Het wemelt tegenwoordig van de handige hulpjes om beter, sneller en slimmer te musiceren en componeren. In dit artikel nemen we er een aantal onder de loep.

Al eerder besteedden we aandacht aan het muzieknotatieprogramma MuseScore, zoals in dit artikel. Da’s fraaie kost voor wie noten leest en/of schrijft, maar zeker waar het gaat om populaire muziek werken heel veel muzikanten op het gehoor. Willen zulke muzikanten bijvoorbeeld een bekende hit naspelen, dan zullen ze proberen te achterhalen welke akkoorden in dat nummer worden gebruikt. Willen ze zelf een deuntje in elkaar knutselen, dan zullen ze niet zelden terugvallen op veelgebruikte patronen (denk aan de tienduizenden bekende nummers met slechts de drie majeur-akkoorden I, IV en V). Als je overigens niet weet wat we met die Romeinse cijfers bedoelen, geen nood. Ook om dat te begrijpen zijn er handige programmaatjes.

Van oudsher is Apple zeer populair onder muzikanten vanwege het ruime aanbod aan software. Gelukkig is die situatie langzaam aan het veranderen, zodat in elk geval de tools in dit artikel niet uitsluitend op apparatuur van dit merk draaien.

Op het gehoor

Wanneer je een liedje hoort dat je graag zou willen spelen, moet je eerst achterhalen welke akkoorden het gebruikt. Vaak horen geoefende muzikanten dat vrij snel, maar het is een vaardigheid die je ook kunt leren via gehoortraining. Een uitstekend hulpmiddel daarbij is de app OpenEar, beschikbaar voor iOS en Android.

In OpenEar leer je de plek herkennen van een akkoord in een willekeurige toonsoort, bijvoorbeeld het eerste (C) of vijfde (G) akkoord in de toonladder C of het derde akkoord (F) in de toonladder D-mineur. Omdat vergelijkbaar klinkende akkoorden eenzelfde functie vervullen binnen een toonsoort, worden ze vaak aangeduid met Romeinse cijfers zodat je ze in elke toonsoort kunt gebruiken.

Ook leer je in OpenEar vaak voorkomende akkoordenschema’s zodat je na een tijdje bekende patronen herkent in 99 procent van alle popmuziek.

Naast akkoorden leer je in OpenEar ook intervallen herkennen. Zijn je oren daarop eenmaal goed getraind, dan zul je veel sneller en makkelijker melodieën kunnen naspelen.

Met OpenEar leer je onder andere veel voorkomende akkoordenschema’s herkennen.

Opzoeken

Ben je (nog) niet in staat om akkoorden te herkennen, dan is opzoeken op internet een aantrekkelijk alternatief, tenminste wanneer een nummer niet al te obscuur is. Overigens zien we zelfs bij zeer bekende liedjes verschillen in akkoorden op verschillende sites. Dat komt omdat de informatie doorgaans door hobbyisten is verzameld en niet uit officiële bladmuziek komt.

Vaak kom je al een heel eind wanneer je in Google of Bing zoekt naar titel, artiest, akkoorden. Beide zoekmachines verwijzen je bij een bekend repertoire vaak naar tabs.ultimate-guitar.com (ook beschikbaar als app voor iOS en Android) en het Nederlandse www.gitaartabs.nl.

Een van de uitgebreidste sites om akkoorden van bekende nummers te vinden.

Het voordeel van Ultimate Guitar is dat deze site niet alleen de akkoorden (en de daarbij behorende vingerzetting) kent voor gitaar, maar ook voor ukelele en piano. Beide sites tonen bovendien songteksten. Het aantal beschikbare nummers is het grootst bij Ultimate Guitar, maar dan nog is het goed mogelijk dat je een nummer niet kunt vinden. In dat geval wil de Engelse zoekopdracht titel, artiest, chords je soms nog op weg helpen naar minder bekende akkoordenwebsites.

Een laatste mogelijkheid, die helemaal bij deze tijd past, is het gebruik van een chatbot zoals GPT-4 in Bing. Ook voor een wat lastiger te vinden nummer geeft deze vaak resultaat.

De Nederlandse concurrent kent minder nummers en toont alleen de namen van akkoorden.

Automatisch

Kom je er na je gehoortraining nog niet uit of biedt een zoekopdracht geen soelaas, dan heb je altijd nog de mogelijkheid om muziek softwarematig te analyseren. Daarvoor heb je wel (toegang tot) de audio nodig.

Het meest laagdrempelig en helemaal gratis is Yamaha Chord Tracker, dat beschikbaar is voor iOS en Android.

Om Chord Tracker te kunnen gebruiken, moet het te analyseren nummer op je apparaat staan of je moet het via de microfoon van je apparaat beluisteren. Dat laatste is doorgaans minder accuraat. Chord Tracker werkt op traditionele wijze door het analyseren van frequenties en produceert daarom vrijwel alleen akkoorden in hun eenvoudigste (drietoon) vorm. Deze app toont je de akkoorden in notenschrift, op klavier en op gitaar.

Yamaha’s Chord Tracker toont je basisakkoorden voor gitaar en toetsen.

Een alternatief in de categorie helemaal gratis is MyChords voor iOS of Android. Ook deze app analyseert lokale bestanden of muziek via de microfoon. Behalve kans op onnauwkeurigheid heeft dat laatste als nadeel dat je een nummer helemaal af moet luisteren. De weergave van MyChords is wat eigenzinnig. Behalve de populaire gitaar- en ukelele-tabs toont het de vingerzetting voor banjo en mandoline, maar niet voor toetsen.

Ook MyChords herkent moeiteloos basisakkoorden maar toont ze niet voor piano.

Intelligent

Waar beide bovenstaande toepassingen nog gebruikmaken van traditionele methoden om audio te analyseren, zal het je niet verbazen dat inmiddels ook kunstmatige intelligentie haar intrede heeft gedaan in het herkennen van akkoorden. In die categorie springen twee producten in het oog. De eerste is Moises. Deze app voor iOS en Android combineert het identificeren van akkoorden met het splitsen van audio in losse partijen. Voor dat laatste bestaat echter ook het gratis Windows-alternatief SpleeterGUI dat vaak goede resultaten levert en eenvoudig in gebruik is.

Je kunt bij Moises gratis vijf nummers per maand splitsen en analyseren, maar akkoorden worden maar beperkt getoond. Ook kun je slechts een paar halve tonen transponeren. Voor de volledige functionaliteit betaal je 49,99 euro per jaar.

Moiser herkent niet alleen akkoorden maar splitst audio ook in losse partijen.

Intelligenter

Zoals je bij menselijke intelligentie baas boven baas hebt, zo geldt dat ook voor slimme muziek-apps. De absolute koploper van dit moment moet wel Chord AI zijn, beschikbaar voor iOS en Android. Het zal je niet verbazen dat de volledige versie ook meteen de duurste van al deze apps is. Gelukkig kan Chord AI ook gratis al heel wat.

De gratis versie herkent akkoorden van lokale nummers of via de microfoon, maar ook van nummers op YouTube of Soundcloud. Het toont daarbij echter alleen eenvoudige drie- en viertonen.

Bij het eerste gebruik kun je twee aanvullende AI-modellen downloaden. Het eerste kan songteksten genereren voor heel veel talen en levert behoorlijk indrukwekkende prestaties. Het tweede kan audio splitsen in partijen. Ook kan Chord AI nummers met weinig instrumenten omzetten naar midi.

Wil je het onderste uit de kan halen, dan kom je uit bij de betaalde versie. Deze is – zeker voor iOS – stevig geprijsd. Een jaarabonnement kost je 69,99 euro of je betaalt eenmalig 229 euro. Het hoogste bedrag dat voor Android wordt vermeld is 124,99 euro, wat de eenmalige aankoopprijs zou moeten zijn.

De volledige versie identificeert zeer complexe akkoorden (zoals D7b9#11), omkeringen en zelfs vingerzetting (bijvoorbeeld wijde akkoorden). Ook kun je transponeren en meer.

Chord AI is verreweg het veelzijdigst maar ook het duurst.

Inspiratie

In de categorie ‘akkoorden vinden’ vormt Chordify een interessant buitenbeentje. Enerzijds is het een enorme akkoordendatabank à la Ultimate Guitar en anderzijds kan de dienst onbekende nummers analyseren en je van inspiratie voorzien.

Je kunt Chordify online benaderen of via een iOS- of Android-app.

In de gratis versie kun je geen eigen nummers uploaden en kun je maximaal drie nummers per dag uit de Chordify-bibliotheek bekijken (een bibliotheek die zwaar leunt op het aanbod van onder andere YouTube). Voor studiedoeleinden is dat genoeg, maar als je nummers instudeert wil je ook graag het tempo en eventueel de toonhoogte kunnen aanpassen. Dat kan echter alleen in de betaalde versie (op het moment van schrijven online tijdelijk 18,84 euro per jaar, en tot wel 47,90 euro voor iOS).

Een van de leukste functies van Chordify, dat akkoorden toont voor gitaar, ukelele en piano, is de mogelijkheid om op te geven welke akkoorden je al kent. Chordify geeft dan nummers met die akkoorden en één nieuwe. Ken je bijvoorbeeld op de piano alleen het C-akkoord, dan krijg je nummers met bijvoorbeeld alleen C en G7. Zo leer je vanaf je allereerste schreden als muzikant gelijk bekende nummers spelen én kun je nieuwe akkoorden leren!

Met Chordify kun je een repertoire opbouwen dat bij jouw kennisniveau past.

Leren

Alhoewel sommige van de genoemde sites en apps je de vingerzetting voor akkoorden tonen, doen ze dat niet allemaal. Sommigen bieden bijvoorbeeld geen piano. Ook beperken de gratis diensten zich tot hooguit de eenvoudigste viertonen. Wil je ook complexere of meer exotische akkoorden leren, dan heb je verschillende mogelijkheden. Een aardig gratis online naslagwerk is 8notes. Hier vind je onder Resources een uitgebreid overzicht van akkoorden en toonladders voor gitaar, ukelele en piano. Ook kun je hier terecht voor akkoorden als C#maj13 en toonladders als Eb Mixolydisch. De site biedt zelfs een Engelstalige cursus muziektheorie.

Op w8notes vind je veel leerzaams over akkoorden en toonladders.

Encyclopedie

Nog uitgebreider is Piano Companion met een gratis gelimiteerde versie voor iOS of Android.

Alhoewel deze app zich alleen richt op toetsen is de volledige versie (iOS: 12,99 euro, Android: 9,99 euro) met ruim 1500 akkoorden en 10.000 toonladders van Accoustic tot Zokuso wel zo ongeveer de ultieme encyclopedie op dit gebied.

Van al deze toonladders toont de app ook de laddereigen akkoorden en de bijbehorende vingerzetting. Blader je door de lange lijst met akkoorden dan kun je filteren op noten, bijvoorbeeld C en Eb, om alles te vinden waarin die noten voorkomen. Da’s dan weer handig als je interessante akkoordenschema’s wilt verzinnen. Voor dat laatste is er ook het onderdeel Chord Progression dat je helpt bij het vinden van geschikte akkoorden voor een nummer in elke gewenste toonsoort.

Piano Companion is de ultieme encyclopedie voor akkoorden en toonladders.

Componeren

De akkoordenhulp van Piano Companion is zeker nuttig wanneer je zelf nummers wilt maken, maar mist toch een aantal interessante muziektheoretische foefjes. Bovendien is de app er alleen voor toetsenisten. Voor songwriters op toetsen of gitaar is daarom Suggester 2 een interessante optie. Deze app is er vooralsnog alleen voor iOS, maar zijn voorganger Suggester (alleen voor vingerzetting op toetsen) is er ook voor Android, dus versie 2 zal wellicht beschikbaar zijn wanneer je dit leest.

Zowel Suggester 2 als zijn voorganger voor Android zijn gelimiteerde versies die toegang bieden tot een basisselectie van toonladders en akkoorden (maximaal de meest gangbare viertonen). Koop je de volledige versie (iOS: 22,99 euro voor Suggester 2, en Android: 15,99 euro voor Suggester) dan heb je toegang tot alle tools om geweldige akkoordenschema’s te maken. Deze kun je ook afspelen, eventueel via een bluetooth-speaker of een midi-instrument.

Suggester 2 helpt je bij het bedenken van interessante akkoordenschema’s.

Jammen

Zowel Suggester (2) als Piano Companion kunnen elk akkoordenschema dat je maakt, afspelen in een lus, zodat je ondertussen op een ander instrument melodielijntjes kunt uitproberen. Die weergave is echter erg saai. Wil je je akkoorden op een wat avontuurlijker manier ten gehore brengen, dan kan dat gratis online met Hookpad.

Bij Hookpad kun je een akkoordenschema invoeren en daar zelfs meerdere melodielijnen aan toevoegen. Ook kun je er een drumpatroon onder zetten. Dat alles is nog maar het begin van de vele mogelijkheden. In feite is Hookpad een slimme compositiehulp die op basis van muziektheorie kan helpen bij het vinden van interessante akkoorden en melodielijnen.

Alhoewel je met dit alles online kunt jammen, kun je je werk niet opslaan. Dat kan alleen in de betaalde versie die maar liefst 149 dollar kost. Als tool om alleen mee te spelen met je eigen akkoordenschema is Hookpad wat te veelzijdig en te duur, zeker als je bedenkt dat je je eigen begeleidingen moet bouwen.

Voer online je eigen akkoordenschema in en speel er een melodie bij met Hookpad.

Muziekautomaat

Wil je je zelfgebouwde akkoordenschema horen in een groot aantal verschillende muzikale stijlen, dan is er gelukkig een vriendelijk geprijsd alternatief voor Hookpad, namelijk Chordbot. Deze app kost 5,99 euro en is er voor iOS en Android.

In Chordbot heb je de beschikking over zo’n 70 verschillende begeleidingsstijlen om je akkoorden mee te spelen, variërend van allerlei soorten jazz en rock tot disco, synth en wals. Deze begeleidingen worden gespeeld met de interne midi-klanken van je telefoon of tablet, maar je kunt ook koppelen met (softwarematige) midi-geluidsbronnen. Ook kun je je arrangement exporteren naar midi om er bijvoorbeeld in MuseScore of een DAW verder aan te sleutelen.

Chordbot is een geautomatiseerde begeleidingsband die allerlei stijlen kent.

Met (een combinatie van) deze muzikale hulpjes moet het muzikanten van elk niveau lukken om snel te achterhalen hoe ze bekende nummers moeten spelen en hoe ze hun eigen deuntjes maken. Misschien moeten beginners eerst hun instrument nog wat beter leren beheersen, maar ook daarvoor bestaan vele appjes. Da’s echter kost voor een andere keer.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.