Wanneer je Chromebook hoort, dan denk je misschien wel aan netbook-achtige goedkope laptops waar je niet heel comfortabel op werkt. Aan dat vooroordeel wil Asus met de Chromebook Flip C436 iets doen. Want met deze Chromebook krijg je een moderne én luxe laptop in handen.

Qua prijs krijg je met de Asus Chromebook Flip C436 in ieder geval geen koopje, want 899 of 999 euro (afhankelijk van de uitvoering) is ook voor een ‘gewone’ Windows-laptop een prijs die hoort bij de luxere laptops. Gelukkig krijg je voor die hoge prijs wel een fraaie machine in handen. De magnesiumlegering-behuizing oogt luxe en is stevig. Met 1,1 kilo is de Chromebook ook nog eens prettig licht. Ook over de details is nagedacht. Zo is het fraai dat de behuizing een stukje omhoog komt als je de deksel openklapt, dat zorgt voor een betere koeling.

©PXimport

Alleen usb-c

Op het gebied van aansluitingen biedt de Flip C436 niet heel veel. Er is voorzien in twee usb-c-poorten waarbij er aan iedere kant één poort geplaatst is en een 3,5mm-headsetaansluiting. Een usb-c-poort aan iedere kant is een slimme keuze, want beide poorten ondersteunen opladen én video-uitvoer. Dit heb ik getest met een simpel usb-c-dockje voorzien van een usb-a-poort en hdmi-aansluiting. Natuurlijk ogen de usb-c-aansluitingen qua formaat wel modern, qua snelheid krijg je slechts usb 3.2 gen1 oftewel usb 3.0. In de praktijk zeker met de minder sterke focus op lokale bestanden van Chrome OS waarschijnlijk geen heel groot probleem, maar eigenlijk verwacht je bij een duurdere laptop wel minimaal één snellere Gen2-aansluiting om nog maar niet te spreken over Thunderbolt. Een normale usb-a-aansluiting ontbreekt, voor iets als een usb-stick heb je een verloopje nodig net als voor de meeste beeldschermen. Een verloopje wordt niet meegeleverd, dat moet je zelf regelen.

©PXimport

Goede hardware

Asus heeft de Chromebook Flip voorzien van een moderne processor, in ons testexemplaar een Core i5-10210U quadcoreprocessor, in combinatie met zeker voor een Chromebook een ruime hoeveelheid ram van 8 GB. Ook de aanwezige opslag valt op: de 256 GB nvme-ssd zou ook in een laptop die niet zwaar op de cloud hangt niet misstaan. Toch is een beetje ruimte op een Chromebook tegenwoordig best handig, bijvoorbeeld voor het installeren van Android-apps of het meenemen van films of foto’s. En ook een ruime hoeveelheid ram is zeker niet zo overdadig als het lijkt. De browser van de Chromebook blijft Chrome en zeker als je veel tabbladen tegelijkertijd open hebt staan, is genoeg geheugen onmisbaar voor een vlotte ervaring.

In de praktijk presteert de Flip C436 met deze krachtige hardware prima. Ook met een hoop tabbladen en apps open blijft deze Chromebook vlot waarmee dit een Chromebook is waarop je alle applicaties die je nodig hebt voor typische kantoortaken naast elkaar kunt draaien.

Met een accuduur van zo’n acht uur behoort de Chromebook helaas niet tot de toppresteerders op de markt, iets dat ik eigenlijk wel verwacht had. Maar het is alsnog genoeg voor een doorsnee werkdag.

Uitstekend scherm

Het beeldscherm is een 14inch-full-hd-scherm voorzien van een ips-paneel dat een uitstekende beeldkwaliteit biedt. Het scherm is wel glanzend afgewerkt, want het betreft een aanraakscherm. Behalve met je vinger zou het scherm ook geschikt moeten zijn voor een actieve stylus, maar helaas heb ik dat door het gebrek aan een geschikt exemplaar niet kunnen testen. Actieve stylussen van andere laptops werken in ieder geval niet. Aanraken met een vinger werkt wel prima.

Het aanraakscherm kun je omklappen waarna je de Chromebook als een (enigszins forse) tablet kunt gebruiken. Voor ontspannen browsen op de bank is het geheel licht genoeg en is het een prettig afwisseling ten opzichte van de normale laptop formfacor. Ook handig is dat je de Chromebook als een tentje kunt neerzetten. Zo neemt hij minder ruimte in en kun je toch een film kijken. Ook de ondersteuning voor Android-apps komt zeker van pas in de tabletmodus.

©PXimport

Comfortabel werken

De hardware is dus prima in orde en het is prettig werken op de Chromebook: het toetsenbord is voorzien van achtergrondverlichting in vijf niveaus en het tikcomfort is uitstekend. De toetsen voelen prettig aan en de touchpad is lekker ruim. Opvallend is dat de aan-uit-schakelaar ook dienst doet als vingerafdrukscanner waardoor je eenvoudig kunt inloggen. De herkenning werkt bovendien vrijwel feilloos.

Als experiment heb ik twee weken lang vrijwel al mijn werkzaamheden op deze Chromebook uitgevoerd en dat viel op zich niet tegen. Zoals gezegd kun je in combinatie met een verloopje een beeldscherm aansluiten en een toetsenbord en muis koppel je probleemloos via bluetooth. Deze Chromebook voorzien van uitstekende wifi-hardware, iets dat bij eerder geteste Chromebooks ook al opviel. Voor mijn dagelijkse werkzaamheden die veelal het het maken en bewerken van tekstbestanden omvatten voldoet Google Documenten prima en ook fotobewerking kan met bijvoorbeeld Pixlr prima. Een modern cms voor een website is voor Chrome uiteraard geen probleem. Waar een Chromebook dan weer niet geschikt voor is, is videobewerking.

©PXimport

Chrome OS

Hoewel je dus prima kunt werken op de Flip C436 en typische kantoortaken hem zelfs goed afgaan, is het vergeleken met een Windows-laptop of Macbook toch geen volwaardige laptop. De beperkingen zitten in Chrome OS zelf. Want hoewel Chrome OS sinds de eerste versie echt een duidelijke ontwikkeling heeft meegemaakt, blijft het in de basis een browser. Dat betekent dat je voor veel toepassingen zoals fotobewerkers online moet zijn en dat zwaardere dingen als videobewerking lastig zijn. Gelukkig kunnen sommige zaken wel offline waaronder Googles eigen office-apps. Daarnaast kun je offline Android-apps gebruiken, maar lang niet alle Android-apps werken even goed op een laptop. Wanneer je van experimenteren houdt, kun je wel Linux-programma’s installeren.

De beperkingen van Chrome OS hebben ook voordelen. De beveiliging is uitstekend en het gros van je bestanden en instellingen worden opgeslagen in Googles cloud. Dat betekent dat je na het inloggen op een andere Chromebook direct verder kunt werken aan waar je mee bezig was. Een groot voordeel bij beschadiging, verlies of diefstal. Je kunt bovendien vrijwel niets onbedoeld ‘kapotmaken’ aan Chrome OS waardoor het ook nog eens een stabiel platform is. Qua prijs zit deze Chromebook dan weer wel op hetzelfde niveau als die van zelfs luxere Windows-laptops, dus je moet je goed afvragen of de voordelen van een Chromebook opwegen tegen de beperkingen.

©PXimport

Conclusie

De Flip C436 laat zien dat ook Chromebooks serieuze laptops kunnen zijn waar je in luxe op kunt werken. De laptop heeft een fraaie behuizing en is voorzien van een prima scherm en toetsenbord. En dat zijn voor mij de aspecten waarin een goede laptop zich onderscheidt. Tegelijkertijd blijft het wel een Chromebook met beperkingen die nu eenmaal voortkomen uit het gebruikte besturingssysteem. Fraai, maar dus niet voor iedereen het meest geschikte apparaat. Kun je echter uit de voeten met een Chromebook en wil je wel een goede laptop, dan is dit echt een apparaat dat je moet overwegen.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!