Een Raspberry Pi opstarten doe je normaal vanaf een (micro-)sd-kaart. Maar soms is dat niet zo handig. Sinds kort hebben de ontwikkelaars van de familie minicomputertjes twee nieuwe bootmodi toegevoegd: usb en netwerk. Met de usb-modus start je de Raspberry Pi vanaf een besturingssysteem op een usb-stick of harde schijf die je via usb aansluit.

Met de netwerkmodus heb je zelfs geen lokaal opslagapparaat nodig: de Raspberry Pi downloadt zijn besturingssysteem via het netwerk van een andere computer. Zo kun je ook eenvoudig meerdere Raspberry Pi’s laten opstarten via een besturingssysteem op een centrale computer. Update je dat centrale besturingssysteem, dan draaien al je Raspberry Pi’s automatisch de nieuwste versie.

01 Experimentele bootmodi

De nieuwe bootmodi zijn experimenteel en ontwikkeld voor de Raspberry Pi 3. De bootcode die daarvoor nodig is, zit in de BCM2837: de processor van de Raspberry Pi 3. Heb je een Raspberry Pi 1, 2 of Zero, dan kun je ook van de nieuwe bootmodi gebruikmaken, maar via een omweg: formatteer een sd-kaart met fat32, kopieer het bestand bootcode.bin naar het kaartje en start je Pi van dit kaartje op. Dat is dan wel niet volledig zonder sd-kaart, maar je kunt je Pi wel vanaf usb of het netwerk opstarten.

02 Mogelijke problemen met usb

Opstarten van usb lukt niet altijd. Zo schakelen sommige usb-sticks zich te traag in. Ook externe harde schijven reageren niet altijd binnen de twee seconden, de tijd die de bootcode standaard wacht. Je kunt die time-out wel verhogen naar vijf seconden, maar sommige schijven zijn dan zelfs nog niet klaar. Andere usb-sticks stellen heel specifieke eisen aan het communicatieprotocol, waaraan de (tot 32 kB rom beperkte) bootcode van de Raspberry Pi 3 niet voldoet. Je zult dus misschien enkele schijven moeten uitproberen.

©PXimport

03 Firmware upgraden

We gaan ervan uit dat je Raspbian op je Raspberry Pi draait. Indien niet, download dan een image en zet het op een sd-kaart met het programma Win32DiskImager en start de Pi ervan op. Ververs eerst alle pakketbronnen met sudo apt-get update. Als je Raspbian Lite draait (de versie zonder grafische interface), voer dan eerst sudo apt-get install rpi-update uit omdat die minimale versie van Raspbian het pakket rpi-update niet heeft. Voer dan een update van de firmware uit de ‘next’-branch uit met sudo BRANCH=next rpi-update.

04 Usb-modus inschakelen

Open het opstartconfiguratiebestand met sudo nano /boot/config.txt en voeg de opdracht program_usb_boot_mode=1 toe aan het einde. Sla het bestand op met Ctrl+O en sluit nano af met Ctrl+X. Herstart je Pi met sudo reboot, en controleer na de herstart of de usb-modus is ingeschakeld. Dat doe je met de opdracht vcgencmd otp_dump | grep 17:, die als resultaat een getal moet tonen dat eindigt op 0x3020000a. Open daarna weer het opstartconfiguratiebestand en verwijder de opdracht program_usb_boot_mode=1, zodat je niet per ongeluk de usb-bootmodus inschakelt op een andere Pi waarin je deze sd-kaart steekt.

©PXimport

05 Usb-opslag partitioneren

Sluit nu je usb-opslagapparaat op je Pi aan. Partitioneer dit apparaat met sudo parted /dev/sda. Maak een nieuwe partitietabel aan met mktable msdos en bevestig met Yes dat je alle gegevens op de schijf wilt vernietigen. Maak daarna een fat32-partitie van 100 megabyte aan met mkpart primary fat32 0% 100M en een ext4-partitie die de rest van de schijf inneemt met mkpart primary ext4 100M 100%. Bekijk de wijzigingen met print en sluit parted af met quit. Creëer dan het bootbestandssysteem met sudo mkfs.vfat -n BOOT -F 32 /dev/sda1 en het rootbestandssysteem met sudo mkfs.ext4 /dev/sda2.

06 Raspbian kopiëren

Installeer het programma rsync met sudo apt-get install rsync. Maak daarna een nieuwe directory aan met sudo mkdir /mnt/usb en koppel het ext4-bestandssysteem van de usb-opslag daarop aan met sudo mount /dev/sda2 /mnt/usb/. Maak dan een boot-directory aan met sudo mkdir /mnt/usb/boot en koppel het bootbestandssysteem erop aan met sudo mount /dev/sda1 /mnt/usb/boot/. Kopieer nu het Raspbian-systeem dat je vanaf de sd-kaart draait naar het bestandssysteem op je usb-opslag. Dat doe je met de opdracht sudo rsync -ax --progress / /boot /mnt/usb. Heb even geduld, want dat kan een tijdje duren.

07 Chroot

De usb-opslag bevat nu een kopie van je draaiende Raspbian, maar niet alles mag identiek zijn. Zo heeft het nieuwe systeem andere ssh-sleutels nodig. Ga daarom naar de usb-opslag met cd /mnt/usb en koppel een aantal speciale bestandssystemen aan met sudo mount --bind /dev dev, sudo mount --bind /sys sys en sudo mount --bind /proc proc. Voer daarna een chroot (change root) uit met sudo chroot .. Alle opdrachten die je nu uitvoert, worden in het systeem op de usb-opslag uitgevoerd, niet meer in het systeem op de sd-kaart.

©PXimport

08 Nieuwe ssh-sleutels

Je bent nu root-gebruiker in de chroot. Verwijder eerst de bestaande ssh-sleutels, want dat zijn degene die we van het systeem van de sd-kaart hebben gekopieerd. Dat doe je met rm /etc/ssh/ssh_host*. Genereer daarna nieuwe ssh-sleutels door de OpenSSH-server te herconfigureren met dpkg-reconfigure openssh-server. Verlaat daarna de chroot met exit. Alle opdrachten die je nu uitvoert, worden weer in het systeem op de sd-kaart uitgevoerd. Ontkoppel dan de speciale bestandssystemen met sudo umount dev, sudo umount sys en sudo umount proc.

©PXimport

09 Rootbestandssysteem aanpassen

Zorg nu dat de Pi het rootbestandssysteem op de usb-opslag gebruikt in plaats van dat op de sd-kaart. Daarvoor pas je het bestand /boot/cmdline.txt aan met sudo sed -i "s,root=/dev/mmcblk0p2,root=/dev/sda2," /mnt/usb/boot/cmdline.txt. Doe hetzelfde in het bestand /etc/fstab: sudo sed -i "s,/dev/mmcblk0p,/dev/sda," /mnt/usb/etc/fstab. Ga daarna naar je home-directory met cd, ontkoppel de bestandssystemen van de usb-opslag met sudo umount /mnt/usb/boot en sudo umount /mnt/usb en schakel de Pi uit met sudo poweroff. Trek de voedingskabel uit, verwijder de sd-kaart en steek de voedingskabel er terug in. Als alles goed gaat, start je Pi nu op van je usb-opslag.

©PXimport

10 Mogelijke problemen met ethernet

Voor opstarten vanaf het netwerk is er een belangrijke beperking: dit werkt niet vanaf wifi, alleen vanaf de ingebouwde ethernetpoort. Maar sommige switches zijn te traag met hun reactie op de dhcp-aanvraag van de bootcode van de Pi. Bovendien duurt het soms lang voor de bootcode van een time-out is hersteld. Hoe meer computers er op je netwerk hangen, hoe sneller de Pi ontwaakt door een willekeurig netwerkpakket. Verder geldt hetzelfde als bij usb: je moet eerst je firmware upgraden. En op een Raspberry Pi 1, 2 of Zero kun je experimentele bootcode op de sd-kaart installeren.

11 Client en server

Om een Pi op te starten vanaf het netwerk, heb je een server nodig. Die server biedt het bestandssysteem met Raspbian aan een of meerdere Pi’s aan, die het bestandssysteem via het netwerk downloaden en ervan opstarten. Dat heeft heel wat voordelen. Een Pi met klassieke opstartmodus die bijvoorbeeld niet correct is uitgeschakeld, kan met een corrupte sd-kaart te maken krijgen en niet meer opstarten. Download je het bestandssysteem via het netwerk, dan kan dat probleem niet voorkomen. Bovendien kun je hetzelfde bestandssysteem delen met meerdere Pi’s: één keer upgraden is dan voldoende.

©PXimport

12 Client en bestandssysteem prepareren

Op de client installeer je Raspbian, upgrade je de firmware en schakel je de usb-modus in (zie stappen 3 en 4). Haal de sd-kaart (met een capaciteit van minimaal 16 GB) uit de client. Als server gebruiken we ook een Pi met Raspbian. Steek de sd-kaart in de server en start die op. Voer sudo raspi-config uit en breid het rootbestandssysteem uit zodat het de hele sd-kaart inneemt. Herstart de Pi en installeer het programma rsync met sudo apt-get install rsync. Maak daarna een nieuwe directory aan met sudo mkdir -p /nfs/client1. Kopieer je volledige Raspbian-systeem naar die directory met sudo rsync -xa --progress --exclude /nfs / /nfs/client1.

13 Statisch netwerk

Voer daarna stap 7 uit, maar met cd /nfs/client1 in plaats van cd /mnt/usb. Voer daarna stap 8 uit, maar voordat je de chroot verlaat, typ je nano /etc/rc.local en voeg je voor de regel met exit 0 de regel /etc/init.d/ssh start toe. Vraag daarna (als je de chroot hebt verlaten) het adres van je gateway op met ip route | grep default | awk '{print $3}' en voer ip -4 addr show dev eth0 | grep inet uit. Na inet krijg je het ip-adres van je server te zien en na brd het broadcastadres van je netwerk.

14 Netwerkaanpassingen

Voer sudo nano /etc/network/interfaces uit en vervang iface eth0 inet manual door iface eth0 inet static. Voeg voor die regel auto eth0 toe en erna address IPADRES, netmask 255.255.255.0 en gateway GATEWAY, met uiteraard de juiste ip-adressen. Schakel de dhcp-client uit met sudo systemctl disable dhcpcd, schakel het standaard netwerk in met sudo systemctl enable networking en herstart met sudo reboot. Voeg daarna het adres van je gateway, die ook je dns-server is, toe aan /etc/resolv.conf. Dat doe je met de opdracht echo "nameserver GATEWAY" | sudo tee /etc/resolv.conf, waarbij je uiteraard het juiste ip-adres invult. Maak het bestand daarna onveranderlijk met sudo chattr +i /etc/resolv.conf.

©PXimport

15 TFTP

Installeer daarna een dhcp-server: sudo apt-get install dnsmasq. Voer dan sudo rm /etc/resolvconf/update.d/dnsmasq uit. Nu moeten we ervoor zorgen dat de dhcp-server het bestandssysteem aan de clients doorstuurt. Voer sudo nano /etc/dnsmasq.conf uit en voeg de volgende regels bovenaan het bestand toe: port=0, dhcp-range=BROADCAST,proxy (met in plaats van BROADCAST je broadcastadres), log-dhcp, enable-tftp, tftp-root=/tftpboot en pxe-service=0, Raspberry Pi Boot". Sla het bestand op met Ctrl+O en sluit nano af met Ctrl+X. Maak de tftp-directory aan met sudo mkdir /tftpboot en geef die de juiste gebruikersrechten met sudo chmod 777 /tftpboot. Schakel dnsmasq in met sudo systemctl enable dnsmasq.

©PXimport

16 NFS-server

Kopieer het bootbestandssysteem met cp -r /boot/* /tftpboot. Het rootbestandssysteem hebben we eerder al gekopieerd, maar moeten we nog beschikbaar stellen. Installeer een nfs-server met sudo apt-get install nfs-kernel-server. Exporteer nu het rootbestandssysteem met echo "/nfs/client1 *(rw,sync,no_subtree_check,no_root_squash)" | sudo tee -a /etc/exports. Activeer en herstart rpcbind met sudo systemctl enable rpcbind en sudo systemctl restart rpcbind en doe hetzelfde met de nfs-server: sudo systemctl enable nfs-kernel-server en sudo systemctl restart nfs-kernel-server. Voer dan nano /tftpboot/cmdline.txt uit en vervang de configuratie vanaf root= door root=/dev/nfs nfsroot=IPADRES:/nfs/client1 rw ip=dhcp elevator=deadline rootwait.

©PXimport

17 Client opstarten

Voer nu sudo nano /nfs/client1/etc/fstab uit en verwijder de regels met /dev/mmcblkp1 en /dev/mmcblkp2. Alleen de regel met het proc-bestandssysteem mag blijven staan. Sla je wijzigingen op met Ctrl+O en sluit nano af met Ctrl+X. Herstart je server met sudo reboot. Zodra dat is gebeurd, verbind je de client met het netwerk en sluit je de stroomkabel aan. Na ongeveer tien seconden zouden de ledjes op het bordje moeten aangaan. Als alles goed gaat, start je Pi nu op van de kernel in /tftpboot op je server en koppelt die daarna ook het bestandssysteem in /nfs/client1 op je server aan.

©PXimport

18 Troubleshooting

Als je client na een minuutje of zo nog niet online is, installeer dan op de server tcpdump met sudo apt-get install tcpdump en start het programma om te kijken of je een dhcp-pakketje van de client te zien krijgt: sudo tcpdump -i eth0 port bootpc. Als je de client opstart, zou je op de server de boodschap DHCP/BOOTP, Request from ... moeten zien. Lukt dat al, sluit het programma dan af met Ctrl+C en kijk met tail -f /var/log/daemon.log naar foutmeldingen. Overigens kun je tftp ook gebruiken als je al een dhcp-server hebt draaien. Verwijder dan in /etc/dnsmasq.conf de regel die begint met dhcp-range= en voer het ip-adres van je server in de instellingen van je router in bij TFTP-server.

©PXimport

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Daarom speuren we een paar keer per week binnen een bepaald thema naar zulke deals. Muziek- of podcastliefhebber? Niets is zo fijn als ongestoord naar je favoriete nummers of podcasts luisteren. Met deze draadloze oordopjes heb je uitstekend geluid zonder de hoofdprijs te hoeven betalen.

True Wireless wil zeggen dat oordopjes of koptelefoons volledig draadloos zijn, zonder kabel tussen de oordopjes onderling. Ze maken verbinding via Bluetooth met bijvoorbeeld een smartphone. True Wireless wordt vooral gebruikt voor muziek luisteren, bellen en het handsfree bedienen van apparaten, met veel bewegingsvrijheid als belangrijkste voordeel. Wij vonden vijf betaalbare modellen voor je.

Sony WF-C500

Als je aan Sony denkt, denk je aan geluidskwaliteit, en de WF-C500 stelt op dat vlak zeker niet teleur. Het meest opvallende is de DSEE-technologie (Digital Sound Enhancement Engine). Deze techniek herstelt hoge frequentietonen die vaak verloren gaan bij het comprimeren van muziek, zoals bij sommige streamingdiensten. Hierdoor blijven je favoriete nummers rijker en gedetailleerder klinken. De pasvorm is klein en ergonomisch, waardoor ze ook voor langere luistersessies comfortabel in je oren blijven zitten. Met de bijbehorende Headphones Connect-app van Sony kun je het geluid volledig naar je eigen smaak aanpassen met een equalizer. De batterijduur is met 10 uur op een volle lading (en nog eens 10 uur extra via de oplaadcase) meer dan voldoende voor een paar dagen woon-werkverkeer of een lange studiesessie. Hoewel actieve ruisonderdrukking ontbreekt, sluiten de dopjes van zichzelf al redelijk goed af.

🎶Continue audioafspeeltijd: 10 uur (met oplaadcase 20 uur)
🔌Oplaadtijd: 2,5 uur
📡Bluetooth-versie: 5.0

JBL Tune Flex

Het unieke aan de JBL Tune Flex is de flexibiliteit in hoe je ze draagt. Standaard hebben ze een 'open' ontwerp, waardoor je bewust blijft van je omgeving. Dit is ideaal voor in het verkeer of op kantoor. Heb je toch behoefte aan meer isolatie en een diepere basrespons? Dan klik je de meegeleverde afsluitende oortips erop en verander je ze in een traditioneel in-ear model. Deze oordopjes zijn uitgerust met Active Noise Cancelling, warmee je storende achtergrondgeluiden wegfiltert, zodat je je volledig op je muziek of podcast kunt focussen. Het geluid zelf heeft de kenmerkende JBL Pure Bass-signatuur, wat zorgt voor een krachtig en energiek laag. Met de bijbehorende app kun je instellingen zoals de noise cancelling en het geluidsprofiel verder finetunen.

🎶Continue audioafspeeltijd: 8 uur (met oplaadcase 32 uur)
🔌Oplaadtijd: 2 uur
📡Bluetooth-versie: 5.2

Rolfstone Nova

De Rolfstone Nova is een interessant product van Nederlandse bodem. De ANC-functie filtert storende omgevingsgeluiden zoals het lawaai in de trein of het geroezemoes op kantoor effectief weg. Heb je juist wel behoefte aan contact met je omgeving, bijvoorbeeld in het verkeer? Dan schakel je eenvoudig de Ambient Mode in, die omgevingsgeluid juist versterkt doorlaat. De geluidskwaliteit is vol en helder, met een stevige bas die niet overheerst, wat het een prettige allrounder maakt voor verschillende muziekstijlen. Een ander sterk punt is de batterijduur; de oordopjes zelf gaan tot 7 uur mee en met de oplaadcase kun je dit verlengen tot een indrukwekkende 35 uur in totaal. Dankzij de IPX4-classificatie zijn ze bovendien zweet- en spatwaterdicht, waardoor ze ook prima geschikt zijn voor een rondje hardlopen. Ook handig: deze oordopjes kun je ook draadloos opladen!

🎶Continue audioafspeeltijd: 7 uur (met oplaadcase 35 uur)
🔌Oplaadtijd: 50 minuten
📡Bluetooth-versie: 5.2

Yamaha TW-E3B

Yamaha is geen onbekende in de muziekwereld en benadert oordopjes hierdoor net even anders dan de meeste merken. Bij de TW-E3B ligt de focus niet op de zwaarste bas of andere snufjes, maar juist op een natuurgetrouwe geluidsweergave en de gezondheid van je gehoor. Het belangrijkste kenmerk is Yamaha’s unieke ‘Listening Care’-technologie, waarmee het geluid op een intelligente manier wordt aanpgepast wanneer je op een lager volume luistert. Het zorgt ervoor dat je zowel de lage als de hoge tonen helder blijft horen, zonder dat je de muziek hard hoeft te zetten. Hierdoor kun je langer en veiliger genieten van een vol en rijk geluid. De algehele klank is, zoals je van Yamaha mag verwachten, zeer gebalanceerd en authentiek, bedoeld om de muziek te laten klinken zoals de artiest het heeft bedoeld. De oordopjes zelf zijn compact en licht, wat zorgt voor een comfortabele pasvorm. Met een IPX5-certificering zijn ze bovendien bestand tegen zweet en regen, dus een workout of een wandeling in een bui is geen enkel probleem. De batterij gaat zo'n 6 uur mee, met nog eens 18 uur extra via de oplaadcase.

🎶Continue audioafspeeltijd: 6 uur (met oplaadcase 24 uur)
🔌Oplaadtijd: 2 uur
📡Bluetooth-versie: 5.0

Oppo Enco Buds2

Oppo is een merk dat je misschien kent van de smartphones, maar ze maken ook zeer capabele audio-producten. De Enco Buds2 zijn daar een perfect voorbeeld van. Het meest in het oog springende kenmerk is de grote 10mm titanium driver, die zorgt voor een diepe en indrukwekkende basweergave die je normaal in duurdere oordopjes zou verwachten. Via de bijbehorende HeyMelody-app kun je kiezen uit verschillende ‘Enco Live’ geluidseffecten om de audio af te stemmen op jouw voorkeur, zoals een ‘Bass Boost’ voor nog meer impact. Een andere handige feature is de speciale ‘Game Mode’ die de vertraging tussen beeld en geluid minimaliseert, wat ideaal is voor het kijken van video’s of het spelen van games op je telefoon. De batterijduur is met 7 uur per lading en een totaal van 28 uur met de case uitstekend. De bediening gaat via aanraking en is ook nog eens te personaliseren. Dit alles maakt de Oppo Enco Buds2 een zeer complete en betaalbare keuze.

🎶Continue audioafspeeltijd: 7 uur (met oplaadcase 28 uur)
🔌Oplaadtijd: 1,5 uur
📡Bluetooth-versie: 5.2

Honor is in Nederland – na al die jaren aanwezigheid – nog steeds een klein merk met een beperkte bekendheid. Best zonde, want toestellen als de Honor 400 laten zien dat de fabrikant een goede prijs-kwaliteitverhouding kan bieden. In deze review lees je meer over deze midrange smartphone.

Strak ontwerp

Een midrange smartphone kan er heus premium uitzien, bewijst Honor met zijn nieuwste model. De Honor 400 heeft een frame van kunststof, een achterkant van mat glas en oogt naar onze mening erg fraai. Met 184 gram is de smartphone van gemiddeld gewicht. Je kunt hem lastig met één hand bedienen, wat vooral te wijten is aan het forse 6,55inch-scherm.

©Rens Blom

De Honor 400 draagt een IP65-certificering, wat wil zeggen dat hij tegen stof en een flinke regenbui kan. Let op: het toestel is niet bedoeld om mee te nemen in het zwembad. Sommige concurrerende smartphones kunnen dat wel.

©Rens Blom

Goed scherm

Het is vandaag de dag moeilijk om een midrange smartphone met een slecht scherm te vinden. Er is echter een groot verschil tussen een prima en een echt goed scherm. De Honor 400 is voorzien van een echt goed scherm. Het 120Hz-oledscherm heeft een hoge resolutie van 2736 x 1264 pixels, waardoor het beeldscherm scherper oogt dan een standaard Full-HD-display (1920 x 1080 pixels). De kleuren, maximale helderheid en functies om je ogen minder te vermoeien zijn allemaal indrukwekkend.

©Rens Blom

Specificaties

Van een midrange smartphone mag je anno 2025 krachtige en complete hardware verwachten. Honor heeft de expertise in huis om aan die verwachting te voldoen, maar weet ons niet op alle vlakken te overtuigen. Laten we beginnen met de processor. Dat is een Qualcomm Snapdragon 7 Gen 3. Een echte midrange processor die op zich snel genoeg is voor alle populaire apps. In dit prijssegment kun je echter ook krachtiger smartphones in huis halen. Dat merk je vooral bij het spelen van games. Daar is de Honor 400 geen koning in.

Voor de hoeveelheid werkgeheugen geldt hetzelfde. Met de 8 GB in de Honor 400 hoef je echt niet te klagen, maar er zijn veel concurrerende toestellen die over 12 GB beschikken. Op de lange termijn kun je daar profijt van hebben, want software- en app-updates lijken steeds meer werkgeheugen op te eisen.

©Rens Blom

Honor hecht blijkbaar meer waarde aan de hoeveelheid opslagcapaciteit. Want waar de meeste midrange smartphones het moeten doen met 256 GB, zit er 512 GB in de Honor 400. Een zee aan opslagruimte, waar na de installatie van de smartphone zo'n 475 GB van beschikbaar blijft.

Lange accuduur

De accuduur vinden we een heel belangrijk punt bij een smartphone. Honor scoort hier goed, want de 5300mAh-accu in de Honor 400 houdt het bij ons gemengde gebruik probleemloos een lange dag vol. We laden de smartphone op als we naar bed gaan of doen dat 's ochtends, als we onder de douche stappen. Opladen kan met maximaal 66 watt. Een adapter moet je – door EU-wetgeving – zelf regelen.

Aardig om te vermelden is dat de Honor 400 een silicium-koolstofaccu heeft. Dit nieuwe type accu voor smartphones kan meer energie opslaan, zonder fysiek groter te zijn dan de vorige generatie accu's. Meer energie leidt tot een hogere capaciteit – gemeten in mAh – en zo dus meer stroom voor jou als gebruiker. Steeds meer (midrange) smartphones krijgen een silicium-koolstofaccu. Honor loopt dus in de voorhoede mee.

©Rens Blom

Een 200 megapixel-camera

Achter op de Honor 400 vind je twee camera's en een grote flitser. De hoofdcamera heeft een zeer hoge resolutie van 200 megapixels en combineert al die pixels standaard om betere foto's in een lagere resolutie te maken. De camera presteert ruim voldoende, ook bij minder licht. Over de groothoeklens zijn we minder enthousiast, maar in de meeste situaties kun je er prima mee uit de voeten.

Hieronder van links naar rechts: de hoofdcamera (1X), de groothoekcamera en 4x zoom via de hoofdcamera.

©Rens Blom

Hoewel de Honor 400 geen aparte zoomcamera heeft, kun je wel aardig zoomen. Dat is te danken aan de megaresolutie van de hoofdcamera. Je zoomt in de camera-app in via de hoofdcamera, die eigenlijk een uitsnede maakt van een foto en het 'ingezoomde' resultaat aan je voorlegt. Onderstaande fotoserie laat zien wat je op die manier kunt bereiken. De herenhuizen aan de overkant van de gracht staan er duidelijk genoeg op.

©Rens Blom

Drukke software

De Honor 400 is voorzien van Android 15, voorzien van Honors eigen softwareschil. Die schil vinden we visueel en qua functies nogal druk. We vinden het ook jammer dat Honor wat extra apps zoals TikTok, Temu en Block Blast! op het toestel installeert. Gelukkig kun je ze verwijderen. Positiever zijn we over de samenwerking tussen Google en Honor om allemaal nuttige AI-functies in de telefoon te bakken. Daar kun je zeker leuk mee experimenteren.

©Rens Blom

Tot slot het updatebeleid. Honor scoort goede punten door de smartphone zes jaar Android-upgrades en beveiligingsupdates te geven. Dat is langer dan veel concurrenten.

Conclusie: Honor 400 kopen?

De Honor 400 is een waardevolle toevoeging aan het midrange smartphonesegment. Het toestel laat op veel vlakken een (erg) positieve indruk achter en krijgt zes jaar software-updates, waardoor je hem lang kunt blijven gebruiken. Wij zijn al met al enthousiast over de Honor 400.