Er zullen momenten zijn dat je niet thuis bent, maar toch een bepaald bestand van je Mac nodig hebt. Hoewel diensten als iCloud Drive, Dropbox, Google Drive, Box en OneDrive het leven makkelijker maken, heb je hier vaak niet al je documenten opstaan. Zo kom je op afstand toch bij je Mac.

Er zijn verschillende manieren om op afstand bestanden die op je Mac staan te benaderen. Maar voordat je begint moet je een manier vinden om je Mac via internet te kunnen benaderen, waar je ook bent. Er zijn een aantal "dynamische DNS" diensten die dit kunnen, maar de handigste (en misschien wel beste) optie is om Apple's Terug naar mijn Mac dienst te gebruiken.

©PXimport

Terug naar mijn Mac instellen

Het configureren van Terug naar mijn Mac is niet moeilijk. Volg gewoon deze stappen:

1. Maak een Apple ID aan als je er nog geen hebt.

2. Log in op iCloud in de iCloud systeeminstellingen.

3. Schakel de "Terug naar mijn Mac" dienst in.

©PXimport

Op dit moment zou elke Mac die je ook zo geconfigureerd hebt met iCloud de Mac moeten kunnen benaderen die je hebt ingesteld met Terug naar mijn Mac. Vergeet niet dat Terug naar mijn Mac vereist dat je Mac een internetverbinding heeft. Bovendien moet hij zo zijn ingesteld dat hij op verzoek ontwaakt zodat je Mac, ook als hij in de slaapstand verkeert, op een Terug naar mijn Mac-verzoek kan reageren. Om ervoor te zorgen dat dit gebeurt, open System Preferences > Energy Saver en schakel de Wake for Network Access optie in.

Je kunt tegen een ander probleem aanlopen als je netwerk een firewall heeft die Terug naar mijn Mac-toegang blokkeert. Als je Terug naar mijn Mac hebt ingesteld maar vanaf een locatie op afstand geen verbinding kunt maken, moet je de instellingen van je router controleren om ervoor te zorgen dat UPnP of NAT-PMP diensten zijn ingeschakeld. Controleer, of reset bovendien de firewall van je router (schakel hem uit en test de connectie), en updatet de firmware van de router naar de nieuwste versie. Het is een goed idee om een dergelijke verbinding te testen vanuit een café in de buurt voordat je ergens ver weg bent en Terug naar mijn Mac voor uiterst belangrijk werk nodig hebt.

Wanneer Terug naar mijn Mac is ingesteld heb je verschillende opties om verbinding met je Mac te maken - programma's en bestanden direct op de computer openen, bestanden van en naar de computer kopiëren, en de Mac van op afstand bedienen via het opdrachtprompt. Hier leggen we het uit.

Het scherm van een andere Mac delen

De meest intuïtieve manier om je Mac van afstand te benaderen en te beheren is Screen Sharing, wat de desktopweergave van de computer op afstand naar de Mac die je op dat moment gebruikt streamt. De prestaties van deze dienst zijn afhankelijk van de snelheid van de breedbandverbinding, maar je kunt het gebruiken om te werken alsof je gewoon achter je Mac zit.

Om Screen Sharing in te schakelen, ga naar de Sharing systeeminstellingen, schakel de Screen Sharing dienst in, en zorg ervoor dat je gebruikersaccount er toegang toe heeft. Standaard krijgen alleen administrators toegang, maar je kunt specifieke gebruikers toevoegen aan de lijst of alle gebruikers toegang verlenen. Als je klaar bent kun je je Mac selecteren in de Finder zijbalk van een andere Mac die geconfigureerd is met dezelfde iCloud account. Klik op de optie om het scherm van de Mac op afstand te delen en applicaties en documenten erop te openen.

©PXimport

Screen Sharing ondersteunt ook extra opties zoals gesynchroniseerde klemborden en drag-and-drop ondersteuning voor het delen van bestanden. Hiermee kun je bestanden van de Finder op je huidige Mac naar het gedeelde scherm van je Mac op afstand slepen om ze naar die computer te kopiëren. Je kunt op deze wijze ook bestanden van je Mac op afstand naar je huidige Mac kopiëren. Om de gedeelde klembord-optie te gebruiken (ingeschakeld door User Shared Clipboard te selecteren in het Edit menu), kun je geselecteerde tekst of afbeeldingen kopiëren op elk van de twee Macs en de data zal naar het klembord van de andere Mac gestreamed worden. Dan kun je het vervolgens plakken door op Command-V te drukken.

Aangezien OS X meerdere gebruikersaccounts ondersteunt, kun je je Mac op afstand verbinden wanneer er een andere gebruiker is ingelogd. In al deze gevallen ondersteunt Sreen Sharing meerdere sessies. In dit scenario krijg je de keuze om op de achtergrond in te loggen op je account of te zien wat de huidige gebruiker ziet (met zijn of haar toestemming). Let op dat voor beide benaderingen er een indicatie in de statusmenu's verschijnt dat je bent ingelogd, dus iemand die achter jouw computer zit kan zien dat je bent ingelogd.

©PXimport

Screen Sharing kan ingesteld worden voor je persoonlijke Macs, maar de dienst is niet beperkt tot je eigen computers en kan gebruikt worden om verbinding te maken met andere Macs op een lokaal netwerk die Screen Sharing ingeschakeld hebben. Bovendien kun je een Screen Sharing verzoek indienen bij een vriend via Messages. (Onder Yosemite kun je dit doen tussen twee personen die een iCloud account hebben. Onder Mavericks kon dit alleen via een dienst van derden zoals AIM, Jabber, en Google Talk.)

Wanneer je via Messages met een vriend of collega aan het chatten bent, kun je op de Details knop drukken bovenaan de conversatie, waar je opties zult zien staan om met je contactpersoon te communiceren. Een daarvan is een paar overlappende rechthoeken, waarmee je, indien beschikbaar, het scherm van je contactpersoon kunt bekijken.

Bestanden delen

Als je alleen de bestanden op je Mac op afstand wilt benaderen en niet met een mogelijk trage Screen Sharing optie wilt modderen, kun je ook de bestanden direct benaderen. Als je de File Sharing optie ingeschakeld heb in de Sharing-systeeminstellingen op je Mac op afstand, kun je deze Mac selecteren in de zijbalk van een Finder scherm op je huidige Mac. Je krijgt vervolgens verschillende standaard en aangepaste gedeelde mappen te zien, die je kunt mounten en navigeren om de bestanden die je wilt hebben te benaderen.

Inloggen op afstand

Een andere manier om je Mac van op afstand te benaderen is voor ervaren gebruikers, waarbij je de Remote Login dienst gebruikt en de secure shell (SSH) in een Terminal venster gebruikt om in te loggen op je Mac en commando's en scripts uit te voeren.

©PXimport

Macs op afstand die Screen Sharing en File Sharing ingeschakeld hebben verschijnen in de zijbalk van de Finder. Als je alleen Remote Login inschakelt zal de Mac op afstand niet verschijnen. Maar je kunt deze benaderen via de Terminal app. Om dit te doen, open Terminal (/Applications/Utilities) en druk op Shift-Command-K (of selecteer New Remote Connection in het Shell menu). Er verschijnt dan een New Remote Connection venster. Selecteer in dit venster de Secure Shell dienst en je zult ingeschakelde Macs in de Server kolom zien staan. Van hieruit kun je met deze Macs verbinding maken en erop inloggen door ze te selecteren.

Andere diensten

De diensten die ik tot dusver genoemd heb zijn automatisch te detecteren; maar er kunnen extra diensten op je Mac staan die niet op die manieren te detecteren zijn, zoals bijvoorbeeld aangepaste FTP software, webservers, licentiemanagers, of andere serversoftware die je geconfigureerd hebt. Als je dergelijke software hebt, kun je er nog altijd verbinding mee maken met Terug naar mijn Mac door een URL samen te stellen die naar jouw Mac wijst vanaf elke plek op het internet.

Om dit te doen, voer het volgende commando in de Terminal in om een hiërarchie van domeinen voor je iCloud account te zien te krijgen:

dns-sd -E

Wanneer dit wordt ingevoerd zul je een output te zien krijgen zoals hieronder (NUMBER zal een unieke ID zijn voor je iCloud account:

local

icloud.com

- > btmm

- - > members

- - - > NUMBER

Met deze informatie kun je een URL samenstellen om je Mac op afstand direct te benaderen, mits je de computernaam van die Mac weet (de computernaam is de naam die bovenaan de Sharing systeeminstellingen staat). Voor dit artikel zullen we de Bonjour naam gebruiken, die alleen kleine letters gebruikt en die spaties door liggende streepjes vervangt. Dus bijvoorbeeld "Topher's MacBook Pro" heeft als Bonjour naam "tophers-macbook-pro".

Dan is het URL-schema voor het benaderen van de Mac op afstand als volgt:

computer-name.NUMBER.members.btmm.icloud.com

In deze context is mijn accountnummer "12345678," en om mijn MacBook Pro te benaderen moet ik dan de volgende URL gebruiken:

tophers-macbook-pro.12345678.members.btmm.icloud.com

Ik kan dit nu specificeren voor verschillende connectiviteitsdiensten die niet direct in de Finder worden ondersteund - zoals SSH en SFTP - en zelfs servers en diensten van derden die ik op het systeem heb geconfigureerd. Als ik bijvoorbeeld de OS X CUPS webinterface heb ingeschakeld op een Mac op afstand, kan ik er een verbinding mee maken om mijn printers te configureren door poort 631 te specificeren in een URL die lijkt op:

http://computer-name.account-number.members.btmm.icloud.com:631

Dit Terug naar mijn Mac-adres is erg veelzijdig en kan voor meer gebruikt worden dan alleen het benaderen van de ene Mac vanaf een andere Mac. Als je een systeem hebt, of het nu een iOS apparaat of Android telefoon is; een Windows pc of Linux systeem dat SMB filesharing ondersteunt, SSH-connecties, web connecties, enzovoorts; kun je dit Terug naar mijn Mac-adres gebruiken op die systemen om ze naar je geconfigureerde Macs te verwijzen.

Als laatste opmerking wil ik erop wijzen dat hoewel sharing diensten handig zijn, je ze misschien beter uitgeschakeld kunt laten tenzij je er veel gebruik van maakt. Er zijn geen bekende hacks voor deze diensten, en ze bestaan uit gerenommeerde en veilige code, maar het is het beste om diensten waar je geen gebruik van maakt uit te schakelen.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.