Heb je het licht wel uitgedaan? Is de voordeur wel op nachtslot? Staat de thermostaat laag? Terug naar huis dan maar om dat te checken? Niet nodig! In en om het huis worden steeds meer apparaten met elkaar verbonden en wij kunnen op afstand de besturing overnemen. Beveilig je huis met deze tips voor je domotica-systeem.

Tip 01: Hoe uitgebreid?

Voor je allerlei apparatuur gaat aanschaffen, moet je eerst nadenken over wat je precies nodig hebt. Als je simpelweg wat lampen wilt kunnen in- en uitschakelen, dan is een oplossing met een paar programmeerbare stopcontact-schakelklokken voldoende. Maar wil je bijvoorbeeld ook je gordijnen bedienen en de thermostaat schakelen, dan heb je wat meer nodig. Je moet dan nadenken over een zo centraal mogelijke aansturing van die verschillende onderdelen: een domoticasysteem. Een basissysteem bestaat uit een controller die commando’s naar ontvangers stuurt. Die kent alleen eenrichtingscommunicatie: het systeem zendt een instructie en we mogen hopen dat de ontvanger deze ook daadwekelijk binnenkrijgt. Het populaire Klik-aan-klik-uit-systeem werkt op deze manier. Willen we weten of instructies ook daadwerkelijk aankomen, dan is tweerichtingscommunicatie nodig (zie kader voor uitleg).

Bepaal ook van tevoren op welke manieren je dingen wilt kunnen regelen. Heb je toegang vanaf buitenaf nodig? Wil je met zogenaamde scenes werken of alleen simpele tijdgebaseerde opdrachten uitvoeren? Als de omvang van de gewenste situatie helder is, dan rest je de keuze of je voor een zogenaamd proprietary-systeem gaat – alle hard- en software van één fabrikant – of voor een flexibel systeem waarbij je de componenten zelf samenstelt. In het eerste geval is de onderlinge samenwerking natuurlijk gegarandeerd, maar hierbij kan uitbreidbaarheid en flexibiliteit beperkt zijn. Bij de tweede is dat omgekeerd.

©PXimport

Tip 02 Keuzes bij domotica

Een domoticasysteem bestaat uit drie onderdelen: actoren, sensoren en een controller. De zogenaamde actoren zijn bijvoorbeeld dimmers, lichten, stopcontacten en motoren van bijvoorbeeld gordijnen en rolluiken. Deze communiceren met sensoren zoals touchscreens, temperatuur- of vochtigheidmeters of bewegingsmelders. Het derde en centrale deel vormt de controller: de centrale bedieningseenheid die wordt gebruikt om bijvoorbeeld nieuwe apparatuur toe te voegen aan je setup of zogenaamde scenes te programmeren.

De communicatie verloopt via het (draadloze) netwerk of een ander communicatieprotocol. Inmiddels zijn er vele ‘standaarden’ beschikbaar, van het gangbare bluetooth, tot het meer op domotica gerichte z-wave, zigbee, klik-aan-klik-uit en x-10. Zaak is dat deze verschillende protocollen toch met elkaar kunnen communiceren en op elkaar kunnen reageren. Gelukkig zien we steeds meer systemen op de markt verschijnen waarbij de controller in staat is een scala aan randapparatuur met elkaar te verbinden.

Realiseer je dat de domoticacontroller dag en nacht aan zal moeten staan. Kritisch zijn op het stroomverbruik is dan ook verstandig. Een oplossing met een Raspberry Pi of een toch al continu draaiende nas is dan een fraaie oplossing.

©PXimport

Voorbeelden domotica

©PXimport

Tip 03: De deur openen

Welke dingen in huis wil jij allemaal automatisch of op afstand kunnen regelen? We nemen in de komende tips verschillende ideeën met je door. Het eerste onderdeel van je huis dat je tegenkomt, is het slot. Dit mag natuurlijk niet zomaar door jan en alleman te openen zijn. Er zijn de laatste jaren veel verschillende systemen op de markt gekomen, van zowel traditionele slotenmakkers zoals Nemef en Yale, als van pure techbedrijven zoals Lockitron Bolt, Danalock, Doorbird en Nuki. De omvang van de systemen varieert van het slechts sleutelloos maken van het slot tot geïntegreerde videosystemen en koppeling aan domotica-infrastructuren.

Zo’n uitgebreid slotsysteem heeft bijvoorbeeld een camera die beweging bij de voordeur registreert en je vervolgens HD-videobeeld geeft van wie er voor de deur staat. Het slot kan geopend worden zonder sleutel, en is ook vanaf buitenshuis te bedienen. En wat dacht je ervan dat je deur automatisch of via een tijdschema op het nachtslot gaat? Wel zo veilig toch. Door deze nieuwe functionaliteiten komen er handige mogelijkheden tot je beschikking: de werkster kan (op afstand) toegang tot het huis gegeven worden doordat haar smartphone geautoriseerd is om het slot te openen. Of de buurman kan tijdelijk – tijdens jouw vakantie – geautoriseerd worden om in het weekend de plantjes water te geven. Dergelijke systemen worden soms gekoppeld aan een abonnementssysteem om opnames in de cloud op te slaan. Als je in het bezit bent van een nas, is het meestal niet nodig om zo’n abonnementsdienst te nemen.

©PXimport

Tip 04: Welkomstverlichting

Het is natuurlijk fijn als je je huis binnenkomt (via de hal, schuur of garage) en de verlichting automatisch aanspringt. Een eenvoudige bewegingssensor (pir-sensor, passieve infrarood) – te koop bij de bouwmarkten – volstaat om dit kunstje te klaren. Bij beweging en/of duisternis, zal deze een lamp kunnen inschakelen. Met een ingebouwde timer schakelt de lamp na een bepaalde periode ook weer uit. Eenvoudig, makkelijk en fool-proof dus. Let bij de aanschaf wel op of hij in staat is om spaar- en ledlampen te schakelen, en of er volstaan kan worden met een tweedraad-aansluiting of dat er drie draden benodigd zijn!

Wil je een stapje verder gaan, dan kan een slimme bewegingssensor gebruikt worden. Deze kan ook commando’s naar andere apparatuur sturen. Philips heeft voor zijn Hue-systeem bijvoorbeeld de Hue Motion Sensor. Die detecteert beweging, houdt rekening met dag en nacht voor de lichtintensiteit en kleur van de lampen, schakelt alleen in het donker de verlichting in en werkt draadloos. Met name dat laatste maakt installatie een peulenschilletje!

©PXimport

Tip 05: Ip-camera

Die welkomstverlichting registreert beweging en geeft vervolgens een signaal af. Een moderne ip-camera doet feitelijk hetzelfde, maar kan vervolgens die bewegingen ook vastleggen. Vaak kan er ook een notificatie worden verstuurd als er beweging wordt geregistreerd, in de vorm van een pushbericht op je smartphone, een e-mail of een sms’je. Eventueel wordt er direct een snapshot meegestuurd en een opname gestart. Met een ip-camera kun je je huis veiliger maken, omdat je op afstand kunt zien wat er gebeurt. Je hoeft het apparaat niet te verbinden met een centrale unit, maar doe je dat wel, dan zijn er slimme scenes te bedenken, zeker in combinatie met andere slimme apparaten in je huis. Zie het kader ‘Voorbeeldsituatie’.

Let bij de aanschaf van je ip-camera op of de clouddienst een maandelijks abonnement vereist. Als je een nas in huis hebt, is dat niet nodig, zie onze cursus. Kijk ook naar extra geboden functionaliteit, zo hebben sommige ip-camera’s zelfs een ingebouwde sirene en kunnen ze van stroom worden voorzien via een lan-kabel, waardoor een separate voedingskabel niet meer nodig is. Echt draadloos kan ook, er zijn tegenwoordig ip-camera’s met accu.

©PXimport

Voorbeeldsituatie

Tip 06: Thermostaat

De klassieke huiskamerthermostaat is op zichzelf een handig stukje automatisering. Indien de temperatuur onder een ingestelde waarde daalt, krijgt de cv een signaal om in te schakelen. Is de gewenste temperatuur bereikt, dan stopt dat signaal en gaat de cv-ketel weer uit. Simpel en effectief. Modernere varianten kregen al dag- en weekprogramma’s en inmiddels zijn we beland bij de volgende fase: slimme thermostaten. Deze schakelen nog steeds de temperatuur volgens een te programmeren planning. Extra is dat ze rekening houden met de opwarm- en afkoeltijd, zodat de gewenste temperatuur is bereikt op het ingestelde moment. Ook zijn ze in staat om op aanwezigheid van bewoners te anticiperen: indien de eerste bewoner bijna thuis is, wordt de verwarming alvast ingeschakeld. De afwezigheid van bewoners (gemeten door een bewegingssensor) betekent dan ook dat de thermostaat omlaag kan. Een leeg huis warm stoken is natuurlijk onzinnig, en wordt door zo’n slimme thermostaat voorkomen. Gekoppeld aan een domoticacontroller ontstaan nog meer mogelijkheden. Radiatoren kunnen worden voorzien van op afstand bedienbare kranen: in de ochtend wordt de badkamer wel verwarmd, maar overdag en in de avond niet (of minder).

©PXimport

Tip 07: Gordijnen

Het volgende huis-onderdeel dat vrij eenvoudig te automatiseren is, zijn de gordijnen. Lui vanaf de bank de gordijnen openen of sluiten is natuurlijk grappig, maar echt nuttig of veiliger is dat niet. Dit wordt een ander verhaal op het moment dat je van huis bent. Dan is het niet alleen leuk, maar zorgt het ook voor meer veiligheid, omdat je jouw aanwezigheid kunt simuleren door ze – niet op vaste tijden! – te openen en sluiten. Je kunt zowel gordijnen als jaloezieën, rolluiken en rolgordijnen automatiseren. Hiervoor zijn diverse systemen op de markt (Somfy, Kallox, Velux) en er worden ook allerlei kleinere projecten gelanceerd, waaronder Slide. Dat is een Nederlands Kickstarter-initiatief waarmee maak je je bestaande gordijnen op afstand bedienbaar maakt, zodat je niet hele nieuwe gordijnen nodig hebt.

Het aansturen van je raamverduistering kan op meerdere manieren: handmatig, via een timer, via een lichtsensor of middels koppeling aan een domoticasysteem. In het laatste geval kun je bijvoorbeeld vlak voordat de duisternis invalt eerst de verlichting aanzetten en vervolgens de gordijnen laten sluiten.

Huizenhackers?

©PXimport

Lange documenten in Word voorzie je natuurlijk van paginanummers. Maar wat als je project begint met een voorblad en een inhoudsopgave? Dan wil je de paginanummering misschien pas later laten starten, bijvoorbeeld bij het eerste hoofdstuk. Gelukkig kun je zelf bepalen vanaf welke pagina de nummering begint en hoe die wordt weergegeven.

Stap 1: Sectie-einde

Stel dat je de paginanummering pas op pagina vier wilt laten beginnen. Plaats dan de cursor aan het einde van de tekst op de derde pagina. Ga naar het tabblad Indeling, klik op Eindemarkeringen en kies onder Sectie-einden de optie Volgende pagina. Zo voeg je een sectie-einde toe tussen pagina drie en vier.

Stap 2: Ontkoppel de sectie

Klik in de kop- of voettekst van pagina vier. Je ziet nu het label Koptekst (Sectie 2) of Voettekst (Sectie 2) verschijnen. Zodra je dit doet, opent automatisch het tabblad Koptekst en voettekst. Klik op Aan vorige koppelen in de groep Navigatie om de kop- en voettekst van deze sectie los te koppelen van de vorige. Zo voorkom je dat de paginanummers ook op de eerste drie pagina’s verschijnen.

Stap 3: Nummering plaatsen

Plaats de cursor opnieuw in de kop- of voettekst van pagina vier waar je de nummering wilt starten. Ga naar Paginanummer, kies waar je het nummer wilt tonen (bovenaan of onderaan) en kies een stijl. Je ziet nu waarschijnlijk dat pagina vier het cijfer 4 krijgt. Dat wil je aanpassen. Klik opnieuw op Paginanummer en kies Opmaak paginanummers. Selecteer hier Beginnen bij en vul het gewenste startnummer in – in dit voorbeeld: 1. Klik op OK. Nu begint de nummering pas op pagina vier, met het cijfer 1.

De eerste drie pagina’s hebben nu geen nummering. Als je die drie pagina’s door middel van Romeinse cijfers wilt nummeren, dan ga je terug naar de allereerste pagina en weer klik je op Paginanummer. Je beslist of de nummering boven- of onderaan de pagina moet komen. In het pop-up venster Opmaakpaginanummers selecteer je bovenaan de Romeinse stijl en in het vak Beginnen bij selecteer je 1.

Vroeg of laat moet je bepaalde informatie digitaal delen. Denk aan contracten, medische gegevens of vertrouwelijke rapporten. Dat is vaak ook precies het moment waarop het mis kan gaan. Eén foutieve klik en je bestand belandt in verkeerde handen. Gelukkig zijn er slimme en relatief eenvoudige manieren om het risico te beperken, zonder paranoïde toestanden.

Lees ook: 20 tips om je online privacy te waarborgen

Om te voorkomen dat vertrouwelijke informatie terechtkomt bij onbevoegden, gebruik je bij voorkeur een combinatie van beveiligingsmaatregelen. Versleutel je bestanden vóór verzending, gebruik wachtwoorden of toegangsrechten en kies voor veilige overdrachtsdiensten in plaats van standaardmail. Beperk daarnaast de toegang tot enkel de juiste personen of groepen. Zo houd je je data echt privé, ook na verzending. 

Metadata verwijderen

Welke versie van Windows je ook gebruikt: als je gevoelige bestanden deelt, is het verstandig om eerst de metadata te wissen. Wanneer je een bestand aanmaakt, slaat het systeem automatisch extra gegevens op, zoals de naam van de auteur, de datum van de laatste wijziging, de computernaam en meer. Deze metadata kunnen onbedoeld gevoelige informatie prijsgeven.

Gelukkig kun je deze metadata in Windows Verkenner eenvoudig verwijderen. Navigeer naar het bestand dat je wilt delen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Eigenschappen. Of gebruik de toetscombinatie Alt+Enter. Ga naar het tabblad Details. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. Hier kun je ook de optie Maak een kopie waarbij alle mogelijke eigenschappen zijn verwijderd selecteren. Bevestig met OK. Hierdoor ontvang je een kopie van het bestand zonder de metadata.

➡️7-Zip

Installeren

Ben je van plan om een bestand via internet te versturen? Dan is versleuteling een slimme zet. Door een bestand te versleutelen, voorkom je dat onbevoegden toegang krijgen tot de inhoud, zelfs als ze dat per ongeluk in handen krijgen. Hoewel Windows 11 zelf versleutelingsopties biedt, zijn die alleen bedoeld voor lokale opslag en dus niet geschikt voor bestanden die je wilt delen. Gebruik daarom een externe tool zoals 7-Zip, een gratis, opensource-programma dat uitstekend werkt voor veilige compressie én encryptie.

7-Zip installeer je via de Opdrachtprompt: Open het Startmenu en zoek naar Opdrachtprompt. Klik met de rechtermuisknop op het resultaat en kies Als administrator uitvoeren. Typ de volgende opdracht en druk op Enter: winget install --id 7zip.7zip.

De tool wordt automatisch gedownload en geïnstalleerd. Zodra 7-Zip klaarstaat, kun je je bestand inpakken in een met een wachtwoord beveiligd archief (7z of zip) met sterke AES-256-encryptie. Op die manier kun je het bestand veilig versturen, bijvoorbeeld via e-mail of een cloudservice, mits je het wachtwoord apart en veilig deelt.

Versleutelen

Om 7-Zip te starten, zoek je via Startmenu naar 7-Zip File Manager. Open de app en navigeer naar het bestand dat je wilt beveiligen. Selecteer dat en klik op de groene knop Toevoegen. Onderaan, in het gedeelte Versleuteling, vul je een wachtwoord in om het bestand te beveiligen. Typ het wachtwoord twee keer ter bevestiging.

Je kunt ervoor kiezen om het wachtwoord zichtbaar te maken, zodat je zeker weet dat je geen typfouten maakt. Daarnaast kun je ook de bestandsnaam versleutelen. Dat zorgt ervoor dat zelfs de naam van het bestand niet meer herkenbaar is, wat de inhoud extra goed afschermt voor nieuwsgierige ogen. Het resultaat is een versleuteld archiefbestand - een soort digitale container - dat alleen geopend kan worden met het ingestelde wachtwoord.

Standaard blijft het originele, niet-versleutelde bestand behouden. Wil je dat automatisch laten verwijderen? Vink dan in het venster Toevoegen aan archief de optie Bestanden na inpakken verwijderen aan. Zo blijft enkel de beveiligde versie over.

Versleutelen en splitsen

Wil je nog een extra beveiligingslaag toevoegen? Dan kun je het bestand niet alleen versleutelen met 7-Zip, maar ook opsplitsen in meerdere delen. Vervolgens kun je elk deel apart versturen, eventueel zelfs op verschillende momenten of via verschillende kanalen.

Open opnieuw 7-Zip en voeg het bestand toe dat je op deze manier wilt beveiligen. Stel een encryptiewachtwoord in en bevestig dat. In het veld Opsplitsen in volumes, bytes kies je de gewenste bestandsgrootte per deel. Dit is vooral handig voor grote bestanden. Stel dat het originele bestand 40 MB groot is. Als je 10 MB opgeeft, maakt 7-Zip er automatisch vier gelabelde delen van.

Voor maximale veiligheid kun je elk deel via een andere dienst of e-mailaccount verzenden. De ontvanger selecteert alle delen in 7-Zip (houd hiervoor de Ctrl-toets ingedrukt tijdens het aanklikken) en kiest daarna Uitpakken. Zodra het juiste wachtwoord wordt ingevoerd, worden de delen automatisch samengevoegd en ontsleuteld.

➡️OneDrive

Machtigingen

Met OneDrive stel je eenvoudig machtigingenin waarmee je bepaalt wie er toegang krijgt tot het bestand dat je eerder met 7-Zip hebt versleuteld. Het delen kun je op elk moment weer stopzetten. Open OneDrive via verkenner en navigeer naar de map waarin de versleutelde container staat. Klik met de rechtermuisknop op het bestand en kies voor Delen.

In het pop-upvenster voer je het e-mailadres in van de persoon met wie je het bestand wilt delen. Je kunt ook meerdere e-mailadressen of een mailgroep invoeren. Klik vervolgens op het potloodicoon om aan te geven of de ontvanger het bestand mag Bewerken of Alleen mag bekijken. Ben je klaar? Klik dan op Verzenden. De ontvanger krijgt een e-mail met een link om het bestand te downloaden.

➡️Outlook

E-mailversleuteling

Heb je een Microsoft 365-abonnement? Dan kun je gebruikmaken van de ingebouwde versleutelfunctie in Outlook om je e-mails en bijlagen extra te beveiligen.

Open de Outlook-app en klik op Nieuwe e-mail om een nieuw bericht op te stellen.Ga eventueel naar het tabblad Invoegen en kies Bestand bijvoegen.Selecteer via Op deze computer zoeken het gewenste bestand en klik op Openen.

Daarnaga je naar het tabblad Opties bovenaan het Lint.Klik op de knop Versleutelen. Je kunt hier ook kiezen uit verschillende beveiligingsniveaus.Maak je bericht af zoals gewoonlijk en klik op Verzenden.De e-mail wordt nu automatisch versleuteld verstuurd. De inhoud is onderweg beschermd en kan alleen worden geopend door de bedoelde ontvanger.

Beveiligingsopties

Onder de knop Versleuteling zie je drie opties als je een Microsoft 365 Family- of Personal-abonnement gebruikt. De eerste optie is Niet doorsturen. Hierdoor blijft je bericht versleuteld binnen Microsoft 365 en kan de ontvanger het niet kopiëren of naar anderen doorsturen. Kies je Versleutelen, dan kunnen ontvangers met een Outlook.com- of Microsoft 365-account de bijlagen downloaden vanuit Outlook.com of de mobiele Outlook-app.

Wie een andere e-mailclient gebruikt, zoals Gmail, Thunderbird of Apple Mail, ontvangt een bericht dat er een Microsoft Office 365-versleutelde e-mail op hem wacht. Als de ontvanger op de link Bericht lezen klikt, dan schakelt hij naar het Microsoft 365 Portal voor berichtversleuteling en daar moet hij zich aanmelden met een eenmalige wachtwoordcode. Die code ontvangt hij in zijn e-mailclient en daarmee kan hij dan het bericht op de portal openen.

De derde optie is Geen machtiging ingesteld en daarmee verwijder je eerdere machtigingen. De versleutelfunctie in Outlook is ideaal voor wie snel en zonder technische omwegen gevoelige informatie wil delen binnen een professionele context. Je hoeft geen extra tools te installeren.

➡️Gmail

Vertrouwelijke modus

De extra beveiliging in Gmail heet Vertrouwelijke modus. Hiermee versleutel je je berichten, zodat alleen de bedoelde ontvanger ze kan lezen, zelfs als iemand anders toegang krijgt tot diens mailbox. Klik op Opstellen om een nieuw bericht te maken. Vul het e-mailadres van de ontvanger in, kies een onderwerp en typ je bericht. Voor je op Verzenden klikt, activeer je de extra beveiliging. Onderaan het berichtvenster zie je een aantal grijze knoppen. Helemaal rechts staat een pictogram van een slot met een wijzerplaat. Klik daarop om de Vertrouwelijke modus in te schakelen.

Gebruik je de mobiele app? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven en kies daar het slotje. Ontvangers kunnen deze mail vervolgens niet doorsturen, kopiëren, afdrukken of downloaden. Er verschijnt ook een pop-upvenster waarin je de vervaltijd van het bericht instelt. Je kunt kiezen uit: 1 dag, 1 week, 1 maand, 3 maanden of 5 jaar. Na afloop van de gekozen periode verdwijnt het bericht automatisch uit de postbus.

Sms-beveiliging

In hetzelfde pop-upvenster kun je een extra beveiligingslaag toevoegen via de optie Toegangscode vereisen. Vink hier de optie Sms-toegangscode aan. De ontvanger kan het bericht dan pas lezen nadat hij of zij een code invoert die via sms op de mobiele telefoon wordt bezorgd. Hiermee voeg je een tweede beveiligingsfactor toe, wat het voor een indringer vrijwel onmogelijk maakt om toegang te krijgen. Die moet immers niet alleen de mailbox, maar ook de sms-berichten van de ontvanger onderscheppen. Dat is een bijzonder lastige combinatie.

Klik op Opslaan en vervolgens op Verzenden. Op dit moment kun je eventueel nog de vervaltijd van het bericht aanpassen. Dan verschijnt er nu een tweede pop-upvenster waarin je het telefoonnummer van de ontvanger moet invoeren. Klik opnieuw op Verzenden. De ontvanger krijgt vervolgens een e-mail met daarin een knop om het vertrouwelijke bericht in de browser te openen. Is sms-verificatie ingeschakeld? Dan ziet de ontvanger ter bevestiging de laatste twee cijfers van zijn of haar gsm-nummer. Na een klik op Send passcode wordt de toegangscode per sms verstuurd.

Lees ook: 20 (écht) onmisbare tips voor Gmail

Documenten ondertekenen op je iPhone? Zo maak je een handtekening aan

➡️Proton Mail

Zwitserse veiligheid

De grote mailproviders maken er geen geheim van dat ze het e-mailverkeer scannen. Volgens eigen zeggen doen ze dat om hun dienstverlening te verbeteren. Daarbij richten ze zich vooral op de metadata van berichten: wie met wie communiceert, wanneer en hoe vaak. Ben je op je privacy gesteld, dan geeft dit idee een onbehaaglijk gevoel, zeker wanneer het om vertrouwelijke informatie gaat.

In dat geval kun je overstappen naar een ultraveilige aanbieder zoals Proton Mail (https://proton.me), een dienst die privacy centraal stelt. De servers staan in Zwitserland, waardoor de dienst onderworpen is aan een van de strengste privacywetgevingen ter wereld. Proton Mail werkt standaard met end-to-end-encryptie. Bij gewone e-mails is de verbinding tussen jou en de server meestal wel versleuteld met TLS (Transport Layer Security), maar de e-mail zelf wordt op de server in leesbare vorm opgeslagen.

End-to-end-encryptie (E2EE) bij e-mail betekent dat alleen de afzender en de beoogde ontvanger de inhoud van het bericht kunnen lezen. Zelfs de e-maildienst zelf kan niet zien wat er in de e-mail staat, omdat de versleuteling pas wordt verwijderd op het toestel van de ontvanger.

De gratis versie, Proton Free, biedt dezelfde sterke beveiliging als de betaalde formules, maar met enkele beperkingen. Je beschikt over één e-mailadres en 1 GB e-mailopslag. Daar staat tegenover dat je volledig reclamevrij werkt, niet gevolgd wordt en je berichten niet worden geanalyseerd of gelogd. Wie meer nodig heeft, kan upgraden naar een betaald abonnement, zoals Mail Plus (3,99 euro per maand bij jaarlijkse betaling).