Je hebt je fietsbroek aan, de schoenen zijn ingeklikt in de pedalen en zelfs de ventilator ben je dit keer niet vergeten aan te zetten. Met andere woorden: je bent klaar voor je indoor fietssessie, maar dan geeft je trainer niet thuis. Wat je ook probeert, de verbinding tussen je computer en fietstrainer komt niet tot stand. We zetten op een rij wat je kunt doen om toch die virtuele kilometers te maken, waarbij we ons concentreren op het virtuele fietsprogramma Zwift.

🚴 In dit artikel bespreken we de volgende problemen en trucs voor het verbinden van je fietstrainer met Zwift: Het verschil tussen ANT+ en Bluetooth | Hoe je je fietstrainer 'wakker maakt' | Tips om de bluetooth-verbinding te verbeteren |Wat een verlengkabel kan doen voor je ANT+ dongel

Als je op zoek bent naar meer informatie over wat indoor fietsen precies is, lees dan ons artikelWat, waarom en hoe: de 10 meestgestelde vragen over indoor fietsen, waarin we informatie geven over de belangrijkste punten.

De verbinding is verbroken

Zoals alle draadloze apparaten zijn ook fietstrainers kwetsbaar voor verbindingsproblemen. Het kan zijn dat je helemaal geen verbinding krijgt of dat de verbinding tijdens het fietsen wegvalt. Lees hier wat je kunt doen om tot een stabiele verbinding te komen.

Bluetooth of ANT+

Voordat je begint met het zoeken van de oorzaak van de verbindingsproblemen, is het goed om te weten hoe de verbinding tussen je fietstrainer en je computer of tablet werkt. Bluetooth en ANT+ zijn twee verschillende draadloze technologieën die gebruikt worden om fietstrainers te verbinden met je smartphone, computer of hartslagmeter. Bluetooth is een standaard die een-op-een verbindingen mogelijk maakt tussen verschillende soorten apparaten. Bluetooth-apparaten worden vaak onzichtbaar als ze gekoppeld zijn, wat betekent dat ze niet met andere apparaten kunnen communiceren. Voor ANT+ maak je gebruik van een dongel die je in je apparaat steekt en via deze dongel komt de verbinding met je fietstrainer tot stand. Vanwege de dongel is ANT+ vooral geschikt als je een computer gebruikt. Bij een tablet of smartphone is bluetooth vaak makkelijker.

🚴 Lees ook: De beste accessoires voor je indoor fietstrainer

Controleer verbinding in Zwift

Om te kijken of je fietstrainer goed verbindt met je computer, kun je het beste naar de software gaan die je gebruikt om virtuele kilometers te maken. Voor dit voorbeeld gebruiken we Zwift, omdat dit het meest wordt gebruikt, maar in bijvoorbeeld Bkool Cycling Simulator of Wahoo X kun je vergelijkbare stappen doorlopen.

In Zwift kun je zien of je fietstrainer gevonden wordt door je computer. Als de trainer niet meteen verschijnt, klik dan op search en selecteer je trainer. Kijk vervolgens of je trainer volledig verbonden is met Zwift. Het kan namelijk zijn dat je trainer wel gevonden wordt, maar je computer het onderdeel dat het aantal omwentelingen meet niet detecteert. Controleer ook of je Zwift naar de juiste verbinding laat zoeken. Zorgt dat je op ANT+ bent ingesteld links bovenin het zoekscherm als je gebruikmaakt van dit verbindingstype en klik anders op bluetooth.

©Zwift

Je fietstrainer uit zijn slaap halen

Net als dat het goed is om zelf een warming-up te doen voor je trainingssessie, heeft de trainer soms ook even de tijd nodig om wakker te worden. Sommige trainers gaan in stand-by als ze even niet gebruikt worden en je kunt zorgen dat ze hier uit komen als je even een paar keer rondtrapt. Mocht je na een tiental omwentelingen nog geen trainer zien verschijnen op je computer, dan is er waarschijnlijk iets anders aan de hand.

Staat je trainer wel aan?

Het klinkt flauw, maar het kan geen kwaad om even te checken of je fietstrainer wel goed in het stopcontact zit. Het kan zijn dat je zelf net tegen de kabel aanstoot waardoor de stekker niet meer goed vast zit en je dus een fietstrainer aan de praat probeert te krijgen zonder netstroom. Check dit dus altijd eerst, want je zult niet de eerste zijn die met een afgekoppelde trainer staat de prutsen (en waarschijnlijk ben je ook niet de laatste).

©Garmin

Bluetooth-problemen oplossen

Als je gebruikmaakt van bluetooth om je trainer met je apparaat te verbinden, check dan net als met je trainer of bluetooth wel aanstaan op je apparaat. Als je trainer vervolgens alsnog niet gevonden wordt of de verbinding instabiel is, kijk dan of er andere apparaten in de buurt zijn. Deze kunnen de verbinding namelijk verstoren. Leg bijvoorbeeld je telefoon in een andere kamer en kijk of de verbinding dan wel goed is. Ook kan het helpen om andere programma’s op je computer uit te zetten, zodat ze je trainingsprogramma niet verstoren.

Verbindingsproblemen met ANT+

In tegenstelling tot Bluetooth zal ANT+ minder zelf beïnvloed worden door andere apparaten, al zijn verstoringen niet onmogelijk. Toch is het beter om te beginnen met wat andere zaken te controleren als de verbinding niet stabiel is. Bij ANT+ is het belangrijk dat de afstand tussen de dongel en de fietstrainer niet te groot is. Zeker als je verbinding met enige regelmaat wegvalt is dit vaak de oorzaak. Mocht je de computer en daarmee de dongel niet dichter bij de trainer kunnen plaatsten, koop dan een verlengkabel, zodat je de ANT+ dongel dichterbij de fietstrainer kun leggen. Mocht de verbinding slecht blijven, probeer dan een andere usb-poort. Daarnaast kan het ook hier weer helpen om andere programma’s af te sluiten op je computer.

Zet alles een keer aan en uit

Mocht je opeens geen verbinding meer krijgen tussen je trainer en laptop, dan kan het geen kwaad om alles een keer opnieuw op te starten. Haal je trainer van de stroom en plug hem opnieuw in. Start ook je pc opnieuw op en begin het koppelproces van voor af aan. Het kan goed zijn dat een herstart van de hardware ervoor zorgt dat de apparatuur elkaar wel weet te vinden.

Is je trainer compatibel?

Mocht een herstart, langere kabel of het wegleggen van andere draadloze apparaten niet helpen, dan is er mogelijk een groter probleem. Mocht je trainer vanaf het eerste moment niet willen verbinden met je computer of tablet, dan heb je misschien een trainer die niet compatibel is met het programma of verbindingsprotocol dat je gebruikt. Controleer bij de fabrikant welke programma’s en verbindingsmethoden je kunt gebruiken.

🚴 Ook interessant: Hier moet je op letten bij het kiezen van een indoor fietstrainer

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.