Op elke Android-smartphone zit een camera-app waarmee je foto’s en filmpjes kunt maken. Daarnaast zijn er in Google Play extra camera-apps te vinden, zoals Open Camera. Maar waarom nog een andere app op je telefoon installeren? Het antwoord is eenvoudig: omdat je daarmee extra mogelijkheden krijgt die niet in de gewone camera-app zitten. Fotograferen wordt daarmee nog leuker.

De app Open Camera is gratis en volledig opensource. Belangrijk om er meteen bij te vertellen is dat deze app geen vervanging is van de standaardcamera op je Android-telefoon. Je kunt het beter als een aanvulling zien, om er allerlei leuke en vooral handige camerafuncties bij te krijgen.

Helder (in) beeld

De basis om een foto te maken is in Open Camera hetzelfde als bij de standaardcamera. Je richt de camera ergens op, tikt op het scherm om scherp te stellen en drukt op de cameraknop. Vind je de foto te licht of te donker? Tik dan op het pictogram van het plusminteken en gebruik het schuifbalkje om de helderheid bij te stellen.

Superhandig is dat je daarna meerdere foto’s kunt maken met een aangepaste helderheid. In de meeste camera-apps geldt dit maar voor één foto, daarna springt de helderheid direct terug naar de standaardwaarde. Dus dan moet je elke keer opnieuw de helderheid aanpassen en dat is erg omslachtig. Bij Open Camera heb je daar geen last van. Let er wel op dat je de schuif terugzet op de waarde nul zodra je klaar bent.

©PXimport

18 tips voor fotograferen met je smartphone

Schermhelderheid

©PXimport

Altijd paraat

Zie je een mooi moment en is het zaak om snel te reageren? Zodra je op de aan-uitknop van je smartphone drukt, opent Open Camera direct en kun je in actie komen. Je hoeft het scherm dus niet doorlopend aan te laten staan, wat de accu alleen maar onnodig belast, of continu je telefoon te ontgrendelen om bij de camera te komen. Let op, dit werkt alleen als je de app al een keer hebt opgestart en Open Camera op de voorgrond draait.

Wil je geen foto’s maken? Druk de app dan weg, waarna je je telefoon op de normale manier kunt ontgrendelen om iets anders te gaan doen. Verschijnt Open Camera niet of wil je liever niet dat dit automatisch gebeurt? Tik op het tandwiel, ga naar More camera controls en geeft bij Show camera when locked aan wat je wilt.

©PXimport

Scherp in beeld

Tik op het pictogram met de drie puntjes, direct onder de flitserinstellingen vind je een rijtje opties om mee scherp te stellen. Wat zijn de handigste? Tik op de letter A om de camera automatisch te laten scherpstellen, zodra je ergens op het scherm tikt. De scherpstelling blijft daarna hetzelfde tot je nogmaals ergens tikt.

Gebruik de letter C om de camera continu te laten scherpstellen. Je hoeft dan niet steeds op het scherm te tikken. Je loopt wel het risico dat Open Camera per ongeluk het verkeerde scherp in beeld brengt, bijvoorbeeld omdat er iemand door het beeld loopt.

Tik op het oneindigheid-teken (de liggende acht) om zoiets als (berg)landschappen te fotograferen. De camera is dan vergrendeld op oneindig en raakt niet in de war als toevallig ook dichterbij nog iets in beeld komt.

©PXimport

Contrasterend licht

Nog steeds bij de drie puntjes staan onder Photo mode camerastanden die van pas komen onder moeilijke lichtomstandigheden. Normaal is Std actief, dat is dus de standaardstand. Met Dro probeert Open Camera om erg donkere gebieden alsnog helder genoeg op de foto te zetten. Er kan wel wat ruis in deze schaduwgebieden verschijnen, omdat het om een fotobewerking gaat.

Kies je Hdr dan maakt de app snel achter elkaar drie foto’s en voegt deze samen. Daarmee lukt het beter om een hoog contrast, zoals op zonnige dagen, vast te leggen. Je moet de telefoon wel heel stil vasthouden of beter nog ergens op of tegenaan zetten. Op zich kan deze hdr-stand handig zijn, maar het moet worden gezegd dat de hdr-stand die standaard op de nieuwste smarthones zit, aanzienlijk beter werkt. Die in Open Camera is dan ook vooral nuttig als je een oud toestel hebt.

©PXimport

Rechte horizon

Onderaan het onderdeel Photo mode is Auto-level nog een behulpzame functie. Zet je dit aan, dan zorgt Open Camera ervoor dat je foto’s altijd netjes recht zijn. Nooit meer een scheve horizon dus! Omdat het beeld een beetje moet worden bijgesneden om een schuine foto alsnog recht te zetten, raak je hierbij wel een beetje resolutie kwijt.

Dat neemt niet weg dat het een erg handige functie is. Bijvoorbeeld tijdens een bobbelige rit of vaartocht. Open Camera zet het beeld doorlopend razendsnel recht, wat je dankzij het witte kader live kunt volgen. Dat gaat veel sneller en nauwkeuriger dan wanneer je dit zelf moet doen tijdens een wilde tocht.

©PXimport

Tik is klik

©PXimport

Belichtingstrapje

Tik ongeveer halverwege het onderdeel Photo Mode op Expo {} om de app bij elke druk op de blauwe cameraknop, steeds drie foto’s te laten maken. Dat worden ditmaal niet drie precies dezelfde foto’s, want de tweede foto wordt korter belicht en de derde foto juist langer. Dit heet een belichtingstrapje. Erg handig als je weinig tijd of zin hebt om via het plusminteken iedere keer de helderheid van foto’s te veranderen.

Door deze functie aan te zetten, druk je gewoon af en krijg je automatisch drie varianten. Achteraf hoef je alleen de mooiste variant uit te kiezen. Daarnaast kun je deze drie foto’s samenvoegen in een fotobewerker en naar smaak verder aanpassen. Dat is wat de hdr-stand van deze app ook probeert te doen, maar die is er helaas wat minder goed in. Welke camerastand je ook gebruikt, vergeet daarna vooral niet om op Std te tikken om terug te keren naar de gewone fotostand.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Maak een belichtingstrapje en kies achteraf het beste beeld.

Zelf inrichten

©PXimport

Verborgen functies

Nog meer (professionele) extra’s komen beschikbaar zodra je naar de instellingen gaat, omlaag bladert naar Camera api en dit instelt op Camera2 api. Hiermee krijgt de app een directere toegang tot de camera, wat veel speciale camerafuncties mogelijk maakt.

Ga je hierna naar Photo settings, dan kun je via Exposure bracketing aangeven hoeveel foto’s er worden gemaakt zodra je Expo {} activeert. Dat mogen er nu ook vijf zijn in plaats van drie. Verder stel je met Exposure bracketing stops in hoeveel de belichting van de foto’s uit het belichtingstrapje van elkaar moeten verschillen. Standaard staat dit op 2, maar dat mag ook 0,5, 1 of 3 zijn. Bij een laag getal verschilt de helderheid per foto aanzienlijk minder dan wanneer je een hoge waarde instelt.

©PXimport

Scherpte verschuiven

Terug op het camerascherm kun je via het pictogram van de drie puntjes bij de scherpstel-opties ook de letter M aantikken. Er verschijnt dan een schuifregelaar waarmee je heel precies met de hand ergens op scherpstelt. Of je kiest bij Photo mode voor Focus {}. Waar bij Expo {} de belichting per foto verschilt, is dat bij Focus {} de scherpstelling. Met de bovenste schuifregelaar stel je scherp op het dichtstbijzijnde punt en met de onderste op het verste.

Zodra je op de blauwe cameraknop tikt, maakt de app drie foto’s waarbij de scherpte automatisch opschuift van het begin- naar het eindpunt. Dit is onder meer erg bruikbaar bij close-ups of macrofoto’s, waarbij scherpstellen altijd erg lastig is. Je stelt dan bijvoorbeeld scherp op de voor- en achterzijde van een bloem of paddenstoel en kijkt achteraf wat de beste foto is. Of je voegt ze weer samen in een fotobewerker om alsnog het volledige onderwerp scherp te krijgen. Ook leuk, zo maak je een foto waarop de achtergrond een beetje wazig is en krijg je er meteen ook eentje met een onscherpe voorgrond. Let er wel op dat je de telefoon hiervoor moet neerzetten, uit de hand lukt dit niet.

Al met al hebben we nog maar een tipje van de sluier opgelicht, want Open Camera zit boordevol nuttige functies waardoor je er niet snel uitgefotografeerd raakt. Daarnaast kun je er natuurlijk ook nog mee filmen.

©PXimport

©PXimport

Kies twee punten waartussen Open Camera automatisch de scherpte varieert.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.