Samsung probeert al jaren om onze huizen slim te maken. Het bedrijf bouwde slimme koelkasten, slimme wasmachines, en liet stofzuigers met elkaar praten. Maar dat ecosysteem had één fatale fout: Alles in je huis moet van Samsung zijn. Daar heeft de fabrikant nu echter iets op gevonden.Met de Smart Hub lijkt Samsung eindelijk de problemen met domotica op te lossen.

Vorig jaar (en de jaren daarvoor) pakte Samsung vooral fink uit met slimme apparatuur, zoals een koelkast die een melding gaf wanneer de melk op was of een stofzuiger die je met een app kunt besturen. Wat we daarvan zagen, werkte altijd goed, maarhet grote probleem is dat maar weinig mensen zichzelf tot de hardcore Samsung-fans rekenen.

Weinig echte Samsung-fans

In tegenstelling tot Apple of Google kopen maar weinig mensen een Samsung-apparaat omdat ze zo'n fan zijn van Samsung. En zeker bij het kopen van iets saais als een koelkast of een waterkoker kijk je niet naar het merk, maar eerder naar de prijs en de beschikbaarheid.

Concurrentie

Niemand is zo'n grote Samsung-fan dat hij alleen maar Samsung in huis wil

Dat leverde Samsung altijd problemen op, want als gebruikers vriezers en wasmachines nodig hebben werken die alleen samen als ze allemaal van Samsung zijn - en dat doet niemand. Hoe krijg je het dan toch voor elkaar om een goed domotica-ecosysteem te bouwen dat kan concurreren met Apple en Google?

Dat moet onder andere gebeuren via Smartthings, een systeem dat is overgenomen met de aankoop van de gelijknamige startup in 2013. Tot nu toe was nooit bekend wat Samsung van plan was met SmartThings, maar tijdens de IFA-beurs komt daar wat meer duidelijkheid in.

Smart Hub
Het bedrijf heeft de Smart Hub gepresenteerd, een klein kastje dat als centrale plek moet dienen voor al je domotica-apparatuur. In de Smart Hub komen alle slimme apparaten van Samsung bij elkaar, zodat je met één app kunt bedienen.

Status bekijken
Met die app kun je bijvoorbeeld de status van apparaten zien; zo kun je bekijken of de batterijen van je rookmelder nog vol zijn, maar ook of je wasmachine al klaar is met draaien. Voor sommige apparaten kun je er zelfs nog meer mee: Vorig jaar waren we erg onder de indruk van een koelkast die je een foto van de binnenkant kon sturen zodat je kunt zien wat er nog op voorraad is.

Apparaten bedienen
Je kunt bepaalde apparaten ook bedienen. Zo is het mogelijk de was aan te zetten als de machine volgeladen is, of je kunt er je lampen mee aan- en uitzetten. Dat werkt in ieder geval voor apparaten van Samsung, maar het kan in theorie ook werken met apparaten van andere fabrikanten die zijn aangesloten bij Samsungs SmartThings.
 

Van 'dom' naar 'slim'

De Smart Sensors maken ieder 'gewoon' apparaat slim

Een ander probleem waar Samsung mee worstelt wanneer het alles en iedereen wil verbinden, is dat bijna niemand nog een slimme koelkast of wasmachine heeft. En waarom zou je ook, als je die apparaten slechts eens in de 20 jaar koopt? Ook dat is inmiddels doorgedrongen bij Samsung, want de fabrikant heeft ook daar iets op verzonnen.

Slimme sensoren
Voor precies dit probleem heeft Samsung namelijk de Smart Sensors, een serie sensoren en connectors met verschillende functies, waarmee het ieder 'dom' apparaat ook slim kan maken. Je kunt daarbij denken aan een bewegingssensor, die afgaat wanneer er iets in de buurt beweegt, maar die ook een actie kan uitvoeren wanneer er een bepaalde gebeurtenis plaatsvindt. Stel je bijvoorbeeld voor dat je je huis binnenloopt, dan kan de bewegingssensor automatisch de lampen aanzetten.

Een andere sensor is de vochtdetector, die je op de grond kan plaatsen zodat je een melding krijgt wanneer er een lekkage plaatsvindt.

©PXimport

Slimme stekker
Maar misschien wel het meest praktische apparaat is een slimme stekker. Dat is niets meer dan een adapter waar een gewone stekker weer in past, maar die je van een afstandje aan en uit kunt zetten. Op die manier kun je vanuit de app regelen dat je koffiezetapparaat aan gaat. Dat is handig voor vele apparaten die nu nog helemaal niet slim zijn, maar die je ook niet slim wil maken - slechts weinig mensen willen 200 euro uitgeven aan een 'slim' koffiezetapparaat.

Domotica bestaat alleen door andere ontwikkelaars

Applicaties van derden

Samsungs kit bestaat bij de gratie van andere ontwikkelaars - niemand wil immers alles van Samsung kopen. Er zijn al een flink aantal developers die met de kit aan de slag zijn gegaan. Zo kun je Hue-lampen van Philips aan en uit zetten via de app, en zijn er slimme sloten of beveiligingscamera's die ermee te bedienen zijn.

Open API
Daarnaast is de API van SmartThings open, zodat iedere ontwikkelaar ermee aan de slag kan. Dat betekent dat je in theorie je eigen domotica-apparatuur kunt maken van bijvoorbeeld een Raspberry Pi, en die kunt aansturen vanaf de Smart Hub. Dat vergt echter nogal wat programmeerwerk, dus dat zal niet iedereen voor elkaar krijgen.

Het is niet helemaal duidelijk hoe apparaten van andere domotica-makers samenwerken met de Smart Hub. Als je bijvoorbeeld een slimme wasmachine van LG koopt, werkt die waarschijnlijk niet zomaar samen met een apparaat van Samsung. En da's toch een beetje jammer.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.