Google I/O is in volle gang, waarbij vooral de vernieuwing in Android M interessant zijn. Echter, de huidige Android-versie zit ook al bomvol superhandige tools. Sommige zijn gemakkelijk te vinden, anderen zitten zo diep verborgen dat je ze nooit zou vinden. Wij zetten de beste functies op een rij!

Maar je hoeft al die geweldige functies niet mis te lopen. Zelfs als je denkt dat je een Android-poweruser bent, is het een goed idee om jezelf vertrouwd te maken met alle menu's, knoppen en tools in deze lijst. We hebben ons best gedaan om de precieze locaties van de functies die we hier noemen te identificeren, maar het kan dat je toch een beetje zult moeten zoeken als de fabrikant van je apparaat de interface buitensporig heeft aangepast. Lees ook: 'Google presenteert nieuw OS deze maand'.

Beveiliging op afstand

©PXimport

Gebruik Android Device Manager om veel meer controle te hebben over een verloren telefoon.

Het Google Play Services-framework wordt gebruikt om allerlei soorten backenddiensten te beheren en het wordt regelmatig op de achtergrond door Google geüpdatet. De meeste functionaliteit die in dit framework verwerkt is heeft weinig directe gevolgen voor de gebruiker, maar er zit een heleboel in, waaronder accountsynchronisatie, malwarescanning en de Android Device Manager. Deze functie maakt het mogelijk om je apparaat te lokaliseren, bellen, vergrendelen en wissen als je het kwijtraakt.

Standaard kun je met Android Device Manager alleen een apparaat bellen en lokaliseren, dus als je de volledige set functies wilt gebruiken moet je naar de systeeminstellingen gaan en omlaag scrollen naar Security. Open de Device Administrators-optie om te zien welke apps op je telefoon of tablet administratorrechten hebben gekregen. Als je het vakje naast Android Device Manager aanvinkt, zul je het apparaat ook kunnen wissen en vergrendelen.

Je kunt Android Device Manager op een aantal handige manieren van op afstand benaderen. Als je slechts één Android apparaat hebt, kun je een willekeurige webbrowser gebruiken om naar de Android Device Manager-pagina te gaan en op je account in te loggen. Van daaruit kun je een plattegrond te zien krijgen met de locatie van je telefoon. Bovendien kun je commando's geven om het apparaat te ontgrendelen of volledig te wissen.

Voordat je drastische maatregelen neemt wil je misschien even checken of je telefoon niet zomaar tussen de kussens van de bank is geglipt. Laat eerst het apparaat even rinkelen en controleer de locatie. Als je meer dan één Android-apparaat hebt, kun je de Android Device Manager-app gebruiken. Deze app kun je op al je apparaten installeren om de rest te lokaliseren en te beheren.

Schermopname

©PXimport

Screenshots zijn voor sukkels. Laat iedereen zien wat je aan het doen bent met een schermopname.

Een subgroep van Android-gebruikers heeft door de jaren heen hun toevlucht genomen tot het rooten van hun apparaten om geavanceerdere functies te krijgen. Android heeft langzaamaan functies gekregen die een root minder noodzakelijk maken. Vanaf Android Lollipop 5.0 is er minder reden dan ooit tevoren om te rooten, aangezien Android nu schermopname ondersteunt. Je hebt alleen een app nodig om er volledig van te profiteren.

Een schermopname is simpelweg een MP4-videobestand van wat er tijdens de opnameperiode op je scherm gebeurt. De meeste Android-apparaten bevatten om de een of andere reden geen native tool waarmee je dit kunt doen, maar je kunt er hopen vinden in de Play Store. Mijn persoonlijke favoriet is Rec.

Of je nu Rec gebruikt of een andere app met ondersteuning voor Lollipop-schermopname, het enige wat je hoeft te doen is het schermopnameverzoek accepteren wanneer het verschijnt. Er verschijnt een icoon in de statusbalk om te laten zien dat er een schermopname aan de gang is. Sommige apps hebben ook ondersteuning voor verschillende resoluties en bitrates voor de opname, maar standaard zal dit de native resolutie van het scherm van je telefoon of tablet zijn.

De manier waarop je een opname beëindigt verschilt per app, maar meestal is er een notificatie of je kunt het apparaat gewoon in de slaapstand zetten. Eén van de redenen dat ik het liefste Rec gebruik, is dat het programma ondersteuning heeft voor allebei die opties en bovendien kun je je apparaat schudden om te stoppen met opnemen.

Je systeemanimaties supersnel maken

©PXimport

Waarom zou je trage animaties willen hebben wanneer je processor hogere snelheden aankan?

Android apparaten zijn sneller dan voorheen, maar je kunt het met één simpele aanpassing nog sneller laten lijken. Android heeft een verborgen optiemenu voor ontwikkelaars dat je kunt inschakelen door naar de systeeminstellingen te gaan en vervolgens naar About > Software Information > More > Build number. Druk op het getal van de build - tik er letterlijk herhaaldelijk op - tot er een berichtje onderaan het scherm verschijnt waarin staat dat je een ontwikkelaar bent.

Maar maak je geen zorgen: dit brengt geen veranderingen aan in je systeem. Het zorgt er alleen voor dat het Developer Options-menu in de systeeminstellingen verschijnt - dus ga terug naar de systeeminstellingen en open Developer Options. Dit menu bevat een heleboel interessante functies waarmee je kunt spelen, maar je kunt er ook een flinke puinhoop van maken, dus het is een goed idee om niets te veranderen wat je niet grondig onderzocht hebt. Je bent gewaarschuwd!

Terug naar de animaties. Scrol in Developer Options naar Drawing en zoek naar Window animation scale, Transition animation scale en Animator duration scale. Deze staan standaard allemaal ingesteld op 1x. Deze animaties zijn de mooie overgangen die je ziet wanneer apps geopend en afgesloten worden, menu's uitschuiven enzovoorts. Ze helpen om vertragingen te verdoezelen wanneer het systeem aan het nadenken is, maar op een snel apparaat heb je geen trage instellingen nodig. Je kunt deze allemaal op 0.5x zetten voor een sneller aanvoelende interface.

Je telefoon sneller ontgrendelen met Smart Lock

©PXimport

Beveiliging hoeft geen gedoe te zijn.

Het is belangrijk om je telefoon te beveiligen, maar als jij degene bent die het apparaat vasthoudt is het niet nodig om telkens wanneer je het uit je zak haalt een sterk vergrendelscherm te moeten gebruiken. Gelukkig hebben Android 5.0-apparaten nu ondersteuning voor Smart Lock. Deze functie kan het eenvoudige swipe vergrendelscherm weergeven wanneer dat veilig is. Hoe weet het apparaat wanneer het veilig is? Nou, er zijn een aantal verschillende opties, waarvan er een aantal veiliger zijn dan de rest.

Smart Lock wordt via Play Services op je apparaat gezet, net als Android Device Manager. De vergrendelopties zullen per apparaat verschillen, maar Nexus-telefoons en tablets hebben de meeste mogelijkheden. Je hebt Trusted Face, Trusted Location, Trusted Devices en On-body Detection. Alle apparaten zouden op zijn minst Trusted Location en Trusted Devices moeten hebben.

Zo kun je bijvoorbeeld je telefoon zo instellen dat hij thuis swipe gebruikt om te ontgrendelen, maar dat het apparaat als je de hoek om gaat of even een ritje maakt om een patroon, PIN of wachtwoord vraagt. Hetzelfde geldt voor Trusted Devices - als je verbonden bent met een bluetooth- of NFC-apparaat dat je als "trusted" hebt aangemerkt (zoals je auto of Android Wear-horloge) zul je geen beveiligd vergrendelscherm te zien krijgen. Met Trusted Face zal het apparaat naadloos omschakelen naar swipe om te ontgrendelen als het jouw gezicht herkent met de camera op de voorzijde. On-body detection is een beetje vreemd - deze optie geeft een onbeveiligd vergrendelscherm zolang het apparaat in je zak zit of in je hand ligt. Zodra je het apparaat neerlegt, wordt het beveiligde vergrendelscherm ingeschakeld.

Bedenk wel dat sommige hardwaremakers het Smart Lock-menu erg diep in de geavanceerde beveiligings- of privacyinstellingen begraven. Het kan ook zo zijn dat je op sommige apparaten Google Play Services als een "trust agent" moet inschakelen in de instellingen om Smart Lock te kunnen benaderen.

Dataverbruik niet alleen bijhouden, maar ook beheren

©PXimport

De truc is om een waarschuwing te krijgen voordat je je datalimiet overschrijdt.

In ons tijdperk van data-abonnementen en steeds hogere tarieven moet je regelmatig je mobiele dataverbruik nauwlettend in de gaten houden. Android heeft een ingebouwde tool die je hiermee helpt, maar de meeste mensen maken er niet volledig gebruik van. Het Data Usage-menu bevindt zich meestal ergens bovenaan in de lijst met systeeminstellingen (hoewel het verstopt kan zitten onder de More-header). Je kunt het ook benaderen via het icoontje voor de signaalsterkte in Quick Settings. De schuifbalken op de grafiek met het verbruik kunnen gebruikt worden om je datalimieten in te stellen voor je factureringscyclus.

Standaard krijg je simpelweg een waarschuwing wanneer je je datalimiet bereikt hebt. Maar tegen de tijd dat je die waarschuwing ontvangt, is het vaak al te laat om je gedrag aan te passen en extra kosten of automatische afkapping te voorkomen. Het is dan ook beter om de waarschuwing te laten versturen wanneer je een paar honderd megabytes onder je limiet zit en vervolgens met het selectievakje boven de grafiek een datalimiet in te stellen. Met de rode lijn in de grafiek kun je een punt kiezen waarop je mobiele data wordt uitgeschakeld.

Gebruik Wi-Fi Direct voor snelle bestandsoverdrachten

©PXimport

De SuperBeam app maakt supersnelle bestandsoverdrachten tussen apparaten mogelijk - zelfs 45 Mbps. De wonderen van wifi!

Het versturen van bestanden tussen apparaten was altijd een beetje irritant, maar functies zoals Android Beam hebben het eenvoudiger gemaakt: Je hoeft alleen maar twee apparaten waarop NFC ingeschakeld is (Android 4.1 of later) tegen elkaar aan te houden om via een bluetoothlink bestanden over te dragen. Het is een leuk trucje, maar de snelheid wordt beperkt door de bandbreedte van bluetooth en de ondersteuning van bestandstypen is beperkt. Gelukkig ondersteunen de meeste Android-apparaten ook Wi-Fi Direct, hoewel de stock-apps van Google er geen gebruik van maken.

Wi-Fi Direct is precies zoals het klinkt: een protocol dat via wifi een directe verbinding kan maken tussen twee apparaten. Je hoeft alleen maar een app te hebben om het te kunnen gebruiken - je kunt er in Google Play een aantal vinden. SuperBeam is waarschijnlijk de krachtigste app en het heeft bovendien een gratis versie. Om een overdracht te starten hoef je alleen maar bestanden met SuperBeam te delen (of welke app je ook gekozen hebt) en de telefoons tegen elkaar te tikken. Met Wi-Fi Direct kun je meerdere bestanden versturen in één enkele overdracht en de snelheid kan gemakkelijk boven de 30 Mbps uitkomen. Het is geweldig voor het delen van grote video's of afbeeldingen.

Beperk de achtergronddata per app

©PXimport

Soms hoeven apps op de achtergrond helemaal niet zoveel data op te schrokken.

Omdat Android apps toestaat om op de achtergrond te ontwaken en activiteiten uit te voeren, bestaat er altijd de mogelijkheid dat ze zonder je medeweten mobiele data verzenden en ontvangen. Wanneer je een abonnement met weinig data hebt (of als je tegen je limiet aanzit) kan dit een probleem zijn. Gelukkig geeft het Android Data Usage-menu in je telefoon informatie over de dingen die op de achtergrond data verbruiken, wat extra kosten kan voorkomen.

Onder de hierboven genoemde grafiek met het algemene dataverbruik staat een lijst met al je apps, gerangschikt op de hoeveelheid data die ze verbruikt hebben, beginnend bij de meest gulzige apps. Als je op een app drukt kun je details zien over de verhouding tussen voor- en achtergronddata. Als je ziet dat een bepaalde app veel bytes op de achtergrond gebruikt, kun je omlaag scrollen om de optie voor het beperken van achtergronddata in te schakelen. Let op: deze optie is alleen beschikbaar op apparaten die aansluiten op een mobiel data-abonnement.

Vergeet ook niet dat sommige apps niet naar behoren zullen functioneren wanneer deze optie is ingeschakeld - dus gebruik het alleen voor apps en diensten die je mobiele dataverbinding niet respecteren.

Gebruik Owner Info om een apparaat gemakkelijker terug te kunnen vorderen

©PXimport

Deel je eigendomsgegevens om weldoeners in staat te stellen om je telefoon terug te geven.

Het is altijd een goed idee om een pincode op je telefoon of tablet te hebben, maar wat gebeurt er als je het apparaat kwijtraakt en iemand het vindt en het terug wil geven? Hoe kan hij of zij weten van wie apparaat is? In het Owner Info-menu kun je eenvoudig je identiteit invoeren.

Deze functie bevindt zich in het Security-gedeelte van de systeeminstellingen of onder Personal > Lock screen and security op nieuwere Samsung-telefoons. Je kunt kiezen wat voor informatie je hier invoert, maar een e-mailadres en alternatief telefoonnummer zijn een veilige keuze. Vink de optie boven het tekstveld aan om de Owner Info op het vergrendelscherm weer te laten geven. Let op: hardwarebouwers die het vergrendelscherm enorm aanpassen (kuch - HTC), halen deze functie soms weg.

Telefoons met tethering als hotspots herkennen

©PXimport

Het wordt tijd dat je telefoon handsets met tethering het respect behandelen dat ze verdienen.

Android-apparaten bieden al lang ondersteuning voor tethering (het delen van je internetverbinding met een ander apparaat) en de meeste aanbieders voelen zich er eindelijk prettig genoeg bij om gebruikers met een datalimiet de functie te laten gebruiken zonder dat ze moeten bijbetalen. Dat gezegd hebbende: een Android-apparaat dat met een getetherde hotspot verbonden is, weet niet dat het mobiele data verbruikt. Het ziet niets anders dan een wifi-toegangspunt - en dat kan voor problemen zorgen.

Als je je apps zo hebt ingesteld dat ze via wifi automatisch updaten of bestanden back-uppen, zou je per ongeluk binnen een paar minuten het grootste deel van de datalimiet van de hotspot kunnen verbruiken. Om dit te voorkomen, moet je je apparaten leren welke wifi-netwerken eigenlijk mobiele hotspots zijn. Dit zal instellingen voor mobiele data op het hele systeem toepassen, hoewel je telefoon toch denkt dat hij een wifi-verbinding heeft.

In het Data Usage-menu kun Network restrictions selecteren. Het scherm dat verschijnt geeft een lijst weer met alle wifi netwerken die met je account data gesynchroniseerd zijn. Zet de schakelaar om naast de netwerken die hotspots zijn en je apparaat zal geen misbruik van de data maken. Deze functie haakt goed in op de bovengenoemde achtergronddata beperking.

Priority Notifications

©PXimport

Laat je telefoon je niet overladen met meldingen wanneer je ze niet wilt hebben.

In Android 5.0 Lollipop zijn notificaties aan het vergrendelscherm toegevoegd, maar dat is niet de enige aanpassing van het traditioneel geweldige notificatiesysteem van Android. Je kunt het Priority Notification-systeem gebruiken om content op het vergrendelscherm te verbergen en te kiezen welke apps je mogen lastigvallen en wanneer. Dit is geweldig en krachtig, maar het is lastig om in te stellen.

Notificatiemodi (die soms interrupties genoemd worden) worden op de meeste Lollipop-apparaten opgesplitst in All, Priority en None. None betekent dat je geen notificaties krijgt, zelfs geen alarm. Priority betekent dat je wel een alarm krijgt en notificaties van apps die jij als belangrijk hebt aangegeven. All is de standaard notificatiemodus. In de Sound and notification-instellingen kun je aangeven welke apps prioriteit hebben en je kunt oproepen of sms-berichten van bepaalde nummers prioriteit geven. Je kunt tussen de drie modi switchen door op de volumeswitch te drukken en op None, Priority of All te drukken.

Als je de interrupties eenmaal geconfigureerd hebt, kun je een terugkerende interruptiemodus instellen in het notificatiemenu. Dit is een manier om het apparaat automatisch op schema van modus te laten veranderen, bijvoorbeeld elke dag op het uur dat je naar bed gaat. Op de meeste apparaten heet dit Downtime, maar soms heet het Do Not Disturb. Dit zijn heel handige functies, dus het is de moeite waard om het even in te stellen.

De time-out periode van de vergrendeling verlengen (of verkorten)

©PXimport

Is de time-out periode van de vergrendeling van je telefoon te kort? Dit scherm zal verlichting brengen.

Android biedt talloze beveiligingsinstellingen voor het vergrendelen van je apparaat. Je kunt een pincode, wachtwoord of patroon kiezen of je kunt zelfs kiezen voor gezichtsherkenning. Het gebruik van een slot is belangrijk om te voorkomen dat ongure mensen je data benaderen als je je apparaat verliest, maar het kan vervelend zijn om elke keer wanneer het scherm uitgaat je hardware opnieuw te moeten vergrendelen. Gelukkig hebben bijna alle Android-apparaten een functie waarmee je dit kunt oplossen.

In het Security menu van de meeste apparaten (Samsung heeft ook dit in het My Device-menu verstopt) staat een optie met de naam Automatically Lock. Dit item staat er alleen als je een vorm van schermbeveiliging hebt ingeschakeld. Hier kun je kiezen hoe lang je apparaat ontgrendeld blijft nadat het scherm uitgeschakeld is - op sommige telefoons gaat dit van onmiddellijk tot 30 minuten. Je kunt dan vaak ook nog gewoon de aan-/uitknop gebruiken om je apparaat meteen te vergrendelen, mocht je dat willen - dit kan door een selectievakje onder de time-out-optie aan te vinken (maar dit kan niet op alle telefoons).

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.