Het is u vast wel eens overkomen. U opent uw browser en u ziet een extra werkbalk waar u ten eerste helemaal niet om hebt gevraagd, en waarvan u ten tweede geen idee hebt hoe die balk in uw browser terecht is gekomen. In dit geval zijn we niet alleen geïnteresseerd in hoe u eraan komt, maar vooral ... hoe komt u ervan af?

Ongeoorloofd

Nog niet zo heel lang geleden hadden de makers van toolbars redelijk vrij spel en konden dit soort onprettige uitbreidingen aan uw internetbrowser eenvoudig stiekem worden geïnstalleerd. Anno 2011 zijn regels met betrekking tot spam en ongewenste software veel strenger, en kan een bedrijf dat zich hier schuldig aan maakt daar serieus door in de problemen komen. Het gevolg daarvan is dat steeds meer bedrijven zich netjes aan de regels houden (al zoeken ze de grenzen van die regels wel op), zoals de regel dat een toolbaar te de-installeren moet zijn via het configuratiescherm. Dat wil echter niet zeggen dat het probleem daarmee is verdwenen, immers, niet iedereen houdt zich aan de regels. U zult eens in de zoveel tijd tegen een toolbar aanlopen waar u werkelijk niets aan hebt (zoals Facemoods, met emoticons) en die zich niet makkelijk laat verwijderen. In dat geval zult u even een Google-opdracht moeten uitvoeren met betrekking tot het verwijderen van een dergelijke toolbar, want u bent zelden de enige die tegen het probleem is aangelopen. Een toekomst waarin echt alle softwareontwikkelaars (voor zover we producenten van nutteloze toolbars zo mogen noemen) zich aan de regels houden lijkt een utopie. Gerenommeerde softwarebedrijven zullen zich er echter niet snel schuldig aan maken.

1. Werkbalk verbergen

Wanneer u de browser opent en er staat een werkbalk in beeld waar u geen prijs op stelt, wilt u deze het liefst zo snel mogelijk weg hebben. Afhankelijk van het soort werkbalk, kan dit meer tijd vergen dan u er op dat moment aan kunt of wilt besteden. U kunt er op dat moment voor kiezen om de werkbalk niet definitief te verwijderen, maar te verbergen. In Firefox doet u dit door te klikken op Beeld en vervolgens de muis te bewegen over het submenu Werkbalken. U ziet een lijst met werkbalken die beschikbaar zijn, met een vinkje daarvoor. Klik de werkbalk aan die u niet langer wilt tonen, en deze zal direct verdwijnen. In Internet Explorer klikt u op Extra / Werkbalken en verwijdert u wederom het vinkje bij de werkbalk die u niet langer wilt tonen. In beide gevallen is deze oplossing slechts tijdelijk. Werkbalken hebben de neiging om getoond te willen worden, dus de volgende keer dat u uw internetbrowser start, zal de ongewenste werkbalk waarschijnlijk gewoon weer prominent in beeld staan. U ontkomt er in dat geval ook niet aan om de werkbalk volledig te de-installeren.

©PXimport

Wanneer u niet direct tijd hebt om ongewenste werkbalken te verwijderen, kunt u ze ook eerst verbergen.

2. Werkbalk de-installeren

Omdat de regels voor werkbalken tegenwoordig veel strenger zijn dan vroeger, is er in principe nog maar één plek waar u hoeft te kijken voor het verwijderen: het configuratiescherm. Het is dan wel handig dat u weet hoe de werkbalk precies heet, want de lijst met software in het configuratiescherm kan behoorlijk lang zijn (u vindt de naam van de werkbalk via de methode in tip 1). Klik op Start / Configuratiescherm / Programma's en onderdelen. Er verschijnt een lijst met geïnstalleerde software. Helaas is deze lijst niet zo specifiek dat u kunt sorteren op werkbalken. U kunt de lijst sorteren op naam, en op zoek gaan naar de betreffende werkbalk. Of u kunt sorteren op grootte, aangezien werkbalken doorgaans zeer klein zijn, om zo de werkbalk sneller te vinden. Klik op de werkbalk in de lijst en vervolgens op Verwijderen. Sluit de browser nu af en start deze opnieuw om te zien of de werkbalk daadwerkelijk verwijderd is. In sommige gevallen is de werkbalk wel weg, maar blijven er andere hardnekkige zaken achter, zoals een startpagina die steeds weer terugspringt naar de pagina van de makers van de werkbalk. In dat geval is het verstandig om een Google-opdracht uit te voeren voor de betreffende werkbalk, aangezien u dan snel meer informatie vindt over hoe u alles van deze werkbalk verwijdert.

©PXimport

De beste manier is uiteraard het volledig verwijderen van de werkbalk. Als de werkbalk netjes volgens de regels is geïnstalleerd, kunt u dit doen in het configuratiescherm.

Gewenste werkbalken

In dit artikel spreken we vol afkeer over werkbalken en dragen we manieren aan om deze te voorkomen en te verwijderen. Het is inderdaad zo dat er ontzettend veel vervelende werkbalken bestaan, maar laat dat het feit niet overschaduwen dat er ook zeer nuttige werkbalken zijn. Zo was de Google Toolbar fantastisch toen de zoekmachine nog niet ingebakken was in de browser, en kunnen softwarespecifieke werkbalken (zoals voor het downloaden van video's of het vertalen van sites) in bepaalde gevallen echt heel handig zijn. Ze heten niet voor niets werkbalken.

3. Anti-spyware

Hoewel werkbalken, zelfs als ze een nuttige functie hebben, soms behoorlijk irritant kunnen zijn (al was het alleen maar omdat ze kostbare ruimte in het scherm in beslag nemen), vallen ze technisch gezien niet onder adware of spyware. Toch kan software die ontwikkeld is voor het bestrijden van spyware of adware wel een enorm handig hulpmiddel zijn bij het verwijderen van deze werkbalken, en vooral ook bij het voorkomen van nieuwe 'infecties'. Het verwijderen geldt overigens alleen voor de wat dubieuzere werkbalken. Zo zal de Google-werkbalk door een anti-spywareprogramma niet als schadelijke software worden gezien, maar de Facemoods-werkbalk wel. Fijn daaraan is dat niet alleen de werkbalk zal worden verwijderd, maar ook eventuele rommel die daarbij is geïnstalleerd. Een werkbalk als die van Google (we noemen deze als voorbeeld omdat Google een gerenommeerde partij is) wordt weliswaar niet verwijderd door een anti-spywareprogramma, maar de installatie daarvan zal wel worden tegengehouden door een programma als Spybot, omdat u tijdens de installatie expliciet de vraag krijgt of u de werkbalk wilt installeren. Klikt u dan op Ja dan wordt de werkbalk natuurlijk alsnog geïnstalleerd, maar het is wel een extra drempel. Naast Spybot is AVG Free (free.avg.com) ook een zeer goed programma voor deze doeleinden.

©PXimport

Met behulp van anti-spywaresoftware kunt u geïnstalleerde werkbalken soms verwijderen. U zorgt er in ieder geval voor dat nieuwe werkbalken niet meer zomaar geïnstalleerd kunnen worden.

4. IObit Uninstaller

Wanneer u geen idee hebt hoe u een bepaalde werkbalk moet verwijderen en ook anti-spywaresoftware geen uitkomst biedt, dan is er nog een andere oplossing in de vorm van IObit Uninstaller. Dit programma, gratis te downloaden via IObit, is bedoeld voor het verwijderen van ongewenste software op de pc. Handig aan IObit Uninstaller is dat het programma een specifieke functie heeft voor het verwijderen van ongewenste werkbalken. Om hardnekkige werkbalken met dit programma te verwijderen, start u het programma en klikt u in het menu links op Toolbars. U ziet dan direct een lijst met geïnstalleerde werkbalken. Verwijderen is zo eenvoudig als klikken op de naam van de werkbalk, en vervolgens op Uninstall in het menu bovenin. Geeft de verwijdering om wat voor reden dan ook problemen, dan klikt u op Force Uninstall. Overigens verdient het de aanbeveling om ook eens te klikken op de optie Recently Installed in het menu links, om te kijken of er wellicht nog meer software is geïnstalleerd waar u geen weet van hebt. IObit Uninstaller is draagbaar, oftewel u kunt het programma altijd meenemen op een usb-stick.

©PXimport

IObit Uninstaller is een handig gratis programma voor het de-installeren van ongewenste software, met een specifieke functie voor ongewenste werkbalken.

5. Systeemherstelpunt

Het liefst geven we u allerlei tips over hoe u eenvoudig hardnekkige werkbalken kunt verwijderen, zodra deze zijn geïnstalleerd. Feit is echter dat het de-installeren van dit soort werkbalken een lastige klus kan zijn. In deze gevallen komt het spreekwoord voorkomen is beter dan genezen, goed van pas. Wanneer u ongewenste zaken op uw pc hebt, waaronder dus hardnekkige werkbalken, kunt u alles herstellen tot een systeempunt waarop u de ongewenste software nog niet had. Een herstelpunt kunt u bijvoorbeeld maken voordat u iets installeert. Klik op Start / Configuratiescherm / Systeem / Systeembeveiliging. Klik op Maken om een herstelpunt te maken en geef een beschrijvende naam op (bijvoorbeeld pre-installatie Photoshop). In hetzelfde menu kunt u een systeemherstelpunt terugzetten, door te klikken op Systeemherstel en het gewenste herstelpunt te selecteren.

©PXimport

Voorkomen is beter dan genezen. Wanneer u regelmatig systeemherstelpunten maakt, kunt u eenvoudig terug naar een schone situatie.

6. Acronis

Een systeemherstelpunt is een goede manier om te voorkomen dat uw systeem vervuild raakt met zaken als ongewenste werkbalken. Maar er is nog een ander trucje, al is dit niet gratis. Acronis True Image is een programma dat u in staat stelt om een 'foto' te maken van de harde schijf, zodat u op een later tijdstip eenvoudig kunt terugkeren naar deze schone staat. Dat is handig, maar True Image heeft nog iets veel prettigers, namelijk een Try&Decide-functie. Wanneer u deze functie inschakelt, kunt u naar hartenlust software installeren en websites bezoeken, zonder dat u bang hoeft te zijn dat er schade aan uw systeem wordt toegebracht. Er wordt namelijk een soort beschermende laag aanbracht over Windows heen, die ervoor zorgt dat de software pas geïnstalleerd wordt wanneer u aangeeft dat de 'testfase' voorbij is. Oftewel, wanneer u na het installeren van software merkt dat er niets in negatieve zin is veranderd aan de pc, dan kunt u de software accepteren. Is er wel iets veranderd, zoals een ongewenste werkbalk, aangepaste instellingen enzovoort, dan kunt u de software alsnog weigeren, waarna het zal zijn alsof deze nooit op uw systeem aanwezig is geweest. Acronis True Image Home kost 49,95 euro en is te downloaden via Acronis.

©PXimport

Acronis True Image heeft een handige Try&Decide-functie, waarmee u software eerst uit kunt proberen voordat u het definitief installeert.

7. Lezen

We willen u graag voorzien van informatie die u helpt vervelende situaties met werkbalken te voorkomen. Daarbij willen we vooral niet betuttelend overkomen. Toch is er één tip die we u niet willen onthouden, die misschien wel als zodanig kan overkomen: lezen! Uitzonderingen daargelaten is er natuurlijk geen mens die alle algemene voorwaarden gaat doorlezen voordat deze geaccepteerd worden tijdens een installatie. Maar kunt u oprecht zeggen dat u zichzelf er nooit op hebt betrapt dat u een installatie snel en achteloos hebt doorgeklikt onder het motto: 'dat kennen we nu wel'. Hoe meer ervaring u krijgt met de pc, des te meer u tot de risicogroep behoort. Immers, als u al duizend keer iets hebt geïnstalleerd, is de kans groter dat u niet goed meer leest, omdat u denkt te weten wat er staat. Beveiligingssoftware en wetgeving, het kan allemaal bijdragen aan een wereld zonder ongewenste werkbalken, maar niets is zo effectief als uw eigen gezonde verstand. Blijf dus altijd opletten tijdens een installatie. De tijd die u wint met snel doorklikken valt in het niet bij de tijd die u kwijt bent aan het verhelpen van eventuele problemen.

©PXimport

Vink de toolbar-optie altijd uit. Dat voorkomt een hoop ellende.

©PXimport

Soms kunt u niet eens voorkomen dat een toolbar wordt geïnstalleerd!

Stiekem!

Hoe strikter de regels worden met betrekking tot het opdringen van zaken als werkbalken, hoe slimmer ontwikkelaars worden in hun methoden om de regels te omzeilen. Dat begon ooit met het beroemde vinkje standaard aan te zetten. Mensen zijn van nature ongeduldig, en u hebt zichzelf er wellicht ook wel eens op betrapt dat u snel door de installatieschermen klikt om de software te installeren die u wilt gebruiken. Dat soort gedrag leidt geheid tot een ongewenste werkbalk (zelfs bij gerenommeerde programma's als WinAmp, Snagit en Skype). Maar zelfs als u goed leest, kan het u tegenwoordig nog gebeuren dat u per ongeluk iets installeert. We zijn eraan gewend geraakt dat we voorwaarden moeten accepteren om een programma te kunnen installeren. Die wetenschap misbruiken software-ontwikkelaars steeds vaker om u een werkbalk op te dringen. In plaats van de melding: "Ik accepteer de voorwaarden" staat er steeds vaker "Ik accepteer de voorwaarden en stem in met de installatie van de xxx-werkbalk". Dat lijkt chantage, want u kunt de software toch niet installeren zonder de voorwaarden te accepteren? Gelukkig is dat niet het geval en kunt u in deze gevallen het vinkje uit laten staan. Maar dat u moet blijven opletten, is duidelijk.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.