Iedere IT-Pro heeft een set programma’s die overal mee naar toe gaan. Een goede teksteditor zit daar altijd bij, maar iedereen heeft een eigen voorkeur. Webwereld zoekt in deze serie naar de beste.

In de eerste editie van de speurtocht naar de beste teksteditor kwam Notepad++ aan bod. Vaak wordt dit programma als de grote concurrent gezien van UltraEdit, de editor die vandaag wordt getest. De verschillen zijn soms ook erg lastig te vinden, terwijl UltraEdit in tegenstelling tot Notepad++ geen gratis programma is en evenmin open source. Van UltraEdit zijn behalve de versie voor Windows ook versies voor Linux en Mac OS X beschikbaar. Dat zijn native versies die zonder tussenkomst van emulatie of virtualisatie op het betreffende OS kunnen worden gebruikt. Voor Linux zijn er zelfs meerdere versies, specifiek voor enkele bekende distributies zoals Ubuntu, OpenSUSE, Fedora en RedHat.

UltraEdit

UltraEdit is een multifunctionele teksteditor die overweg kan met een groot aantal uiteenlopende tekstformaten. Het is een HTML, XML en een Hex-editor, en spreekt meerdere programmeertalen zoals C#, C++, PHP, Perl, Java en JavaScript. Het aantal standaard ondersteunde talen is bovendien eenvoudig uit te breiden door een ‘wordfile’ voor de betreffende taal te downloaden en aan de installatie toe te voegen. De uitbreiding leert UltraEdit dan onder meer syntax-highlighting, waarbij de editor de scripttaal logisch weergeeft door gelijke delen van de code dezelfde kleur te geven. Er is syntax-folding, waarbij delen van de code ‘dichtgeklapt’ kunnen worden om zo meer ruimte voor de overige tekstdelen te krijgen, en er is autocompletion voor het aanvullen van commando’s tijdens het invoeren.

Anders dan Notepad++ is er van UltraEdit geen Nederlandse versie. Dat is een gemis, zeker omdat het programma erg veel functionaliteit biedt en Nederlandse functienamen en uitleg dan toch kunnen helpen. De leercurve van UltraEdit is ook zeker steiler te noemen dan die van Notepad++, al valt en staat ook bij UltraEdit het gebruiksgemak en de snelheid waarop het programma gebruikt wordt vooral met de kennis van sneltoetsen. De werkbalken in de interface van UltraEdit zijn namelijk erg druk en moeilijk te overzien. Misschien is een Ribbon een goed idee voor de volgende versie. De verdeling van de vele functies over de menu’s is wel goed navolgbaar.

Functies

En er zijn veel functies. Plakken, selecteren, lijn omhoog, lijn omlaag, blokselectie (in kolommodus) om een vierkant te selecteren midden in een tekstdeel en alleen de tekst binnen dat vierkant bewerken. Zoeken en vervangen is mogelijk in geselecteerde tekst, het geopende document, alle geopende documenten. Zoeken en vervangen is mogelijk op tekens, speciale tekens, reguliere expressies, tekst tot 20.000 bytes. Veelgebruikte zoektermen kunnen als Favoriet worden opgeslagen voor snel hergebruik later. Helaas worden de zoekopties niet ook bewaard, al kan dat ongetwijfeld via de Macro-functie worden ondervangen. De Macro-functie is erg netjes verzorgd en kan macro’s laden, een of meerdere keren uitvoeren, koppelen aan een document, bewerken, en nog meer.

Rol van de gebruiker

Ook de makers van UltraEdit herkennen blijkbaar het probleem dat het programma door de vele grote en kleine functies, de gebruiker kan overdonderen. Ze proberen het voorlopig op te lossen met environments. Hierbij worden de functies die direct via de werkbalken te bereiken zijn aangepast aan de rol of functie van de gebruiker. Er is keuze uit standaard indelingen voor onder meer de programmeur, de sysadmin, de schrijver van technische documentatie, web-ontwikkelaar. De environment voor de sysadmin geeft snel toegang tot FTP, SSH en Telnet, import van CSV-bestanden en het controleren van bestanden op wijzigingen. Voor de functies in UltraEdit heeft het kiezen van een bepaalde indeling geen gevolg, die is altijd gelijk.

Wordt er aan meerdere documenten gewerkt of horen meerdere documenten bij elkaar, dan kunnen die als project samen opgeslagen worden. Het Fileview-venster, eigenlijk een Verkennervenster binnen UltraEdit, komt bij het beheer van projecten, bestanden en geopende bestanden erg goed van pas. Veel van deze vensterdelen zijn bovendien ‘dockable’, kunnen op elke gewenste plaats in het programmavenster gezet worden.

Ook is het mogelijk direct vanuit UltraEdit te FTP-en, Telnet en SSH te gebruiken. Ook beveiligd FTPS en SFTP wordt ondersteund. Bestanden kunnen bijvoorbeeld ook direct op de FTP-server worden geopend en bewerkt. De FTP-functie is daarbij zeer prettig in het gebruik en stabiel. De bij de communicatiefuncties horende terminalvensters opent UltraEdit handig onder de tekst en plaatst ook de bijbehorende functies op een aparte werkbalk er nog weer onder.

Grote bestanden

Een kunstje dat niet elke andere editor lukt, is het openen van een echt groot bestand. Een 2GB groot logbestand wordt door UltraEdit zonder problemen geopend, terwijl Notepad en Notepad++ het daarbij laten afweten. UltraEdit kan bestanden tot 4GB (en zelfs groter) zonder problemen openen. UltraEdit laadt namelijk niet het hele bestand, maar alleen relevante delen in het geheugen. Van het bestand wordt wel een kopie gemaakt en dat is het echte bestand dat geopend en gewijzigd wordt. Bij het openen van het bestand geeft UltraEdit meerdere opties over hoe met het temp-geheugen moet worden omgegaan. Ook geven de makers van UltraEdit online nog extra tips om nog soepeler met erg grote bestanden te kunnen omgaan en voor veel andere functies.

Vergelijkend

De enige werkelijke optie tijdens de installatie betreft de vergelijkingsfunctie waarmee verschillende versies van een document vergeleken kunnen worden. Standaard installeert UltraEdit de Lite-versie van het eigen UltraCompare. Zijn de vergelijkingsmogelijkheden van deze versie onvoldoende, dan is upgraden naar een opnieuw betaalde versie van UltraCompare noodzakelijk. De verschillen tussen de gratis en de betaalde versie worden hier opgesomd. De verschillen zijn groot en het is jammer dat de makers van UltraEdit niet wat ruimhartiger in de functionaliteit van de Lite-versie zijn. Vooral omdat UltraCompare behalve functies voor tekstvergelijking ook functies biedt voor het vergelijken van mappen en bestanden, zou het mooier zijn wanneer de functies voor het vergelijken van tekst juist in een editor die zich UltraEdit noemt, allemaal aanwezig zouden zijn. Nu is dat niet het geval en is bijvoorbeeld het vergelijken van grote bestanden, juist een sterk punt van UltraEdit, of van meer dan twee bestanden met de Lite-versie niet altijd mogelijk.

Vereisten en kosten

UltraEdit is geschikt voor alle desktop- en serverversies van Windows sinds Windows 2000 en ook zijn er versies voor Mac OS X en Linux. De download (Windows-versie) is 16,5MB groot. Het Windows-bestand is door VirusTotal op malware gecontroleerd en akkoord bevonden. Lees hier het testrapport.

Een licentie voor de Windows-versie van UltraEdit kost Euro 45,05 excl. BTW. De licentie geeft recht op het gebruik van de software inclusief 1 jaar updates en upgrades. De Linux en Mac-versie zijn enkele euro’s goedkoper. Van alle versies is een proefversie te downloaden en vrij dertig dagen te gebruiken.

De laatste paar maanden verschijnen er steeds potentere midrange smartphones. Nu zit je met de Motorola Edge 60 Pro wel aan de bovenste kant van die markt, maar dat neemt niet weg dat je nog steeds veel waar voor je geld kunt krijgen.

De Motorola Edge 60 Pro ligt in de winkels voor een adviesprijs van 599,99 euro. Voor dat geld krijg je een royale 12 GB werkgeheugen en 512 GB opslagruimte – een uitstekende deal dus. De prijs is gelijk gebleven aan die van zijn voorganger, maar onder de motorkap is er wel het nodige veranderd. De nieuwe Edge heeft een snellere processor, een krachtiger accu, een volledig vernieuwd camerasysteem en – opvallend – een flinke upgrade van het oplaadvermogen.

Net als eerdere modellen is de Edge 60 Pro slank, licht en compact, met een luxe uitstraling dankzij de aflopende schermranden. Met een gewicht van 186 gram ligt het toestel prettig in de hand. De achterkant is bekleed met veganistisch leer, wat niet alleen zorgt voor extra grip, maar ook voorkomt dat je last hebt van vingerafdrukken. En met zowel een IP68- als IP69-certificering is de smartphone uitstekend bestand tegen water en stof.

©Wesley Akkerman

Duurzaam en prachtig display

Terwijl veel andere fabrikanten de gebogen schermranden inmiddels links laten liggen, gaat Motorola er juist vol voor. Het geeft de Edge 60 Pro een premium uitstraling, maar brengt ook een klein nadeel met zich mee: in fel licht kunnen de randen reflecteren, iets waar je bij een plat scherm geen last van hebt. Storend is het niet direct, maar het valt wel op. Gelukkig maakt het p-oledscherm veel goed. Kleuren spatten van het display, het contrast is uitstekend en content kijken is dan ook een genot.

De vingerafdrukscanner zit netjes in het scherm verwerkt en reageert snel. Het display zelf biedt een scherpe resolutie van 2712 bij 1220 pixels en een verversingssnelheid tot 120 Hertz, wat zorgt voor soepele beelden. Ook de helderheid is dik in orde, zelfs op zonnige dagen. Mooi meegenomen is de keuze voor het stevige Gorilla Glass 7i aan de voorkant, een krasbestendige laag die tegen een stootje kan en het scherm goed beschermt bij dagelijks gebruik.

©Wesley Akkerman

Capabele processor voor gaming

De Motorola Edge 60 Pro draait op de Mediatek Dimensity 8350 Extreme, en dat is een flinke stap vooruit ten opzichte van de Edge 50 Pro. Vooral voor wie graag games op zijn smartphone speelt, is dit goed nieuws. Maar ook bij alledaags gebruik – van appen en mailen tot bellen, browsen en foto's maken – draait het toestel soepel. Tijdens het testen zijn we geen haperingen, vertragingen of andere storende zaken tegengekomen.

Ben je van plan om te gamen op de Edge 60 Pro, houd er dan wel rekening mee dat het toestel bij intensief gebruik warm kan worden. Dat gebeurt niet snel, maar bij grafisch zware 3D-games kan de temperatuur merkbaar oplopen, wat de prestaties wel iets kan beïnvloeden. De meeste casual games draaien probleemloos, maar bij zwaardere titels uit de Play Store speel je doorgaans op medium instellingen. Dat is niet ongebruikelijk in deze prijsklasse, en het toestel houdt zich daar prima staande.

©Wesley Akkerman

Meer energie, iets langere laadtijd

Een van de grootste veranderingen ten opzichte van het vorige model is de accu. Die heeft nu een indrukwekkende capaciteit van 6000 mAh, terwijl de voorganger met 4500 mAh al prima presteerde. Met de Edge 60 Pro haal je moeiteloos het einde van dag twee, zelfs als je af en toe een potje gamet. Die extra accuduur komt echter met een kleine keerzijde: de oplaadsnelheid is verlaagd van 125 naar 90 watt. Nog steeds snel, maar wel een stapje terug.

In de praktijk merk je daar weinig van. Tenzij je de Edge 60 Pro direct naast zijn voorganger legt, zul je het verschil nauwelijks opmerken. Opladen van 0 naar 100 procent duurt minder dan 50 minuten, en met een halfuurtje zit je vaak al rond de 75 procent. Draadloos laden is wél flink afgeremd: dat gaat nu met maximaal 15 watt, terwijl dat bij het vorige model nog 50 watt was. Een duidelijke concessie, al zal het voor veel gebruikers geen breekpunt zijn.

©Wesley Akkerman

De software was altijd zo goed…

Op softwaregebied heeft Motorola een aantal veranderingen doorgevoerd die niet voor iedereen positief zullen uitpakken. Zo staan er nu meer vooraf geïnstalleerde apps op het toestel, en is er een nieuwe AI-omgeving toegevoegd, ontwikkeld in samenwerking met Perplexity AI. Net als bij de Nothing Phone 3a krijg je daar via een aparte knop snel toegang toe. Daarmee kun je bijvoorbeeld meldingen laten samenvatten of informatie opvragen.

Leuk in theorie, maar in de praktijk werkt dat nog niet met alle apps. Toch zitten er handige functies tussen: zo kun je de assistent vragen om iets voor je te onthouden, zoals een foto of screenshot, die je later eenvoudig kunt terugvinden. Een duidelijke beperking is echter dat deze AI-functies alleen in het Engels werken. En hoewel we in Nederland vaak prima overweg kunnen met die taal, gaat dat ongetwijfeld ten koste van de toegankelijkheid voor sommige gebruikers.

©Wesley Akkerman

50x

Veel AI-opties

Een andere nieuwe functie is Playlist Studio. Daarmee kun je een afspeellijst laten samenstellen op basis van je eigen prompt. Klinkt veelbelovend, maar er zit een flinke beperking aan: het werkt alleen met Amazon Music, en dan ook nog uitsluitend als je een actief abonnement hebt. Daardoor zal deze functie voor veel gebruikers nauwelijks bruikbaar zijn. Image Studio – eveneens in samenwerking met Perplexity – is wél geslaagd. Hiermee maak je eenvoudig achtergronden, stickers en andere visuals, precies zoals je zou verwachten.

Daarnaast kun je rekenen op de kracht van Google Gemini, die je activeert door de powerknop ingedrukt te houden. Daarmee stel je vragen of geef je opdrachten, net als bij Google Assistant. Ook Circle to Search is aanwezig, een handige manier om snel informatie op te vragen over elementen uit foto's of screenshots. De nieuwe Moto AI-knop aan de linkerkant van het toestel is speciaal bedoeld voor deze AI-functies, maar is helaas niet aanpasbaar. Zonde, vooral voor wie weinig gebruikmaakt van Motorola's eigen AI-platform.

3x

2x

Veel dataverzameling

Opvallend is dat Motorola twee verschillende nieuwsoverzichten in zijn software-omgeving aanbiedt. Veeg je op het thuisscherm naar rechts, dan verschijnt de vertrouwde Google-feed – al kun je die eventueel uitschakelen. Daarnaast is er binnen het app-overzicht nóg een nieuwsoverzicht, afkomstig van een andere aanbieder. Het maakt duidelijk dat er veel gebeurt op het gebied van dataverzameling en -verwerking. Dat is op zich niets nieuws, maar Motorola zet het nu opvallend zichtbaar neer.

De Edge 60 Pro draait op Android 15 en krijgt drie jaar lang software-upgrades en vier jaar beveiligingsupdates. Daarmee loopt Motorola duidelijk achter op merken als Samsung en Google, die ruimere termijnen hanteren. Volgens Motorola sluit dit beleid echter aan op het werkelijke gebruik van hun toestellen. Intern onderzoek zou uitwijzen dat gebruikers hier tevreden mee zijn – reden genoeg voor het bedrijf om daar niets aan te veranderen. Toch voelt het als een gemiste kans: het drukt de langetermijnwaarde van een verder prima smartphone.

1x

0,5x

Solide camera’s, maar…

Het camerasysteem van de Motorola Edge 60 Pro levert over het algemeen degelijke fotoprestaties. De hoofdcamera heeft een resolutie van 50 megapixel, net als de ultragroothoeklens die ook dienstdoet als macrocamera. Daarnaast is er een telelens van 10 megapixel, goed voor 3x optische zoom en tot 50 keer digitale zoom. Aan de voorkant vind je een selfiecamera van eveneens 50 megapixel, met een lichtsensor die zorgt voor betere belichting en witbalans.

De lenzen produceren heldere, scherpe foto's, en dankzij de samenwerking met Pantone ogen kleuren meestal natuurlijk en accuraat, ook bij beweging of in lastige lichtomstandigheden. De HDR-prestaties zijn sterk, met veel detail in zowel lichte als donkere delen. Een minpunt is de neiging tot overbewerking: sommige foto's worden te sterk verscherpt, waardoor ze kunstmatig aanvoelen. Dat doet wat denken aan de beeldverwerking van sommige Samsung-toestellen.

0,5x

1x

Problemen in het donker

De hoofdcamera doet het prima bij daglicht, maar zodra het donker wordt, levert hij zichtbaar in op scherpte en detail. De ultragroothoeklens schiet bij goed licht acceptabele foto's, al vertaalt de sensor-upgrade zich niet altijd in betere beeldkwaliteit. In situaties met weinig licht vallen de prestaties flink tegen. De grootste tegenvaller is de telelens. Door de kleine sensor heeft die moeite met helderheid en dynamisch bereik, en de digitale zoom kun je sowieso beter links laten liggen.

De selfiecamera scoort daarentegen wél punten, met realistische huidtinten en scherpe beelden. Het bokeh-effect – waarbij de achtergrond onscherp wordt – is wisselend, en ook kun je kleurverschillen opmerken tussen de verschillende lenzen. Het zwakste punt van de Edge 60 Pro is echter de videokwaliteit. De beeldstabilisatie schiet tekort, waardoor video's al snel schokkerig aanvoelen. Onbruikbaar is het niet, maar op dit prijsniveau had Motorola meer mogen bieden.

2x

3x

Motorola Edge 60 Pro kopen?

De Motorola Edge 60 Pro scoort op hardwarevlak overtuigend, met een krachtige processor, een indrukwekkende accuduur en een helder, prettig scherm. Toch wordt de gebruikerservaring flink geremd door de software. Waar Motorola vroeger bekendstond om zijn schone Android-ervaring, oogt de Edge 60 Pro rommeliger dan ooit. De hoeveelheid voorgeïnstalleerde apps is toegenomen, en de AI-integratie voelt onaf – zeker omdat ondersteuning voor de Nederlandse taal ontbreekt.

De niet-aanpasbare AI-knop, de dubbele nieuwsfeeds met bijbehorende dataverzameling en het magere updatebeleid van drie jaar werpen een flinke schaduw over de solide hardwarebasis. Deze softwarematige concessies zorgen ervoor dat het toestel niet de verfijnde, toegankelijke ervaring biedt die je van Motorola zou verwachten. Zonder alle onvolwassen AI-toeters en bellen – en ondanks de wisselende camerakwaliteit – hadden we de Edge 60 Pro met gemak kunnen aanraden. Maar nu blijft er vooral een gevoel van gemiste kansen hangen.

Een oven wordt flink heet tijdens het gebruik, en ook in een magnetron met grill- of ovenfunctie kan de temperatuur behoorlijk oplopen. Daardoor verdampt vet of spettert eten sneller tegen de binnenkant van de deur. Zelfs bij een gewone magnetron kunnen spetters en condens zich ophopen op het ruitje. Na een tijdje is het glas zo vettig of bruin dat je nauwelijks nog naar binnen kunt kijken. Niet gevaarlijk, wél vervelend. Gelukkig is het schoonmaken van die ruit minder lastig dan je denkt!

Lees ook: Magnetron kopen? Dit is waar je op moet letten

Hoe ontstaat die vettige aanslag eigenlijk?

Tijdens het verwarmen van eten verdampt vet. In een oven branden die vetdruppeltjes langzaam in op het glas, zeker bij temperaturen boven de 180 graden. Ook etensresten die over de rand borrelen of spetteren kunnen tegen het ruitje aankomen. In een magnetron gebeurt min of meer hetzelfde, al speelt condens daar ook een rol. Het resultaat is een doffe waas die met alleen een vaatdoekje niet meer weggaat.

Wat heb je nodig?

Met een paar alledaagse schoonmaakmiddelen kun je die bruine aanslag al te lijf gaan:

🞐 Warm water
🞐 Scheutje afwasmiddel
🞐 Zachte doek (liefst microvezel)
🞐 Oude tandenborstel
🞐 Klein beetje baking soda
🞐 Schoonmaakazijn of citroensap
🞐 Eventueel een plastic schrapertje (géén metaal)

Let op: laat de oven of magnetron altijd goed afkoelen voor je begint.

Stap voor stap schoonmaken

Begin met de buitenkant van de ruit. Maak een lauwwarm sopje met afwasmiddel en veeg het glas schoon met een microvezeldoek. Hardnekkige plekken? Maak een dik papje van baking soda en een beetje water. Smeer dit op de vlekken en laat het tien minuten zitten. Daarna veeg je het eenvoudig weg met een vochtige doek.

Voor de binnenkant helpt het om vet eerst los te weken. Maak een doek nat met heet water en een flinke scheut azijn of citroensap. Houd deze een paar minuten tegen de binnenkant van het ruitje aan – of leg de doek er voorzichtig op, als dat lukt. De warmte en het zuur helpen om het vet los te weken. Gebruik daarna een tandenborstel om voorzichtig langs de randjes te schrobben.

Sommige ovens hebben een dubbele glasplaat. In veel gevallen kun je die losmaken om ook daar tussen schoon te maken. Kijk hiervoor in de handleiding van je oven: vaak zitten er klemmetjes of schroeven aan de bovenrand van de ovendeur. Wees voorzichtig en zorg dat je alles stevig terugplaatst.

©Андрей Журавлев

Let op bij zelfreinigende ovens

Heb je een zelfreinigende oven? Dan werkt het schoonmaken net even anders. Sommige ovens hebben een pyrolysefunctie: hierbij wordt de oven verhit tot zo'n 500 graden, waardoor vet en vuil veranderen in as. Dat kun je daarna eenvoudig opvegen met een doek. Andere modellen gebruiken katalyse of stoomreiniging. In al deze gevallen geldt: gebruik géén agressieve middelen op de wanden of het glas, want daarmee kun je de speciale coating beschadigen.

Ook belangrijk: de ruit kan tijdens zo'n reinigingsprogramma flink heet worden. Wacht dus altijd tot de oven volledig is afgekoeld voor je eraan begint. En poets het glas alleen met zachte doeken en neutrale middelen, zoals lauw water met een druppeltje afwasmiddel. Baking soda of citroen kun je in dit geval beter vermijden, tenzij je zeker weet dat jouw oven geen speciale coating heeft.

Wat moet je níet doen?

Gebruik geen schuursponsjes of staalwol. Ook ovenreiniger en agressieve sprays zijn geen goed idee op glas: ze kunnen het ruitje beschadigen of dof maken. Gebruik bij voorkeur ook geen mesjes of metalen schrapers – hoe verleidelijk dat soms ook is. Krassen zijn snel gemaakt en vrijwel niet meer weg te werken.

En daarna? Zo houd je het ruitje schoon

Veeg de ruit na elk gebruik even kort na met een vochtige doek, vooral als je ziet dat er gespetterd is. Dat kost je amper tijd en voorkomt dat vuil zich opbouwt. Gebruik je ovenschalen die kunnen overkoken? Zet er een lekbak onder. En voor magnetrons werkt een eenvoudig spatdekseltje echt verrassend goed – die vangt het meeste op.