wat kleine details in de afwerking die op de veel duurdere Hyte Y70 niet merkbaar zijn, maar dat is simpelweg een kanttekening tegenover de gigantische besparing die Montech hier biedt. Hij koelt standaard fantastisch, het inbouwgemak is ultiem dankzij de ruimte achter het moederbord en als je een panoramacase zoekt om een mooie build in te showen zonder een vermogen uit te geven, kun je niet om deze behuizing heen.

Pluspunten

Minpunt

Lian Li A3

Wil je liever een maatje kleiner, dan kun je een micro-atx-behuizing overwegen. Deze vereist uiteraard een micro-atx-moederbord, maar de meeste echt betaalbare moederborden gebruiken al dit iets kleinere format. De Lian Li A3 sluit daar met zijn lage prijs van 70 euro mooi op aan om je compacte systeem toch lekker betaalbaar te houden. De compacte kast is prima gebouwd en afgewerkt, alleen de plastic voorzijde laat raden dat dit echt een betaalbaar model is.

Er zitten enkele keerzijdes aan het compactere maatje. Zo is het iets meer puzzelen met componenten; een (iets duurdere) SFX-voeding heeft eigenlijk de voorkeur, grotere luchtkoelers of waterkoelers passen niet altijd en het wegwerken van de kabels in een krappere ruimte is lastiger dan in de andere modellen. Het koelpotentieel is weliswaar in orde, maar zonder standaardfans is een extra ventilator wel een vereiste om een mid-range- of high-end-systeem goed te koelen. Reken er dus gemakshalve een tientje extra bij.

Het vereist allemaal dus iets meer puzzelwerk om het te laten werken, maar met een beetje handigheid ben je met deze case niet meer kwijt voor een mooie pc in een aanzienlijk handzamer maatje. Daarbij krijgt hij bonuspunten voor de witte en zwarte kleuroptie en er is zelfs een variant met een houten afwerking voorop, maar die is duurder en vooralsnog lastig leverbaar.

Pluspunten

Minpunten

ASUS Prime AP201

De ASUS Prime AP201 is eveneens een micro-atx-kast, maar neemt het net iets ruimer dan de Lian Li A3. De kwaliteit en afwerking van deze case ontlopen zijn directe concurrent nauwelijks, net als de prijs van 85 euro. De extra ruimte maakt het een iets makkelijkere case om in te werken, ook als je een standaard atx-voeding wilt gebruiken. De voornaamste keerzijde is dan uiteraard dat je een deel van de charme van een kleinere form factor moet inleveren.

Wel krijg je hier standaard een ventilator bij, waardoor je ook zonder extra investering direct in staat bent om een typische build te koelen. En een high-end-build is dankzij de mesh aan alle kanten ook zeker geen probleem. Daarmee is de AP201 een fijne kast voor iedereen die iets kleiner wil zonder significante consequenties wat betreft ruimte en gemak, of iedereen die vreest dat een echt kleiner maatje te veel beperkingen oplevert.

Pluspunten

Minpunt

DeepCool CH160

Wil je echt klein, dan kom je bij itx-behuizingen uit. Deze hebben louter plaats voor itx-moederborden wat je keuze wat beperkt. Ook zijn itx-moederborden vaak net wat duurder dan micro-atx- of atx-borden, waardoor je totale kosten iets, maar niet per se enorm veel oplopen.

De DeepCool CH160 kan de totale kosten van je pc prima beperken omdat hij zelf maar zes tientjes kost, al ontbreekt een ventilator helaas, waardoor je ook hier een tientje extra mag bijrekenen. Toch is het een van de leukste cases van dit moment. Hij is significant kleiner dan alle andere tot dusver besproken modellen, grote videokaarten passen nog altijd prima, en het handvat bovenop maakt hem ook nog eens leuk voor iedereen die zijn pc af en toe meeneemt naar een andere locatie.

Het formaat laat weinig ruimte voor kabelmanagement of gebruik van grote harde schijven, al is dat met grote NVMe-ssd’s tegenwoordig zelden nog een beperking. De grootste beperking zit in de cpu-koeling, een mid-size towerkoeler is het maximaal realistisch haalbare. Maar voor een gemiddelde (gaming-)pc met mid-range cpu, high-end videokaart en één of twee ssd’s heb je eigenlijk niet meer nodig.

Pluspunten

Minpunten

Fractal Design Terra

Ook in het itx-segment weet Fractal Design enkele alternatieven neer te zetten die op gebied van kwaliteit, afwerking en materiaalgebruik de overtreffende trap zijn. De Terra combineert geanodiseerd aluminium met hout, waardoor het net als bij de North niet alleen een praktisch product is, maar vooral ook een statement op je bureau is.

De totale inhoud van deze case is 10,4 liter, wat uiteraard betekent dat je wel goed moet nadenken over welke onderdelen je wilt gebruiken. Het interieur is slim bedacht en aanpasbaar waardoor je kunt kiezen voor een extra dikke gpu-koeler, of juist bij de gpu ruimte kunt wegsnoepen en dan een (iets) dikkere luchtkoelers kwijt kunt. Een low profile cpu-koeler en stevige videokaart kan dus prima en fijn is dat de benodigde riser voor de videokaart inbegrepen is. Een fan is niet inbegrepen, maar is in dit ontwerp waarbij cpu-koeler en videokaart tegen de zijkant zitten ook niet nodig.

Naast dat het bouwen en wegwerken van alle kabels hier best wat gepuzzel is, een behuizing voor mensen die hun eerste pc bouwen zouden we het niet direct noemen, is de prijs ook fors: bijna 200 euro voor een product dat vooral visueel voordelen biedt. Mooie producten mogen geld kosten, en op de kosten van een high-end pc vinden we de meerprijs voor iets met deze uitstraling ergens ook prima te overzien. Geen prijs-prestatiekampioen, wel een echt mooi product.

Pluspunten

Minpunten

Cooler Master NR200P MAX V2

Cooler Masters NR200P MAX is al enige tijd één van onze absolute favoriete itx-behuizingen. De NR200P (zonder MAX) is net als de DeepCool CH160 een leuke, degelijke en compacte kast voor een bescheiden bedrag, maar het is de MAX-variant waarmee Cooler Master ITX-systemen echt toegankelijk maakt voor beginners. In deze kast zitten de 850watt-voeding en 280mm-waterkoeler al ingebouwd. Daarbij zijn die onderdelen op de kast afgesteld en zitten alle kabels al praktisch op de juiste plaats, waardoor er van kabelmanagement nauwelijks sprake is.

Dat maakt de NR200P MAX makkelijker om mee te werken dan praktisch elke andere behuizing, zelfs grotere varianten. Installeer de andere onderdelen, plug de kabels in en zet de cpu-koeler op de cpu. In tegenstelling tot de Fractal Design Terra maakt dat de NR200P MAX juist wél een van de interessante cases voor iedereen die nog nooit een pc gebouwd heeft.

De NR200P MAX V2 kost 370 euro en is daarmee niet goedkoop. De prijs is niet gek omdat je een voeding en waterkoeling meegeleverd krijgt, maar als je een budgetfocus hebt, kun je normaliter prima af met een goedkopere voeding en een veel goedkopere luchtkoeler. Als je je eigen tijd hoog waardeert, is de winst in onze optiek hier prima te verantwoorden. Tip: klinkt dit aantrekkelijk, overweeg dan ook de Cooler Master NCORE 100 MAX, een vergelijkbaar concept in een verticale toren met een opvallendere uitstraling.

Pluspunten

Minpunten

Corsair 2000D Airflow

Veel itx-behuizingen beperken de hoogte van de behuizing, maar enkele andere gaan de andere kant op. Ze blijven relatief hoog, maar beperken juist de footprint op je bureau. Zeker op kleinere bureaus is dat een fijne eigenschap, je houdt simpelweg meer ruimte over voor andere zaken.

De Corsair 2000D Airflow is een aantrekkelijke en betaalbare optie om die kant op te bouwen. De kast heeft een minimale footprint, maar toch ruimte voor flinke videokaarten, flinke waterkoelers (officieel tot 360 mm, maar 240 mm is fijner bouwen) en een stevige luchtkoeler past eveneens en heeft zelfs onze voorkeur.

Kabelmanagement is een klein beetje puzzelen, maar valt mee in vergelijking met bijvoorbeeld de Fractal Terra. Het grootste nadeel is dat fans ontbreken, tel er dus één extra bij op. Het nadeel van dit design is dat alle moederbordaansluitingen onderop de behuizing zitten. Als je regelmatig randapparatuur wilt aansluiten is dat niet ideaal; zorg dat je aan de usb-poorten voorop voldoende hebt. Overigens heeft Corsair ook een 2000D RGB-variant voor een paar tientjes meer waarbij je 3 RGB-fans en een RGB-controller meegeleverd krijgt, geen gekke meerprijs voor wat extra koeling en verlichting.

Pluspunten

Minpunten

Conclusie

Als je op zoek bent naar een functionele kast voor al je onderdelen, dan kun je met alle twaalf de behuizingen in deze test simpelweg niet de mist ingaan. Wel zijn er grote verschillen. Wil je sterk op de prijs letten, dan moet je bij de DeepCool CC560 zijn, waarmee je voor een laag bedrag toch een heel bruikbare behuizing krijgt.

Gezien een behuizing jaren mee kan gaan, zouden wij als eerste naar de Corsair 4000D Airflow of de Fractal Meshify 2 kijken, waarbij een kleine meerprijs je een upgrade geeft in afwerking en inbouwgemak. Wil je liever wat kleiners, kijk dan eerst naar de Lian Li A3 of de DeepCool CH160 of Corsair 2000D als je écht klein aandurft.

Wil je klein, maar klinkt het angstaanjagend, dan is de Cooler Master NR200P MAX ideaal. Deze kast is klein, maar er is onder de streep makkelijker mee te werken dan alle andere compacte oplossingen.

Het is bijna oer-Hollands om vooral naar prijs-prestatieverhouding te kijken, maar daarmee doe je geen recht aan wat veel fabrikanten tegenwoordig doen op gebied van behuizingen. De Hyte Y70 Touch is daar wellicht het meest extravagante voorbeeld van, maar het is niet alleen maar voor de show. Jaren geleden zagen we de introductie van glas en aluminium in plaats van staal, tegenwoordig zien we hout een opmars maken. Cases als de North, de Terra of de Lian Li A3 kosten dan weliswaar wat meer, maar in onze ervaring is een aantrekkelijk desktop-pc toch iets om trots op te zijn.

Je smartphone is tegenwoordig veel meer dan een telefoon; het is de kluis van je digitale leven. Bankzaken, privéfoto's, e-mails en locatiegegevens: het staat er allemaal op. Het goed beveiligen van die toegang is dus geen overbodige luxe. Maar kies je voor het ouderwetse wachtwoord, je vingerafdruk of toch je gezicht? Wij leggen de voor- en nadelen van elke methode naast elkaar.

De klassieker: pincode of wachtwoord

Elke telefoon vraagt erom bij het opstarten: een code. Dit is de basisbeveiliging. Zonder code kun je vaak geen gezichtsherkenning of vingerafdruk instellen. Maar is het ook de beste methode voor dagelijks gebruik?

©ID.nl

Pincode of wachtwoord: de voordelen

• Veiligheid in eigen hand

Het sterke aan een code is dat het in je hoofd zit. Maar een code als 1234 of 0000 is zo gekraakt. Maar kies je voor een langere cijferreeks? Dan is het voor iemand die je smartphone in handen krijgt digitaal gezien nagenoeg onmogelijk om de code te kraken. Voeg je ook letters toe, (zie kader), dan is dit digitaal gezien de moeilijkste methode om te kraken.

• Juridisch sterker

Een interessant weetje: in veel rechtsgebieden val je met een toegangscode onder het zwijgrecht. De politie mag je vaak niet dwingen je code af te staan. Je vinger op een scanner leggen kan in sommige situaties wel als dwangmiddel worden ingezet.

Pincode of wachtwoord: de nadelen

• Afkijken

Iemand die in de trein over je schouder meekijkt, heeft je pincode zo gezien. Ook vette vingers op het scherm kunnen je patroon verraden.

• Gemak

Tachtig keer per dag een lange code intikken gaat vervelen. Mensen kiezen daardoor vaak voor een te simpele code, en dat maakt het juist onveilig.

©ID.nl

2. Lekker snel (maar niet altijd even veilig): vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner is mateloos populair vanwege het enorme gebruiksgemak: in één soepele beweging pak je je telefoon en ben je vrijwel direct binnen. Toch is het belangrijk om te weten dat de ene scanner de andere niet is en dat dit systeem zowel sterke als zwakke punten heeft.

Vingerafdrukscanner: de voordelen

• Snelheid

Het is vaak de snelste manier om je telefoon te openen, zeker als de scanner in de aan-knop verwerkt zit.

• Betrouwbaarheid (bij de juiste techniek)

Heb je een toestel met een fysieke scanner (achterop/zijkant) of een moderne ultrasone scanner (zoals in de Samsung S-serie)? Dan is de beveiliging uitstekend. Ultrasone scanners maken een 3D-map van je vinger en zijn zeer moeilijk te foppen.

Vingerafdrukscanner: de nadelen

• Natte vingers en pleisters

Heb je natte handen? Dan weigeren veel scanners dienst. Ook met een pleister om je vinger herkent de telefoon je niet. Tip: zorg daarom dat je vingerafdrukken van allebei je handen opslaat.

• Ongewenste toegang

Een klein (maar reëel) risico is dat iemand toegang krijgt terwijl je slaapt of bewusteloos bent, door voorzichtig je vinger op de scanner te leggen.

• Onveilige optische scanners

Veel budget-telefoons hebben een 'optische scanner' onder het scherm. Deze maakt een 2D-foto van je vinger. Dit is minder veilig en makkelijker te foppen dan de ultrasone varianten.

©ID.nl

Gezichtsherkenning: gemak of schijnveiligheid?

Telefoon ontgrendelen door ernaar te kijken voelt als magie. Maar pas op: hier zit de grootste valkuil voor consumenten.

Gezichtsherkenning: de voordelen

• Ultiem gemak

Je hoeft niets aan te raken. Kijken is openen. Ideaal als je bijvoorbeeld handschoenen draagt in de winter.

• Extreem veilig (alleen bij 3D)

Heb je een iPhone (FaceID) of een dure Android met 3D-sensoren? Dan worden er duizenden onzichtbare puntjes op je gezicht geprojecteerd om diepte te meten. Dit is amper te misleiden.

Gezichtsherkenning: de nadelen

• Schijnveiligheid (bij 2D)

Veel goedkopere Android-telefoons gebruiken simpelweg de selfiecamera (2D-herkenning). Dit is niet veilig. Soms is een foto van jou (van Facebook of Instagram) al genoeg om in te breken. Gebruik dit type gezichtsherkenning zeker nooit voor je bank-app.

• Toegang tijdens slaap

Als je niet oplet, kan iemand je telefoon voor je gezicht houden terwijl je slaapt om hem te ontgrendelen. Tip: Zet in de instellingen altijd de optie "Aandacht vereist" of "Ogen open" aan. Dan werkt het alleen als je echt naar het scherm kijkt.

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het best?

Wat de slimste keuze is, hangt volledig af van je toestel. Heb je een iPhone of een high-end Android-telefoon met 3D-scan? Dan kun je gerust gebruikmaken van gezichtsherkenning; dat is niet alleen snel en makkelijk, maar ook veilig. Bezit je echter een middenklasse- of budgettoestel, kies dan liever voor de vingerafdrukscanner. De gezichtsherkenning op deze modellen is namelijk vaak onveilig.

Vergeet ook de basis niet: zorg altijd voor een sterke toegangscode (liefst alfanumeriek of langer dan vier cijfers) als back-up. Start je telefoon bovendien af en toe opnieuw op. Hierdoor wordt de biometrische beveiliging tijdelijk uitgeschakeld, waardoor je telefoon op zijn veiligst is.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten

Ben je op zoek naar goede software voor het bewerken van foto’s en andere grafische bestanden? Dan is de kans groot dat je Gimp al kent als veelzijdig alternatief voor dure grafische pakketten. Nu is er een nieuwe versie beschikbaar: Gimp 3. Hoe verhoudt deze nieuwe versie zich ten opzichte van de andere grafische programma's?

Er is lange tijd gewerkt aan versie 3 van Gimp: het team heeft er maar liefst zeven jaar aan gesleuteld. De makers, bestaande uit vrijwilligers, begonnen direct aan deze editie na de release van Gimp 2.10 in 2018. Al terug in 2020 kregen we een voorproefje van Gimp 3.0 via een ontwikkelversie, maar pas in 2025 zag de definitieve editie het daglicht. Wie overigens nu denkt dat het Gimpt-team aan het uitrusten is, heeft het mis. Op dit moment is het team namelijk alweer bezig met een volgende versie: Gimp 3.2.

Indeling

Je kunt Gimp tot in detail naar je hand zetten . Dat is geen overbodige luxe: het programma kent een relatief grote hoeveelheid opties die je niet altijd gebruikt. Hoe je Gimp indeelt, heeft voornamelijk te maken met de acties die je ermee wilt uitvoeren, bijvoorbeeld foto’s bewerken, illustraties maken of digitale kunst maken. Om de omgeving te stroomlijnen, kun je gebruikmaken van dokbare vensters. Open het menu Vensters en kies Dokbare vensters. Bepaal vervolgens welke opties je snel toegankelijk wilt hebben. Je vindt verschillende opties, zoals de kleurenwaaier, lettertypes, lagen en penselen.

Wil je je volledig concentreren op het document zelf? Dan kun je de dokvensters ook (tijdelijk) uitschakelen. Kies Vensters / Dokken verbergen (en dezelfde optie om ze later weer zichtbaar te maken). Een tussenvorm is ook mogelijk, waarbij je de gedokte vensters laat zweven. Je hebt hierdoor meer vrijheid bij het optimaal inrichten van je werkomgeving. Kies voor Vensters en verwijder het vinkje bij Enkelvenstermodus.

Ben je tevreden over je eigen indeling? Dan kun je deze direct opslaan. Kies dan Bewerken / Voorkeuren / Interface / Vensterbeheer. Klik op Vensterposities nu opslaan. Standaard wordt de werkomgeving bewaard zodra je het programma afsluit (controleer of Vensterposities opslaan bij verlaten is geactiveerd).

Als je gebruikmaakt van meerdere beeldschermen, dan kun je Gimp hiermee rekening laten houden. Activeer Open vensters op dezelfde beeldschermen als eerder. Heb je vensters verschoven, maar wil je snel terugkeren naar eerdere posities? Klik op Opgeslagen vensterposities terugzetten.

Specifieke functies

Eerlijk is eerlijk: Gimp bevat een flinke hoeveelheid functies. De kans bestaat dat je een gewenste functie niet kunt vinden. In plaats van uren te zoeken, kun je de functie ook opzoeken in een overzicht. Kies Hulp / Een functie zoeken en deze uitvoeren. Typ de naam of omschrijving van de functie, bijvoorbeeld ‘lagen’.

In het zoekoverzicht toont Gimp alleen opties die met het trefwoord te maken hebben. Klik op een resultaat om de functie daadwerkelijk uit te voeren. Bij elke functie zie je ook waar deze zich in het programma bevindt, zodat je deze een volgende keer zelfstandig kunt uitvoeren.

Grootte aanpassen

Je kunt op elk gewenst moment het formaat van de afbeelding aanpassen. Kies Afbeelding / Afbeelding schalen. Bepaal de gewenste breedte en hoogte in de sectie Afbeeldingsgrootte. Standaard is de eenheid millimeter, maar je kunt ook een andere eenheid kiezen. Bijvoorbeeld Pixels of Percent.

Die laatste optie is interessant als je de volledige afbeelding in één keer wilt vergroten of juist verkleinen. Standaard zijn de verhoudingen tussen breedte en hoogte aan elkaar gekoppeld. Dat is niet verplicht: klik op het pictogram van de ketting om die koppeling te verbreken. Tevreden met de nieuwe waarden? Bevestig met een klik op Schalen.

De titelbalk van de afbeelding die je hebt geopend, geeft in Gimp belangrijke informatie. Zo lees je in de titelbalk onder meer de bestandsnaam af, maar ook welke afmetingen het bestand heeft. Ook zie je hier welke kleurindeling wordt gebruikt, bijvoorbeeld RGB-kleur 8-bit, en uit hoeveel lagen de afbeelding is opgebouwd.

Transformeren

Je kunt Gimp goed gebruiken om nieuw materiaal te maken, maar ook om bestaande grafische afbeeldingen aan te passen. Bijvoorbeeld door ze te roteren of bij te snijden. De meeste functies hiervoor vind je onder Gereedschap / Transformeren. Wil je bijvoorbeeld een afbeelding bijsnijden (croppen), dan kies je voor Gereedschap / Transformeren / Bijsnijden. Om een afbeelding te roteren, kies je in hetzelfde menu voor Draaien. Ook andere opties, zoals Schalen en Spiegelen, zijn ondergebracht in hetzelfde menu.

Je bent overigens niet afhankelijk van dit menu: je kunt de functies ook bereiken via de werkbalk die standaard links in het venster wordt getoond. Houd de muisaanwijzer boven een knop voor meer informatie. Veel functies hebben gedetailleerde eigenschappen. Klik je bijvoorbeeld op Penseel, dan kun je kiezen welke grootte het penseel heeft, welk inkttype en welke kleuropties worden gehanteerd. Gimp toont die eigenschappen in het venster Gereedschapsopties, direct onder de werkbalk waarop je de eerdergenoemde opties vindt.

Geschiedenis

Alle bewerkingen die je op een afbeelding toepast, worden vastgelegd in de geschiedenis. Dit tabblad wordt standaard links in het venster getoond en vult zich naarmate je de acties toepast. Om terug te keren naar een punt in het verleden, klik je op de actie in de lijst. De geschiedenis is handig, omdat je hiermee ziet welke acties je hebt uitgevoerd en kunt experimenteren met verschillende bewerkingen.

Herstellen

Gimp houdt bij welke acties je op een document uitvoert. Dat is handig: hierdoor kun je op een later moment terugkeren naar een eerder punt en wijzigingen ongedaan maken of juist doorvoeren. Je kunt deze geschiedenis op elk moment opvragen: kies voor Bewerken / Geschiedenis ongedaan maken. Linksonder verschijnt een venster met de verschillende stappen. Selecteer nu een bewerking en klik op de knop Ongedaan maken linksonder in het venster.

Heb je een aardige set bewerkingen gemaakt, ben je tevreden en wil je schoon schip maken? Dan kun je de geschiedenis van bewerkingen ook wissen. Afhankelijk van de hoeveelheid bewerkingen kan dit geheugen vrijmaken. Klik op de (verwarrende) knop Alles wissen uit Geschiedenis ongedaan maken. Je vindt deze knop rechtsonder in het geschiedenisvenster.

Filters

Gimp heeft een volwassen verzameling filters: open hiervoor het menu Filters. Er zijn verschillende categorieën. Met sommige filters kun je afbeeldingen verbeteren, bijvoorbeeld door ruis te verwijderen. Om een afbeelding te verbeteren door deze te verscherpen, kies je Filters / Verbeteren / Verscherpen. Ook kun je een afbeelding verbeteren door deze zachter en minder kartelig te maken, via Filters / Vervagen / Gaussiaanse vervaging of Focus vervaging. Om ruis uit een afbeelding (zoals een foto) te halen, kies je Filters / Ruis.

Ook de artistieke filters zijn het bekijken waard. Kies Filters / Artistiek. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor het effect van een fotokopie, maar ook voor een getekende stijl (Cartoon) of voor verfeffect (Olieverven). Verder vind je in dezelfde categorie andere kenmerkende stijlen, zoals Textieldruk en Van Gogh.

Effecten

Je kunt filters gebruiken om effecten op een afbeelding toe te passen, bijvoorbeeld door de belichting van een afbeelding aan te passen of door een ‘lens flare’ (een schittering) na te bootsen. Kies Filters / Licht en schaduw. Selecteer je bijvoorbeeld Kies belichtingseffecten, dan opent een venster waarin je opties kiest. Open de tab Licht en bepaal het effect.

Ook via de andere tabbladen in hetzelfde venster, zoals Materiaal en Omgevingsprojectie, kun je de effecten naar je hand zetten. Klik op Instellingen opslaan, zodat je het profiel een volgende keer snel kunt gebruiken. 

Exporteren

Gimp ondersteunt een flinke hoeveelheid bestandsformaten. Standaard worden bestanden opgeslagen in xcf. Dit is de eigen bestandsindeling van Gimp. Een xcf-bestand bevat alle informatie, zoals lagen. Verder is er ondersteuning voor andere formaten. Dat is handig bij het opslaan van de bestanden.

Ben je klaar met een bestand, kies dan Bestand / Exporteren als. In het venster geef je een bestandsnaam op en bepaal je de locatie. Werp hierna een blik op Bestandstype selecteren. Kies de gewenste indeling, zoals gif-afbeelding of png-afbeelding. Het valt hierbij op dat Gimp ook exotischere grafische formaten ondersteunt, zoals Windows-pictogrammen of Windows-cursors.

Tevreden met de keuze? Bevestig met een klik op Exporteren. Afhankelijk van de keuze verschijnt een venster waarin je verregaande controle hebt over het eindresultaat. Kies je bijvoorbeeld voor jpeg, dan verschijnt het venster Afbeelding exporteren als JPEG. Via de balk Kwaliteit bepaal je de kwaliteit, en daarmee de bestandsgrootte van de afbeelding. Onder Geavanceerde instellingen kun je de afbeelding verder aanpassen, bijvoorbeeld door deze minder kartelig te maken. Onder Metadata kun je extra informatie aan de afbeelding meegeven, zoals wie de auteur van het beeld is. Maak je vaak gebruik van dezelfde instellingen, sla de set dan op als profiel via een klik op Instellingen opslaan.

Standaardafbeelding

 Mogelijk werk je vaak met dezelfde soort afbeeldingen, bijvoorbeeld met dezelfde afmetingen. Je kunt tijd besparen door in Gimp deze waarden als standaard in te stellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Standaardafbeelding. Ga uit van een sjabloon, dat je eventueel nog kunt aanpassen.

Kies Sjabloon en selecteer de afmeting. Voor specifieke formaten heb je niet voldoende aan de opties in dat menu. Je kunt de afmetingen ook handmatig opgeven bij Afbeeldingsgrootte. Nog interessanter is de sectie Geavanceerde opties. Hier kun je onder meer de resolutie en een kleurprofiel bepalen, zodat je volledige controle hebt over de nieuwe afbeelding.

Sneller werken

Grote kans dat je het grootste gedeelte van de tijd in Gimp werkt met muis of pen, maar je kunt het toetsenbord ook goed inzetten voor het uitvoeren van acties. De sneltoetsen vind je bij elke menuvermelding, maar je hoeft hiermee geen genoegen te nemen. In Gimp kun je ook eigen sneltoetsen samenstellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Interface. In de sectie Sneltoetsen klik je op Sneltoetsen configureren. Zoek de actie waarvoor je een sneltoets wilt maken of deze wilt aanpassen en selecteer de actie. Druk vervolgens op de toetscombinatie die je wilt toewijzen. Herhaal dit voor alle sneltoetsen die je gebruikt. Tevreden? Klik op Oké. 

Werken met raw-bestanden

Om met raw-bestanden in Gimp te werken, kun je gebruikmaken van externe hulp. Twee populaire uitbreidingen zijn RawTherapee (www.rawtherapee.com) en Darktable (www.darktable.org/install). Met deze uitbreidingen kun je de raw-bestanden klaarmaken en vervolgens verwerken in Gimp. Je mag beide programma’s kosteloos gebruiken.