Frequent kijken we naar mechanische toetsenborden: toetsenborden waar computerfanaten, typisten en gamers het over eens zijn dat ze de beste ervaring bieden. Traditionele mechanische borden hebben echter vrij hoge toetsen, veelal een hoger frame om mee te beginnen en zijn zonder geoefende gebruiker vrij luid. Inmiddels hebben verschillende fabrikanten echter ook low-profile mechanische toetsenborden uitgebracht. De voordelen van de betere ervaring, maar dan lager en stiller. Wij zochten de negen beste modellen op.

Eerst één stap terug: waarom tientallen of zelfs honderden euro’s uitgeven aan een toetsenbord terwijl je er ook voor een paar euro een uit een budgetbak kunt vissen? Tik je slechts een incidenteel e-mailtje, dan voldoet alles wel. Maar als je de hele dag aan het werk of de hele avond aan het gamen bent, dan profiteer je zeker van wat beters. Mechanische switches hebben een betere aanslag, zijn duurzamer (de aanslag voelt jaren later nog hetzelfde) en ze reageren sneller. Als gamer krijg je een competitief voordeel en als typist haal je al snel een flink hoger tempo.

Mechanische switches zelf zijn al tientallen jaren oud, iconische mechanische borden van vorige eeuw zoals de IBM Model M kunnen zelfs honderden euro’s opleveren.

Voordelen van low-profile

Low-profile mechanische switches zijn echter een jonger fenomeen en fabrikanten hebben dus ruim tijd gehad om de schaven aan de nadelen van mechanische toetsenborden: primair de hoogte en de hogere geluidsproductie. De lagere toetsen leiden tot een iets kortere travel, maar het ‘echte mechanische gevoel’ blijft wel intact, net als de kwaliteit en de snelheid. De lagere toetsen maken deze toetsenborden echter wat toegankelijker voor nieuwe gebruikers, en het geluid van de knop tot de bodem indrukken is significant zachter. Niet onhoorbaar, maar zelfs de luidere ‘clicky’ switches zijn stiller dan traditionele mechanische borden en daarom ook prima bruikbaar in een omgeving met anderen om je heen.

Alle negen low-profile mechanische toetsenborden die we hebben uitgezocht zijn objectief goed, geen enkele is een miskoop. Wij vergelijken de belangrijkste aspecten, maar zoals met de meeste hardware tegenwoordig is het vooral zaak om je eigen wensen en eisen op een rijtje te zetten. Let daarbij vooral op de switches die de fabrikanten gebruiken, de toetsenlay-out (een compactere TKL-variant heeft bijvoorbeeld geen numeriek veld), eventuele draadloze functionaliteit, extra functies en uiteraard de prijs.

©PXimport

De Switch is leidend

Van al die punten om op te letten, is de switch leidend: het is tenslotte de ervaring onder je vingers waarvoor je besluit meer uit te geven. Je kunt kiezen uit drie verschillende soorten switches: lineair, clicky en tactile. Een lineaire switch heeft een soepele beweging van boven tot je de bodem raakt. Deze is er vooral voor gamers, zeker als je veel first-person shooters speelt; dit type switch is ongekend snel meermaals te gebruiken.

Voor typisten heeft een clicky switch de voorkeur, deze heeft een voelbaar en hoorbaar actuatiemoment, de consensus is dat dit de fijnste aanslag is. Hoewel de klik van de low-profile-switch minder luid is dan bij traditionele mechanische clicky borden, blijft het een overweging of je dit in een (drukke) werkomgeving wilt gebruiken.

Om die reden zijn borden met een tactile switch de veiligste aanbeveling als je niet honderd procent zeker bent wat bij jou past. Tactile switches hebben wel het voelbare actuatiemoment, maar zonder de klik. Het zijn de alleskunners en de logische eerste stap voor iedereen die z’n eerste mechanische bord koopt. Het is ook een veilige koop voor iedereen die zowel veel typt als veel games speelt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Low-profile mechanische switches (hier van Kailh) zijn er net als normale varianten in lineair, tactile en clicky.

Corsair K70 RGB MK.2 Low Profile

Corsair blijft Cherry trouw met zijn K70 RGB MK.2 Low Profile, een low-profile-variant op één van de populairste mechanische borden van dit moment en de testwinnaar van onze laatste test van mechanische toetsenborden. Met ca. 159 euro is dit een van de drie duurste toetsenborden in de test, maar daar krijg je ook wat dingen voor terug. Zo is de K70 ontzettend stevig en luxe afgewerkt, plus je krijgt extra mediaknoppen en een fijn volumewiel op je bord. Ook zit een polssteun bij, als je een low-profile-toetsenbord overweegt omdat je vreest voor druk op je polsen is dat een fijne extra.

Corsair geeft je de optie uit Cherry MX Red, en Cherry MX Speed, waarbij de laatste vooralsnog exclusief is voor Corsair. Het verschil tussen de twee is echter klein, beide zijn lineaire switches en dus vooral op gamers gericht, alleen het actuatiemoment van een MX Speed-switch ligt wat hoger. Hierdoor is een lichte aanraking van de toetsen al genoeg om de switch te actueren, in theorie een voordeel als elke milliseconde telt, zoals in onlinegaming. Het nadeel is echter dat als je je vingers laat rusten, je de knop al kunt laten actueren; typisten blijven hier dus beter bij weg.

Het Duitse Cherry is altijd dé fabrikant geweest voor mechanische switches en daar zijn hun prijzen naar. De Cherry-meerprijs is hier dan ook onverminderd van toepassing, hierdoor betaal je dus flink extra voor betere bouw, of je moet veel meerwaarde zien in de net wat snellere MX Speed-switch.

©PXimport

Corsair K70 RGB MK.2 Low Profile

Prijs
€ 159,-
Websitewww.corsair.com9Score90

Cooler Master SK621, SK630, SK650

Met de SK-serie zet Cooler Master een wat eleganter ogend alternatief voor de veelal wat grove mechanische borden neer. Het frame is relatief compact en neemt dus geen onnodige ruimte in op je bureau, en het geborstelde aluminium toplaagje oogt netjes. Dit misstaat niet op een kantoor, noch in een gaming-setup. Je kunt de verlichting zo bescheiden wit of kleurrijk rgb maken als je wilt. Verder zijn het een relatief no-nonsense producten, van verdere noemenswaardige features is eigenlijk geen sprake.

Hoewel er veel switches op de markt zijn, geeft Cooler Master je op dat vlak weinig keuze; vooralsnog zien we enkel de lineaire switches van Cherry als optie in de verschillende SK-modellen. Prima als je dat graag wilt of primair gamer bent.

Aan de andere kant geeft Cooler Master liefhebbers van de lineaire switch ook wel weer veel opties. Zo kun je kiezen uit zwarte en zilvere kleurstellingen, heb je een model met numpad (SK650) voor Excel-werkers, of juist zonder numpad (SK630) als je liever een compacter bord hebt. Voor het prijsverschil hoef je het niet te doen, want ze kosten beide zo’n 110 a 120 euro.

©PXimport

Toch is de prijs, ook hier mede bepaald door de Cherry-switches een nadeeltje. Bij low-profile-switches vinden we de meerprijs boven de Chinese Kailh low-profile-switches lastig te begrijpen. We zien zowel objectief als subjectief geen voordelen en de Kailh-switch voelt even goed, zo niet beter. De op Kailh gebaseerde alternatieven zijn dus een stuk goedkoper en verder vergelijkbaar.

De draadloze, ultra-compacte SK621 is hierop een uitzondering, want het enige draadloze alternatief kost je dubbel zoveel. Deze SK621 is tevens het enige zeer kleine toetsenbord in deze test, met dezelfde toetsgrootte maar een efficiëntere lay-out.

©PXimport

Cooler Master SK621

Prijs
€ 135,-
Websitewww.coolermaster.com8Score80

Cooler Master SK630

Prijs
€ 119,-
Websitewww.coolermaster.com7Score70

Cooler Master SK650

Prijs
€ 115,-
Websitewww.coolermaster.com7Score70

Sharkoon PureWriter RGB (TKL)

Sharkoon staat bekend om ‘veel product voor een lage prijs’ en de PureWriter-serie is daar een uitstekend voorbeeld van. Met een prijskaartje rond de zeven tientjes zijn deze twee uit de PureWriter-serie de voordeligste low-profile-borden, en in eerste instantie merk je daar weinig van. De bouwkwaliteit is niet minder dan uitstekend, het design is chic, en de aanslag van de low-profile Kailh-switches is uitstekend. Hij mist iets van de luxe en flair van onder andere Corsair en Logitech, maar daar is het prijsverschil dan ook naar.

In kleine details merk je het verschil met de duurdere opties: die hebben een wat egalere verlichting van de switches, beter gepolijste software en de keycaps van Sharkoon hebben veel extra opdrukken wat een tikkeltje drukker oogt. Je moet echter stevig aan de weegschaal trekken om te stellen dat die minpuntjes in verhouding staan tot het prijsverschil.

Sharkoon geeft je de optie uit lineaire (rode) en clicky (blauwe) switches, en je hebt zowel een full-size-model als een TKL-versie (een versie zonder numeriek deel). De volledige versie heeft ook fysieke mediatoetsen, wat een fijne extra is. En bonuspunten voor Sharkoon voor een verwijderbare en dus vervangbare kabel. Ongeacht je voorkeur voor de lay-out en het type switch: voor ongeveer 70 tot 75 euro schaf je hiermee een heerlijk low-profile-toetsenbord aan.

©PXimport

Sharkoon PureWriter RGB

Prijs
€ 79,-
Websitewww.sharkoon.com8Score80

©PXimport

Sharkoon PureWriter RGB TKL

Prijs
€ 70,-
Websitewww.sharkoon.com8Score80

Logitech G815 & G915

Logitech brengt ons in een spagaat met de G815 en G915, omdat het aan de ene kant de fijnste, best uitgewerkte opties zijn in deze test en aan de andere kant extreem prijzige opties. Laten we beginnen met het positieve: de bouwkwaliteit is top, de borden zijn uitgerust met onder andere een volumewiel, mediaknoppen, profielen, usb-passthrough (G815) en extra macro-knoppen. Ook zijn ze nog een stuk lager dan de meeste alternatieven, zijn er voetjes aangebracht die de achterzijde in twee stappen kunnen verhogen, en de Logitech-software is ontzettend goed uitgewerkt. De keerzijde van de extra knoppen is wel dat het bord wat breder en hoger is, houd daar rekening mee op je bureau, maar dat is wederom subjectief. Objectief echter? Uitstekend.

Ook positief is dat Logitech de enige is die een tactile low-profile-switch aanbiedt, naast de eerder besproken clicky en lineaire Kailh-switches. Als je graag een tactile-switch wilt – en dat is begrijpelijk – dan heb je praktisch geen andere keuze dan de forse meerprijs ervoor te betalen. Maar fors is die meerprijs zeker, 185 tot 199 euro voor de bekabelde G815 is fors, zeker wanneer de switches uit dezelfde fabriek komen als die van de veel goedkopere Sharkoon en de MSI.

©CIDimport

249 euro voor de draadloze G915 lijkt vervolgens nog gekker, maar het feit dat er praktisch geen draadloze alternatieven zijn en dat de uitvoering zo’n beetje perfect is, compenseert wel veel. Z’n accuduur van 1000 uur zonder lichtjes is fijn, 30 uur met verlichting hakt er echter wel stevig in, maar je kunt wel meerdere apparaten aan je toetsenbord koppelen. Het meest indrukwekkende product in deze test is het sowieso, maar alleen voor typisten en gamers die niet wakker liggen van een honderdje meer of minder.

©CIDimport

Logitech G815

Prijs
€ 185,-
Websitewww.logitech.com9Score90

Logitech G915 (Best getest)

Prijs
€ 249,-
Websitewww.logitech.com10Score100

MSI Vigor GK50

Met een prijs van 75 euro zit MSI aan de onderkant van de prijsrange in deze test. Deze Vigor GK50 doet ons afvragen waarom meer betalen nu echt nodig is. De bouwkwaliteit is keurig en de Kailh-switches voelen (net als bij Sharkoon en bij de veel duurdere Logitechs) uitstekend. De verlichting heeft MSI hier iets beter uitgevoerd dan Sharkoon in zijn borden, maar je levert er wel de fysieke volumeknoppen en een vervangbare kabel voor in. De MSI is dus een redelijk no-nonsense toetsenbord: wel goed typen en gamen, niet veel meer.

Opvallend genoeg kiest MSI om de GK50 enkel met clicky switches te verkopen. Fijn gezien de meeste fabrikanten dat dus niet doen, jammer als je net deze uitstraling wilt maar lineaire switches. Uitgaande dat je de clicky switch wel ziet zitten en niet de hoofdprijs wilt betalen voor je mechanische toetsenbord is het een goede keuze.

©CIDimport

MSI Vigor GK50 (Redactietip)

Prijs
€ 75,-
Websitehttps://nl.msi.com8Score80

Conclusie

Slechte keuzes zijn er wederom niet. Maar zoals vaker vallen sommige producten meer op dan andere en vallen andere producten juist weer tussen wal en schip.

Het zijn de goedkoopste opties die in eerste instantie opvallen. De Sharkoon PureWriter RGB en MSI Vigor GK50 zijn qua technische eigenschappen wat basaal, maar ze doen in de type- en game-ervaring nauwelijks onder voor veel duurdere opties en zetten er een scherpe prijs tegenover.

Aan het andere uiteinde is de Logitech G915 met zijn draadloze functie en uitgebreide mogelijkheden indrukwekkend, zelfs als de prijs wel heel extreem is. De Cooler Master SK621 is ook een positieve opvaller omdat hij het enige betaalbare draadloze model is, en ook nog eens supercompact is.

Het is vooral switchfabrikant Cherry die op het achterhoofd dient te krabben, want de traditionele meerprijs voor ‘Duitse kwaliteit’ vinden we niet gerechtvaardigd in deze low-profile-borden: het zijn de Kailh-switches die de leiding pakken. Cherry moet dus of innoveren met nieuwe, indrukwekkendere low-profile-switches, of de prijzen van de Cherry-switches laten zakken, waardoor Cherry-gebaseerde borden (Cooler Master, Corsair) ook in prijs zakken.

©CIDimport

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.