Waarom heb je een goede backup van iTunes nodig? Voor het geval dat de bibliotheek beschadigd raakt of als je het besturingssysteem wilt herinstalleren. Het maken van zo’n backup blijkt vaak toch een lastig klusje, maar als je deze 6 stappen volgt, wordt het een fluitje van een cent.

Voor het activeren van een nieuwe iPhone of iPad heb je met de komst van iOS 5 geen computer met iTunes meer nodig. Ook steeds meer content verschuift naar de cloud, waardoor iTunes steeds minder vereist wordt. Vooralsnog blijft de muziekdienst in de meeste situaties een onmisbaar hulpje en is het verstandig een backup te maken. Weliswaar staat er altijd een backup op je toestel zelf, zoals op je iPhone, maar het terugzetten van die gegevens is een omslachtig proces. Bovendien beschikt het toestel meestal niet over de volledige bibliotheek, omdat maar een gedeelte met het apparaat wordt gesynchroniseerd vanwege ruimtegebruik of andere redenen. Denk aan bijvoorbeeld een selectie van de muziek.

Beperkingen

Over je aankopen hoef je je weinig zorgen meer te maken. Dankzij iTunes in de cloud zet je muziek, apps en boeken die je hebt gekocht in de iTunes Store terug op je computer of toestellen met iOS 5, eventueel zelfs automatisch door automatische downloads aan te zetten. Dat lukt echter alleen als ze nog steeds beschikbaar zijn. Het komt regelmatig voor dat bijvoorbeeld bepaalde apps uit de winkel verdwijnen. Veel content kun je bovendien niet opnieuw downloaden, zoals films en luisterboeken. De muziek die je zelf hebt geïmporteerd in iTunes, bijvoorbeeld vanaf een audio-cd, kun je evenmin opnieuw downloaden. Hiervoor kan iTunes Match echter uitkomst (gaan) bieden. De dienst zoekt voor alle nummers in je bibliotheek overeenkomsten in de iTunes Store en voegt ze toe aan je iCloud-bibliotheek in hoge kwaliteit. Als geen overeenkomst is gevonden, wordt het nummer geüpload. Alle muziek kun je daarna rechtstreeks vanuit iCloud downloaden op in totaal tien apparaten en computers. De dienst is in Nederland echter nog niet beschikbaar, omdat Apple en Buma Stemra eerst overeenstemming moeten bereiken over de rechten.

Het is, mede gelet op bovengenoemde beperkingen, nuttig om iTunes te blijven gebruiken en een backup achter de hand te hebben. Dat is niet lastig, maar vraagt wel wat aandacht. Het is belangrijk vooraf te onderzoeken hoe iTunes precies is geïnstalleerd. Een installatie van iTunes omvat enkele databasebestanden en de iTunes Media-map, met daarin alle media. Maar mediabestanden kunnen ook nog buiten de iTunes Media-map bestaan, waarbij alleen referenties naar die bestanden in de iTunes-bibliotheek zijn opgenomen. Ook daar houden we in deze workshop rekening mee. Als alternatief bestaan er ook nog diverse hulpprogramma’s die wellicht van pas kunnen komen.

Hulpprogramma’s voor iTunes

Er bestaan diverse hulpprogramma’s voor iTunes die van pas kunnen komen als je overstapt op een andere computer of als je een iTunes-bibliotheek met verschillende computers wilt delen. Een goed voorbeeld is iTunesAir waarmee je, via internet, je volledige iTunes-bibliotheek kunt kopiëren, synchroniseren en delen met andere computers. De mogelijkheden gaan veel verder dan de standaardoptie Thuisdeling die Apple voor dit doel in iTunes heeft ingebouwd. Een ander voorbeeld is TuneSwift van CopyTrans, dat voornamelijk als backupvoorziening is bedoeld. Je kunt hiermee iTunes gemakkelijk naar een andere computer overzetten, maar het helpt bijvoorbeeld ook bij de overstap van Windows naar Mac.

Steeds meer mensen kiezen een nas als centraal opslagpunt voor bijvoorbeeld muziek en video’s. De meeste nas-systemen, bijvoorbeeld van Synology of QNAP, kun je als zogeheten iTunes Server gebruiken. Het voordeel is dat je muziek, video’s en foto’s vanaf meerdere computers met iTunes kunt benaderen. Zodra je iTunes opstart, wordt de nas als gedeelde bibliotheek getoond.

Sinds versie 10 van iTunes zijn er echter wel geregeld compatibiliteitsproblemen met nas-systemen. Er zijn ook wat andere beperkingen. Een Apple TV kan de nas bijvoorbeeld niet direct benaderen om content te streamen. Je kunt wel met een iPad door de video’s op de nas bladeren met een app als FileBrowser en een video vervolgens via AirPlay streamen naar Apple TV. Ook zijn er apps als DS audio van Synology om muziek die op je nas staat met een iPhone of iPad te beluisteren.

Als je de nas graag voor opslag gebruikt, kun je er ook voor kiezen om hem gewoon als netwerkschijf te gebruiken. Zet muziek en video’s dan op die netwerkschijf en sleep ze naar iTunes op je computer. Houd er wel rekening mee dat een nas wat minder snel werkt dan een fysieke harde schijf. Je kunt ook de hele iTunes Media-map op je nas bewaren.

Tip: Sommige mensen kiezen ervoor om bijvoorbeeld een Mac Mini in het netwerk op te nemen. De iTunes-bibliotheek op dat apparaat kan direct vanuit Apple TV worden benaderd. Voor de Mac Mini is bovendien aantrekkelijke mediacentersoftware beschikbaar, zoals XBMC, Boxee of Plex, waarmee je ook eenvoudig content buiten iTunes kunt afspelen, bijvoorbeeld gedeelde mappen op je nas.

Verwijzen naar de iTunes-bibliotheek

Druk de Shift-toets in terwijl je iTunes start. Er wordt nu naar de locatie van de iTunes-bibliotheek gevraagd. Verwijs naar het databasebestand dat je in stap 5 hebt teruggezet. Dat is maar één keer nodig, in het vervolg zal iTunes die database blijven gebruiken. Tip: deze truc kun je ook toepassen om meerdere iTunes-bibliotheken naast elkaar te gebruiken. Controleer of je media correct worden weergegeven en zijn af te spelen. Loop ook de instellingen van iTunes na, aangezien deze niet automatisch worden overgenomen.

Let op: als iTunes geen bibliotheek kan vinden, wordt er een nieuwe (lege) bibliotheek gemaakt. Dat gebeurt ook als de bibliotheek beschadigd is, een extra reden om hier regelmatig een backup van te maken. Overigens maakt iTunes ook zelf een backup als je een nieuwe versie installeert. Deze vind je terug in de map Previous iTunes Libraries, onder je iTunes-map. Het programma doet verder echter niets met deze bestanden.

Computer machtigen

Als je iTunes in gebruik neemt op een nieuwe computer, na een versie installatie of na een forse upgrade van de hardware, moet je die computer machtigen. Dat gaat via het menu Store. Na het machtigen wordt ook vermeld hoeveel computers je reeds hebt gemachtigd. Overigens krijg je de optie om de computer te machtigen ook bij een synchronisatie of bij het afspelen van muziek of video’s die je met het bewuste account hebt aangeschaft − mits die computer nog niet is gemachtigd. Als er te veel computers zijn gemachtigd of als je aan de limiet ziet, zijn er overigens nog wel mogelijkheden om dit te herstellen (zie kader). Je bent nu klaar om je iPod, iPhone of iPad weer te synchroniseren met je (nieuwe) computer.

Installeer dezelfde of een nieuwere versie van iTunes op je (nieuwe) computer. Zet de inhoud van de iTunes-map terug, bij voorkeur op dezelfde locatie als genoemd in stap 1. Zet ook de onderliggende mappen terug. Als de iTunes Media-map zich in de iTunes-map bevond, worden je media automatisch teruggezet. Had je deze map echter op een andere plek staan, zoals D:\iTunes Media, dan moet je die map ook weer op diezelfde locatie terugzetten.

Eventuele bestanden die je buiten de iTunes Media-map bewaart (bijvoorbeeld in E:\muziek) en waarvoor een referentie in je iTunes-bibliotheek bestaat, moet je ook weer op diezelfde locatie terugzetten, zodat iTunes de bestanden weer kan vinden. Als die locatie afwijkt, zal iTunes met een uitroepteken bij het bestand aangeven dat het niet gevonden kan worden. Je kunt een bestand dan nog wel opnieuw ‘aanwijzen’, maar dat is een omslachtig proces, zeker bij veel bestanden. Je kunt media eventueel opnieuw importeren, maar dan moet je ze opnieuw synchroniseren met je toestellen en mis je details, zoals de beoordeling en hoe vaak je het hebt afgespeeld. Veel andere details, zoals de albumhoes en songteksten, raak je overigens niet kwijt, omdat ze zijn ingesloten in het bestand zelf.

Maak een backup

Maak een backup van de databasebestanden die je in stap 1 hebt opgezocht. Maak daarnaast een backup van alle media die je in stap 2 hebt nagezocht. Je kunt daarbij volstaan met de iTunes Media-map als je daar reeds alle media hebt staan, wat het geval is na het verzamelen van de bestanden in stap 3. Maak deze backup op bijvoorbeeld een externe harde schijf of netwerkschijf. Versies van iTunes nieuwer dan 10.3 ondersteunen geen backup meer op cd of dvd. Dat is, gezien de omvang van de iTunes Media-map, een begrijpelijke keuze.

Machtiging intrekken

Als je de backup hebt gemaakt en van plan bent de bewuste computer in het vervolg niet meer te gebruiken of als je het besturingssysteem opnieuw gaat installeren, kun je de machtiging voor die computer intrekken. Dat is verstandig, omdat er een limiet van vijf computers geldt voor elke Apple ID waarmee je aankopen in de iTunes Store hebt gedaan. De optie voor het intrekken van de machtiging van je computer vind je in het menu Store.

Computers machtigen in iTunes

Met autorisatie geef je aan welke computers gerechtigd zijn om content die je via je Apple ID hebt aangeschaft te gebruiken en te synchroniseren. Je kunt tot 5 computers machtigen, wat ook een combinatie van Mac- en Windows-pc’s mag zijn. Als je een computer wegdoet, een upgrade van de hardware uitvoert of Windows opnieuw installeert, is het verstandig de machtiging voor die computer in te trekken. Als je dit nalaat, kan het zelfs gebeuren dat één computer meerdere machtigingen in gebruik heeft. Als je aan de limiet van vijf computers zit, roep je via Store, Mijn account informatie over je account op. Daar vind je de optie om in één keer alle machtigingen in te trekken, echter alleen als je twee of meer gemachtigde computers hebt en je kunt er maar één keer per jaar gebruik van maken.

Het ordenen van je iTunes-bibliotheek door bestanden te verzamelen, zorgt ervoor dat alle mediabestanden bij elkaar in je iTunes Media-map staan. Dat is met name handig als je overstapt naar een nieuwe computer.

Activeer hiervoor in iTunes onder Bewerken, Voorkeuren op het tabje Geavanceerd de in stap 2 genoemde optie Bestanden naar iTunes Media kopiëren. De optie Map iTunes Media bijwerken is ook aan te bevelen. Daarmee organiseert iTunes automatisch de mappen met muziek op basis van de naam van artiest en album, in de vorm \Artiest\Album\Nummers.

Als je bijvoorbeeld de naam van een artiest verandert, dan verandert ook de naam van de map. Het vereenvoudigt het beheer, met name bij het verwijderen van media, en is ook praktisch bij de overstap naar een nieuwe computer. Niet iedereen is er echter van gediend. Het is bijvoorbeeld minder handig als je ook andere programma’s gebruikt om muziek af te spelen die een eigen bibliotheek bijhouden, zoals Winamp (al kun je dat door regelmatig indexeren wel opvangen). Om de bestaande media in je bibliotheek te kopiëren naar de iTunes Media-map, ga je naar Bestand, Bibliotheek, Bibliotheek ordenen. Selecteer vervolgens Bestanden verzamelen. Bestanden worden nu gekopieerd naar de iTunes Media-map. Daarbij worden de oorspronkelijke bestanden met rust gelaten. Die verwijder je eventueel naderhand.

Locatie van je iTunes Media-map wijzigen

Het wijzigen van de locatie van je iTunes Media-map doe je het beste via iTunes zelf, eventueel voordat je iTunes naar een nieuwe computer overzet (zodat de bestandslocaties op de nieuwe computer weer overeenstemmen). Selecteer zoals hierboven besproken het tabje Geavanceerd (via Bewerken, Voorkeuren) en kies de optie Wijzigen. Kies nu een nieuwe locatie voor je iTunes Media-map. Zorg dat de twee opties (Bestanden naar iTunes Media kopiëren en Map iTunes Media bijwerken) actief zijn en activeer daarna Bestanden verzamelen (via Bestand, Bibliotheek, Bibliotheek ordenen). Bij dit proces wordt een kopie van je media in de nieuwe iTunes Media-map gemaakt, de oude bestanden blijven ongemoeid en kun je handmatig verwijderen.

De mediabestanden, zoals muziek, apps en films, nemen veruit de meeste ruimte in. In een standaardsituatie vind je ze in de map iTunes Media, direct onder de iTunes-map. In iTunes controleer je onder Bewerken, Voorkeuren op het tabje Geavanceerd de locatie van die map en of dit overeenstemt. Zeker als je opstartschijf beperkte ruimte heeft, bijvoorbeeld als je een ssd gebruikt, is het handig de iTunes Media-map op een andere schijf te bewaren. Eventueel wijzig je deze map voor of na het overzetten van iTunes.

Op het tabje Geavanceerd vind je ook de optie Bestanden naar iTunes Media kopiëren bij toevoegen aan bibliotheek. Dat zorgt ervoor dat bestanden die je in iTunes importeert, bijvoorbeeld door muziek naar je iTunes-venster te slepen, fysiek naar de map iTunes Media worden gekopieerd. Onder Windows is die optie standaard niet actief, waardoor voor media die je importeert alleen een referentie met volledig pad naar dat bestand wordt bewaard. Het bestand zelf kan daardoor op een andere harde schijf staan (of eventueel op een netwerkschijf). Dit kan jouw voorkeur hebben als je bijvoorbeeld je muziek graag op een aparte schijf bewaart met je eigen mappenstructuur, bijvoorbeeld E:\muziek. Je moet de mappen buiten de iTunes Media-map uiteraard wel meenemen bij het maken van een backup.

Als je de bestanden naderhand op een nieuwe computer terugzet, moet je ervoor zorgen dat ze weer op exact dezelfde locatie komen te staan. Wil je zien wat de locatie van een bepaald bestand is, rechtsklik dan op het bestand en kies voor Info tonen. Dat lukt overigens bij alle media in je bibliotheek.

Als je media buiten de iTunes Media-map bewaart op een schijf (zoals E:\) die niet op je nieuwe computer bestaat ontkom je er bijna niet aan je bibliotheek te ordenen door bestanden te verzamelen, wat we in stap 3 zullen doen. Dat geldt ook als de iTunes Media-map op een schijf staat die niet op de nieuwe computer bestaat.

In een standaardsituatie zijn alle bestanden voor iTunes te vinden in een map genaamd iTunes. Onder Windows Vista en Windows 7 staat die map onder \Gebruikers\Gebruikersnaam\Mijn muziek\. Bij Windows XP is dat \Documents and Settings\Gebruikersnaam\Mijn documenten\Mijn Muziek\. Let erop dat bij meerdere gebruikersaccounts iedere gebruiker zijn eigen iTunes-bibliotheek kan hebben. De map heeft in enkele situaties− als je ooit bent begonnen met iTunes ouder dan versie 9 − de naam iTunes Music in plaats van iTunes. In de map zijn vrijwel altijd de databasebestanden te vinden en meestal ook de iTunes Media-map.

Het databasebestand iTunes Library.itl is het belangrijkste bestand en beschrijft de iTunes-bibliotheek en alle media die daarin zijn opgenomen, met veel aanvullende details. Tip: aan de datum van wijziging zie je of dit bestand inderdaad de actuele database is. Op basis van dat bestand maakt iTunes ook het leesbare bestand iTunes Music Library.xml, dat andere applicaties in staat stelt muziek uit je iTunes-bibliotheek te lezen. Dit laatste bestand is, net als de andere databasebestanden (iTunes Library Genius.itdb en iTunes Library Extras.itdb), niet kritisch, maar wel nuttig om in je backup op te nemen. Het is verstandig de databasebestanden op de standaardlocatie te bewaren, ze nemen nauwelijks ruimte in. In de volgende stap gaan we op zoek naar de media, die gewoonlijk in de iTunes Media-map te vinden zijn.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.