Een website bouwen en onderhouden gaat sneller en beter met het juiste programma.

Een website bouwen en onderhouden gaat sneller en beter met het juiste programma. Het pakket Microsoft Office SharePoint Designer is daar prima voor te gebruiken en terwijl u er voorheen een flink bedrag voor moest neerleggen, is het tegenwoordig helemaal gratis! SharePoint Designer is een enorm uitgebreid pakket, dat zijn oorsprong vindt in het zakelijk gebruik. Het zit boordevol opties en mogelijkheden, die u voor thuisgebruik vast niet allemaal nodig hebt. Maar dat is geen enkel probleem, het programma is ook prima te gebruiken om een 'gewone' website te maken en te onderhouden. U gebruikt gewoon wat u nodig hebt en al het andere laat u voor wat het is, of u duikt er later nog eens in.

©CIDimport

Stap 1

Tik op www.microsoft.nl/downloads als zoekterm sharepoint designer in. Klik in de lijst met resultaten op SharePoint Designer 2007 en klik in de volgende pagina, bijna onderaan, op Downloaden achter SharePointDesigner.exe. Installeer het programma en bezoek tot slot desgewenst via de link Office Online de site van Microsoft om te zien of er updates zijn. Als u Windows Update gebruikt is dat niet echt nodig, dan krijgt u alles vanzelf wel een keer binnen. Het programma vindt u tussen de andere Microsoft Office programma's die u mogelijk hebt, namelijk onder Start, Alle programma's, Microsoft Office. Bij de eerste start meldt SharePoint Designer dat het niet het standaardprogramma is om webpagina's te onderhouden. Aan u de keuze of u nu al wilt overschakelen, of alles nog even zo laat. Ook alleen de eerste keer, ziet u het venster Privacy-opties. Hier vinkt u onder andere aan of online naar hulpbestanden gezocht mag worden en of anonieme statistieken verzonden mogen worden. Daarna kunt u van start.

©CIDimport

Stap 2

Het programmavenster is verdeeld in diverse taakvensters. Elk daarvan is groter of kleiner te maken door de muispijl op de scheidingsbalk te houden en deze dan met ingedrukte muisknop te verslepen. Hebt u niet alle deelvensters nodig, of vindt u het scherm te druk, dan sluit u ongebruikte taakvensters door op het kruisje te klikken. Deelvensters zijn altijd weer in te schakelen via Taakvenster in de menubalk. Als we de standaardindeling bekijken, ziet u linksboven het taakvenster Mappenlijst. Het is nu nog leeg omdat dit de eerste keer is dat u SharePoint Designer draait, maar straks is daar de inhoud van uw website te zien. Niet alleen de tekstpagina's, maar bijvoorbeeld ook alle plaatjes die u gebruikt. In het grote deelvenster in het midden knutselt u webpagina's in elkaar.

©CIDimport

Stap 3

We beginnen met het maken van een nieuwe website. Kies in de menu-balk voor Bestand, Nieuw, Website. Het venster Nieuw opent en u kiest Algemeen, Lege website. Onderin het venster geeft u de map op waar de bestanden voor deze website neergezet moeten worden. Een website is in deze context niet meer dan een verzameling bestanden (zoals tekst en plaatjes) die u in een map op uw computer neerzet. Pas later, zodra alles klaar is, zet u een kopie ervan op internet zodat ook anderen uw website kunnen zien!

©CIDimport

Stap 4

De naam van de nieuwe website (het pad van de map) verschijnt in het deelvenster Mappenlijst. U maakt de eerste webpagina door in de menubalk te kiezen voor Bestand, Nieuw, Pagina. Komt dit venster u bekend voor? Dat klopt! Het is exact hetzelfde venster als wanneer u een nieuwe website begint. Het venster heeft namelijk twee tabbladen: pagina en website. Een pagina beginnen kan ook door in de balk van het deelvenster te klikken op het pictogram Nieuwe pagina. De eerste pagina die u maakt wordt de startpagina van uw website en krijgt standaard als naam default.htm. De naam is direct te wijzigen, want bij een aantal providers moet hij index.htm of index.html heten. Wij kunnen in deze workshop natuurlijk geen volledige website bouwen, maar laten u wel zien hoe u snel aan de slag kunt met dit pakket. Uiteraard staat het u vrij naar hartenlust te variëren en te experimenteren! Dubbelklik eerst op het bestand om deze in het grote deelvenster te openen. Een pagina begint vaak met een koptekst, dus kiezen wij in de werkbalk direct onder de menubalk voor bijvoorbeeld het opmaakprofiel Kop1 <h1>. Dit doet u in het linkervakje, waar (Geen) staat. Prompt verschijnt op de lege pagina een gestippeld kader waar u iets kunt intikken. Omdat het om een koptekst gaat, is het verstandig de tekst kort te houden.

©CIDimport

Stap 5

Zodra u op Enter drukt, opent vanzelf een nieuw kader. Ditmaal voor een alinea en in het vak in de werkbalk (zie de vorige stap) staat nu ineens Alinea. Typ ook hier een tekst in, dat kan een welkomstwoord, een inleiding maar ook een heel verhaal zijn. Druk op Shift+Enter om naar het begin van een nieuwe regel binnen dezelfde alinea te springen. Druk alleen op Enter om een nieuwe alinea te starten. Tekst kan naar smaak worden opgemaakt. Dit regelt u via de werkbalk onder de menubalk. Kies bijvoorbeeld een andere lettertype, of pas de kleur en de grootte aan. Verder kan de alinea links, rechts of midden op de pagina worden uitgelijnd. Het voordeel van het werken met alinea's, is dat ze als geheel zijn op te pakken. Zo sleept u ze met gemak naar een andere plek op de pagina. Als u een lijst wilt maken, begint u eerst een nieuwe paragraaf (Enter) en kiest in de menubalk voor Opmaak, Opsommingstekens en nummering. Of u klikt in de werkbalk op een van de twee pictogrammen (horizontale streepjes met nummers of bolletjes ervoor). Tik uw tekst in en sluit de regel af met Enter, waarna een nieuw nummer of opsommingsteken verschijnt. Druk twee keer op Enter om de lijst af te sluiten.

©CIDimport

Stap 6

Tekst is leuk, maar plaatjes zijn minstens zo prettig. Ga eerst op een plek van de pagina staan waar u het plaatje wilt invoegen en kies in de menubalk voor Invoegen, Afbeelding, Uit bestand. Zoek het plaatje op en klik op Invoegen. Bij Alternatieve tekst kunt u desgewenst een korte omschrijving opgeven. Die wordt getoond zodra een bezoeker de muispijl boven het plaatje laat zweven. Een afbeelding is te verplaatsen door de muis bij een van de randen te houden tot het verplaatsingspictogram verschijnt. Vergroten en verkleinen kan ook, met de rondjes die her en der in de rand zitten.

©CIDimport

Stap 7

Een website bestaat vaak uit meerdere pagina's, waartussen een bezoeker heen en weer kan springen. Dat kan door links (hyperlinks) te maken. U selecteert een woord, zinsdeel, of afbeelding en klikt op het pictogram Hyperlink invoegen (een wereldbol met de schakel van een ketting). Als SharePoint Designer in een klein venster draait, moet u eerst op het pijltje uiterst rechts in de werkbalk klikken om het te kunnen zien. In het venster dat opent geeft u bij Adres het 'adres' op. Dat kan een andere pagina van deze website in aanbouw zijn, dan wijst u een bestand in een map aan. Het mag ook een al bestaande website van uzelf of iemand anders zijn, dan tikt u een echt internetadres in. In de linkerkolom van het venster staan bij Koppelen aan nog meer handige mogelijkheden. Zo kunt u bij E-mailadres een adres opgeven, zodat bezoekers een bericht naar u kunnen sturen. Naar een plek op dezelfde pagina springen kan ook, dat is vooral handig bij lange webpagina's. Dat scheelt scrollen! Geef dan de naam van een bladwijzer op bij Plaats in dit document. Die bladwijzer moet u wel eerst aanmaken en dat kan door ergens op de pagina een stukje tekst of een kopregel te selecteren en te kiezen voor Bewerken, Ga naar bladwijzer.

©CIDimport

Stap 8

Naarmate u pagina's bouwt en plaatjes toevoegt, wordt de lijst in het deelvenster Mappenlijst alsmaar langer en kan het wat onoverzichtelijk worden. Dan is het prettig om met mappen te werken, net zoals u via Windows Verkenner uw bestanden in mappen op een schijf plaatst. Een map maken kan door in de balk van dat deelvenster te klikken op het pictogram Nieuwe map. Of u klikt met rechts op een lege plek en kiest Nieuw, Map. Zodra een bestand naar een submap wordt verplaatst, dat kan eenvoudig door hem met de muis te verslepen, dan worden alle verwijzingen vanuit andere pagina's van deze website automatisch voor u aangepast. Als u een bestand een andere naam geeft kan dat ook gebeuren, maar dan wordt het eerst aan u gevraagd. U mag trouwens meerdere pagina's tegelijk open hebben. Elk exemplaar krijgt zijn eigen tabblad. Zo springt u snel van de ene naar de andere pagina om veranderingen aan te brengen of iets op te zoeken. Ook wisselt u zo eenvoudig tekst of plaatjes uit tussen pagina's. Een pagina die u niet meer nodig hebt, sluit u door met rechts op het tabje te klikken en te kiezen voor Sluiten (sneltoets Ctrl+F4). Is de pagina ondertussen gewijzigd, dan wordt gevraagd of u haar wilt opslaan. Hebt u ook nog plaatjes toegevoegd, dan kan een extra scherm verschijnen om deze in de map van de website op te slaan. Klik dan gewoon op OK.

©CIDimport

Stap 9

Om een voorbeeld te zien van hoe uw pagina er op internet gaat uitzien, klikt u in de werkbalk op het pictogram Voorbeeld in... Op de puntjes zal de naam van een browser staan. Als u de pagina is gewijzigd, wordt gevraagd of u de pagina eerst wilt bewaren. Omdat u niet weet welke browser uw bezoekers zullen gebruiken, moet de website er in alle gevallen pico bello uitzien. Een handige manier om dat vast te stellen, is door op het pijltje naast het pictogram te klikken en te kiezen voor Voorbeeld in meerdere browsers. De pagina verschijnt dan in elke browser die op uw systeem aanwezig is! Nu alleen nog elke denkbare browser op uw computer installeren...

©CIDimport

Stap 10

Zodra de website af is, is het tijd om hem te publiceren. Kies Bestand, Site publiceren en kies op het volgende scherm voor FTP. Nu hebt u enkele gegevens nodig die in een brief of e-mail van uw provider of hoster moeten zijn terug te vinden. Typ bij Locatie van externe website bijvoorbeeld de naam van de ftp-server in en klik op OK. In het vervolgscherm geeft u de gebruikersnaam en het wachtwoord van uw ftp-account op. De werking is vervolgens zoals u in veel andere ftp-programma's zult tegenkomen, want in het tabblad genaamd Website ziet u links de lokale map en rechts een (waarschijnlijk nu nog lege) map die online bij uw provider of hoster staat. Klik op Website publiceren om de upload van de website te starten. Maar let op, want bij sommige providers moet u eerst nog naar de juiste online map bladeren.

Deze workshop komt uit Computer Idee nummer 25, jaargang 2009

De Philips Hue Bridge Pro volgt de tien jaar oude Bridge op en doet dat met verve. Het apparaat biedt nieuwe functies en is toekomstbestendig, wat hem boeiend maakt voor bestaande én nieuwe Philips Hue-gebruikers. In deze review leggen we je uit waarom.

Als je thuis slimme verlichting van Philips Hue hebt, is de kans groot dat je gebruikmaakt van de witte Hue Bridge. Dit kleine kastje verbindt met je lampen en bijbehorende accessoires en stelt je in staat om de verlichting ook te bedienen als het internet even is uitgevallen. Na een decennium is er nu een Bridge Pro, goed te herkennen aan zijn zwarte ontwerp. De Bridge Pro kost 90 euro, waar de reguliere Bridge (versie 2.1) circa 50 euro kost. Ja, dat is een relatief forse meerprijs, maar als je het systeem tien jaar wilt gebruiken juist weer een kleine extra investering.

©Rens Blom

Veel meer lampen

De Bridge Pro biedt belangrijke voordelen ten opzichte van de normale Bridge, zowel voor bestaande als nieuwe gebruikers. Zo kun je hem nog steeds via ethernet gebruiken, maar is dat niet verplicht. Er is namelijk ook - nieuw - wifi-ondersteuning. De voeding is bovendien geen specifieke stroomkabel meer, maar een usb-c-kabel. Die kun je eenvoudiger vervangen.

©Rens Blom

De belangrijkste vernieuwing? Een compleet nieuwe processor, meer werkgeheugen en meer opslagcapaciteit, waardoor de Hue Bridge Pro veel krachtiger is dan zijn voorganger. Dat is geen mooie marketingpraat, maar goed zichtbaar aan het totaal aantal gadgets dat de bridge kan aansturen. Bij de reguliere Bridge zijn dat 50 lampen en 12 accessoires (zoals draadloze afstandsbedieningen), waar de Bridge Pro 150 lampen en 50 accessoires ondersteunt. Heb je een huis (en misschien ook tuin) vol Hue-producten, dan loop je bij de normale Bridge waarschijnlijk (snel) tegen de limieten aan. Bij de Bridge Pro moet je daar echt je best voor doen.

Je kunt met de Bridge Pro ook veel meer scènes (500) opslaan in de Hue-app dan met de normale Bridge (200), wat voor sommigen handig zal zijn. De Bridge Pro biedt ook nieuwe optionele foefjes, zoals je lampen inzetten als bewegingssensoren om je te attenderen bij beweging in bepaalde kamers. Ook is de Bridge Pro standaard geschikt voor Matter, het nieuwe smarthomeprotocol waar veel merken ondersteuning voor bieden.

©Rens Blom

Overzetten is zo gebeurd

Van oude technologie naar nieuwe technologie overstappen kan soms frustrerend zijn, maar dat geldt zeker niet wanneer je de Bridge verruilt voor de Bridge Pro. De stappen in de Philips Hue-app zijn duidelijk en wij waren binnen tien minuten klaar, waarna de app op de achtergrond veertig minuten nodig had voor de echte migratie.

Al onze instellingen zijn behouden, de accessoires en lampen zijn overgezet en de reguliere Bridge mag na tien jaar met pensioen. Begin je pas met Philips Hue, dan stel je de Bridge Pro vanzelfsprekend in als je eerste bridge. Ook dat is een fluitje van een cent.

©Rens Blom

Conclusie: Philips Hue Bridge Pro kopen?

De Philips Hue Bridge Pro is naar onze mening dé bridge om te kopen als je start met Philips Hue. Heb je nu de normale Bridge, dan biedt de Pro-versie zo veel verbeteringen dat wij het (op termijn) upgraden de eenmalige investering waard vinden.

Een computer laat het vaak afweten op het slechtste moment. Of het nu gaat om een zwart scherm, geen internetverbinding of verdwenen bestanden: wie goed voorbereid is, bespaart tijd en ergernis. In dit artikel lees je welke hardware- en softwaretools je het best vooraf klaarzet, voor jezelf of om anderen te helpen – desnoods vanaf afstand.

Tip 1 - Gerichte aanpak

Een computer en zeker een (thuis)netwerk vormen een complex geheel van componenten, waardoor het lastig kan zijn om snel de juiste oorzaak van een probleem te achterhalen en het op te lossen. Het kan aan hardware liggen (zoals een defecte adapter of slechte kabel), maar ook aan software (zoals een configuratiefout, malware of een incompatibel stuurprogramma). Het is dus verstandig om op zowat alles voorbereid te zijn. Dit vraagt niet alleen kennis en ervaring, maar ook een doordachte aanpak.

Begin met een gerichte observatie van fout­meldingen of gedrag, en voer dan systematisch tests uit. Start bij de eenvoudigste oorzaken, zoals herstarten of bekabeling. Sluit stapsgewijs andere mogelijke oorzaken uit. Noteer wat je test en welk resultaat je krijgt. Bij netwerkproblemen werk je het best van buiten naar binnen: controleer eerst randapparatuur en verbindingen, daarna besturingssysteeminstellingen, en tot slot software of hardware.

Daarvoor heb je natuurlijk ook het juiste ­materiaal nodig, en dat is nu net onze focus. We bekijken eerst welke hardwaretools nuttig zijn, zowel vrij eenvoudige gereedschappen als meer geavanceerde tools. Je kiest uiteraard zelf hoe ver je hierin wilt gaan. Daarna bespreken we handige softwaretools voor diagnose, herstel en reparatie, gebundeld op een multibootstick. Tot slot bekijken we nog enkele opties voor hulp op afstand.

©Angela - stock.adobe.com

Tip 2 - Basisgereedschap

We starten met het basisgereedschap. Kleine dingen die je weleens over het hoofd kunt zien, maar die soms goed van pas komen! We denken bijvoorbeeld aan plakband of ducttape (bijvoorbeeld voor het (tijdelijke) herstel van een gescheurde kabel) en labeltape of markeerstickers om bepaalde (te verplaatsen) onderdelen duidelijk te identificeren. Enkele fijne permanente kleurmarkers kunnen hiervoor ook nuttig zijn. Zorg ook dat je een pincet of fijn tangetje bij de hand hebt, evenals een usb-lampje of een mini-zaklamp (eventueel gebruik je de led van je smartphone). Schroevendraaiers mogen uiteraard evenmin ontbreken: zowel kruiskopschroevendraaiers (Phillips PH0, PH1, PH2), als sleufschroevendraaiers, als torx-modellen (vooral T5 tot T10). Eventueel stop je er ook een paar drie- en zeskantige schroevendraaiers bij, evenals pentalobe-modellen (zoals voor Apple-laptops). Het is wel zo makkelijk als je schroevendraaiers magnetisch zijn om kleine schroefjes (in de systeemkast) niet te verliezen. Let wel op dat je hiermee geen elektronische onderdelen aanraakt. Een handige allround-oplossing is een precisie-schroevendraaierset met magnetische houder en verwisselbare bits.

Voor het schoonhouden van je apparatuur heb je ook altijd een spuitbus met perslucht in de buurt, evenals een luchtblazer (rubberen balgpompje), enkele watten- of schuimstaafjes en een paar micro­vezeldoekjes. Voor het reinigen van contactpunten, sockets, toetsenborden en behuizingen is een goed afsluitbare fles isopropyl-alcohol handig (liefst minimaal 99,9 procent). Zorg ook voor een anti­statische polsband of mat om elektrostatische schade te voorkomen. Denk verder ook aan een usb-stick, usb-hub (met eigen voeding) en een paar netwerk-patchkabels (bij voorkeur CAT 6). Bij elkaar kost dit hele setje basisgereedschap zo’n 160 euro.

©Nikolay - stock.adobe.com

Tip 3 - Extra gereedschap

Kant-en-klare netwerkkabels hebben onze voorkeur, maar soms is een zelfgemaakte kabel op maat handiger. Daarvoor heb je een krimptang nodig en wat handigheid om de connector goed te plaatsen. Op YouTube vind je genoeg instructievideo’s; na enige oefening lukt dat vlot. Zorg ook voor een RJ45-netwerktester. Er bestaan complete netwerksets met krimptang, stripper en tester.

Stop een paar lithium-knoopcellen (CR2032) in je kit, want het CMOS-geheugen van veel computers krijgt stroom van zo’n batterij en die dien je na enkele jaren te vervangen. Een batterijtester die ook geschikt is voor knoopcellen, is ook altijd handig (circa 10 euro). Voor het uitlezen van SD-kaarten gebruik je het liefst een externe SD-kaartlezer. Om problemen met draadloze muizen of toetsenborden te vermijden, zijn een usb-muis en -toetsenbord ­nuttig (samen vanaf zo’n 20 euro).

Ook enkele typische adapters zijn onmisbaar. Denk aan een usb-naar-wifi-adapter, usb-naar-ethernet-adapter (voor als de interne netwerkpoort niet werkt), usb-naar-SATA-adapter (om een interne schijf via usb op je eigen pc aan te sluiten), en een usb-c-multi-adapter. De geschatte totaalprijs van de spullen uit deze tip is zo’n 190 euro.

©kvladimirv - stock.adobe.com

Tip 4 - Voor de echte techneut

Ben je intussen de vaste computerreparateur geworden voor buren, kennissen en familie, dan is het misschien tijd om je reparatiekit verder te professionaliseren. Een psu-tester en een multimeter horen daar zeker bij. Met een psu-tester controleer je eenvoudig een pc-voeding (Power Supply Unit): sluit de ATX-stekker (van de desktop) en eventueel andere connectors (als cpu of PCIe) aan, waarna je per lijn de spanning uitleest (zoals 3,3V, 5V, 12V en andere). Een multimeter is veelzijdiger: je meet er spanning, stroom en weerstand mee (categorie 2 is geschikt tot 230V). Zo’n apparaat vergt wel enige ervaring, maar YouTube-video’s helpen je vast op weg.

Een (snelle) externe usb-ssd van bijvoorbeeld 2 TB komt ook van pas, bijvoorbeeld voor systeemback-ups. Bij schermproblemen is een klein reservescherm met voldoende resolutie (én HDMI en usb-c-aansluitingen) handig. Zorg eveneens voor een tubetje thermische pasta, voor als je cpu-koelers moet (ver)plaatsen of bij oververhittingsproblemen.

Eventueel kun je een diagnostische POST-kaart (Power-On Self Test) toevoegen, die je via PCIe (x1) op een (desktop)computer aansluit. Bij het opstarten voert het UEFI/BIOS een POST-routine uit, waarbij het systeem per stap een hex-code via de systeembus doorstuurt. Zo’n kaart vangt deze codes op en toont ze op een leddisplay. De betekenis lees je af in een POST-tabel (online of in de onderhoudshandleiding), zodat je gericht kunt testen. Eenvoudige modellen vind je al vanaf zo’n 10 euro. De geschatte totaalprijs van deze spullen is zo’n 280 euro.

©Mr.Norasit Kaewsai

Tip 5 - Programma's verzamelen

Je EHBO-kit is inmiddels goed gevuld met tools voor hardwareproblemen. Maar wat als de oorzaak bij software ligt? Zulke fouten los je doorgaans software­matig op, dus verzamel je het best vooraf alvast de meest geschikte programma’s voor diagnose en herstel. Deze tools kunnen sterk variëren, want ook de oorzaken van problemen verschillen. Denk aan corrupte drivers of systeembestanden, foutgelopen updates, conflicterende software, malware, ­verkeerde configuraties en beschadigde opstartitems. Je hebt dus tools nodig die malware kunnen opsporen en verwijderen, bootstructuren (tot op sectorniveau) kunnen controleren en herstellen, schijven kunnen herpartitioneren, data kunnen redden van nukkige systemen, wachtwoorden kunnen achterhalen of wissen en meer.

Daarnaast moet je de juiste manier vinden om de software te starten. Soms lukt dat via een koppeling van de interne schijf van het defecte systeem aan je eigen computer. In de praktijk werkt het meestal handiger als je de EHBO-software rechtstreeks op het probleemtoestel kunt draaien. Als een ­normale start niet lukt, zelfs niet in de veilige modus (Windows), biedt een bootstick uitkomst. Dit is een opstartbare usb-stick met een eigen besturingssysteem, zoals Windows of Linux. Idealiter kies je voor een multibootstick, met meerdere systemen of tools, zodat je vlot de meest geschikte diagnose- of herstelomgeving kunt selecteren. We behandelen in dit artikel twee uitstekende, gratis oplossingen.

Tip 6 - YUMI-stick maken

YUMI (Your Universal Multiboot Installer) is een tool waarmee je zo’n multibootstick kunt maken. Deze tool is handig omdat je uit tal van besturingssystemen kunt kiezen, zonder die zelf te hoeven zoeken. Surf naar www.kwikr.nl/yumi, scrol tot bij YUMI exFAT Download en klik op Download YUMI. Dubbelklik op het gedownloade exe-bestand om de portable tool te starten. Klik op I Agree en plaats een (lege) usb-stick in je pc, bij voorkeur 3.x en met voldoende ruimte voor alle gewenste distributies. Klik indien nodig op Redetect Disks als het station niet zichtbaar is bij Step 1: You Chose. Selecteer de juiste stick en klik op Prepare this Device, zodat de stick correct geformatteerd wordt. Bevestig met Ja als je zeker weet dat de stick geen belangrijke gegevens bevat. Na afloop verschijnt een exFAT-partitie in Verkenner met de naam YUMI. Voor wie technisch geïnteresseerd is: via Schijfbeheer zie je ook een kleine FAT-partitie (VTOYEFI). Dit is de EFI-systeempartitie, maar daar hoef je je verder niet om te bekommeren.

Bij Step 2: Select a Distribution […] kies je vervolgens de gewenste distributie. Er zijn er meer dan 100, vooral Linux-distributies, maar ook systemen als back-uptools, partitiebeheerders, wachtwoordkrakers, geheugentesters, penetratietesters en allround-troubleshooters zoals Ultimate Boot cd, SystemRescue (Linux) en Hiren’s BootCD PE (Windows). Op enkele hiervan komen we straks nog even terug.

Tip 7 - YUMI-distributies

Selecteer de eerste gewenste distributie. De verwijzing naar het bijbehorende schijfkopiebestand kleurt oranje als YUMI dit in de YUMI-map detecteert, althans wanneer je het daar zelf al had geplaatst. Kleurt dit rood, dan kun je via Browse naar de juiste downloadmap navigeren. Staat het bestand nog niet op je schijf, klik dan op Download link om het te downloaden. Of klik op Visit the […] site om het zelf binnen te halen van de site van de producent. Bij sommige distributies, zoals Ubuntu, verschijnt een extra optie (Step 4) waarmee je optioneel opslagruimte reserveert voor persistente wijzigingen. Zodra de juiste distributie is geladen bij Step 3, klik je op Create en bevestig je met Ja. De voortgang volg je in het logvenster. Na afloop klik je op Next en op Ja om extra distributies toe te voegen aan het YUMI-bootmenu, op dezelfde manier als daarnet. Dat kan ook later nog, zolang je YUMI opnieuw start zonder de stick opnieuw te formatteren.

Wil je een toegevoegde distributie verwijderen, plaats dan een vinkje bij View or Remove Installed Distros, selecteer het ongewenste systeem en klik op Remove.

Tip 8 - Ventoy

Lukt het om een of andere reden niet met YUMI of wil je liever een andere tool gebruiken, dan is Ventoy een prima alternatief. Download de recentste versie van het portable programma via www.kwikr.nl/ventoy. Pak het zip-bestand uit en start de tool. In het Language-menu kies je eventueel voor Dutch (Nederlands).

Plug een geschikte (lege) usb-stick in en dubbelklik op het bestand Ventoy2Disk.exe. Klik op de ronde pijlknop zodat Ventoy de stick correct herkent. Open nu eerst even het menu Opties. Bij Partitietabel staat standaard MBR geselecteerd. In de meeste gevallen is dat de beste optie, tenzij je zeker weet dat je de stick enkel op moderne UEFI-systemen gebruikt; in dat geval kun je GPT selecteren. Laat ook de optie voor Secure Boot aangevinkt, behalve als je weet dat je de stick enkel op oudere systemen zonder secure boot gebruikt of bereid bent secure boot tijdelijk uit te schakelen (zonder de UEFI-bootmodus te wijzigen). In dit menu vind je ook de optie Ventoy verwijderen: hiermee maak je de stick leeg en verwijder je de partities als je dit wenst.

Tip 9 - Distributies plaatsen

Er rest nu nog maar één stap. Klik op Installeren (Bijwerken is bedoeld voor een update naar een recentere Ventoy-versie) en bevestig dit tweemaal met Ja. Alle data op de stick worden gewist en, net als bij YUMI, verschijnen er twee partities: een grote VENTOY-datapartitie en een kleine VTOYEFI-systeempartitie. Het hele proces duurt slechts enkele seconden.

Daarna mag je Ventoy sluiten: je stick is nu klaar om de eerste distributies te ontvangen. Dat klinkt misschien ingewikkeld, maar eigenlijk is het heel eenvoudig. Je hoeft enkel het schijfkopiebestand (meestal een iso-bestand) van een distributie naar de VENTOY-partitie te kopiëren, desgewenst in aparte mappen (zoals \allround, \antivirus, \backup, \dataherstel, \partitiebeheer enzovoort). Dit kan gewoon via Verkenner. Dit geldt trouwens ook voor een YUMI-stick, aangezien die onderliggend gebruikmaakt van Ventoy-technologie. In het tekstkader ‘Onmisbare reddingstools’ vermelden we enkele uitstekende tools, inclusief hun downloadlocaties.

Tip 10 - Bootstick opstarten

Het is nu de bedoeling dat je je multibootstick opstart op een (problematisch) systeem. Daarbij maakt het weinig uit of je een YUMI- of een Ventoy-stick gebruikt. Tijdens het opstarten druk je enkele keren op een sneltoets, zoals ESC, F8 of F12, om het opstartmenu te openen. Op oudere toestellen moet je mogelijk eerst het BIOS-setupmenu oproepen via een sneltoets en daar bij Boot order (priority) de usb-stick als eerste opstartmedium instellen.

Gaat het om een moderner UEFI-systeem, dan staat secure boot waarschijnlijk ingeschakeld, wat kan verhinderen dat je bootstick opstart. Voor een YUMI-stick moet je deze functie wellicht eerst tijdelijk uitschakelen om te kunnen opstarten. Een Ventoy-stick start meestal wél op als je eerder de optie Secure Boot had aangevinkt (zie tip 8). In dit geval moet je bij de allereerste opstart wel nog een korte procedure doorlopen, zoals beschreven op www.kwikr.nl/vensec. Je kunt eventueel ook hier eerst secure boot tijdelijk uitschakelen.

Het startmenu van je bootstick verschijnt nu. Laten we Ventoy als voorbeeld nemen. Je ziet hier alle toegevoegde distributies als menu-opties. Met F3 kun je ook overschakelen naar een mapweergave, waarbij je eerst een map opent (zoals \allround, \antivirus enzovoort) en daarna de gewenste distributie start. Zo start je vanaf één stick moeiteloos allerlei distributies en tools, en kun je meteen gericht troubleshooten.

Tip 11 - Extra tools

De kans is groot dat je met de applicaties uit de kadertekst ‘Onmisbare reddingstools’ al vrijwel alle nodige tools hebt. Toch kun je gaandeweg nog programma’s ontdekken die je graag aan je bootstick toevoegt. Dat werkt zowel op een YUMI- als op een Ventoy-stick heel eenvoudig.

Op www.portableapps.com/apps kun je alvast terecht voor meer dan 1100 apps, waaronder zo’n 160 uiteenlopende hulpprogramma’s. Download het .paf.exe-bestand van de gewenste tool en voer dit uit in een tijdelijke map op je eigen systeem. Kopieer daarna de uitgepakte bestanden naar een aparte submap op je bootstick, bijvoorbeeld in \tools\<naam\_app>.

Daarna open je binnen een opgestarte distributie (zoals de Windows Verkenner in Hiren’s BootCD PE: zie tekstkader ‘Onmisbare reddingstools’) gewoon deze map en start je de portable exe-app van daaruit. Zo stem je je bootstick volledig af op je eigen voorkeuren en behoeften (zie ook tekstkader ‘AIO-pakketten’).

Tip 12 - Quick Assist

Tot nu toe gingen we ervan uit dat je als troubleshooter fysiek aanwezig bent om het probleem op te lossen. Maar er zal vast weleens iemand vanaf afstand je hulp inroepen. We veronderstellen dan wel dat die persoon zijn systeem nog kan opstarten, eventueel in de veilige modus, en zo een tool voor afstandsbeheer kan openen.

Eerst stellen we kort een app voor die standaard met Windows wordt meegeleverd: Quick Assist. Begin aan de helperszijde door de app te starten, klik op Iemand helpen en meld je aan met je Microsoft-account. Noteer de beveiligingscode en geeft die door aan de hulpvrager, bijvoorbeeld via telefoon of bericht. Deze persoon start daarna ook Quick Assist en vult de beveiligingscode in bij Beveiligingscode van assistent. Na een klik op Verzenden verschijnt een bevestigingsvraag: hij plaatst een vinkje en klikt op Toestaan. Zijn bureaublad zou nu zichtbaar moeten zijn in een schaalbaar venster op jouw systeem.

Om het systeem over te nemen klik je bovenaan op Besturing aanvragen. Na een bevestiging van de hulpvrager via Toestaan krijg je toegang tot zijn pc. Boven in het venster vind je knoppen als Laserpointer, Aantekening en Chat (voor communicatie via een apart venster). Als er meerdere schermen zijn aangesloten, kun je via Scherm selecteren het gewenste scherm kiezen. Je kunt de overname stopzetten met Stop best. of Besturing annuleren, en met Verlaten sluit je de sessie volledig af.

Tip 13 - AnyDesk

Quick Assist werkt uitsluitend op Windows, maar er bestaan ook tools als AnyDesk die meerdere platformen ondersteunen, waaronder Windows, macOS en mobiele systemen (www.anydesk.com; gratis voor persoonlijk gebruik). Hier gaan we uit van de Windows-versie.

Start de app op, zowel aan jouw kant als aan die van de hulpvrager. Vraag hem vervolgens via telefoon of bericht om de identificatiecode van zijn werkplek: dit is een 10-cijferige code bovenaan in het venster. Vul deze code in op je eigen app, bij Voer remote adres in. Druk op Enter en geef je firewall desgevraagd toestemming.

De hulpvrager klikt nu op de knop Accepteren met het schildicoon om een sessie met beheerrechten toe te staan. Even later verschijnt zijn bureaublad op jouw scherm en kun je zijn pc op afstand bedienen.

AnyDesk biedt meer opties dan Quick Assist. Zo is er een chatfunctie, een schermopnamefunctie, een whiteboard en een handige datatransferfunctie om snel bestanden tussen beide systemen te verplaatsen. Je kunt de schermweergave aanpassen en via de knop Acties bijvoorbeeld een screenshot maken of de toegangsrichting omkeren. Uiteraard kunnen ook hier beide partijen de verbinding op elk moment stopzetten.