In 2018 bracht Samsung hun eerste QVO SSD uit, een betaalbaarder alternatief voor hun uitstekende EVO-series. Met de nieuwe Samsung 870 QVO bouwen ze verder op hetzelfde concept: een nieuwe controller voor betere prestaties, maar voorzien van een nog hogere datadichtheid waardoor het ze is gelukt de eerste 2,5 inch 8 TB ssd voor consumenten te maken. We testten deze drive op zoek naar de voor- en nadelen.

De 870 QVO is een betaalbare ssd, dus Samsung moest iets doen om het product ook daadwerkelijk betaalbaar te houden. De meeste ssd's slaan 3 bits aan data op in één geheugencel, maar net als zijn voorganger maakt de 870 QVO daar 4 bits van, een zogeheten 4-bit mlc-ssd dus. Dat heeft positieve consequenties voor zowel de prijs als de opslagcapaciteit, het gebrek aan zowel 8- als 4TB-ssd's op de markt is een doorn in het oog van echte opslag liefhebber. 4TB-ssd's zijn zeldzaam, en 8TB-ssd's vereiste tot deze lancering dat je een RAID of zakelijke oplossing zocht.

©PXimport

Maar die keuze om meer data in dezelfde hoeveelheid geheugen op te slaan kent ook zijn negatieve keerzijde wat betreft de prestaties en de duurzaamheid. De lagere duurzaamheid is vooral een theoretisch probleem, zelfs de 2TB-variant die wij testten heeft een geclaimde levensduur van 720 TBW, wat wil zeggen dat hij totaal minimaal 720 terabytes weg kan schrijven. Je moet echt van goeden huize komen om 720 terabytes aan data te schrijven in een paar jaar tijd, al is 3 jaar garantie wel tastbaar minder dan de 5 jaar op praktisch alle middenklasse ssd's tegenwoordig.

Slim presteren

De consequenties voor de prestaties weet Samsung dankzij een nieuwere, slimmere controller echter uitstekend aan te pakken. Dankzij die controller en slim gebruik van de vrije ruimte op de schijf weet deze ssd in de meeste taken zich uitstekend te meten met mainstream en zelfs high-end sata-ssd's. Zolang je lichte taken uitvoert, zoals foto-mappen of games laden, of lichte productiviteitstaken, doet de 870 QVO niet onder voor de duurdere 860 EVO, sterker nog hij is dan vaak zelfs nog sneller dan de 860 EVO. Schrijfsnelheden van 534 MB/s en leessnelheden van 563 MB/s zijn praktisch het maximaal haalbare op de sata-poort waar deze ssd gebruik van maakt, maar de random read en write prestaties behoren ook tot de beste die je in een sata-drive kunt vinden.

Er zit echter één duidelijke maar aan, en dat is zodra je schijf helemaal vol zit, of je echt in één keer grote datasets naar deze ssd gaat schrijven, denk daarbij aan minimaal 78 gigabyte, dan storten de schrijfprestaties volledig in naar slechts 160 MB/s. Prestaties die bij een mechanische harde schijf passen. Het is dus cruciaal dat je geen gigantische datasets verplaatst, noch taken overweegt waarbij de ssd constant belast wordt waarbij de cache niet efficiënt ingezet kan worden.

©PXimport

Alles draait om die prijs

Het maakt de 870 QVO nadrukkelijk een consumenten-ssd, een ssd voor fotomappen, grote game libraries, of video archief. En absoluut geen ssd voor servers, databases of professionele werkstations. Maar voor de meeste consumenten zijn dus zowel de prestaties als de duurzaamheid geen negatief element van dit product.

Geen negatief element betekent echter ook niet per direct een uitzonderlijke prestatie, wat de focus van de 870 QVO bijna volledig op de prijs legt. Samsung moet simpelweg zorgen dat deze ssd's goedkoper zijn dan goede 3-bit MLC alternatieven zoals de Crucial MX500. Die ssd bestaat niet in 4 TB of grotere varianten, dus Samsung pakt daar de default winst, maar om de 1 en 2 TB 870 QVO aan te raden is het belangrijk dat ze tot de goedkoopste opties op de markt behoren. Dat is volledig aan Samsung zodra deze producten de komende dagen in de schappen belanden, maar dus wel iets om in de gaten te houden.

Conclusie

Met slim beheer maakt Samsung van hun budget drive toch een uitstekende all-rounder. Zolang je geen giga datasets overzet of de ssd wil inzetten voor extreem intensieve taken zijn de prestaties goed. Samsung moet wel zorgen dat de 870 QVO tot de goedkoopste opties op de markt behoort. Of je moet op zoek zijn naar een 4- of 8TB-ssd, in die capaciteiten heeft Samsung vooralsnog gewoon geen concurrentie en is de 870 QVO een aantrekkelijk en relatief betaalbare high capacity ssd.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.