Een slim huishouden moet ergens beginnen en devolo Home Control helpt je wat dat betreft op weg. Hoe presteert dit systeem? Wij hebben Home Control voor je getest.

Het samenstellen van je slimme huishouden is misschien nog wel leuker dan het uiteindelijk in gebruik nemen ervan; het alsmaar uitbreiden en er nieuwe toepassingen bij verzinnen is de helft van de pret. Het kan verslavend werken en zodoende ook een dure hobby blijken. Veel fabrikanten helpen je inmiddels een handje op weg met startpakketten. Waaronder devolo met devolo Home Control. Het systeem is inmiddels al een tijdje te koop en door devolo sindsdien uitgebreid met allerlei componenten waardoor je een uitgebreid systeem kan samenstellen. De devolo Home Control Starter Kit bestaat uit drie onderdelen, waarvan de Centrale de spil vormt rond alle andere apparatuur.

©PXimport

Eenvoudige installatie

De installatie van de bridge is kinderlijk eenvoudig en is te vergelijken met het plaatsen van een wifi-versterker. De Centrale wordt in een stopcontact geprikt en met een ethernetkabel op de router aangesloten. Let dus wel: de bridge ondersteunt geen wifi. Daarna volg je de installatie-stappen in de Home Control-app of via de webinterface. Binnen enkele minuten is de klus geklaard en kun je andere apparaten gaan koppelen. Verder bestaat de Starter Kit uit een slim stopcontact en een raam/deur-sensor. De eerste is een logische keuze voor een starterset, aangezien je hiermee ieder 'dom' apparaat in je huis slim kunt maken. De deur- en raamsensor valt wat uit de toon, omdat je daar op zichzelf niet zoveel aan hebt. Deze werkt bijvoorbeeld goed samen met de thermostaat van devolo, maar die zit er niet bij. De bewegingssensor van het bedrijf had wat dat betreft beter in het pakket gepast.

©PXimport

Als dit, dan dat

Desondanks typeren alle onderdelen zich door hun simpele installatie. Technische know-how is totaal niet vereist. Het toevoegen van een apparaat wordt bijgestaan door korte YouTube-video's, die je stap voor stap door het installatieproces leiden. Vaak is dat niet meer dan simpelweg een plakstrip aanbrengen en op een knop drukken. De nieuwe sensors maken vervolgens contact met de Centrale en zijn meteen klaar voor gebruik.

Vervolgens is het zaak om de apparaten met elkaar te laten samenwerken. Dit werkt volgens het 'als dit, dan dat'-principe. Op de verpakkingen staan enkele simpele gebruikstoepassingen, maar voor wat complexere taken ben je veelal op je eigen creativiteit aangewezen. Met de onderdelen uit de starterset kun je in elk geval al leuke dingen doen. Je kunt bijvoorbeeld een mail ontvangen zodra de sensor merkt dat de deur wordt geopend. En door een 'domme' lamp aan te sluiten op een slim stopcontact, kun je deze via je smartphone bedienen of op gezette tijden laten in- en uitschakelen. De app is verkrijgbaar voor zowel iOS als Android.

©PXimport

Uitbreiden met extra sensors

Haal je de bewegingssensor in huis, dan neemt je geautomatiseerde huis al wat serieuzere vormen aan. Dan kies je er onder andere voor om lampen automatisch aan te laten springen zodra je een kamer binnenstapt, door een combinatie van de motion-sensor en het slimme stopcontact. Koppel je er daarna ook nog de Home Control-alarmsirene aan, dan laat je de lampen aanspringen, het alarm afgaan én ontvang je een melding op je telefoon zodra je op vakantie bent en thuis ineens beweging wordt waargenomen. Devolo heeft inmiddels verschillende producten binnen zijn smart home-familie, waaronder een rookmelder, thermostaat en een watersensor. Die laatste komt goed tot zijn recht naast de wasmachine of onder de afvoer in de keuken. Komt de sensor in contact met water, dan krijg je daar een melding van (of je laat desgewenst het alarm afgaan) en kun je hopelijk op tijd ingrijpen - voordat je halve woning blank staat.

©PXimport

Integratie met andere producten

Alles goed en wel dus zolang je binnen het ecosysteem van devolo blijft, maar de kans is groot dat je ook slimme apparaten van andere merken in huis hebt of wilt halen. Dat blijft toch een beetje tricky, gezien de verschillende protocollen binnen dit segment. Devolo maakt als draadloos protocol gebruik van Z-Wave en je kunt dus Z-Wave-producten koppelen. De bridge is echter ook met je thuisnetwerk verbonden. Slimme producten die eveneens met je thuisnetwerk zijn verbonden kunnen in potentie dus ook geïntegreerd worden.

Er is bijvoorbeeld een koppeling met Philips Hue-lampen mogelijk. Ook de Echo-speaker van Amazon wordt, hoewel die nog niet in Nederland te koop is. Anderzijds is er geen verbinding tot stand te brengen met camera's en thermostaten van Nest, HomeKit-apparatuur of de nieuwe slimme verlichting van IKEA. Nu ligt de schuld niet per se bij devolo en de keuze voor Z-Wave is in elk geval beter dan een zelf ontwikkeld protocol. Toch moeten fabrikanten hier de komende tijd samen uitkomen. Tot er zoiets is als een universele standaard, blijft het voor de consument goed opletten of hun nieuwste aankopen wel compatibel zijn met elkaar.

Conclusie

Wil je alle mogelijkheden uit het devolo-systeem halen, dan wordt het wel een dure grap. Het had gescheeld als de deur/raam-sensor in de starter kit plaats had gemaakt voor de bewegingssensor, omdat die logischer te integreren is met het slimme stopcontact. Desondanks is de Smart Home Control Starter Kit van devolo een prima instapproduct voor wie aan een slim huishouden wil beginnen. Het gemak van de installatie is een groot pluspunt en er zijn veel toepassingen mogelijk, hoewel je daarvoor vaak wel weer in de buidel moet tasten.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.