Heb je altijd al willen leren coderen in Javascript? Dan zijn er naast een heleboel opleidingen ook een heleboel gratis apps, YouTube-kanalen en weblogs te vinden om je de fijne kneepjes te leren. Een nieuwe ster tussen al die apps is Google Grasshopper: een gratis manier om te leren coderen in Javascript.

Google staat erom bekend een speciale regeling te hebben waarbij werknemers 20 procent van hun werktijd mogen spenderen aan zijprojecten. Deze incubator heet Area 120 en heeft al mooie dingen voortgebracht zoals Gmail en Google Maps. Grasshopper is hun nieuwste uitvinding die openbaar is gemaakt en je vindt de applicatie in de Google Play Store of -verrassend genoeg- de App Store.

Spelenderwijs

In Grasshopper wordt je spelenderwijs met behulp van puzzels geleerd te coderen. Het is bijna alsof je een nieuwe game op je telefoon hebt, maar dan met een stevig educatief karakter. Je leert hoe je dingen kunt maken met behulp van code, wat nogal verschilt van de aanpak van veel andere educatieve websites met betrekking tot coderen.Dat is een belangrijk verschil, want het daagt je uit na te denken over wat je doet, voordat je begint. Immers is het in de praktijk ook zo dat iemand een eindresultaat van je verwacht en niet per se hoeft te weten hoe je het doet.

©PXimport

Wat ook heel fijn is, is dat er niet veel ruimte is voor te veel tekst. Daardoor worden er ook niet direct hele lappen code van je gevraagd. Er zijn simpelweg wat stukken weggelaten, en je mag de missende code zelf kiezen uit de rijtje met coderegels. Dat werkt heel prettig, want het zorgt ervoor dat je alleen maar op het scherm hoeft te tikken en niet zelf de code moet invullen.

Levels en beloningen

Grasshopper is heerlijk gestructureerd. Elk hoofdstuk heeft zo zijn eigen ‘levels’, wat wordt weergegeven met een soort wandelpad. Je kunt de verschillende delen code door drag and drop gebruiken en ze zijn ook met kleuren aangegeven om het nog overzichtelijker te maken. De levels zijn klein en behapbaar en daardoor zeer geschikt voor onderweg. De app helpt je ook nog eens herinneren dat hij bestaat, door af en toe een bericht te pushen om je te vragen of je toevallig tijd hebt voor een leveltje in Grasshopper. Als dat nog niet motiverend genoeg is, dan is de app ook heel belonend: zelfs als je maar een vlag hebt gemaakt (dat is namelijk je eerste opdracht), dan geeft de applicatie je al voldoening door je te prijzen en de opdracht af te vinken in dat looppad.

©PXimport

Het klinkt als een game waarin veel wordt uitgelegd en je veel makkelijk wordt gemaakt. Is dat kinderachtig? Laat je vooral niet misleiden door de schattige sprinkhanen die je vergezellen in de app. Dit is absoluut geen kinderapplicatie. Google heeft Grasshopper echt bedoeld als iets voor volwassenen die naast hun baan willen leren coderen, of die overwegen de IT in te gaan en eens willen snuffelen aan de wereld van code kloppen. Of misschien kun je al HTML en wil je eens kijken of je je talenkennis kunt uitbreiden. Natuurlijk kunnen kinderen het ook proberen, maar zeker later in de app wordt het veel ingewikkelder.

Een bewezen IT-bedrijf

Een gratis app die er geweldig uitziet, gemaakt is door een bekend en bewezen IT-bedrijf en ook nog eens goed te begrijpen is, dat klinkt allemaal wel erg positief. Er is echter ook kritiek op de app en die komt vooral van professionals die nog in QBASIC leerden coderen. Zij menen dat coderen iets is dat je moet leren door het echt te doen en fouten te maken. Door zo te leren wat er niet kan, zou je eerder buiten de lijntjes durven gaan, dan wanneer je in een heel programma juist alleen binnen de voorgeschreven banen leert wat wel kan. Liever een tool dan een toy dus.

Het gros van de mensen die Grasshopper al hebben getest is positief over de app. Je wordt er wellicht geen Javascript-meester van, maar je leert wel wat de fundering van deze programmeertaal is zodat je deze kunt herkennen en er wat simpele zaken mee kunt maken. Je hebt snel een stukje bijgeleerd en omdat het op een apparaat staat dat je vrijwel altijd bij je hebt, hoef je er ook niet helemaal voor te gaan zitten. Even tussendoor. Dat Grasshopper ook nog gratis is, maakt het helemaal een applicatie om op zijn minst eens te proberen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.