Een internetverbinding is inmiddels bijna net zo belangrijk als stromend water uit de kraan. Hoewel we met smartphones telkens meer draadloos verbonden zijn, blijven vaste internetverbindingen voor thuis onverminderd belangrijk.

Een vaste internetverbinding kan op drie manieren je huis inkomen: de televisiekabel, het telefonienetwerk (dsl) of glasvezel. Kijk je naar de populariteit van de technieken, dan is volgens marktonderzoeksbureau Telecompaper kabel de meest gekozen vorm van internettoegang: maar liefst 3,38 miljoen van het totaal aantal vaste internetaansluitingen van 7,34 miljoen maakt gebruik van kabel. Dsl is tweede met 2,86 miljoen aansluitingen terwijl glasvezel goed is voor 1,1 miljoen aansluitingen.

Dat is overigens niet het totaal aantal aansluitingen, zo zijn volgens Telecompaper 2,65 miljoen huizen van een glasvezelaansluiting voorzien. Niet iedereen gebruikt immers iedere aansluiting, veel woningen zijn van meerdere aansluitingen voorzien. Marktleider KPN heeft overigens aangegeven de uitrol van fiber to the home (ftth) terug te schroeven en te investeren in het verder verglazen van het dsl-netwerk. Hierbij blijft de uiteindelijke aansluiting in huis de vertrouwde koperdraad.

Kabelinternet

Kabelinternet gebruikt het kabeltelevisienetwerk voor het verzorgen van de internetverbinding. Vanuit het verleden heeft kabelinternet een slechte naam omdat de snelheid zo sterk gedeeld werd met ander gebruikers dat de snelheid vaak merkbaar daalde. Tegenwoordig is het ‘kabelnetwerk’ sterk verglaasd en alleen het laatste stuk naar de huizen gebruikt nog koper. De verbinding op dat laatste stuk koper wordt nog wel per segment gedeeld. In de praktijk is echter niet iedereen tegelijkertijd in een segment volop aan het downloaden, waardoor de beloofde snelheid vaak gewoon gehaald wordt.

Net als dsl is kabelinternet asynchroon: de uploadsnelheid is lager dan de downloadsnelheid. Ziggo biedt voor consumenten momenteel een maximale downloadsnelheid van 300 Mbit/s terwijl de uploadsnelheid dan beperkt is tot 30 Mbit/s. Dat is lang niet de maximale snelheid: zakelijk biedt Ziggo al 500 Mbit/s (40 Mbit/s up). Daarnaast moet DOCSIS 3.1, de opvolger van de huidige standaard EuroDOCSIS 3.0, een snelheid van 1 Gbit/s mogelijk maken terwijl dit in theorie zelfs 10 Gbit/s (met 2 Gbit/s up) wordt.

DSL

Dsl (Digital Subscriber Line) transporteert data digitaal over de telefoonlijn. Je hebt net als bij glasvezel je eigen lijn naar een centrale, maar deze is wel gevoelig voor storing. Hoe langer de afstand is, hoe langzamer de verbinding wordt. Via deze site kun je voor dsl controleren welke maximale snelheid op jouw adres op basis van lijnlengte en technologie vermoedelijk mogelijk is. De meest gebruikte technologie is vdsl2 (Very High Speed Digital Subscriber Line 2).

Bij gebruik van vectoring waarbij voor ruis in de verbinding gecompenseerd wordt, is een snelheid van 100 Mbit/s mogelijk. Daarnaast kunnen twee lijnen gecombineerd worden (bonding) waarmee 200 Mbit/s mogelijk wordt. Daarnaast test KPN opvolger VPlus waarmee momenteel 200 Mbit over één aderpaar en 400 Mbit/s over twee aderparen gehaald wordt. Al deze dsl-technieken zijn asynchroon: de upload is een tiende van de download.

Glasvezel

Glasvezel is de modernste techniek en spreekt het meest tot de verbeelding. Zo is niet alleen de downloadsnelheid razendsnel, dankzij de mogelijkheid tot een symmetrische verbinding geldt datzelfde voor de uploadsnelheid. De glasvezelaansluiting is afgemonteerd met apparatuur die geschikt is voor 100 Mbit/s of 1 Gbit/s. De maximale snelheid die je daadwerkelijk kunt afsluiten is doorgaans 500 Mbit/s, al zijn er regionale aanbieders die al 1 Gbit/s bieden.

Naast de synchrone up- en downloadloadsnelheid is een voordeel van glasvezel dat het een directe verbinding tussen jouw huis en de glasvezelcentrale is die niet beïnvloed wordt door externe storingsbronnen. De snelheid van je abonnement wordt tussen jouw huis en de centrale ook daadwerkelijk gehaald. De centrale zelf deel je uiteraard wel met andere abonnees en die heeft een gelimiteerde beschikbare bandbreedte.

De markt van internettoegang is grotendeels verdeeld tussen twee aanbieders: Ziggo en KPN. Ziggo beheert een groot gedeelte van het kabelnet, terwijl KPN het telefonienetwerk en een groot gedeelte van het glasvezelnetwerk in handen heeft. Het huidige Ziggo is een fusie van UPC en Ziggo nadat Liberty Global, het Amerikaanse moederbedrijf van UPC, Ziggo in 2014 overnam. Volgens onderzoeksbureau Telecompaper heeft Ziggo met 3,19 miljoen aansluitingen een marktaandeel van 43,4 procent terwijl de internetproviders van KPN samen een marktaandeel van 40,4 procent hebben.

Achterlopers

De Europese Unie heeft als doelstelling dat iedereen in 2020 een breedbandverbinding met een snelheid van 30 Mbit/s kan hebben. Die doelstelling is met een dekking van zo’n 97 procent in Nederland overigens al bijna gehaald. Die laatste drie procent waarvoor minimaal 30 Mbit/s nu nog niet mogelijk is, zijn inwoners van de zogenoemde buitengebieden: woningen en bedrijven buiten de bebouwde kom. Een internetverbinding via dsl is doorgaans nog wel voorhanden, maar beperkt tot een paar megabit.

Natuurlijk is het probleem eenvoudig op te lossen door glasvezel aan te leggen, maar de investeringen wegen niet op tegen de kosten. KPN kwam onlangs wel met goed nieuws, want hun mobiele abonnement Internet Buitengebied heeft sinds augustus geen datalimiet meer. Voor 39 euro krijg je een onbeperkte 4G-verbinding met een gemiddelde snelheid van 20 Mbit/s. Overigens mag het 4G-modem alleen gebruikt worden op het adres waar het abonnement is afgesloten en is Internet Buitengebied niet overal beschikbaar.

Het is ook mogelijk om Internet Buitengebied gratis af te nemen als je in het buitengebied een vaste internetaansluiting van KPN hebt. KPN is verder van plan om de vaste en 4G-verbinding te combineren voor een stabielere en snellere internetaansluiting. Wellicht dat de situatie over een paar jaar met bijvoorbeeld 5G verder verbetert. Sommige inwoners van de buitengebieden kunnen niet wachten tot een punt ver in de toekomst en nemen het heft in eigen handen middels een eigen glasvezelinitiatief.

De Ring Outdoor Cam Pro is een redelijk prijzige, slimme beveiligingscamera voor buiten die flink wat in zijn mars heeft. Het apparaat kost 199,99 euro en daar komt – waarschijnlijk – nog maandelijks een abonnement bovenop.

De nieuwe Ring Outdoor Camera Pro heeft een compact, stabiel en minimalistisch ontwerp waardoor je hem direct als een Ring-apparaat herkent. Dankzij de compacte afmetingen kun je hem subtiel aan de muur ophangen. Je bent verzekerd van bescherming tegen weer en wind (een IP-rating is niet bekend) en er is een extra afdekking voor de kabelaansluitingen. Ring levert de camera daarnaast met een kogel-gelagerde muurbeugel en montagemateriaal. De stroomvoorziening verloopt via de usb-c-kabel achterop; dit is helaas geen model met eigen batterij.

De installatie is, zoals gebruikelijk bij Ring, snel en ongecompliceerd. Je maakt verbinding via wifi na het scannen van de QR-code en over het algemeen is de verbinding stabiel. We hebben gedurende de testperiode geen storingen opgemerkt. Mocht je de camera willen ophangen, dan moet je wel zelf even een gaatje boren; daar zit voornamelijk het werk in. In de doos zit overigens alles wat je nodig hebt om dat te doen. Denk dan aan die eerdergenoemde muurbeugel, maar ook aan alle schroeven en dergelijke. Je hoeft alleen de boor er zelf bij te pakken.

©Wesley Akkerman

Weinig zeggenschap over het beeld

De Ring Outdoor Cam Pro heeft een 4K-resolutie en een brede kijkhoek van 140 graden. Overdag zorgen natuurlijke kleuren en HDR-ondersteuning ervoor dat details en gezichten duidelijk herkenbaar blijven, zelfs bij tegenlicht. 's Nachts schakelt de camera automatisch over op helder zwart-witbeeld dankzij infrarood. Het systeem is bovendien in staat nachtvisie in kleur te leveren, maar daarvoor is er wel voldoende licht nodig. Hij schakelt automatisch van stand op basis van de hoeveelheid licht; je kunt helaas niet zelf bepalen of je in kleur of zwart-wit filmt.

Ring maakt verder gebruik van betrouwbare bewegingsdetectie, waarbij je via de app zones kunt instellen om vals alarm te voorkomen. De Ring Outdoor Cam Pro heeft 3D-bewegingsdetectie en Bird's Eye View (een typische Ring-uitvinding) voor nauwkeurige afstandsmetingen en het volgen van bewegingen. Met een Ring Protect-abonnement krijg je toegang tot geavanceerde herkenning van personen, dieren en voertuigen. Voor zaken als tweewegcommunicatie en de live-feed hoef je gelukkig niet in de buidel te tasten.

Verplichte cloudopslag

Over het abonnement gesproken: daarmee krijg je ook nog toegang tot een uitgebreide videohistorie. Dat kost je wel minimaal 3,99 euro per maand. De opgenomen beelden blijven dan voor 180 dagen bewaard. Een belangrijk punt blijft echter de cloud-exclusiviteit; Ring maakt het nog steeds niet mogelijk om beelden lokaal op te slaan. Je bent dus verplicht een abonnement af te nemen als je je huisbeveiliging een beetje serieus neemt. De app faciliteert wel een overzichtelijk rechtenbeheer voor gezinsleden en waarschuwt bij allerlei ongeregeldheden.

De Ring-camera integreert tot slot met Alexa (de slimme assistent van Amazon) en IFTTT (een gratis en eenvoudige service voor smarthome-automatiseringen), maar mist helaas ondersteuning voor Google Home en Apple HomeKit (zoals dat al jaren het geval is). Via de Ring-app, beschikbaar voor Android en iOS, heb je de controle over de instellingen, inclusief het in- of uitschakelen van de sirene en bewegingsdetectie. De app toont een overzicht van gebeurtenissen en maakt het mogelijk voorgeprogrammeerde berichten af te spelen voor je bezoekers.

Lees ook onze review van de Ring Floodlight Cam Pro (2e gen)

Ring Outdoor Cam Pro kopen?

De Ring Outdoor Cam Pro biedt fijne hardware, waaronder 4K-video met 10x digitale zoom (die nog redelijk acceptabel is ook). De installatie is eenvoudig, maar de beveiligingscamera mist wel de nodige smarthome-integraties (waardoor hij dus niet voor iedereen heel handig is). Bovendien is hij aan de prijzige kant en heb je voor het optimale gebruik een abonnement nodig, waardoor je maandelijks of jaarlijks terugkerende kosten hebt. Daardoor betaal je hier meer voor dan bij Eufy, en daarom is de Outdoor Cam Pro alleen interessant als je al andere Ring-producten hebt.

Wist je dat er dagelijks tussen de 200 en 300 e-bikes gestolen worden? Als jij een elektrische fiets hebt, doe je er natuurlijk alles aan om dat te voorkomen. Maar zelfs wanneer je hem met meerdere sloten vastzet, is dat geen garantie dat dieven hem laten staan. Wordt je fiets toch gestolen, dan kan een tracker helpen om hem terug te vinden. Alleen: waar verstop je zo'n tracker het best, en welke systemen werken echt goed?

Bluetooth-trackers (zoals de Apple AirTag of goedkopere varianten) zijn inmiddels overal verkrijgbaar. De werking is heel simpel: de tracker zendt een bluetooth-signaal uit dat wordt opgepikt door smartphones van toevallige voorbijgangers. Die telefoons sturen vervolgens anoniem de locatie door via hun eigen internetverbinding. In drukke stadscentra werkt dit vaak prima, omdat er altijd wel iemand in de buurt is.

AirTag in je fiets? Dit zijn de nadelen en risico's

Rene Bolt is Chief Technology Officer bij Conneqtech, een bedrijf dat trackingsystemen voor e-bikes ontwikkelt. Volgens de expert is er op zich weinig mis met voordelige trackers, al laten de prestaties vaak te wensen over: bij budgetmodellen is de batterij vaak al na een maand leeg of blijkt de locatiebepaling onnauwkeurig, zegt hij.

Het grootste probleem zit hem volgens Bolt echter in het ontwerp. Een AirTag is bedoeld voor zoekgeraakte sleutels of tassen, niet voor gestolen fietsen. Dat brengt een onbedoeld risico met zich mee: om stalking te voorkomen, waarschuwt Apple automatisch mensen die ongewild gevolgd worden. "Een fietsendief wordt dus ook genotificeerd als er een onbekende AirTag meereist", waarschuwt Bolt. "Als hij een iPhone heeft, geeft die een alarm af en kan hij de tracker zelf opsporen."

🚲Lees ook: In 7 stappen de juiste e-bike-verzekering

©wachiwit - stock.adobe.com

Populaire verstopplekken

Juist omdát een dief vroeg of laat een melding op zijn telefoon kan krijgen, is de verstopplek cruciaal. Je wilt immers voorkomen dat hij het zendertje binnen tien seconden van je fiets plukt en weggooit. Wil je ondanks de risico's toch een bluetooth-tracker gebruiken? Zorg dan dat hij extreem moeilijk te vinden is. Populaire verstopplekken zijn onder meer een opbergvakje onder het zadel, de bidonhouder, een fietsbel, een fietstas, een fietsmand of bak, of - bij modellen met brede banden - tussen band en velg.

De meeste trackers geven een prima signaal af wanneer je ze verstopt achter de kunststof onderdelen van je fiets. "Wat je vooral niet moet doen, is de tracker inkapselen in metaal", legt Rene uit. "Het klinkt slim om een tracker binnenin het fietsframe te stoppen, maar waarschijnlijk kun je hem dan helemaal niet traceren."

Meer weten? Check dan: Zo vind je de beste GPS-tracker voor je e-bike

Netwerk en dekking

Ook de dekking van standaard winkeltrackers is niet altijd optimaal. Bolt noemt de techniek van Apple slim: doordat de locatie wordt bepaald via iPhones in de buurt, werkt het systeem perfect in de bebouwde kom of op drukke plekken. Zodra je de stad verlaat, is het een ander verhaal. In rustigere gebieden zijn er immers minder telefoons om verbinding mee te maken. "Zodra ik buiten de stedelijke omgeving kom," ziet hij in de praktijk, "loopt het signaal direct achter."

©Sebastian Rothe

Gespecialiseerd e-bike-trackers

Voor wie zekerheid wil, raadt Rene Bolt een gespecialiseerde e-bike-tracker aan. Deze systemen vertrouwen niet alleen op bluetooth, maar hebben ook een eigen internetverbinding én GPS. Een drievoudig systeem voor locatietracking dus.

Bekende voorbeelden zijn de Tracefy Bike Tracker of de AXA-IN Smart Guard (ontwikkeld door Conneqtech). Doordat ze meerdere technieken combineren, leveren ze bijna constant een sterk signaal, ongeacht waar de fiets staat. Via een app kunnen eigenaren hun fiets daardoor altijd volgen..

Keurmerk

Deze professionele trackers zijn wel een investering: gemiddeld ben je zo’n 200 euro kwijt aan installatie, plus een jaarlijks abonnement van een paar tientjes. “Toch biedt het wel een hoop waar voor je geld”, verdedigt Bolt de prijs. "We hebben een keurmerk elektronische e-bikebeveiliging van Kiwa en werken ook met verzekeraars samen die bij de duurdere e-bikes een tracker van deze kwaliteit verplichten."

Aangifte en opsporing

Mocht je fiets onverhoopt toch gestolen worden, dan is aangifte doen altijd de eerste stap. Dit is verplicht voordat je bij de verzekeraar kunt aankloppen. Verzekeringsmaatschappijen werken vaak samen met particuliere beveiligingsorganisaties die gespecialiseerd zijn in het terugvinden van fietsen. "Je hebt dan een goede kans dat ze je e-bike terugvinden, maakt niet uit waar hij naartoe is vervoerd", aldus Rene.

Deze professionele opsporingsteams werken overigens liever niet met trackers zoals de AirTag, omdat het delen van locatiegegevens daarbij veel omslachtiger is dan bij een gespecialiseerde tracker. Omdat e-bikes met professionele systemen zo goed gemonitord worden, krijgen ze vaak een waarschuwingssticker op het frame. Zo weten dieven direct dat er ergens een zender verstopt zit. Dit kan al een afschrikwekkend effect hebben.

©Rostislav Ageev

Budgetoptie

Wil je niet de hoofdprijs betalen voor beveiliging? Dan kun je voor minder dan tien euro al online een eenvoudige bluetooth-tracker kopen, soms zelfs inclusief slimme opbergaccessoires. Bedenk wel dat hier een risico aan zit: als de fietsendief zelf een iPhone heeft, krijgt hij mogelijk automatisch een melding dat jouw tracker met hem meereist.