"Never miss a beat", is de kreet die Philips hanteert voor hun nieuwe bluetooth headsets. Des te vreemder is het dat het Nederlandse electronikabedrijf juist dit niet waar weet te maken...

De Philips Bluetooth Wireless Stereo Headset, kortweg SHB7102, is een kant-en-klaar pakket voor muziekliefhebbers die 1) af willen van de draad tussen muziekspeler en koptelefoontjes en 2) geen telefoontje willen missen tijdens het beluisteren van muziek. Voor ons is er nog een derde reden om dit setje te kopen: als een van de weinige bluetoothsetjes op de markt staat de SHB7102 het toe je eigen koptelefoon te gebruiken! Dat we geen afstand hoeven te doen van onze Shure in-ears en Sennheiser dj-headphone is al een grote pré.

In de doos vinden we een aantal losse componenten. Allereerst is er een Philips in-ear-koptelefoon meegeleverd. Deze koptelefoon is ook los verkrijgbaar en kost ongeveer € 39. Met deze prijs leggen we onze verwachtingen van de geluidskwaliteit op voorhand laag en dat is maar goed ook, want de oortjes weten ons niet te beïndrukken. Zoals gezegd kunnen we dit euvel nog wel door de vingers zien, want de mogelijkheid onze eigen koptelefoon te gebruiken op de 3.5mm-aansluiting weegt voor ons zwaarder.

Naast de koptelefoon vinden we in de doos een zender en een ontvanger terug. Beide apparaatjes zijn prettig klein gehouden en wegen niet veel. De ontvanger kan met een clip aan kleding vastgemaakt worden, zodat we 'm overal kwijt kunnen. Ook de lader is bescheiden in omvang en kan zowel zender als ontvanger gelijktijdig laden. Dit laden duurt een paar uur, met een gebruiksduur van bijna tien uur tot gevolg. Netjes dus.

Het instellen van de SHB7102 is een fluitje van een cent. Rechtstreeks uit de doos zijn zender en receiver al op elkaar afgestemd, dus het enige wat u hoeft te doen is de receiver nog te koppelen aan uw mobiele telefoon. Veel meer dan de play-toets een seconde of vijf ingedrukt houden is voldoende om de ontvanger in koppelmodus te schakelen, het koppelen met de gsm gaat niet anders dan met andere bluetooth-apparaten. Is uw mobiele telefoon ook meteen uw muziekspeler? Dan heeft u de zender niet nodig. Het loont te controleren of uw mobieltje het avrcp-profiel ondersteunt. Is dit het geval, dan kunt u uw muziek bedienen via de ontvanger.

Ondanks de mogelijkheid een kwalitatief goede koptelefoon te gebruiken met de SHB7102 moeten we dit setje toch afraden voor echte muziekliefhebbers. De bluetooth verbinding zorgt voor behoorlijk wat ruis tijdens rustige passages en we hebben ook het idee dat hoge tonen afgesneden worden. De zender en ontvanger mogen niet verder dan een paar meter van elkaar gebruikt worden en de ontvangst is erg gevoelig voor voorwerpen die zich tussen de zender en ontvanger bevinden. Jammer, want al dit komt het gebruiksgenot niet ten goede.

Gelukkig heeft de SHB7102 één duidelijk voordeel boven een normale, bedraadde koptelefoon: bij een inkomend telefoontje schakelt de ontvanger het muziekvolume automatisch terug naar nul zodat u het mobiele gesprek kunt beantwoorden. Is het gesprek afgelopen, dan kunt u weer doorgaan met het beluisteren van uw muziek. En precies op dit punt slaat Philips de plank volledig mis met hun uitspraak "never miss a beat", want verbazingwekkend genoeg blijft de muziek tijdens het telefoongesprek... gewoon doorlopen!

PluspuntenMinpuntenConclusie

Philips heeft met de SHB7102 een product dat vooral op papier vreselijk interessant is. Muziek luisteren zonder snoer, het gebruik van een eigen koptelefoon en nooit meer gesprekken missen door het koppelen van uw mobieltje -- we zouden niets anders willen, ware het niet dat de SHB7102 niet voldoet. Dat de muziek niet automatisch gepauseerd wordt bij een inkomend gesprek, daar kunnen we nog wel mee leven. Maar dat de geluidskwaliteit duidelijk onder het niveau van een normale, bedraadde oplossing ligt en ook nog eens erg gevoelig voor storing is, is wat ons betreft een dealbreaker.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.