Bestanden opslaan in de cloud kan in theorie veiliger en efficiënter door voor een decentrale dienst te kiezen. Je bent dan niet afhankelijk van de grillen van één bedrijf als het om je gegevens gaat. Een zo'n dienst voor decentrale cloudopslag is Sia.
Cloudopslag kan veiliger en goedkoper door een veelvoud aan hosts te benutten. Daar zijn diensten zoals Storj en Sia van overtuigd. Sia heeft al een toegankelijk en werkend prototype, waar we mee aan de slag gaan. Deze dienst bouwt een soort online marktplaats voor cloudopslag. Jij vraagt als klant om een bepaalde hoeveelheid data op te slaan. Leveranciers bieden aan om hier (deels) zorg voor te dragen. Ieder stelt daarbij zijn eigen prijs. De software probeert vervolgens voor jou de goedkoopst mogelijke opties te kiezen en je gegevens verspreid over meerdere diensten op te slaan.
Decentrale opslag zou ongeveer een tiende kosten van wat de grote vier (Amazon, Dropbox, Google en Microsoft). Maar volgens aanbieders gaat het niet om het geld, maar vooral om controle houden over je data. Je gegevens staan niet bij één host, waardoor het lastiger zou worden voor overheden om toegang te eisen. Dankzij robuuste foutcorrectie blijft je data desondanks veilig - ook als er meerdere hosts gelijktijdig failliet gaan of om andere redenen wegvallen.
Alle gegevens worden standaard versleuteld. Minstens zo belangrijk: de enige die je gegevens in hun totaliteit ziet, ben jijzelf. Dat biedt extra bescherming tegen misbruik. Er is bijvoorbeeld geen derde partij die in je data op zoek kan gaan naar adverteermogelijkheden.
Bestandscontract
Sia werkt grofweg als volgt. Jij vraagt om een bepaalde hoeveelheid opslag. Hosts bieden (delen van) die opslagruimte aan. Als gebruiker betaal je de kosten van die opslag vooraf. Dat geld gaat in een trust. De host betaalt ook een bedrag aan die trust. Eens in de zoveel tijd wordt door middel van de blockchain aan de host gevraagd om bewijs dat de data die vastgehouden zouden worden, ook daadwerkelijk vastgehouden zijn. Dat doet de blockchain door een willekeurig segment van 64 bit op te vragen en te controleren.
Als alles klopt gaat jouw betaling naar de host en begint de volgende periode. Zijn de data niet volgens afspraak bewaard, dan verliest de host het geld dat in de trust is vastgelegd. In feite betaalt de host een borgsom. Deze is dusdanig dat het duurder is om ‘vals te spelen’ dan om de dienst daadwerkelijk te leveren.
Een risico aan decentrale opslag is dat iemand die het specifiek op jou gemunt heeft, zich zou kunnen voordoen als een heleboel verschillende hosts om zo al je data te verzamelen. Sia beschermt hiertegen door bewust een klein bedrag te ‘verliezen’ van wat iedere host zou moeten ontvangen. Voor een legitieme dienstverlener zou dit bedrag verwaarloosbaar moeten zijn, maar voor iemand die in zijn eentje claimt heel veel aanbieders te zijn, lopen deze kosten snel op. Daarnaast zijn er plannen om ‘trust agencies’ toegang te geven tot de opslagmarkt. Die zouden specifieke hosts kunnen waarborgen.
Gegevens die je uploadt naar Sia worden met Reed-Solomon-foutcorrectie beschermd. Bestanden worden opgedeeld in kleinere delen verdeeld over de verschillende hosts. Ieder deel gaat naar minimaal twee verschillende partijen. Voor reconstructie van een bestand zijn per 21 delen 7 intacte delen nodig. In theorie zouden 14 van de 21 hosts kunnen uitvallen zonder dat dit tot dataverlies leidt.
Aan de slag met Sia
Op de site van Sia kun je kiezen uit de grafische interface of een daemon voor de command line. Wij kiezen de eerste. Bij de eerste start moet je een Wallet aanmaken. Kies voor Wallet / Create a new wallet en stel een wachtwoord in. Daarna gaat Sia de blockchain downloaden en verifiëren. Dit vereist een download van ongeveer 6 GB en neemt wat tijd in beslag. Zolang deze verificatie loopt, kun je met Sia zelf niets doen. Je kunt wel alvast wat cryptovaluta inkopen.
Betalingen in Sia geschieden met siacoin. Heb je die niet? Koop dan om te beginnen bitcoin in en zet deze om via een dienst als ShapeShift. Houd rekening met alle bekende voorbehouden bij cryptovaluta. Bij Sia betaal je steeds vooruit in blokken van drie maanden. In de Wallet zie je je saldo en hoeveel je deze periode al hebt uitgegeven. Zes weken voor het verstrijken van een periode wordt je opslagcontract verlengd.
Heb je een werkend account, dan kun je bestanden gaan uploaden. Dit werkt anders dan bij de gangbare diensten zoals Google Drive en Dropbox. Ieder bestand op Sia neemt minimaal 40 MB in beslag. Ga je kleinere bestanden uploaden, dan wordt aangeraden om ze samen te voegen in een groter zip-bestand. Daarnaast moet je rekening houden met onderhoud aan je bestanden. Sia mikt op 30 hosts voor iedere 10 bestandsdelen.
Vanwege de open opzet van het netwerk verdwijnen hosts met regelmaat. Zodra er nog 20 van de 30 hosts over zijn, worden je bestanden opnieuw geüpload (naar verse hosts). Aangezien alle hosts alleen fragmenten van je bestanden hebben, kunnen zij niet als bron voor dit onderhoud dienen: je bestanden moeten vanaf je eigen computer opnieuw geüpload worden. Het is daarom aan te raden je computer iedere maand een paar nachten aan te laten staan om dit onderhoud uit te voeren.
Zo herken je verdachte QR-codes op parkeerautomaten en laadpalen
Parkeerautomaten en laadpalen voor elektrische auto's zijn steeds vaker doelwit van fraudeurs. Ze plakken een sticker met een valse QR-code op het scherm of naast het betaalgedeelte. Wie de code scant, komt terecht op een nagemaakte website die vraagt om bankgegevens of een betaling. In werkelijkheid belandt het geld niet bij de gemeente of de exploitant, maar bij criminelen.
In het kort
In dit artikel lees je hoe je nep-QR-codes op parkeerautomaten en laadpalen herkent. Je ontdekt wat quishing is, hoe je verdachte codes spot en hoe je veilig blijft voor deze vorm van oplichting.
Lees ook: Goed alternatief voor EasyPark? Zo werkt de Q-Park-app
Van Amsterdam tot Maastricht, van Alphen aan den Rijn en Rotterdam tot Den Haag: valse QR-codes duiken steeds vaker op. Quishing, zoals deze relatief nieuwe vorm van oplichting wordt genoemd, kan je behoorlijk wat geld kosten. Met de tips in dit artikel voorkom je dat jij slachtoffer wordt.
Hoe fraudeurs te werk gaan
Een valse QR-code is vaak simpelweg een sticker die over de originele code of op een lege plek is geplakt. Op het eerste gezicht lijkt de code onderdeel van de automaat. Zodra je de code scant, opent er een website die qua logo en opmaak sterk lijkt op die van een parkeer- of laadpaalexploitant. Het verschil zit in de details: de url wijkt af, de site vraagt direct om bankinloggegevens of je wordt doorgestuurd naar een betaalpagina die niets met de gemeente of betreffende exploitant te maken heeft.
In het Verenigd Koninkrijk en Nederland zijn al meerdere meldingen gedaan. Sommige slachtoffers verloren tientallen euro's aan parkeergeld, anderen werden geconfronteerd met grotere bedragen die van hun rekening verdwenen.
Zo herken je een valse QR-code
Let altijd goed op de fysieke code. Ziet het eruit als een losse sticker, scheef geplakt of met een afwijkende kleur? Dan is de kans groot dat het om fraude gaat. Controleer daarnaast de link die verschijnt zodra je scant. Een betrouwbare url verwijst naar een bekende aanbieder, zoals de website van de gemeente of een erkende parkeerapp. Zie je rare domeinnamen of spelfouten, ga dan niet verder maar klik de pagina meteen weg. Belangrijk om te weten: dat een link met https:// begint is tegenwoordig geen garantie meer dat het om een veilige site gaat. Wij hebben als test de valse QR-code op de foto gescand (don't try this at home!) en de link begint met https://...
Nog beter is het om QR-codes helemaal te vermijden bij dit soort betalingen. Gemeenten en aanbieders van laadpalen en parkeerautomaten adviseren om te betalen via de automaat zelf of via een officiële app, zoals EasyPark of ParkMobile. Zo weet je zeker dat je geld op de juiste plek terechtkomt.
Wat kun je zelf doen?
Betaal je via een app of met pin, dan loop je geen risico op quishing. Zie je toch een verdachte QR-code, meld dit dan bij de gemeente of politie, zodat de sticker snel verwijderd kan worden. Twijfel je aan een website, gebruik dan een controletool zoals 'Check je linkje' waarmee je vooraf kunt zien waar een QR-code naartoe leidt.
Review TCL 55C6K - Goedkope miniled overtuigt in SDR, maar minder in HDR
Nog niet zo lang geleden was miniled-technologie voorbehouden aan de luxere midrange-modellen en hoger. Maar zoals dat nu eenmaal gaat is ook deze technologie na een aantal jaren beschikbaar op goedkopere modellen. Hoe zit het dan met de kwaliteit?
8,9
Uitstekend
Conclusie
TCL’s 55C6K is een heel interessante instapper. De adviesprijs ligt te hoog, zeker naast de betere C7K, maar gelukkig is de tv her en der al voor veel minder te krijgen. Met 180 zones schieten de piekhelderheid en het contrast iets tekort, en HDR blijft ook een beetje achter. Toch levert de tv in SDR mooie kleuren en prima kalibratie in Filmmaker- en Movie-modus. Het toestel maakt daarnaast gebruik van Google TV en levert goede gaming-features.
Plus- en minpunten
Achtergrondverlichting met 180 zones en degelijk contrast
Voldoende piekhelderheid en degelijk kleurbereik
Ondersteuning voor Dolby Vision IQ en HDR10+
Twee HDMI 2.1-aansluitingen met gaming-features
Filmmaker Mode en Movie Mode met goede kalibratie
Google TV en AirPlay 2
HDR-dynamische tonemapping vermindert het contrast
eARC/ARC neemt een 48-Gbps HDMI-poort in
Beperkte kijkhoek
TCL 55C6K
Adviesprijs: 899 euro
Wat: Ultra-HD 4K, 144Hz, Full Array miniled-tv met lokale dimming (18x10 segmenten)
Schermformaat: 55 inch (139 cm)
Aansluitingen: 4x HDMI (2x v2.1 (48 Gbps), 2x v2.0 (18 Gbps), ARC/eARC, ALLM, VRR, HFR), 1x usb, 1x optisch digitaal uit, 2x antenne, wifi 5 (802.11ac), ethernet, bluetooth 5.4
Extra’s: HDR10, HLG, Dolby Vision IQ, HDR10+, Dolby Atmos, DTS:X, Google TV, AirPlay 2, usb/DLNA-mediaspeler, DVB-T2/C/S2, CI+-slot
Afmetingen: 1229 x 776 x 297 mm (incl. voet)
Gewicht: 12,5 kg (incl. voet)
Verbruik (per 1000 uur): SDR 70 kWh (F) / HDR 150 kWh (G)
Een eenvoudig ontwerp hoeft niet lelijk te zijn, iets wat de C6K goed laat zien. De vleugelvoeten links en rechts onder deze televisie zijn licht naar buiten gedraaid en dat zorgt ervoor dat hij erg stabiel staat. Aan de voorzijde heeft het scherm nauwelijks een kader; de focus ligt op het beeld. Van opzij gemeten is hij 56 mm diep. Door de licht afgeschuinde zijkanten en de smalle zilverkleurige rand oogt hij zelfs nog slanker. De rug is mooi vlak en afgewerkt met een vierkantpatroon.
Aansluitingen
TCL kiest voor een minimale set aan aansluitingen, een eigenschap die we bij al hun miniled-modellen zien. Er zijn vier HDMI-poorten, waarvan twee voorzien zijn van de maximale 48Gbit/s-bandbreedte die noodzakelijk is voor gamen in 4K120 op je favoriete high-end console. Voor pc-gamers is er nog wat extra mogelijk. Zij kunnen in 4K144Hz gamen, of als je framerate belangrijker vindt dan resolutie kunnen ze zelfs tot 2K288Hz gaan. Met een input-lag van 16,8 ms (bij 4K60) en 8,4 ms (bij 2K120), ondersteuning voor ALLM en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync Compatible) is een responsieve en uiterst vloeiende game-ervaring gegarandeerd.
Heb je thuis meerdere high-end gamebronnen én een soundbar, dan moet je er wel rekening mee houden dat ARC/eARC slechts op één van de 48Gbit/s-poorten is ingeschakeld, en je dus maar één dergelijke poort overhoudt voor je game-apparaten. Behalve de HDMI-poorten zijn er nog een usb-poort voor media, een digitaal optische audio-uitgang, twee antenne-aansluitingen, wifi 5, ethernet en bluetooth (voor de afstandsbediening en draadloze hoofdtelefoons).
De aansluitingen op de TCL 55C6K.
Voorzien van Google TV
Zijn er bepaalde apps die je absoluut niet wilt missen op je smart-tv? Dan is Google TV een uitstekende keuze. Het systeem heeft het ruimste app-aanbod en je vindt er bijna alle internationale, maar ook lokale streamingdiensten terug. Google Cast en Apple AirPlay 2 maken het supermakkelijk om content van je smartphone naar de tv te sturen. Aanbevelingen krijg je eveneens in overvloed. Ze zijn geordend per genre, niet per streamingdienst. De genres die Google je toont, zijn gebaseerd op je kijkgedrag. Meer over Google TV lees je in dit artikel.
De TCL 55C6K is voorzien van Google TV.
TCL biedt verder een energiedashboard waarin je alle instellingen terugvindt die het energieverbruik van je tv kunnen beïnvloeden. Wil je de tv gebruiken als kunstkader, dan open je T-exhibition; daar vind je niet alleen een ruim aanbod kunst, je kunt er ook AI-kunst genereren. TCL Channels biedt gratis streaming-content, mét advertenties uiteraard. De Google TV-interface werkt vlot en de gebruikservaring is prima. Ook als je even in de instellingen wilt duiken of een andere input wilt selecteren heeft TCL voor een handige interface gezorgd.
De zwarte rechthoekige afstandsbediening wint geen prijs voor innovatie, maar werkt wel prima. De toetsen voelen zacht aan en hebben een zuivere aanslag. De lay-out is redelijk klassiek en er is nog een numeriek toetsenbord aanwezig. De ingebouwde microfoon is handig voor zoekopdrachten. Onderaan de afstandsbediening zijn zes sneltoetsen te vinden: voor Netflix, Prime Video, YouTube, de mediaspeler, TCL Channels en Disney+.
De eenvoudige afstandsbediening.
Prima beeldverwerking
De AiPQ Pro-processor die je in de C6K vindt, gebruikt TCL ook in zijn hoger geplaatste modellen. Dat is goed nieuws, want je hoeft dus niets in te leveren op dit vlak en de resultaten zijn erg goed. Wat ons vooral opvalt, is dat HDR-content met zachte kleurgradiënten nu quasi-foutloos en zonder kleurstroken op het scherm verschijnt. Je hoeft daarvoor zelfs geen ruisonderdrukking te activeren. In SDR-content kan dat verschijnsel wel nog zichtbaar zijn, maar met wat lichte ruisonderdrukking worden de meeste hinderlijke kleurstroken weggewerkt. Alleen heel lastige gevallen blijven licht zichtbaar. De processor scoort ook erg goed op deinterlacing van live-tv (1080i) en heeft prima upscaling. Een klein beetje extra scherpte (tot maximaal 5) kan het beeld wel gebruiken.
Voor sport en games is bewegingsscherpte erg belangrijk, en die is prima. De randen van bewegende voorwerpen hebben een heel licht vage rand. Oledmodellen blijven wel uitgesproken beter op dit vlak. Wie dat wil verbeteren, kan overschakelen naar een 240Hz-verversingssnelheid. Bij 4K-beeldmateriaal gaat dat ten koste van wat verticale resolutie, maar het verlies is erg klein. Gamers kunnen in Full-HD zelfs tot 288 Hz gaan. Voor film zien we weinig meerwaarde. Wil je de judder van films wat intomen, dan activeer je de motion interpolation; stel de sterkte in naar eigen smaak.
Het grote voordeel van miniled-achtergrondverlichtingen is dat ze een groot aantal dimmingzones kunnen bieden. Die zijn essentieel om het contrast van de televisie naar een hoger niveau te tillen. De 55C6K moet het echter stellen met 180 zones (18 x 10). Dat is een flinke downgrade ten opzichte van de 55C7K, die kan uitpakken met 720 zones (36 x 20). Het lcd-paneel zelf heeft een eigen contrast van ongeveer 4600:1, en dat is weliswaar iets lager dan wat we bij andere TCL-modellen zagen, maar zeker niet slecht. Met local dimming geactiveerd stijgt het contrast naar 8400:1, een bescheiden verbetering.
Op een eenvoudiger test scoort hij nog 27.800:1. Die cijfers laten zien dat dat 180 zones wel verbetering leveren, ook al is die aan de kleine kant. Maar het echte verschil zien we in allerlei testfragmenten. Is het beeld donker en zijn er veel kleinere lichtpunten, dan is er meer schaduwdetail zichtbaar dan wenselijk omdat de grote zones het contrast niet fijn genoeg kunnen controleren. Een snel bewegend voorwerp kan dan ook een kleine zone-overgang tonen.
We moeten daar wel bij vermelden dat de aansturing erg goed is; echte zonegrenzen zijn onzichtbaar, maar een incidentele halo is uiteraard niet te vermijden. Al die zaken zijn vooral van belang bij donkere beelden. Bij heldere beelden zien we dan weer een omgekeerd effect. Een donkere partij met scherp detail in een verder helder beeld is iets te helder en verliest zo wat detail. Dat effect is duidelijker in HDR. Al met al nog steeds een behoorlijk resultaat, maar van 180 zones mag je geen oledkwaliteit contrast verwachten.
Bescheiden piekhelderheid
Ook op het gebied van piekhelderheid kan de C6K maar nauwelijks overtuigen. Op het 10%-venster in HDR Filmmaker Mode meten we 688 nits, op het volledig witte scherm 547 nits. TCL heeft de tv zo getuned dat hij op het 50%-venster nog naar 844 nits gaat. Dat zijn voor HDR eerder bescheiden resultaten, zeker aangezien de Filmmaker Mode de middentinten en helderste tinten te donker toont. Het kleurbereik haalt 88,5% P3. De C6K claimt een QLED-model te zijn, maar onze meting duidt eerder op een KSF-fosfor-achtergrondverlichting waarbij vermoedelijk erg weinig of geen quantum dots aanwezig zijn. Die QLED-vermelding zou TCL dan ook beter achterwege laten. Vergelijk die resultaten met de C7K (die wél echte quantum dots gebruikt) waar we 95% P3 halen en een piekhelderheid van 1850 nits op het 10%-venster, en je ziet dat het verschil groot is.
De C6K ondersteunt Dolby Vision IQ en HDR10+, naast HDR10 en HLG. In HDR Filmmaker Mode zijn niet alleen de helderste tinten te donker, de tv clipt ook wat witdetail weg, waardoor nuance in de helderste tinten kan verdwijnen. We activeerden dynamische tonemapping om dat tegen te gaan, maar dat maakt het beeld over het algemeen te helder, waardoor je minder contrastrijk beeld ziet. In SDR is het resultaat erg goed: de Filmmaker Mode levert een goede kalibratie, dus daar zie je de C6K op zijn best. Zowel in HDR als SDR was het schaduwdetail goed zichtbaar.
Matige audio
De 40 watt sterke 2.1-audioconfiguratie met het label van Onkyo mag dan wel iets krachtiger zijn dan de gemiddelde lagere-middenklasser, toch laat het geen diepe indruk achter. Er is ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X, maar onze filmsoundtracks geven maar een matig tot erg beperkt surroundgevoel. Echte diepe bassen ontbreken, en zodra je het volume echt hoog zet, verdwijnt een deel van de bas en hoor je redelijk wat vervorming. De klank is goed genoeg voor doorsnee dagelijks gebruik, maar muziek- en filmliefhebbers kunnen beter een soundbar bij deze televisie gebruiken.
Conclusie
TCL pakt erg graag uit met zijn miniled-modellen, maar deze instapper maakt toch een aantal belangrijke compromissen. Dat leidt onmiddellijk tot zijn belangrijkste minpunt: de adviesprijs. Die is te hoog, zeker wanneer je die vergelijkt met de TCL C7K die nauwelijks duurder, maar wel aanmerkelijk beter is. De dynamische tonemapping van TCL kan beter, zeker gezien de basisprestaties. Met 180 zones kan hij immers geen hoge piekhelderheid leveren en ook geen indrukwekkend contrast. In HDR blijft hij daardoor wat achter, en de dynamische tonemapping maakt niet genoeg goed. Als we erg streng zijn, komt dat vooral omdat de andere miniled-modellen van TCL juist wél zo goed scoren. Maar eerlijk is eerlijk: deze TCL 55C6K levert nog prima prestaties, met mooie kleuren en voldoende piekhelderheid en contrast. De Filmmaker en Movie Mode zijn goed gekalibreerd en zeker in SDR is dat een mooie prestatie. Google TV zorgt voor een ruim entertainmentaanbod en er zijn aardig wat gaming-features. Kun je deze televisie met een mooie korting vinden, dan is hij zeker het overwegen waard!
12-09-2025 12:09
Door: Eric BeeckmansEric Beeckmans is ingenieur, IT-er, journalist, gamer, Star Trek en Star Wars aficionado. Niet noodzakelijk in die volgorde. Hij schrijft al veertien jaar over televisie, projectoren en algemene displaytechnologie en vraagt zich af hoe lang we nog op een holodeck moeten wachten.Meer van deze auteur >