Op elke Android-smartphone zit een camera-app waarmee je foto’s en filmpjes kunt maken. Daarnaast zijn er in Google Play extra camera-apps te vinden, zoals Open Camera. Maar waarom nog een andere app op je telefoon installeren? Het antwoord is eenvoudig: omdat je daarmee extra mogelijkheden krijgt die niet in de gewone camera-app zitten. Fotograferen wordt daarmee nog leuker.

De app Open Camera is gratis en volledig opensource. Belangrijk om er meteen bij te vertellen is dat deze app geen vervanging is van de standaardcamera op je Android-telefoon. Je kunt het beter als een aanvulling zien, om er allerlei leuke en vooral handige camerafuncties bij te krijgen.

Helder (in) beeld

De basis om een foto te maken is in Open Camera hetzelfde als bij de standaardcamera. Je richt de camera ergens op, tikt op het scherm om scherp te stellen en drukt op de cameraknop. Vind je de foto te licht of te donker? Tik dan op het pictogram van het plusminteken en gebruik het schuifbalkje om de helderheid bij te stellen.

Superhandig is dat je daarna meerdere foto’s kunt maken met een aangepaste helderheid. In de meeste camera-apps geldt dit maar voor één foto, daarna springt de helderheid direct terug naar de standaardwaarde. Dus dan moet je elke keer opnieuw de helderheid aanpassen en dat is erg omslachtig. Bij Open Camera heb je daar geen last van. Let er wel op dat je de schuif terugzet op de waarde nul zodra je klaar bent.

©PXimport

18 tips voor fotograferen met je smartphone

Schermhelderheid

©PXimport

Altijd paraat

Zie je een mooi moment en is het zaak om snel te reageren? Zodra je op de aan-uitknop van je smartphone drukt, opent Open Camera direct en kun je in actie komen. Je hoeft het scherm dus niet doorlopend aan te laten staan, wat de accu alleen maar onnodig belast, of continu je telefoon te ontgrendelen om bij de camera te komen. Let op, dit werkt alleen als je de app al een keer hebt opgestart en Open Camera op de voorgrond draait.

Wil je geen foto’s maken? Druk de app dan weg, waarna je je telefoon op de normale manier kunt ontgrendelen om iets anders te gaan doen. Verschijnt Open Camera niet of wil je liever niet dat dit automatisch gebeurt? Tik op het tandwiel, ga naar More camera controls en geeft bij Show camera when locked aan wat je wilt.

©PXimport

Scherp in beeld

Tik op het pictogram met de drie puntjes, direct onder de flitserinstellingen vind je een rijtje opties om mee scherp te stellen. Wat zijn de handigste? Tik op de letter A om de camera automatisch te laten scherpstellen, zodra je ergens op het scherm tikt. De scherpstelling blijft daarna hetzelfde tot je nogmaals ergens tikt.

Gebruik de letter C om de camera continu te laten scherpstellen. Je hoeft dan niet steeds op het scherm te tikken. Je loopt wel het risico dat Open Camera per ongeluk het verkeerde scherp in beeld brengt, bijvoorbeeld omdat er iemand door het beeld loopt.

Tik op het oneindigheid-teken (de liggende acht) om zoiets als (berg)landschappen te fotograferen. De camera is dan vergrendeld op oneindig en raakt niet in de war als toevallig ook dichterbij nog iets in beeld komt.

©PXimport

Contrasterend licht

Nog steeds bij de drie puntjes staan onder Photo mode camerastanden die van pas komen onder moeilijke lichtomstandigheden. Normaal is Std actief, dat is dus de standaardstand. Met Dro probeert Open Camera om erg donkere gebieden alsnog helder genoeg op de foto te zetten. Er kan wel wat ruis in deze schaduwgebieden verschijnen, omdat het om een fotobewerking gaat.

Kies je Hdr dan maakt de app snel achter elkaar drie foto’s en voegt deze samen. Daarmee lukt het beter om een hoog contrast, zoals op zonnige dagen, vast te leggen. Je moet de telefoon wel heel stil vasthouden of beter nog ergens op of tegenaan zetten. Op zich kan deze hdr-stand handig zijn, maar het moet worden gezegd dat de hdr-stand die standaard op de nieuwste smarthones zit, aanzienlijk beter werkt. Die in Open Camera is dan ook vooral nuttig als je een oud toestel hebt.

©PXimport

Rechte horizon

Onderaan het onderdeel Photo mode is Auto-level nog een behulpzame functie. Zet je dit aan, dan zorgt Open Camera ervoor dat je foto’s altijd netjes recht zijn. Nooit meer een scheve horizon dus! Omdat het beeld een beetje moet worden bijgesneden om een schuine foto alsnog recht te zetten, raak je hierbij wel een beetje resolutie kwijt.

Dat neemt niet weg dat het een erg handige functie is. Bijvoorbeeld tijdens een bobbelige rit of vaartocht. Open Camera zet het beeld doorlopend razendsnel recht, wat je dankzij het witte kader live kunt volgen. Dat gaat veel sneller en nauwkeuriger dan wanneer je dit zelf moet doen tijdens een wilde tocht.

©PXimport

Tik is klik

©PXimport

Belichtingstrapje

Tik ongeveer halverwege het onderdeel Photo Mode op Expo {} om de app bij elke druk op de blauwe cameraknop, steeds drie foto’s te laten maken. Dat worden ditmaal niet drie precies dezelfde foto’s, want de tweede foto wordt korter belicht en de derde foto juist langer. Dit heet een belichtingstrapje. Erg handig als je weinig tijd of zin hebt om via het plusminteken iedere keer de helderheid van foto’s te veranderen.

Door deze functie aan te zetten, druk je gewoon af en krijg je automatisch drie varianten. Achteraf hoef je alleen de mooiste variant uit te kiezen. Daarnaast kun je deze drie foto’s samenvoegen in een fotobewerker en naar smaak verder aanpassen. Dat is wat de hdr-stand van deze app ook probeert te doen, maar die is er helaas wat minder goed in. Welke camerastand je ook gebruikt, vergeet daarna vooral niet om op Std te tikken om terug te keren naar de gewone fotostand.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Maak een belichtingstrapje en kies achteraf het beste beeld.

Zelf inrichten

©PXimport

Verborgen functies

Nog meer (professionele) extra’s komen beschikbaar zodra je naar de instellingen gaat, omlaag bladert naar Camera api en dit instelt op Camera2 api. Hiermee krijgt de app een directere toegang tot de camera, wat veel speciale camerafuncties mogelijk maakt.

Ga je hierna naar Photo settings, dan kun je via Exposure bracketing aangeven hoeveel foto’s er worden gemaakt zodra je Expo {} activeert. Dat mogen er nu ook vijf zijn in plaats van drie. Verder stel je met Exposure bracketing stops in hoeveel de belichting van de foto’s uit het belichtingstrapje van elkaar moeten verschillen. Standaard staat dit op 2, maar dat mag ook 0,5, 1 of 3 zijn. Bij een laag getal verschilt de helderheid per foto aanzienlijk minder dan wanneer je een hoge waarde instelt.

©PXimport

Scherpte verschuiven

Terug op het camerascherm kun je via het pictogram van de drie puntjes bij de scherpstel-opties ook de letter M aantikken. Er verschijnt dan een schuifregelaar waarmee je heel precies met de hand ergens op scherpstelt. Of je kiest bij Photo mode voor Focus {}. Waar bij Expo {} de belichting per foto verschilt, is dat bij Focus {} de scherpstelling. Met de bovenste schuifregelaar stel je scherp op het dichtstbijzijnde punt en met de onderste op het verste.

Zodra je op de blauwe cameraknop tikt, maakt de app drie foto’s waarbij de scherpte automatisch opschuift van het begin- naar het eindpunt. Dit is onder meer erg bruikbaar bij close-ups of macrofoto’s, waarbij scherpstellen altijd erg lastig is. Je stelt dan bijvoorbeeld scherp op de voor- en achterzijde van een bloem of paddenstoel en kijkt achteraf wat de beste foto is. Of je voegt ze weer samen in een fotobewerker om alsnog het volledige onderwerp scherp te krijgen. Ook leuk, zo maak je een foto waarop de achtergrond een beetje wazig is en krijg je er meteen ook eentje met een onscherpe voorgrond. Let er wel op dat je de telefoon hiervoor moet neerzetten, uit de hand lukt dit niet.

Al met al hebben we nog maar een tipje van de sluier opgelicht, want Open Camera zit boordevol nuttige functies waardoor je er niet snel uitgefotografeerd raakt. Daarnaast kun je er natuurlijk ook nog mee filmen.

©PXimport

©PXimport

Kies twee punten waartussen Open Camera automatisch de scherpte varieert.

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇

Het spreekwoord 'krakende wagens lopen het langst' gaat helaas vaak niet op in de computerwereld. Moderne systemen reageren soms allergisch op oudere hardware. Toch zijn er methoden en slimme trucs om zulke apparaten te laten werken onder Windows 10 of 11.

Apparaat niet herkend

Wanneer je een oud apparaat aansluit, kan het gebeuren dat Windows het niet herkent.. Daardoor verschijnt het niet in de lijst met apparaten. Je controleert dit door via een klik met rechts op de Windows-knop Apparaatbeheer te openen. Verschijnt hier iets als 'Onbekend apparaat' of zie je een geel driehoekje of vraagteken, dan heeft Windows het apparaat wel fysiek herkend, maar geen juiste driver gevonden. Je leest hier meer over bij de passage Driverprobleem. Mogelijke oorzaken zijn het ontbreken van een plug-and-playdriver of een verouderd aansluitingstype.

Je kunt dan verschillende dingen proberen. Controleer eerst de aansluiting en de stroomvoorziening. Zorg dat het apparaat juist is aangesloten en ingeschakeld. Bij usb-apparaten helpt het soms een andere poort te proberen. Oudere usb1.1-apparaten werken vaak beter via een usb2.0-poort of een usb-hub met eigen voeding dan via een usb3.0-poort. Heeft je pc nog een parallelle of seriële poort? Controleer dan in het systeem-BIOS of deze is ingeschakeld. Heeft je toestel zo'n poort niet, dan ben je meestal aangewezen op een adapter (zie de passage Aansluitingen).

Handmatige installatie

Je kunt het apparaat ook handmatig proberen te installeren. Misschien heb je nog een cd-rom met de installatiebestanden, zodat het zo lukt. Heeft je pc geen cd-station meer, dan sluit je een extern cd-station aan of kopieer je de bestanden op een andere pc met cd-station naar een usb-stick. Je kunt er ook een iso-bestand van maken en dit met een dubbelklik als virtuele schijf koppelen op je pc. Je kunt dit doen met bijvoorbeeld Burnaware Free. Ga naar www.burnaware.com en kies voor ISO-bestand aanmaken.

Heb je geen cd-rom? Start dan Apparaatbeheer, open het menu Actie en kies Oudere hardware toevoegen. Kies De hardware opsporen en automatisch installeren, geef het hardwaretype aan, zoals Beeldapparaten of Draagbare apparaten, en selecteer het juiste product en model. Heb je zelf een geschikte driver gevonden (bijvoorbeeld op de site van de producent), klik dan op Bladeren en verwijs naar het installatiebestand (inf).

Voor printers open je Instellingen in Windows en kies je Bluetooth en apparaten / Printers en scanners. Klik op Apparaat toevoegen en kies bij De printer die ik wil gebruiken, staat niet in de lijst voor Handmatig een nieuw apparaat toevoegen. In het dialoogvenster laat je Mijn printer is iets ouder. Help mij met zoeken geselecteerd. Werkt dat niet, probeer dan Een lokale printer of een netwerkprinter toevoegen met handmatige instellingen, waarna je de juiste poort en het stuurprogramma kiest. Klik hier ook op Windows Update: zo is de kans groter dat Windows alsnog de juiste driver ophaalt. Je kunt ook een vergelijkbaar model uit de lijst proberen.

Soorten aansluitingen

Gaat het om oudere apparaten, dan hebben die vaak een interface die je op moderne pc's niet meer vindt, zoals een parallelle of seriële aansluiting of firewire. Voor parallel gebruik je een usb-naar-parallel-adapter (meestal usb-A naar 36-pins Sub-D). De printer verschijnt dan als 'USB Printing Support' en werkt vaak met generieke drivers. Sommige oude drivers verwachten een echte LPT-poort met een logische naam als LPT1. Je kunt dan de gedeelde usb-printerpoort mappen naar LPT1 met het opdrachtprompt-commando

(met net use LPT1: /delete verwijder je deze koppeling). <printershare> is de gedeelde printernaam, zoals ingesteld via Instellingen in Windows: klik op de printernaam, kies Printereigenschappen en open het tabblad Delen. Zo kun je vaak nog printen vanuit oude DOS- of Windows-apps.

Voor een seriële poort (met een DB9 RS232-kabel) gebruik je eveneens een usb-adapter, liefst met FTDI-chip en aangesloten op een usb2.0-poort. Mogelijk moet je eerst de adapterdriver installeren voordat deze in Apparaatbeheer verschijnt (onder een naam als '[…] COMx'). Om het juiste poortnummer (zoals COM1) in te stellen, klik je met rechts op het apparaat, open je Poortinstellingen en klik je op Geavanceerd.

Koop altijd adapters van goede kwaliteit (en van een bekend merk), aangezien goedkopere exemplaren zich niet altijd aan de specificaties houden.

Voor firewire kun je de installatie van een PCIe-naar-firewire (IEEE 1394) adapterkaart overwegen. Met de Microsoft 1394 OHCI Legacy Driver activeer je deze vervolgens in Windows 10/11 en kun je bijvoorbeeld een oude DV-camera of audio-interface aansluiten. Klik hier voor een downloadlink met instructies.

Driverprobleem

Wanneer Windows het apparaat herkent via een van bovenstaande stappen, blijft het afwachten of er een geschikte driver voor Windows 10/11 beschikbaar is. Je kunt eerst een generieke driver proberen, die vaak via de Windows-updatefunctie beschikbaar is. Klik in Apparaatbeheer met rechts op het apparaat, kies Stuurprogramma bijwerken en klik vervolgens op Automatisch zoeken naar stuurprogramma's / In Windows Update zoeken naar bijgewerkte stuurprogramma's.

Soms vind je geschikte drivers bij de optionele updates. Ga hiervoor naar Instellingen, kies Windows Update / Geavanceerde opties / Optionele updates en open Stuurprogramma-updates. Je kunt ook zoeken naar een basisdriver, add-onmodule of universele driver van de fabrikant, zoals de (Smart) Universal Printer Driver van HP.

Vind je geen driver op de site van de fabrikant, dan kun je er ook zelf naar googelen op basis van het hardware-ID. Start Apparaatbeheer, klik met rechts op het apparaat (eventueel bij Andere apparaten of Onbekend apparaat), kies Eigenschappen en open het tabblad Details. Stel Eigenschap in op Hardware-id's. Klik met rechts op een gevonden ID, kies Kopiëren en plak dit met Ctrl+V in een zoekmachine als Google. Mogelijk levert dit een geschikte driver op.

Heb je nog een driver voor Windows 7 of ouder, probeer dan de installatie in compatibiliteitsmodus. Klik met rechts op het installatieprogramma, kies Eigenschappen en ga naar het tabblad Compatibiliteit. Zet een vinkje bij Dit programma uitvoeren in compatibiliteitsmodus voor en kies de laatst ondersteunde versie, zoals Windows 7 of Windows XP (Service Pack 2). Door ook Dit programma als administrator uitvoeren te selecteren, vergroot je de kans dat Windows de oudere driver alsnog aanvaardt, zeker als het geen 'kernel-driver' met volledige systeemrechten betreft (zie ook de passage Driverblokkade). Dit is ons bijvoorbeeld al gelukt voor een Canon Pixma iP4200-printer.

Lees ook: De perfecte printer kiezen? Hier moet je op letten

Alternatieve drivers

Je kunt ook op zoek gaan naar alternatieve, niet-officiële stuurprogramma's. Er zijn verschillende community's en fora die voor populaire oudere apparaten aangepaste drivers aanbieden of INF-bestanden hebben aangepast om ze onder nieuwere Windows-versies te laten werken.

Voor scanners is de alternatieve software van VueScan populair. Deze ondersteunt bijna achtduizend oude scanner-modellen en werkt vaak prima, al is de software niet gratis (vanaf circa 19 euro per jaar). Een proefversie is wel beschikbaar (je kunt eventueel een wegwerpadres gebruiken), zodat je kunt nagaan of je scanner werkt onder Windows 10/11.

Voor printers is het Gutenprint-driverpakket bekend, voorheen bekend als Gimp-print, al is dit alleen beschikbaar voor Linux en macOS. We hebben helaas niet de ruimte om hier dieper op in te gaan, maar je kunt een al dan niet virtuele Linux-machine op je netwerk opzetten (ook op een Raspberry Pi) en hierop Gutenprint installeren. Vervolgens deel je de printer zodat je deze ook op je Windows-pc kunt gebruiken. Voor scanners bestaat een vergelijkbaar project: Scanner Access Now Easy, eveneens voor Linux.

Driverblokkade

Het kan gebeuren dat er wel een driver beschikbaar is, maar dat Windows 10/11 de installatie blokkeert. Mogelijk is de driver technisch incompatibel, bijvoorbeeld een 32bit-driver op een 64bit-systeem (Windows 11 is altijd 64 bit), of een kerneldriver die noodzakelijke kernelfuncties mist doordat deze niet meer worden ondersteund door het geüpdatete besturingssysteem. In dit geval kun je nog de compatibiliteitsmodus proberen (zie de passage Driverprobleem), maar het resultaat blijft onzeker. Je maakt dan meer kans via een virtuele machine met een oudere Windows-versie, zoals Windows 10 voor 32bit-drivers.

Soms blokkeert Windows 10/11 de installatie omdat de (kernel)driver niet digitaal is ondertekend. Ben je zeker dat het om een betrouwbare driver gaat, dan kun je deze controle tijdelijk uitschakelen. Open Instellingen, kies Systeem / Systeemherstel en klik tweemaal op Nu opnieuw opstarten. Kies vervolgens Problemen oplossen / Geavanceerde opties / Opstartinstellingen en klik op Opnieuw opstarten. In het menu dat verschijnt, kies je optie 7: Afdwingen van stuurprogrammahandtekening uitschakelen. Windows start nu zonder handtekeningcontrole, zodat je de driver kunt installeren. Bij de volgende herstart is de controle weer actief, maar de driver blijft werken.

Ga je liever voor een iets doortastender aanpak? Voer dan de Opdrachtprompt uit als administrator, voer het commando bcdedit /set TESTSIGNING ON in en herstart je pc. Deze draait dan in testmodus, zie de indicatie rechtsonder. Installeer de driver en voer daarna meteen bcdedit /set TESTSIGNING OFF uit, gevolgd door een herstart om terug normaal te werken.

Virtueel alternatief

Lukt het niet om je oude apparaat met een van de bovenstaande workarounds aan de praat te krijgen binnen Windows 10/11, dan zit er weinig anders op dan een ouder of ander besturingssysteem te gebruiken. Het handigst is om dit als virtuele machine (VM) bovenop je huidige Windows te draaien. Binnen deze VM installeer je dan de originele driver en software voor het apparaat.

Geschikte gratis tools zijn Oracle VirtualBox en VMware Workstation Pro (na registratie op https://support.broadcom.com). Via bijvoorbeeld https://archive.org kun je naar schijfkopiebestanden zoeken en downloaden. Wij vonden er onder meer diverse Windows XP-iso-bestanden en installeerden een exemplaar in VirtualBox.

Dit kan als volgt. Start VirtualBox, klik op Nieuw en vul de gegevens in, zoals Microsoft Windows XP (32-bit). Bij ISO-image verwijs je naar je download. Vink Overslaan zonder toezicht aan, klik op Afmaken en vervolgens op Starten. Volg de installatie-instructies. Je bezit of vindt wellicht een geldige licentie voor deze oude Windows.

Koppel het apparaat aan een fysieke poort op je pc en geef deze vervolgens door aan de VM, zodat de virtuele Windows het apparaat herkent. Dit kan vanuit het menu Apparaten in het venster met een opgestarte VM.

Bij printers kun je ook delen via het VM-netwerk, zodat je vanuit je gewone Windows via het netwerk kunt printen naar de VM. Selecteer de (uitgeschakelde) VM in VirtualBox, kies Instellingen, open Netwerk en vink Netwerkadapter inschakelen aan. Stel eventueel Gekoppeld aan in op Bridged Adapter zodat de VM een ip-adres krijgt binnen hetzelfde netwerk als je host-pc.

 Nieuwe printer nodig? Kijk op Kieskeurig.nl/prijsdalers om voor de beste deal!