WhatsApp werkt momenteel aan een grote uitbreiding voor de populaire communicatiedienst. Die uitbreiding verschijnt in de vorm van Communities (Gemeenschappen, in goed Nederlands). Wat zijn communities en wat kun je ervan verwachten?

WhatsApp test nu een nieuwe functie in bèta, WhatsApp Communities. Het wordt een aparte tab binnen de populaire berichtendienst, die zich voornamelijk focust op gesprekken tussen de mensen die elkaar zakelijk of persoonlijk kennen. Natuurlijk zijn er ook groepschats waar tot 256 mensen in terecht kunnen komen; dan zit je soms met mensen in een groep die je níet kent.

Hoewel het idee achter zo’n groepschat prima is, wekt zo’n grote groep mensen – die allemaal door elkaar heen kletsen – vaak ook veel ergernissen op. Mensen reageren te vaak, reageren te weinig of lezen niet goed wat een ander typt – waarschijnlijk herken je dit wel als fervent WhatsApp-gebruiker. Het nieuwe tabblad Communities kan hier enigszins verandering in aanbrengen.

Dit zijn WhatsApp Communities

Het tabblad Communities behelst een aantal subgroepen waar je met veel mensen in zit. Communities lijken in die zin op groepschats, maar er zit een groot verschil tussen de twee. De nieuwe functie is namelijk meer bedoeld voor allerlei soorten organisaties. Denk dan aan bedrijven, maar ook aan scholen. Organisaties kunnen gemakkelijker discussies organiseren en admins kunnen iedereen snel bereiken door berichten te versturen naar de verschillende subgroepen.

Communities zijn als volgt opgebouwd. Je maakt een groep aan van mensen die iets gemeen hebben. Denk dan aan kinderen die naar dezelfde school gaan, mensen die in eenzelfde flat wonen of medewerkers die bij hetzelfde bedrijf over verschillende afdelingen werken. Als we een vergelijking met Slack maken, dan is de community de workspace en de kanalen de verschillende groepen.

Je kunt je als gebruiker aanmelden voor één subgroep binnen de community, maar ook voor een aantal groepen. Bijvoorbeeld omdat je kinderen in groep 4 en groep 6 hebt zitten of omdat je binnen het gebouwd groepjes wil hebben voor boodschappen, gratis op te halen spullen of meldingen over gevaarlijke situaties. Dit zijn slecht voorbeelden, natuurlijk.

©PXimport

Admins en gebruikers

Admins zijn in staat om complete communities te bereiken met een enkel bericht, terwijl gebruikers zich moeten houden tot de groepen waarin ze in zitten. Dat hoeft geen nadeel te zijn.

Stel: je bent nu onderdeel van een groepsapp voor een basisschool. Je hoeft alleen maar niets mee te krijgen over algemene meldingen en de klas(sen) waarin je kind(eren) zit(ten). Maar ondertussen lees je ook van alles over andere klassen, klachten van ouders en meer dingen waar je niet op zit te wachten. Bovendien sneeuwt het nieuws dat je wel mee wil krijgen, redelijk snel onder.

Door je aan te melden voor zo’n subgroep, blijft een discussie beperkt tot het onderwerp van de groep (in dit geval groep 4). Natuurlijk kunnen er soms andere dingen voorbijkomen. Maar de kans dat dit gebeurt is klein en als het te vaak gebeurt, kunnen admins mensen snel bijsturen.

De groepen zijn overigens ook goed afgeschermd. Als je onderdeel wil worden van een subgroep, dan kan dat alleen als iemand jouw nummer heeft. Bovendien zijn de subgroepen niet vindbaar op een manier, zoals dat bijvoorbeeld wel bij Telegram het geval is.

Daarnaast word je nummer afgeschermd voor mensen die onderdeel zijn van een community op WhatsApp. Je nummer is wel zichtbaar voor mensen met wie je in een subgroep zit, evenals de admins van de gemeenschap. Maar als je niets te maken hebt met mensen uit groep 7 en je zit verder met niemand uit die groep in een andere groep, dan zien ze je nummer dus niet.

Wanneer verschijnt Communities?

Het is nog niet helemaal duidelijk wanneer WhatsApp Communities uitrolt. Het bedrijf laat weten hier lang aan te willen werken en veel met de feedback vanuit gebruikers te willen doen.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!