Er zullen momenten zijn dat je niet thuis bent, maar toch een bepaald bestand van je Mac nodig hebt. Hoewel diensten als iCloud Drive, Dropbox, Google Drive, Box en OneDrive het leven makkelijker maken, heb je hier vaak niet al je documenten opstaan. Zo kom je op afstand toch bij je Mac.

Er zijn verschillende manieren om op afstand bestanden die op je Mac staan te benaderen. Maar voordat je begint moet je een manier vinden om je Mac via internet te kunnen benaderen, waar je ook bent. Er zijn een aantal "dynamische DNS" diensten die dit kunnen, maar de handigste (en misschien wel beste) optie is om Apple's Terug naar mijn Mac dienst te gebruiken.

©PXimport

Terug naar mijn Mac instellen

Het configureren van Terug naar mijn Mac is niet moeilijk. Volg gewoon deze stappen:

1. Maak een Apple ID aan als je er nog geen hebt.

2. Log in op iCloud in de iCloud systeeminstellingen.

3. Schakel de "Terug naar mijn Mac" dienst in.

©PXimport

Op dit moment zou elke Mac die je ook zo geconfigureerd hebt met iCloud de Mac moeten kunnen benaderen die je hebt ingesteld met Terug naar mijn Mac. Vergeet niet dat Terug naar mijn Mac vereist dat je Mac een internetverbinding heeft. Bovendien moet hij zo zijn ingesteld dat hij op verzoek ontwaakt zodat je Mac, ook als hij in de slaapstand verkeert, op een Terug naar mijn Mac-verzoek kan reageren. Om ervoor te zorgen dat dit gebeurt, open System Preferences > Energy Saver en schakel de Wake for Network Access optie in.

Je kunt tegen een ander probleem aanlopen als je netwerk een firewall heeft die Terug naar mijn Mac-toegang blokkeert. Als je Terug naar mijn Mac hebt ingesteld maar vanaf een locatie op afstand geen verbinding kunt maken, moet je de instellingen van je router controleren om ervoor te zorgen dat UPnP of NAT-PMP diensten zijn ingeschakeld. Controleer, of reset bovendien de firewall van je router (schakel hem uit en test de connectie), en updatet de firmware van de router naar de nieuwste versie. Het is een goed idee om een dergelijke verbinding te testen vanuit een café in de buurt voordat je ergens ver weg bent en Terug naar mijn Mac voor uiterst belangrijk werk nodig hebt.

Wanneer Terug naar mijn Mac is ingesteld heb je verschillende opties om verbinding met je Mac te maken - programma's en bestanden direct op de computer openen, bestanden van en naar de computer kopiëren, en de Mac van op afstand bedienen via het opdrachtprompt. Hier leggen we het uit.

Het scherm van een andere Mac delen

De meest intuïtieve manier om je Mac van afstand te benaderen en te beheren is Screen Sharing, wat de desktopweergave van de computer op afstand naar de Mac die je op dat moment gebruikt streamt. De prestaties van deze dienst zijn afhankelijk van de snelheid van de breedbandverbinding, maar je kunt het gebruiken om te werken alsof je gewoon achter je Mac zit.

Om Screen Sharing in te schakelen, ga naar de Sharing systeeminstellingen, schakel de Screen Sharing dienst in, en zorg ervoor dat je gebruikersaccount er toegang toe heeft. Standaard krijgen alleen administrators toegang, maar je kunt specifieke gebruikers toevoegen aan de lijst of alle gebruikers toegang verlenen. Als je klaar bent kun je je Mac selecteren in de Finder zijbalk van een andere Mac die geconfigureerd is met dezelfde iCloud account. Klik op de optie om het scherm van de Mac op afstand te delen en applicaties en documenten erop te openen.

©PXimport

Screen Sharing ondersteunt ook extra opties zoals gesynchroniseerde klemborden en drag-and-drop ondersteuning voor het delen van bestanden. Hiermee kun je bestanden van de Finder op je huidige Mac naar het gedeelde scherm van je Mac op afstand slepen om ze naar die computer te kopiëren. Je kunt op deze wijze ook bestanden van je Mac op afstand naar je huidige Mac kopiëren. Om de gedeelde klembord-optie te gebruiken (ingeschakeld door User Shared Clipboard te selecteren in het Edit menu), kun je geselecteerde tekst of afbeeldingen kopiëren op elk van de twee Macs en de data zal naar het klembord van de andere Mac gestreamed worden. Dan kun je het vervolgens plakken door op Command-V te drukken.

Aangezien OS X meerdere gebruikersaccounts ondersteunt, kun je je Mac op afstand verbinden wanneer er een andere gebruiker is ingelogd. In al deze gevallen ondersteunt Sreen Sharing meerdere sessies. In dit scenario krijg je de keuze om op de achtergrond in te loggen op je account of te zien wat de huidige gebruiker ziet (met zijn of haar toestemming). Let op dat voor beide benaderingen er een indicatie in de statusmenu's verschijnt dat je bent ingelogd, dus iemand die achter jouw computer zit kan zien dat je bent ingelogd.

©PXimport

Screen Sharing kan ingesteld worden voor je persoonlijke Macs, maar de dienst is niet beperkt tot je eigen computers en kan gebruikt worden om verbinding te maken met andere Macs op een lokaal netwerk die Screen Sharing ingeschakeld hebben. Bovendien kun je een Screen Sharing verzoek indienen bij een vriend via Messages. (Onder Yosemite kun je dit doen tussen twee personen die een iCloud account hebben. Onder Mavericks kon dit alleen via een dienst van derden zoals AIM, Jabber, en Google Talk.)

Wanneer je via Messages met een vriend of collega aan het chatten bent, kun je op de Details knop drukken bovenaan de conversatie, waar je opties zult zien staan om met je contactpersoon te communiceren. Een daarvan is een paar overlappende rechthoeken, waarmee je, indien beschikbaar, het scherm van je contactpersoon kunt bekijken.

Bestanden delen

Als je alleen de bestanden op je Mac op afstand wilt benaderen en niet met een mogelijk trage Screen Sharing optie wilt modderen, kun je ook de bestanden direct benaderen. Als je de File Sharing optie ingeschakeld heb in de Sharing-systeeminstellingen op je Mac op afstand, kun je deze Mac selecteren in de zijbalk van een Finder scherm op je huidige Mac. Je krijgt vervolgens verschillende standaard en aangepaste gedeelde mappen te zien, die je kunt mounten en navigeren om de bestanden die je wilt hebben te benaderen.

Inloggen op afstand

Een andere manier om je Mac van op afstand te benaderen is voor ervaren gebruikers, waarbij je de Remote Login dienst gebruikt en de secure shell (SSH) in een Terminal venster gebruikt om in te loggen op je Mac en commando's en scripts uit te voeren.

©PXimport

Macs op afstand die Screen Sharing en File Sharing ingeschakeld hebben verschijnen in de zijbalk van de Finder. Als je alleen Remote Login inschakelt zal de Mac op afstand niet verschijnen. Maar je kunt deze benaderen via de Terminal app. Om dit te doen, open Terminal (/Applications/Utilities) en druk op Shift-Command-K (of selecteer New Remote Connection in het Shell menu). Er verschijnt dan een New Remote Connection venster. Selecteer in dit venster de Secure Shell dienst en je zult ingeschakelde Macs in de Server kolom zien staan. Van hieruit kun je met deze Macs verbinding maken en erop inloggen door ze te selecteren.

Andere diensten

De diensten die ik tot dusver genoemd heb zijn automatisch te detecteren; maar er kunnen extra diensten op je Mac staan die niet op die manieren te detecteren zijn, zoals bijvoorbeeld aangepaste FTP software, webservers, licentiemanagers, of andere serversoftware die je geconfigureerd hebt. Als je dergelijke software hebt, kun je er nog altijd verbinding mee maken met Terug naar mijn Mac door een URL samen te stellen die naar jouw Mac wijst vanaf elke plek op het internet.

Om dit te doen, voer het volgende commando in de Terminal in om een hiërarchie van domeinen voor je iCloud account te zien te krijgen:

dns-sd -E

Wanneer dit wordt ingevoerd zul je een output te zien krijgen zoals hieronder (NUMBER zal een unieke ID zijn voor je iCloud account:

local

icloud.com

- > btmm

- - > members

- - - > NUMBER

Met deze informatie kun je een URL samenstellen om je Mac op afstand direct te benaderen, mits je de computernaam van die Mac weet (de computernaam is de naam die bovenaan de Sharing systeeminstellingen staat). Voor dit artikel zullen we de Bonjour naam gebruiken, die alleen kleine letters gebruikt en die spaties door liggende streepjes vervangt. Dus bijvoorbeeld "Topher's MacBook Pro" heeft als Bonjour naam "tophers-macbook-pro".

Dan is het URL-schema voor het benaderen van de Mac op afstand als volgt:

computer-name.NUMBER.members.btmm.icloud.com

In deze context is mijn accountnummer "12345678," en om mijn MacBook Pro te benaderen moet ik dan de volgende URL gebruiken:

tophers-macbook-pro.12345678.members.btmm.icloud.com

Ik kan dit nu specificeren voor verschillende connectiviteitsdiensten die niet direct in de Finder worden ondersteund - zoals SSH en SFTP - en zelfs servers en diensten van derden die ik op het systeem heb geconfigureerd. Als ik bijvoorbeeld de OS X CUPS webinterface heb ingeschakeld op een Mac op afstand, kan ik er een verbinding mee maken om mijn printers te configureren door poort 631 te specificeren in een URL die lijkt op:

http://computer-name.account-number.members.btmm.icloud.com:631

Dit Terug naar mijn Mac-adres is erg veelzijdig en kan voor meer gebruikt worden dan alleen het benaderen van de ene Mac vanaf een andere Mac. Als je een systeem hebt, of het nu een iOS apparaat of Android telefoon is; een Windows pc of Linux systeem dat SMB filesharing ondersteunt, SSH-connecties, web connecties, enzovoorts; kun je dit Terug naar mijn Mac-adres gebruiken op die systemen om ze naar je geconfigureerde Macs te verwijzen.

Als laatste opmerking wil ik erop wijzen dat hoewel sharing diensten handig zijn, je ze misschien beter uitgeschakeld kunt laten tenzij je er veel gebruik van maakt. Er zijn geen bekende hacks voor deze diensten, en ze bestaan uit gerenommeerde en veilige code, maar het is het beste om diensten waar je geen gebruik van maakt uit te schakelen.

Cameradrones zijn klein, licht en bieden verrassend veel mogelijkheden. Je stopt ze eenvoudig in je rugtas en toch leveren ze indrukwekkende foto's en video's op. In dit artikel lees je waar je op moet letten bij de keuze van een lichte drone, hoe je ze bedient, welke regels gelden en hoe je het maximale uit je beelden haalt met slimme nabewerking.

Drones zijn een prachtige aanvulling in je camerakit. Ze worden commercieel gebruikt, bijvoorbeeld om winkels of woningen te presenteren. Maar ook op reis kun je eenvoudig een heel ander perspectief en daarmee extra flair aan je materiaal geven. Het zijn eigenlijk vliegende camera's, die tegenwoordig ook eenvoudig zijn te bedienen. Sterker nog, dankzij intelligente opnamemodi kunnen ze geheel zelfstandig vliegen. Denk aan het volgen of het maken van een creatieve opname.

De drone vertrekt vanaf de palm van je hand, maakt de opname en keert zelf weer terug. Een controller is niet per se nodig. Dat scheelt veel gedoe tijdens een wandeling. Een smartphone blijft handig om extra opties in te stellen of handmatig te vliegen. Een controller óók, voor meer controle en een (veel) groter vliegbereik. Maar ook daarvoor hoef je geen ervaren piloot te zijn. De regels zijn bovendien gunstig voor de lichte drones die we in dit artikel bespreken. Wel is een registratie bij de RDW nodig, die meteen geldig is in heel de EU.

We geven tips voor de handigste drones, leggen uit wat de regels zijn, geven praktische informatie voor het meenemen en gebruiken van een drone op reis, en geven tot slot nog tips voor de nabewerking.

🚁 Hardware

Keuze

We beginnen met enkele aandachtspunten bij het kiezen van een drone. We richten ons op de kleine en lichte exemplaren, die ideaal zijn voor op reis of bij sportieve uitstapjes. Ze wegen alle minder dan 250 gram, wat als bijkomend voordeel heeft dat je in Nederland en de rest van de EU dan geen vliegbewijs nodig hebt. Verderop behandelen we deze regels wat uitvoeriger.

Er is een breed aanbod van lichte drones, al is het gros afkomstig van één fabrikant: het Chinese DJI. Deze fabrikant is al jaren marktleider op het gebied van drones, zowel onder consumenten als in het zakelijke segment. Daarnaast ken je het bedrijf wellicht van actioncamera's zoals de Osmo Action 4 en accessoires zoals gimbals, die zorgen dat je vloeiende en stabiele beelden met je smartphone kunt maken.

Zo'n gimbal vind je ook in de Osmo Pocket 3, een compacte camera van DJI die enorm populair is onder vloggers, maar ook heel praktisch als reiscamera. In dit artikel zoomen we vooral in op de relatief nieuwe drones: de Neo en de Flip. Die neem je makkelijk mee op reis en bieden innovatieve functies, waarmee het bedrijf een nieuwe, bredere doelgroep lijkt aan te spreken.

©DJI

Bediening

Vóór de aanschaf van een drone moet je eigenlijk al bedenken hoe je hem gaat bedienen. Ze worden namelijk vaak met een controller gebundeld. De Neo is een vrij zeldzame uitzondering en kun je ook los kopen. Dit heeft te maken met de intelligente opnamemodi, die je overigens ook op de Flip vindt. Hierdoor kun je de drone zonder controller gebruiken (zie kader 'Intelligente modi').

Met een smartphone kun je die opnamemodi eventueel nader instellen en ook handmatig vliegen, al is het bereik beperkt tot ongeveer twintig meter. Een controller is daarom geen overbodige luxe en verhoogt het bereik zelfs in stedelijk gebied gemakkelijk tot meerdere kilometers.

De RC-N3 en RC 2 zijn het meest gangbaar en werken met alle genoemde drones (Neo, Flip en Mini 4 Pro). De RC-N3 gebruik je in combinatie met een smartphone die je er bovenop zet en via een kabel aansluit. Bij de RC 2 hoeft dat niet: dit is een 'smart controller' met ingebouwd scherm met extra hoge helderheid. Er zijn (nog) niet veel smartphones die qua schermhelderheid in de buurt komen.

©DJI

Neo versus Flip

De Neo (135 gram) is lichter dan de Flip (249 gram) en heeft een kortere vliegtijd op één batterijlading (18 versus 31 minuten). De Neo mist een obstakeldetectie, maar blijkt wel zeer robuust. Een ongelukje blijkt zelden fataal. De Flip biedt wel (enigszins beperkte) obstakeldetectie. De beeldkwaliteit van de Neo is wat minder, al kun je onder goede omstandigheden een mooi resultaat behalen. Het is vooral nuttig om de scherpte iets terug te brengen, al kan dat helaas alleen via een controller.

Dat je de Neo zo makkelijk mee neemt is een pre. De beste camera is uiteindelijk de camera die je altijd bij je hebt. De Flip is met zijn kenmerkende uitklapbare propellers net wat forser, zelfs in vergelijking met de Mini 4 Pro. De camera van de Flip is merkbaar beter, vergelijkbaar met die van de Mini 4 Pro.

©DJI

Bundels

Hoewel de Neo zoals gezegd los verkrijgbaar is, koop je een drone vaak als bundel met controller. De Neo is leverbaar met de RC-N3 in een Fly More Combo. Zo'n bundel bevat naast de controller vaak ook handige accessoires, zoals extra batterijen, een oplaadhub en draagtas.

Een leuke meerwaarde van de Neo is de FPV-ondersteuning, wat spannende en zeer dynamische beelden kan opleveren, al is het niet voor iedereen geschikt (zie kader 'First Person View met de Neo'). Voor FPV-vliegen kun je de Motion Fly More Combo overwegen met onder meer de RC Motion 3-afstandsbediening en de DJI Goggles N3.

De Flip is verkrijgbaar als Fly More Combo met de RC-N3-controller of met de RC 2-smartcontroller, maar kun je niet voor FPV-vliegen gebruiken.

Opslag

Je zult niet al je apparatuur meenemen op reis, waardoor toegang tot de gemaakte beelden lastiger kan zijn. De Neo heeft 22 GB intern geheugen, genoeg voor ongeveer veertig minuten filmen in 4K-resolutie, maar je kunt het niet uitbreiden.

In de Flip past een microSD-geheugenkaart. Zeker op reis is een extra kaartje heel praktisch, vooral als je beelden niet direct kunt veiligstellen. Dat moet voor 4K-beelden wel een snel exemplaar zijn, zoals een SanDisk Extreme Pro of Samsung Pro Plus. Eventueel kun je beelden van de Neo of Flip met de DJI Fly-app overzetten naar je smartphone om direct ruimte te maken voor nieuwe creaties.

©SanDisk

Praktisch

Lichte drones zoals de Neo en de Flip zijn gevoelig voor wind. Tot ongeveer 8 m/s (windkracht 4) lukt het vliegen met de Neo nog, terwijl de Flip tot 10,7 m/s (windkracht 5) werkt, daarboven zijn ze lastiger te besturen en minder stabiel. De Neo heeft het al snel lastiger dan de Flip. Bij veel wind krijg je een waarschuwing om lager te vliegen of zelfs te landen.

Belangrijk om te weten is dat de Neo geen obstakeldetectie heeft. Er zijn wel sensors aan de onderkant, maar die helpen (in combinatie met gps) alleen bij de verticale positionering. Sommige QuickShot-modi hebben relatief veel ruimte rondom nodig. Pas daar dus op, zeker als je de Neo gebruikt. Het wordt daarnaast afgeraden om boven water te vliegen met de Neo. Water is een reflecterend oppervlak waardoor de sensors verkeerde metingen kunnen doen. Vlieg dan wat hoger en controleer of er genoeg gps-satellieten zijn gevonden (zestien of meer). De Flip heeft wel een obstakeldetectie, maar wat beperkt, dus je kunt er niet volledig op vertrouwen. Controleer ook altijd of deze wel actief is. In de snelle sportieve modus worden de sensors bijvoorbeeld standaard uitgeschakeld.

©DJI

Ook leuk: Drones, actiecamera's en meer: slimme gadgets voor buitenliefhebbers

👮 Regels

Dronewetgeving

Sinds 2021 zijn er nieuwe regels voor het vliegen met drones die in alle EU-lidstaten gelden. Die zijn, na enkele overgangsregelingen, sinds januari 2024 volledig van kracht. Er gelden dezelfde regels voor alle EU-lidstaten, in plaats van een aparte dronewetgeving per land. De regels zijn eenvoudig, maar geven soms toch verwarring. Omdat de besproken drones minder dan 250 gram zwaar zijn, heb je om te beginnen geen vliegbewijs nodig. Voor drones onder 250 gram is geen registratie nodig, tenzij ze over een camera beschikken. Voor speelgoed geldt een uitzondering, maar deze drones vallen daar niet onder.

Buiten de EU gelden andere regels. Controleer deze altijd voordat je op reis gaat. Registratie is voor drones tot 250 gram vaak niet nodig, maar er zijn uitzonderingen zoals in sommige Aziatische landen (zoals Thailand en Indonesië) en Zuid-Amerika. In die landen kan registratie of een melding wel verplicht kan zijn.

Landen als Cuba, India, Egypte en Marokko zijn heel streng, laat je drone thuis als je daar naartoe gaat! Het risico is groot dat je de drone al bij de douane mag inleveren. Voor FPV-vliegen kunnen strengere regels of beperkingen gelden, omdat je strikt genomen niet zelf naar je drone kijkt (line of sight), wat vaak verplicht is. In de EU is het vaak voldoende als je een spotter (waarnemer) naast je hebt die wel zicht op de drone heeft.

©DJI

Registratie

Registratie bij het RDW kun je eenvoudig zelf online doen. Je logt in met DigiD en na het invullen van je naam, e-mailadres en telefoonnummer kun je betalen via iDEAL. Je registreert je hierbij feitelijk als drone-operator en ontvangt een exploitantnummer. Het is daarna niet nodig om je drone(s) apart te registreren. Je betaalt eenmalig 23 euro (prijspeil september 2025) voor de aanvraag van het exploitantnummer, dat één jaar geldig blijft. Daarna kun je het steeds met een jaar verlengen voor 13 euro (prijspeil september 2025), maar alleen als het nog niet is verlopen.

Het eerste deel van het exploitantnummer (vóór het streepje) moet je op je drone(s) aanbrengen, bijvoorbeeld met een label. Het exploitantnummer van RDW of een andere EU-lidstaat is in heel de EU geldig. Als je al in Nederland bent geregistreerd, hoef je dit dus niet opnieuw te doen voor andere EU-landen. Op https://www.rdw.nl/drones vind je alle informatie.

©ID.nl

Beperkingen

Volg altijd de basisregels bij het vliegen en check lokale beperkingen. Zo mag je meestal niet hoger vliegen dan 120 meter. In de praktijk vliegen de meeste dronepiloten veel lager. Je mag boven mensen vliegen, maar niet boven menigtes. Je mag in woonwijken vliegen, zolang het veilig is en je rekening houdt met de privacywetgeving. Er zijn zones die je moet vermijden, zoals vliegvelden, militaire zones en snelwegen. Via de officiële dronekaart kun je dat controleren, bijvoorbeeld voor Nederland op https://www.godrone.nl. Op de kaart zie je verboden zones, zones met beperkingen en zones waar je vrij mag vliegen. Er is ook een mobiele app beschikbaar.

©Screenshot GoDrone.nl

Bagage

Je mag een drone meestal meenemen in het vliegtuig, maar controleer de actuele regels bij je vliegmaatschappij. Een kleine drone tot 10 kg zul je veelal als handbagage meenemen, grotere drones gaan in de ruimbagage. De accu's moeten echter altijd mee in je handbagage, veilig verpakt. Je kunt accu's in de originele verpakking opbergen of een hittebestendig hoesje gebruiken. Als alternatief kun je de contactpunten met niet-geleidende tape afplakken. Vaak mag je voor een drone maximaal twee batterijen meenemen. Voor exemplaren tot 100 Wh is geen speciale toestemming nodig. De hier besproken drones blijven daar ver onder (ongeveer 10 tot 25 Wh).

©DJI

📹 Videotips

Camerastandpunten

Een groot voordeel van een drone is dat je deze kunt manoeuvreren naar plekken waar je zelf niet makkelijk komt. Denk aan panoramische shots van bovenaf of op een bergtop. De zwevende drone kan je statief vervangen, bijvoorbeeld voor een spontane groepsfoto. Waar het uitkomt, kun je natuurlijk ook vanuit de hand filmen.

Heel krachtig is ook de 'reveal', waarbij je bijvoorbeeld vanachter een boom of rots omhoog vliegt. Ook volgshots kunnen interessant zijn, zolang je ze afwisselt. Het is handig als je tijdens het filmen al een idee hebt van het resultaat dat je nastreeft of het verhaal dat je wil overbrengen. Zo werkt het soms beter om te beginnen bij het einde van een shot, zoals een mooi uitzichtpunt, waarna je naar achteren of omhoog vliegt. In nabewerking draai je dit vervolgens om, waarbij je eventueel delen versnelt of vertraagt.

Bewerking

De gratis versie van DaVinci Resolve is erg compleet, en populair voor het bewerken van dronevideo's. Begin met het maken van nieuw project en open de projectinstellingen via het tandwielicoon rechtsonder. Onder het kopje Timeline Format kies je bij Timeline resolution de resolutie, zoals 3840 × 2160 voor 4K, en bij Timeline frame de framerate, zoals 30 frames per seconde (fps). Ga naar de tab Media, zoek je dronebeelden op en voeg ze toe aan je media-pool. Hebben de beelden een andere framerate, zoals 60 fps, dan krijg je de vraag of de framerate van de tijdlijn moet worden aangepast. Meestal doen we dit niet. Als je opneemt in 60 fps en afspeelt op 30 fps, kun je het beeld namelijk tot 50% van de originele snelheid vertragen zonder dat het gaat haperen of schokkerig wordt. Bewerk je video onder Edit.

©ID.nl

Kleurprofielen

Met geavanceerdere drones als de Flip en de Mini 4 Pro kun je in D-Log M opnemen, een logaritmisch kleurprofiel. Hiermee wordt een groter dynamisch bereik vastgelegd, waardoor je in nabewerking flexibeler kleur, contrast en helderheid kunt aanpassen, bijvoorbeeld om de beelden een creatieve stijl te geven. De aanpassingen vallen onder de zogenoemde color grading. Dit is bij D-Log M noodzakelijk: de beelden zien er standaard vlak en grauw uit. Minimaal is een basisconversie naar een standaard kleurprofiel zoals Rec.709 nodig. Hiervoor kun je een LUT (LookUp Table) gebruiken, een bestand (vaak in .cube-formaat) dat een soort opzoektabel bevat die helpt bij het omzetten van kleurwaarden. Zo'n LUT kun je toevoegen en gebruiken in de meeste moderne video-editors.

We zullen kort laten zien hoe je dat gebruikt in DaVinci Resolve. Haal eerst een standaard LUT voor Rec.709 op. Hiervoor ga je naar https://www.dji.com/downloads. Zoek je je drone op onder Products en download onder het kopje Transcoders het .cube-bestand. Open DaVinci Resolve, klik op het tandwielpictogram rechtsonder. Ga naar Color Management. Klik op Open LUT Folder en zet het .cube-bestand in deze of een andere map. Ga terug naar DaVinci Resolve en klik op Update Lists. Je kunt het bestand nu gebruiken voor kleurcorrectie.

©ID.nl

Kleurprofiel toepassen

Om een kleurprofiel toe te passen, ga je naar het tabje Color. Rechts zie je dat een zogenoemde node is toegevoegd. Klik op de node en dan op Alt+S om een tweede node daarachter toe te voegen. Je kunt er nog meer toevoegen en dan in elke node een specifieke correctie toepassen, zoals helderheid en contrast.

Voor de technische correctie klik je op een node. Kies dan LUT en blader naar het hiervoor toegevoegde bestand. Je ziet nu het resultaat van de correctie. Met Alt+D kun je snel wisselen tussen het beeld met en zonder alle correcties. Na deze technische correctie zul je vaak nog creatieve aanpassingen willen maken via de extra nodes, met behulp van een extra LUT of handmatig, in specifieke delen van het beeld. Dat is tijdsintensief en maakt je workflow een stuk trager, wat het minder geschikt maakt voor hobbyprojecten of snelle posts op social media.

©ID.nl

Een wasmachine verhuizen doe je niet zomaar. Het apparaat is zwaar en kwetsbaar, en bij verkeerd transport kan er snel iets stukgaan. Met een goede voorbereiding en door het volgen van de juiste stappen voorkom je problemen en staat je wasmachine straks veilig in het nieuwe huis. Een kind kan de ...uhm was doen!

Stap 1: Stroom eraf, water laten weglopen

Open deur, maar: begin met het uitschakelen van de wasmachine. Trek de stekker uit het stopcontact en draai de kraan dicht. Wacht daarna even zodat de druk in de slang afneemt. Koppel de toevoerslang los en vang eventueel lekwater op in een emmer of teiltje. Haal ook de afvoerslang uit de afvoer en laat het restwater eruit lopen. In sommige machines blijft er nog water achter in de pomp of het filter. Open daarom het klepje aan de voorkant en draai het filter los. Laat het water rustig weglopen in een teiltje. Zorg dat je een dweil bij de hand houdt.

Stap 2: Transportbouten terugplaatsen

Bij de levering van een nieuwe wasmachine worden de transportbouten vaak meegeleverd, bijvoorbeeld in een apart zakje of bevestigd aan de achterkant. Zoek ze op voordat je gaat verhuizen. Deze bouten zorgen ervoor dat de trommel tijdens het vervoer niet kan bewegen. Door ze terug te plaatsen voorkom je schade aan de lagers en vering. Steek de bouten in de aangegeven openingen aan de achterkant en draai ze stevig vast.

©Kabardins photo - stock.adobe.com

Stap 3: Wasmachine goed verpakken

Wikkel de wasmachine in dekens of bubbeltjesplastic. Daarmee voorkom je krassen op de behuizing en schade aan muren of deuropeningen tijdens het tillen. Plak snoeren en slangen vast met tape of bind ze op een andere manier aan de achterkant vast, zodat ze niet gaan bungelen of ergens achter blijven haken. Het deurtje hoeft niet op slot, maar zorg dat het niet opengaat tijdens het tillen of rijden. Afplakken met een stukje ducttape is vaak al genoeg.

Stap 4: Wasmachine veilig tillen en verplaatsen

Een wasmachine kan makkelijk 60 tot 80 kilo wegen. Ga je 'm tillen, doe dat dan met z'n tweeën. Gebruik bij voorkeur een steekwagen of meubelroller. Zorg dat je je rug recht houdt, til vanuit je benen en stem goed af met degene die meehelpt. Zet de machine niet scheef op een trap of helling, want dan kan de trommel alsnog verschuiven. Lukt tillen met twee personen niet, dan kun je vaak een steekwagen of transportkar huren bij een bouwmarkt of verhuurbedrijf.

Stap 5: Wasmachine stabiel vervoeren

Zet de wasmachine rechtop in de bus of aanhanger, bij voorkeur tegen een wand. Leg er geen zware dozen of meubels bovenop. Zet de machine goed vast met spanbanden, zodat hij onderweg niet gaat schuiven of kantelen. Rijd rustig over drempels, neem bochten niet te scherp en rem niet te abrupt.

Stap 6: Wasmachine aansluiten op het nieuwe adres

Op de nieuwe plek pak je de wasmachine voorzichtig uit. Laat de machine een paar uur tot een dag rusten voordat je hem aansluit, vooral als hij gekanteld heeft gelegen. Haal de transportbouten eruit en bewaar ze voor een volgende keer. Sluit de watertoevoer en -afvoer weer aan, controleer op lekkage en steek de stekker in het stopcontact. Start eventueel eerst een spoelprogramma zonder was om te controleren of alles naar behoren werkt.

©Leonid Iastremskyi