Hardlopen is een van de populairste sporten, ruim 1,5 miljoen Nederlanders doen het. Het is een redelijk simpele manier om aan je wekelijkse beweging te komen: je hebt geen sportschoolabonnement nodig, je krijgt frisse lucht en pikt hopelijk ook nog wat zonnestralen mee. We geven je een aantal handige hardloop-apps en tips voor hardware die bij deze apps passen.

Tip 01: Hardloop-apps

Als je wilt weten hoe snel je hebt gelopen en wat de hoogteverschillen op je route zijn geweest, heb je een heleboel keuzes. Er zijn talloze goede apps te vinden in de app stores van Apple en Google. Goede opties zijn bijvoorbeeld Runtastic, Endomondo, Strava en Runkeeper. Sommige apps laten meteen zien hoeveel calorieën je hebt verbrand. Met andere apps kun je vrienden uitnodigen om wedstrijden aan te gaan, ook al woon je honderden kilometers uit elkaar. De meeste apps hebben professionele versies waar je zelf ren-schemas kunt creëren, maar een app als Runkeeper biedt dit zelfs in de gratis versie aan. Tik op Workout en kies voor Custom. Met Add new action voeg je bijvoorbeeld toe dat je één minuut snel wilt rennen, daarna voeg je een actie toe dat je vijfhonderd meter langzaam wilt lopen. Bij Audio Stats geef je aan hoe vaak en wanneer de app je audio-feedback moet geven.

Tip 02: Hartslagmeter

Een hartslagmeter is een handig accessoire als je liever op hartslag wilt rennen dan op tijd of afstand. De meeste hartslagmeters (hrm) bind je om je borstkas. Ze communiceren vaak via bluetooth met je smartphone. Het beste kies je voor een hrm van een van de grotere merken: Wahoo, Polar of Garmin. Deze hebben een goede reputatie en ze werken stabiel. Je kunt een app van de fabrikant downloaden, maar de meeste hardloop-apps herkennen ook alle bekende hrm’s. Voordat je een hrm aanschaft, is het handig om even te googelen of jouw app met deze specifieke hrm werkt. Er zijn ook hrm’s die je hartslag meten via een optische sensor of sensor die luistert naar hartbewegingen, maar de ervaringen hiermee variëren nogal. Sommige professionele merken combineren een activiteitstracker en hartslagmeter in één wearable die je om je pols draagt. Voor een betrouwbare wearable moet je al wel snel 150 tot 200 euro uitgeven.

©PXimport

Tip 03: Routes vinden

Ben je het zat om elke keer dezelfde route te lopen? Download dan de app MapMyRun. Je kunt je eigen routes tracken en in de app opslaan, maar je vindt er ook routes die andere gebruikers hebben gelopen, inclusief informatie over de afstand, het hoogteverschil en eventueel foto’s van de route. Handig als je een keer wilt rennen in een stad die je nog niet kent. MapMyRun kan je trainingsplan bijhouden en je kunt zelfs aangeven wat je gedurende de dag hebt gegeten. De app is daarmee bijna een complete persoonlijke ren-assistent. Een andere handige app, die ook gesproken navigatie-instructies tijdens het rennen geeft, is RunGo.

©PXimport

Tip 04: Trainen

Bevalt het lopen? Dan is het misschien tijd om eens aan een evenement mee te doen waarin je bijvoorbeeld 10 kilometer rent. Je vindt alle evenementen hier. Om een trainingsplan voor je eerste run te maken, kun je de app 5K Runner gebruiken, waarbij je het volledige trainingsschema voor ongeveer 3,50 euro aanschaft. Er wordt verwacht dat je acht weken lang drie keer per week gaat hardlopen, zodat je na twee maanden je eerste 5 kilometer aan één stuk kunt rennen. Dezelfde app bestaat ook in een 10 kilometer versie. In de pro-versie van de app vind je nog meer specifieke trainingsschema’s. Voor een marathontraining download je het beste de app MY ASICS, hier kun je zelf een trainingsschema samenstellen.

Tip 05: Hardloop-armband

Allemaal leuk en aardig, apps voor je smartphone tijdens het rennen. Maar waar laat je je smartphone? Veel renners vinden een band om de bovenarm het prettigst. Zorg er wel voor dat je een armband koopt die gemaakt is voor jouw type smartphone. Kijk even goed of je de smartphone kunt bedienen door het plastic schermpje, in de meeste gevallen is dit mogelijk. Als je een vingerafdrukscanner hebt om je smartphone te ontgrendelen, is het slim om een houder te kopen waarbij je die je door de hoes heen kunt bedienen. Je kunt je smartphone natuurlijk ook in een heuptasje te doen of een speciale rugzak kopen waar je naast je smartphone ook wat drinken en bijvoorbeeld een dun jasje in kunt doen. Het nadeel is dan natuurlijk wel dat je niets op het display van je smartphone kunt zien.

©PXimport

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.