Een eigen website bouwen dat kun je in de basis zelf gemakkelijk doen in WordPress. Tegenwoordig geeft de website zelfs in het begin al alle stappen aan om je naar een bepaalde look en feel van je site te leiden. Dankzij de verschillende thema’s is het enige dat jij hoeft te doen om de site te vullen. Maar, hoe kies je nou zo’n thema?

Bedenk eerst goed wat je wil

Dit lijkt een beetje een suf advies, maar er is zoveel keuze in thema’s in WordPress, dat je jezelf enorm veel tijd kunt besparen door simpelweg van tevoren te bedenken wat je er precies mee wil. Het gaat dan vooral om het type website: wil je een website maken die vooral om tekst draait of juist om fotografie? Moet het een weblog worden waarbij je nieuwste blog op de voorpagina komt, of is het juist de bedoeling dat het een statische pagina wordt die altijd hetzelfde artikel of dezelfde informatie toont? En wil je dat er links een menu is of bovenaan de pagina? Als je vooraf vast scherp hebt wat je uit je WordPress-site wilt halen, dan kun je veel gerichter op zoek.

©PXimport

Selecteer alleen gratis thema’s als je het goedkoop wilt houden

Je kunt bij WordPress gemakkelijk geld uitgeven. Wil je dat je .nl wordt doorverwezen naar je WordPress? Dan kost dat geld. Wil je geen advertenties op je site via WordPress? Neem dan een maandabonnement. Datzelfde doet de website-aanbieder in de thema-sectie. Er zijn thema’s die een paar tientjes kosten, maar er zijn ook duurdere exemplaren. Nu is het geen ramp om er wat geld in te steken, maar dat is niet nodig. Er zijn namelijk voldoende leuke thema’s van prima kwaliteit die je gratis kunt gebruiken. Het nadeel is wel dat deze soms niet meer worden geüpdate en dat er vaak geen ondersteuning is. Ook zijn de mogelijkheden om deze te personaliseren vaak erg gelimiteerd. Over het algemeen kunnen de meeste websites prima draaien op een gratis thema, zeker als je het simpel wilt houden.

Kies je voor een thema of een heel raamwerk?

Er zit in WordPress nog een verschil in thema’s, en dat is er eentje die iets minder duidelijk zichtbaar is. Er is een verschil tussen thema’s en raamwerken. Die laatste worden ook wel ‘child themes’ genoemd en die zijn vaak gebaseerd op grotere thema’s. Je kunt er meer in aanpassen en je kunt ook rekenenen op meer support en online hulp van anderen, juist omdat meer mensen er gebruik van maken. Een paar van die raamwerken zijn Genesis, Thesis en Gantry. Vaak zijn dit goede tussenwegen om een WordPress-site te maken die ingewikkelder in elkaar zit, zonder daar meteen een websitebouwer bij te moeten vragen.

Bekijk eerst een voorbeeld van hoe jouw site eruit ziet op een specifiek thema

Bij alle thema’s kun je een demo bekijken, maar beter nog is het gebruiken van de optie om het thema alvast te zien met jouw content en website, zodat je kunt zien in hoeverre het thema met jouw content overweg kan. Vaak is dit namelijk erg anders dan je zou verwachten als je het plaatje van het thema ziet. Omdat je het thema niet meteen hoeft te installeren, krijg je een mooi kijkje van wat je kunt verwachten. Het is wel aan te raden alvast een paar proefblogjes op je site te zetten (of proeffoto’s, of een combinatie hiervan), zodat je ziet hoe content ook daadwerkelijk toont op dat specifieke thema.

©PXimport

Check de specs

Over het algemeen heeft WordPress niet veel thema’s die bijvoorbeeld niet goed op mobiel werken, niet in bepaalde browsers functioneren of die heel zwaar zijn waardoor ze lang laden en niet goed ranken op Google. Toch kan het geen kwaad om dit allemaal te testen, zodat je zeker weet dat je thema het succes van je website niet in de weg staat. Ook het controleren of een thema wel regelmatig wordt geüpdate is essentieel: een heleboel websites werken niet meer naar behoren nadat het gebruikte thema geen aandacht (en dus ook geen updates) meer kreeg. Kijk in het verlengde daarvan meteen of de ontwikkelaar mogelijkheden tot ondersteuning biedt, zodat je met iemand kunt sparren als je thema niet naar behoren werkt of als je andere vragen of verzoeken hebt.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!