VLC is op miljoenen computers geïnstalleerd. Die populariteit dankt deze mediaplayer aan drie zaken: gratis, reclamevrij en ondersteunt honderden bestandsindelingen. En als je vindt dat de mediaspeler toch een bepaalde functie mist, is de kans groot dat er een add-on of plug-in voor bestaat die dat hiaat opvult. Wij zetten de beste plug-ins voor VLC op een rijtje.

Tip 01: VLSub

Een opwarmertje om mee te beginnen: VLSub. Dit is namelijk de enige plug-in die standaard in VLC zit. Je activeert hem via het menu Weergave. De plug-in helpt bij het zoeken en downloaden van ondertitels voor afleveringen van series en films. Bovenaan selecteer je de gewenste taal van de ondertitel en voer je de titel van de film of serie in. Vervolgens selecteer je uit de zoekresultaten de film of serie waar je naar op zoek bent, en klik je op Download selection. Geef bij series vooral ook het seizoen en de nummer van de aflevering op, zodat de resultatenlijst niet te lang wordt. In plaats van zoeken op naam, kun je ook zoeken op hash. Search by hash werkt alleen als het videobestand niet is geconverteerd of gewijzigd.

©PXimport

Tip 02: Add-onbeheerder

Er zijn verschillende manieren om uitbreidingen toe te voegen aan VLC. De makkelijkste manier is de installatie vanuit VLC zelf. Nadat je de applicatie hebt gestart, ga je naar het menu Extra / Plugins en extensies. Selecteer in dit venster het tabblad Addon-beheerder en zet het vinkje bij Alleen geïnstalleerd uit zodat je ook de niet-geïnstalleerde extensies ziet. De uitbreidingen staan in rubrieken met ietwat verwarrende namen: Afspeellijstverwerking, Dienstontdekking …

Wil je VLC alleen een nieuw uiterlijk geven, selecteer dan de rubriek Thema. Mocht je de naam van een plug-in kennen, dan kun je er via het zoekvak ook direct naar zoeken.

Om een plug-in te activeren, klik je in het rechtervak op het gewenste item. Dan verschijnt de knop om de add-on te installeren. Om een geïnstalleerde plug-in te verwijderen, volg je dezelfde stappen. Vergeet dan niet het vakje Alleen geïnstalleerd aan te vinken. Daarna selecteer je de geïnstalleerde plug-in en klik je op Verwijderen.

©PXimport

Beheerder niet foutvrij

©PXimport

Tip 03: Zelf installeren

Veel extensies of plug-ins die gemaakt zijn voor VLC zijn lua-bestanden. Lua is een lichtgewicht scripttaal die gebruikt wordt in bepaalde programma’s. Het aanbod aan plug-ins dat je in het menu Extra in VLC terugvindt, is maar een klein deel van wat er allemaal beschikbaar is. Hier vind je de volledige verzameling én krijgen de plug-ins een rating. Maar let op, want er zit aardig wat kaf tussen het koren. Sommige plug-ins werken wel op Linux maar niet op Windows, of ze werken uitsluitend met een oudere versie van VLC.

De lua-bestanden die je hier downloadt, moet je in een bepaalde map plaatsen, afhankelijk van het besturingssysteem. Op Windows is dat C:\Program Files (x86)\VideoLAN\VLC\lua\extensions. Bij macOS zoek je het programma VLC in de map Apps en dan klik je met de rechtermuisknop op VLC zodat je de opdracht Toon pakketinhoud kunt selecteren. Vervolgens plaats je het lua-bestand in de map MacOS/share/lua/extensions.

©PXimport

Tip 04: Syncplay installeren

Syncplay is een handige oplossing als je minder tijd met vrienden en familie door kunt brengen dan je eigenlijk wilt. Met Syncplay kun je namelijk tegelijkertijd dezelfde video bekijken, zelfs als je niet in hetzelfde huis woont. Starten, pauzeren, naar een bepaald fragment springen, alles gebeurt synchroon. Voor deze oplossing moet de Syncplay-add-on en uiteraard ook VLC op de computers van alle deelnemers geïnstalleerd zijn. Elke pc moet vervolgens verbinding maken met dezelfde server. Als dat gelukt is, kan één gebruiker het afspelen op alle systemen bedienen. Je installeert Syncplay niet vanuit het extensiebeheer-venster in VLC, maar via https://syncplay.pl. Daar vind je de versies voor Windows, Linux en macOS. Syncplay werkt trouwens ook met andere mediaplayers. 

Tip 05: Syncplay instellen

Nadat je Syncplay hebt geïnstalleerd, open je het configuratievenster van deze app. In het bovenste vakje selecteer je in het keuzemenu een van de actieve gratis Syncplay-servers. Geef eventueel een gebruikersnaam op als je straks niet als ‘anonymous’ benoemd wilt worden. Bij Default room moet je een naam verzinnen voor de kamer waar je de video wilt delen. In het vak Path to media player maakt Syncplay de verbinding met VLC. Standaard vult deze tool zelf de locatie in: C:\Program Files (x86)\videolan\vlc\vlc. Staat de mediaspeler op een andere locatie, dan moet je de knop Browse gebruiken. Daarna klik je op de knop Store configuration and run Syncplay. De andere deelnemers moeten uiteraard dezelfde server en de juiste kamer selecteren.

©PXimport

Tip 06: Syncplay afspelen

Vervolgens kom je in de client van Synplay terecht, waar je in het linkervak een hoop tekst vindt die je op de hoogte houdt van de serverstatus. Rechtsboven lees je wie er in de kamer aanwezig is en daaronder sleep je de mediabestanden die je met de groep wilt bekijken. De andere deelnemers moeten de naam van de kamer invoeren en op Join room klikken. Als initiatiefnemer selecteer je de film waarmee je wilt beginnen en vink je de optie aan: I’m ready to watch! Daarna ga je naar VLC en met het menu Media / Bestand openen selecteer je de video die je daarnet in het lijstje aan Syncplay hebt toegevoegd en klik je op Afspelen. Terwijl de film begint, zie je wie er meekijkt en in welke serverkamer de film wordt gedeeld.

©PXimport

Tip 07: Super Skipper

Er zijn mensen die alle afleveringen van The Big Bang Theory hebben gekeken, maar niemand kijkt voor z’n lol 279 keer hetzelfde intro. Met Super Skipper kun je het aantal seconden vastleggen dat je wilt weglaten. Super Skipper moet je handmatig installeren. Sleep of kopieer het lua-bestand in de map zoals we in tip 3 hebben uitgelegd. Herstart VLC, en daarna zie je in het menu Weergave de opdracht Super Skipper. Maak vervolgens een profiel aan, bijvoorbeeld ‘The Big Bang Theory’. Daarna kun je de lengte van het intro en bijvoorbeeld ook die van de aftiteling aangeven om op te slaan in het profiel. Door daarna het profiel toe te passen op de afspeellijst van de serie, sla je gemakkelijk het intro en de aftiteling over.

©PXimport

Tip 08: Skins activeren

Skins of thema’s zijn een verhaal apart. De extensiemanager van VLC presenteert in de rubriek Thema wel een handvol skins, maar die werkten bij ons niet. Via het menu Extra / Voorkeuren werkte het wel. In het tabblad Interface zie je bij het onderdeel Uiterlijk en gebruik dat de optie Standaardthema gebruiken is aangevinkt. Als je dit wijzigt in Aangepast thema gebruiken, dan verschijnt de link naar de webpagina met skins: www.videolan.org/vlc/skins.php. Op deze pagina worden al sinds 2007 alle skins verzameld. Je kunt de afzonderlijke skins bekijken en ze per stuk downloaden. Of je klikt op de downloadlink om de complete verzameling skins binnen te halen. Dat is een pakket vlt-bestanden van 37 MB. Daarna selecteer je via Voorkeuren / Interface / Themabestand het gewenste vlt-bestand in de gedownloade map.

©PXimport

Tip 09: Skins deactiveren

Sommige skins zijn speciaal ontworpen om VLC slechts minimale schermruimte in te laten nemen. Iets wat vooral handig is als je VLC als audiospeler wilt gebruiken. Het nadeel van deze minispeler is dat de uitgebreide menu’s verstopt zitten. Om zo’n thema bijvoorbeeld ongedaan te maken, moet je de rechtermuisknop gebruiken, waarna je via het menu Interface terug kunt naar de Instellingen om zo het standaardthema weer in te stellen. Vergeet ook niet op de Bewaar-knop te klikken en VLC opnieuw op te starten, anders wijzigt het thema niet.

©PXimport

Tip 10: Sampler PG

Wil je snel een indruk krijgen van een nieuw album of nieuwe tv-reeks? Laat Sampler PG dan een samenstelling maken op basis van een afspeellijst. Je haalt de plug-in op uit de add-onbeheerder of je plaatst het lua-bestand zelf in de juiste map. Selecteer nu eerst de afspeellijst, en geef daarna aan of het om een muzieklijst gaat, een video-preview is of een serie is waarvan je uiteraard de intro’s wilt overslaan. Vervolgens beslis je hoeveel samples je per titel wilt zien en hoelang ieder fragment mag duren. Daarbij kun je het begin en het einde van die fragmenten eruit laten. Tenslotte is het mogelijk om alle tracks door elkaar af te laten spelen, zodat je verrast wordt door de samenstelling.

©PXimport

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.