Na de introductie van de Fitbit Sense gezondheidshorloges, zit de Fitbit Versa-serie in gekke spagaat. Kunnen we het horloge zien als een Fitbit voor sporters, of is het eigenlijk een Fitbit Sense light geworden? De Fitbit Versa 4 weet deze vraag niet te beantwoorden. Maar dat is geen reden om de Fitbit Versa 4 af te schrijven.

De eerste twee generaties van de Fitbit Versa 4 waren de horloges waar het merk graag over opschepte. Dat stokje is overgenomen door een nieuwe horloge-serie: Fitbit Sense, die ongelukkig genoeg voor de Fitbit Versa gelijktijdig werd aangekondigd. Zo ook deze vierde generatie Fitbit Versa, die samen met de Fitbit Sense 2 werd aangekondigd.

©PXimport

Versa vs. Sense

Eigenlijk verschillen de twee horlogeseries niet zoveel van elkaar. De prijs van de Fitbit Versa 4 is ietsje lager. Het Apple Watch-achtige ontwerp met een vierkant scherm is gebleven. De Fitbit Sense 2 heeft wat ronder aflopende randen, maar om eerlijk te zijn: de Fitbit Sense 2 is nauwelijks te onderscheiden van de Fitbit Versa 4.

De Fitbit Sense 2 heeft meer ingebouwd dat op gezondheid geënt is, zoals wat Fitbit een CEDA-scanner noemt, die actief hartslagvariabiliteit en daarmee stress meet. Toch vinden we in de Fitbit-app verzamelde gegevens over stressbeheersing terug, zij het iets beperkter. De Fitbit Versa lijkt daarmee iets meer toegespitst op activiteitsmetingen, slaap en coaching om actiever te leven. Desondanks heeft ook de Fitbit Versa een sensor ingebouwd die huidtemperatuur meet. Zonder overigens een praktisch nut te dienen, want bijvoorbeeld koorts of stress valt er niet mee te meten. Externe factoren maken deze waardes volkomen waardeloos. Bijvoorbeeld als je een avond slaapt met het raam open, de arm onder de deken of buiten loopt. Vooralsnog. Want wellicht dat algoritmes in de toekomst wél zinnige conclusies kunnen trekken uit huidtemperatuurmeting.

Wil je meer weten over de werking van sensoren op je smartwatch, lees dan: Helpt een smartwatch je gezonder te leven?

De Fitbit Versa heeft een vierkant schermpje met een doorsnee van 1,5 inch, het schermpje heeft een prima beeldkwaliteit. De behuizing is stevig, redelijk plat en waterdicht tot 50 meter. De bandjes zijn verwisselbaar en handig te vervangen. Fitbit heeft wel een eigen sluitsysteem bedacht, waardoor een gewoon horlogebandje niet zal passen. Daarmee is de Fitbit Versa 4 eigenlijk gewoon een Fitbit Sense 2 light. En dat is niet erg, want de extra functionaliteit van de Fitbit Sense 2 is voor de meesten niet onmisbaar. Bovendien is de Fitbit Versa 4 nog altijd goed in zijn metingen, functies en toegankelijkheid.

Ook merk je in praktijk dat zo’n CEDA-scanner op de Fitbit Sense 2 behoorlijk wat van de accu eist. De accuduur van de Fitbit Versa 4 is namelijk een stuk beter. In praktijk kon ik er meer dan een week mee door. Alhoewel het gebruik van GPS om (hard)loop- en fietsroutes vast te leggen de accuduur behoorlijk beïnvloedt. Gebruik je graag het always-on scherm, dan is de accuduur beperkt tot twee à drie dagen.

©PXimport

Tijdens de presentatie van de nieuwe Fitbit-horloges schepte het bedrijf op dat  ze het besturingssysteem helemaal opnieuw hebben opgetuigd. In principe heeft Fitbit dat goed gedaan, want het horloge werkt vlot, nagenoeg foutloos en is toegankelijk voor jong en oud. Toch is het uiterst eigenaardig dat Fitbit deze keuze gemaakt heeft. Google is namelijk sinds twee jaar eigenaar van Fitbit en heeft een besturingssysteem op de plank liggen voor smartwatches dat veelzijdiger is dan het besturingssysteem van de Fitbit Versa 4: Google Wear OS. Waarom er niet is besloten de Fitbit Versa 4 met Wear OS uit te rusten is mij een raadsel. De Pixel Watch van Google draait bijvoorbeeld wél Wear OS en heeft alle metingen van Fitbit aan boord. Hierdoor voelt de Fitbit Versa 4, net als de Fitbit Sense 2, als een soort tussenfase. Alsof Fitbit niet even kon uitstellen om de horloges uit te rusten met Wear OS.

Hierdoor is de Fitbit Versa 4 onnodig beperkt in zijn functionaliteit. Beperkter dan zijn voorgangers zelfs. De vorige Fitbit-horloges hadden nog integratie met andere apps en diensten. Die ondersteuning is door het optuigen van het nieuwe besturingssysteem vervallen. Zo kun je bijvoorbeeld niet meer je muziek bedienen vanaf je horloge. En je activiteits- en gezondheidsdata delen met andere gezondheids-apps? Dat zit er nu helemaal niet in. Al je data zitten vast bij Fitbit, en dat is niet echt van deze tijd. Erger nog. Sommige data worden zelfs achtergehouden achter een Fitbit Premium-betaalmuur van acht euro per maand. Daarmee gaat Fitbit ethische grenzen over. Het is immers jouw data. Niet die van Fitbit. Niet die van Google.

Lees meer: Fitbit Premium, jouw data achter een betaalmuur

Dat de Fitbit Versa functioneel achterblijft zonder Wear OS zou verholpen kunnen worden als Google zelf wat meer liefde had gestoken in het net-overgenomen bedrijf. Google heeft immers genoeg diensten die als app op de smartwatch kunnen werken. Daar is echter niets van terug te zien. We moeten het alleen doen met de belofte dat er ooit Google Maps navigatie en Google Assistent-integratie gaat komen. Wanneer? Daar kreeg ik helaas geen antwoord op.

Meten is weten

De basisfunctionaliteit blijft dus gewoon in stand, en dat is waar Fitbit altijd sterk in is. Alleen zal deze smartwatch je functioneel niet meer bieden dan een Fitbit Charge 5. De metingen zijn aardig accuraat en worden erg overzichtelijk weergegeven in de Fitbit-app voor Android of iOS. De Fitbit Versa meet je slaap, hartslag, stappen (en afstand), actieve ‘zoneminuten’, calorieverbranding (alhoewel je deze met een korreltje zout mag nemen), enzovoort. Je kunt ook bijvoorbeeld gezondheidsstatistieken inzien en per oefening zien wat voor impact je hebt gehad. De metingen van je oefeningen worden automatisch gestart en herkend, als je zo’n meting echter handmatig start kun je bij (hard)loop en fiets-oefeningen ook zien welke route je aflegt.

Ook zorgen algoritmes ervoor dat er aan de hand van je data een stressmeting gedaan kan worden en functioneert je horloge als een soort sportcoach door je er af en toe aan te herinneren te blijven bewegen en aan te geven wanneer je fysiek klaar bent voor de volgende inspanning. Niet alle metingen zijn overigens even nauwkeurig. Zo telt je stappenteller tijdens het fietsen door, denkt je horloge dat je in slaap bent gevallen bij het kijken van een lange film en is de eerder genoemde huidtemperatuurmeting nog niet onmisbaar.

Alternatieven voor de Fitbit Versa 4

Ben je in de markt voor een Fitbit, wat goed te verantwoorden valt door de toegankelijke app en goede metingen, dan is de Fitbit Versa 4 je beste keuze als het scherm van een Fitbit Charge 5 je te klein is. De Fitbit Sense 2 heeft weinig extra’s toe te voegen, waardoor een Versa 4 wellicht helemaal niet zo’n gek (goedkoper) idee is.

Toch zijn er ook alternatieven van andere merken. Zo maakt Garmin sporthorloges die net even wat nauwkeuriger meten en je data niet achter een abonnement vastzetten. Een Apple Watch meet net iets minder nauwkeurig, maar heeft functioneel veel meer in zijn mars dan een Fitbit horloge. Apple biedt hierbij ook een abonnement aan, maar gebruikt dit niet om data en metingen achter te houden.

Google biedt eveneens sinds oktober de Pixel Watch aan, die ook Fitbit-metingen aan boord heeft. Deze smartwatch is echter nog niet verkrijgbaar in Nederland en daarom ook nog niet door ons getest.

Conclusie: Fitbit Versa 4 kopen?

De nauwkeurige metingen van Fitbit en de toegankelijke app, maar dan op een groter horlogescherm. Dat is, samen met de uitstekende accuduur wat een Fitbit Versa 4 interessant maakt. Toch is het horloge functioneel erg beperkt. Ook zorgt Fitbit Premium ervoor dat alternatieven van Garmin en Apple aanlokkelijker zijn.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.