We merkten het al tijdens ons recente bezoek aan de IFA: praten is het nieuwe typen. Dit geldt ook voor Sonos, waarbij spraak de manier waarop we muziek luisteren moet gaan veranderen. Is de Sonos One nu al de moeite waard, zelfs als nog niet alle functies beschikbaar zijn?

De One is de eerste speaker van Sonos met een ingebouwde spraakassistent en AirPlay 2. Begin oktober presenteerde Sonos de One tijdens een live-event in New York. Lees hier ons verslag van deze presentatie.

Nog steeds modern

De Sonos One is fonetisch vernoemd naar de Sonos Play:1 en ziet er ook voor een groot deel hetzelfde uit. De speaker is iets strakker geworden en de knoppen op de bovenkant zijn vervangen met de aanraakgevoelige knoppen die we kennen van de Sonos Playbase. Het ontwerp belooft veel goeds voor toekomstige speakers.

Gemak

Niet alleen het uiterlijk voelt vertrouwd, ook het gemak van verbinding gaat zoals we van Sonos gewend zijn. Je installeert simpelweg de app Sonos uit de App Store of Play Store en verbindt de speaker met netstroom. De app detecteert meteen de speaker, waarna hij deze automatisch verbindt met het netwerk waarmee je verbonden was tijdens het opstarten van de app.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Wat meteen opvalt is het aantal diensten die je kunt koppelen met de speaker. De bekende diensten als Spotify, Apple Music en TIDAL zijn van de partij, maar ook minder populaire diensten als 7digital, Daytrotter, en Concert Vault. Voor de liefhebbers zijn er diensten als Anghami voor je dagelijkse dosis Arabische muziek en Saavn voor fans van Bollywood-hits.

Is de Sonos One van alle markten thuis? Nou, dat niet. De One heeft geen koptelefooningang – die heeft de Play:5 bijvoorbeeld wel – en AirPlay 2 is alleen goed nieuws voor Apple-gebruikers. Door de toevoeging van AirPlay 2 gaan we ons juist afvragen waarom er geen Chromecast in zit. Eerder dit jaar stopte JBL wel een Chromecast in hun nieuwespeaker. De speakers van Urbanears ondersteunen zelfs AirPlay en Chromecast en hebben ook nog bluetooth – een functie die Sonos blijkbaar weigert toe te voegen.

©CIDimport

In de app kun je de diensten die je hebt toegevoegd moeiteloos bedienen. Tenminste, als je akkoord bent gegaan met de nieuwe privacyverklaring van Sonos. Gebruikers die dit niet hebben gedaan, moeten gebruikmaken van functies als Spotify Connect om muziek op hun Sonos-speaker af te spelen. Wel kunnen deze gebruikers Kamers beheren in de app.

Vertrouwd goed

Het geluid van de Sonos One is, net als de Sonos Play:1, indrukwekkend voor zijn formaat. Elk geluid en vrijwel alle soorten muziek komen tot hun recht. De Sonos One lijkt duur voor zijn formaat, totdat je ‘m hoort. Ook is er geen merkbare vervorming op hogere volumes. Wel wordt de bas een beetje ondergesneeuwd halverwege het maximale volume, maar dat kunnen we de kleine Sonos One niet kwalijk nemen. Voor grotere ruimtes of feestjes zijn er speakers als de Sonos Play:5. Op gemiddeld volume klinkt de Sonos One bijzonder goed.

©CIDimport

Je kunt twee speakers gebruiken voor stereoweergave, maar hiervoor moet je wel twee Sonos One-speaker gebruiken – het is niet mogelijk om deze functie te gebruiken met een combinatie van een Sonos One en een oudere speaker. Dat is jammer, maar zeker het overwegen waard als je iets meer geluid wil. Twee Sonos One-speakers klinken in de gewone woonkamer bijna net zo krachtig en zijn opgeteld ook nog goedkoper dan één Sonos Play:5.

Even geduld

Over de spraakassistent Alexa en AirPlay 2 kunnen we op het moment van schrijven nog niets zeggen. Sonos debuteerde de One met Amazon Alexa, maar dit wordt in Nederland nog niet ondersteunt. Hoewel er nog geen datum bekend is wanneer Alexa überhaupt naar Nederland komt, zal Sonos in 2018 ook Google Assistant gaan ondersteunen. Deze spraakassistent van Google wordt op dit moment vertaald. De kans is dan ook groot dat we in Nederland eerder Google Assistant kunnen gaan gebruiken op Sonos-speakers dan Amazon Alexa.

Hetzelfde geldt voorlopig voor AirPlay 2. Sonos liet weten dat alle speakers in 2018 worden uitgerust met AirPlay 2, maar op dit moment werkt dit op de Sonos One nog niet. Deze review wordt dan ook op een later moment vernieuwd, zodra we de nieuwe functies hebben kunnen testen.

©CIDimport

Voorlopige conclusie

De Sonos One krijgt hetzelfde prijskaartje als de oorspronkelijke Sonos Play:1, waardoor je in feite meer waar voor je geld krijgt. De nieuwe speaker van Sonos klinkt namelijk net iets beter dan de vorige generatie, en het is een kwestie van tijd voordat we aan de slag kunnen met een paar leuke nieuwe functies.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!