Je hebt hem wellicht nog niet eerder nodig gehad: het IMEI-nummer van je smartphone. Maar in sommige gevallen kan het maar wat handig zijn dat je weet hoe je dat nummer achterhaalt en wat je ermee kunt doen. In dit artikel bespreken we hoe je dat IMEI-nummer achterhaalt.

De afkorting IMEI staat voor International Mobile Equipment Identity. Dit is een vijftiencijferige code die als het ware dienst doet als een soort digitale identiteitskaart voor je smartphone. Ieder toestel heeft zo zijn eigen, unieke code, waardoor er dus ook moeilijk mee gerommeld kan worden. Bovendien is het zo dat die code van vijftien cijfers nooit veranderd kan worden.

IMEI: wat kun je ermee?

Omdat het een soort id-kaart voor je smartphone is, kun je er een aantal handige dingen mee doen. Mocht je telefoon bijvoorbeeld gestolen worden of kwijtraken, dan kun je met deze code je toestel als gestolen opgeven bij de politie. Je provider kan vervolgens de werking van de telefoon blokkeren, waardoor een ander er dus niet zomaar mee aan de haal kan.

Mocht je het IMEI-nummer doorgeven aan de politie wanneer je smartphone gestolen is, dan kan die het toestel op een zwarte lijst zetten. Ben je in de markt voor een tweedehands telefoon, dan kun je zelf kijken of het IMEI-nummer op de zwarte lijst staat en dus mogelijk gestolen is. Je moet dan natuurlijk wel die code opvragen. Gaat je toestel kapot? Dan kun je de code doorgeven aan de fabrikant, zodat die kan zien of er nog garantie op je toestel zit.

©PXimport

IMEI achterhalen

Nu we weten wat we ermee kunnen, is het tijd om te checken hoe we die code tevoorschijn kunnen toveren. Je kunt IMEI op een aantal plekken terugvinden op je smartphone.

De meest gemakkelijke optie is een tekencombinatie invullen binnen de belapplicatie op je smartphone. Let wel: hoewel dit trucje werkt op het gros van alle smartphones, kan het zijn dat jouw toestel net buiten de boot valt. Open de telefoonapp en typ vervolgens dit in: *#06#. De IMEI-code verschijnt nu in beeld. Schrijf hem over en sla hem goed op.

Het kan ook zijn dat de IMEI-code elders op je smartphone geschreven staat. Dan bedoelen we je fysieke smartphone. In sommige toestellen vind je de code namelijk in de simkaarthouder. Tot slot kun je bijvoorbeeld in de zoekfunctie van je smartphone gewoon het woord IMEI intikken. Op onze Android-smartphones krijg je dan binnen een seconde het nummer te zien. Je vindt dergelijke informatie onder de statusinstellingen van je Androidsmartphone (maar dit kan per fabrikant verschillen).

Tot slot kun je nog terugvallen op de gegevens die op de zijkant van het doosje van de smartphone staan. Ben je je toestel dus al kwijt en heb je het doosje nog, dan is er geen nood aan de man. Aan de zijkant zitten vaak stickers met daarop het unieke nummer, waardoor je hem dus alsnog aan kunt geven.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!