Dekkingsproblemen staan qua wifi-ergernissen met stip op nummer één. Een wifi-mesh-systeem als Google Wifi probeert deze klachten door het toevoegen van extra wifi-punten op te lossen. Krijgen we met Google Wifi dekking in het hele huis?

Google Wifi is een wifi-mesh-systeem dat in Nederland verkocht wordt in een set bestaande uit drie wifi-accesspoints. De wifi-punten zoals Google ze noemt zijn met een diameter van 10,6 cm en een hoogte van 6,9 cm erg compact. Qua formaat zijn ze het beste te vergelijken met TP-Links Deco M5 en een stuk kleiner dan de nodes van bijvoorbeeld Netgear Orbi of Linksys Velop. Onderop bevat iedere node twee netwerkaansluitingen die onzichtbaar zijn als je het wifi-punt neerzet. De voeding wordt verzorgd door een usb-c-adapter. Ook deze aansluiting is onzichtbaar weggewerkt waardoor Google Wifi er erg fraai uitziet.

De installatie van Google Wifi is erg eenvoudig en verloopt geheel via de bijbehorende app die voor Android en iOS beschikbaar is. Je sluit één van de nodes aan op je router of bedrade netwerk en de spanningsadapter. Voordat je in de app met de installatie kunt beginnen, moet je jezelf aanmelden met je Google-account. Volgens Google houdt Google Wifi geen surfgedrag bij. Vervolgens dien je een QR-code op de onderkant van de node te scannen, waarna je door de installatieprocedure geleid wordt. Je kunt aangeven waar het wifi-punt zich bevindt en de naam voor je draadloze netwerk kiezen. Het toevoegen van de overige twee wifi-punten is eveneens erg eenvoudig en kost bijna geen tijd. De extra wifi-punten worden door de app vanzelf gevonden en gekoppeld aan het mesh-netwerk.

©PXimport

©PXimport

Wederom Qualcomm

Net als de andere wifi-mesh-systemen die we getest hebben, is Google Wifi gebaseerd op Qualcomms IPQ4019. Deze SoC vormt ook de basis voor de eerder geteste meshsystemen van Netgear, Linksys en TP-Link. Net als TP-Link kiest Google ervoor om geen extra radio voor de communicatie tussen de nodes toe te voegen. Je clients en de nodes maken dus gebruik van dezelfde radio’s. De SoC bevat één 2,4GHz-radio en één 5GHz-radio met ieder twee datastromen met een theoretische snelheid van 400 en 866 Mbit/s oftewel AC1300. Google kiest er overigens voor om het bij de aanduiding AC1200 te houden. In de praktijk zijn AC1200 en AC1300 hetzelfde. Technisch gezien is Google Wifi hiermee hetzelfde als TP-Links eerder geteste Deco M5.

Behalve draadloos, kunnen de wifi-punten ook bedraad op elkaar aangesloten worden. Hoewel bedraad aansluiten wellicht het grote pluspunt van een mesh-systeem misschien een beetje ondermijnt, kun je de wifi-punten hierdoor wel flexibel inzetten. Een bedraad aangesloten wifi-toegangspunt is naar verwachting sneller dan een draadloos verbonden wifi-punt.

©CIDimport

Als mesh-systeem geen router

Google Wifi kun je enkel als router gebruiken, het is is niet mogelijk om Google Wifi als aanvulling op je eigen router te gebruiken. Technisch is deze opmerking overigens niet helemaal correct, want je kunt Google Wifi wel als accesspoint instellen als je slechts met één node werkt. Maar daar schaf je een mesh-systeem vermoedelijk niet voor aan. Hang je Google Wifi dus achter een andere router waar je ook (bedrade) apparatuur op hebt aangesloten, dan werk je met twee gescheiden netwerken. Het beste is dus om Google Wifi te gebruiken als basis voor je hele thuisnetwerk. Naast de wan-aansluiting heeft de node die je als router gebruikt één lan-aansluiting. Je hebt dus al snel een switch nodig als je meerdere apparaten bedraad op je netwerk wilt aansluiten.

©CIDimport

Beheer via de app

De app waarmee je Google Wifi installeert, gebruik je ook voor het beheer van het systeem. Google Wifi heeft geen webinterface. Er wordt wel een webpagina getoond al je naar het ip-adres van de router surft, maar die pagina toont alleen een verwijzing naar de app. De app bestaat uit drie tabbladen. Het eerste tabblad bevat statusberichten en laat je weten of het systeem goed functioneert. Op het tweede tabblad krijg je toegang tot de informatie over de wifi-punten en clients, terwijl het derde tabblad je naar de instellingen brengt. Via de informatie over het systeem krijg je toegang tot een test waarmee je kunt testen of het meshnetwerk goed functioneert.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Qua wifi bied Google Wifi weinig instellingen en je kunt behalve de netwerknaam en het wachtwoord niets instellen. Dezelfde ssid wordt voor zowel de 2,4- als de 5GHz-band gebruikt. Google Wifi bepaalt hierbij zelf de gebruikte kanalen. Dankzij ondersteuning voor band en client steering moeten clients verbinding maken met de beste frequentie en het beste wifi-punt. In de praktijk verloopt het wisselen tussen de verschillende wifi-toegangspunten prima. Het is niet mogelijk om zelf de ip-reeks voor het systeem te kiezen. Wel is het mogelijk om ip-adressen te reserveren en een dns-server in te stellen. Standaard wordt overigens de dns-server van Google gebruikt. Je vindt in de isntellingen de mogelijkheid om te kiezen tussen NAT-modus of bridge-modus, maar dit kan alleen als je slechts één toegangspunt gebruikt. Gebruik je Google Wifi als mesh-systeem, dan is enkel de NAT-modus mogelijk.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Via de instellingen krijg je ook toegang tot Family Wi-Fi waarmee je het gebruik voor zelfgekozen apparaten of groepen van apparaten kunt pauzeren. Handig om je kinderen ’s avonds geen internettoegang te geven. Verder bevat Google Wifi een ingebouwd filter gebaseerd op Googles SafeSearch waarmee je kunt voorkomen dat websites met voor kinderen schadelijke inhoud bekeken kan worden. Je kunt zelf kiezen voor welke apparaten SafeSearch actief is.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Prestaties

Net als eerdere wifi-mesh-systemen hebben we Google Wifi over drie verdiepingen getest in twee scenario’s. Het eerste scenario is het zogenoemde sterscenario waarbij de bedraad aangesloten node (de router) op de middelste verdieping staat en de draadloos aangesloten nodes op de zolder en begane grond geplaatst zijn. Hoewel dit scenario doorgaans voor de beste prestaties zorgt, sluit ons tweede scenario dat we het meshscenario noemen waarschijnlijk beter aan op de praktijk. Hierin zetten we de bedraad aangesloten router op de begane grond terwijl op de eerste verdieping en zolder een draadloos toegangspunt geplaatst wordt.

In het sterscenario halen we op de middelste verdieping een snelheid van 326 Mbit/s terwijl we op de begane grond en zolder respectievelijk 130 en 126 Mbit/s halen. In het meshscenario halen we op de begane grond 320 Mbit/s, op de eerste verdieping 148 Mbit/s en 77 Mbit/s op zolder. Zoals we bij eerdere mesh-systemen al zagen, presteert ook Google Wifi in het sterscenario het beste. De prestaties die Google Wifi neerzet zijn hiermee het minst goed van de systemen die we getest hebben. Het technisch vergelijkbare Doco M5 van TP-Link zet betere resultaten neer.

In het meshscenario hebben we de node op zolder ook nog bedraad op het systeem aangesloten, toen haalden we zo’n 448 Mbit/s. Dat is een prima score. Bovendien kun je een mix maken tussen draadloos en bedraad aangesloten nodes, waarmee Google Wifi flexibel is in te zetten.

Conclusie

Qua vormgeving en gebruiksvriendelijkheid is Google Wifi een erg toegankelijk mesh-systeem. De wifi-toegangspunten zijn fraai vormgegeven en de app zit duidelijk in elkaar. Qua prestaties zijn we niet heel erg onder de indruk van Google Wifi. Het systeem biedt in het hele huis dekking, maar de snelheden zijn lager dan we bij andere mesh-systemen gezien hebben. Het grootste nadeel van Google Wifi is uiteindelijk de prijs. TP-Links Deco M5 is gebaseerd op dezelfde hardware en presteert zelfs iets beter. Met een prijs van 269 euro is de Deco M5 maar liefst 90 euro goedkoper dan Google Wifi dat 359 euro kost.

Wanneer je Windows 11 (opnieuw) installeert, vereist Microsoft dat je je aanmeldt met een Microsoft-account of dat je er eentje aanmaakt. En dat terwijl je je voorheen in Windows 10 gewoon met een offline account kunt aanmelden. Wij laten je zien hoe je dat ook in Windows 11 doet, rechtstreeks tijdens de installatieprocedure.

Microsoft wil maar al te graag dat je een Microsoft-account hebt en deze ook gebruikt bij het aanmelden van Windows 11. Behalve dat je hiermee in geval van het vergeten van je installatiecode het besturingssysteem makkelijker opnieuw kunt activeren, biedt een Microsoft-account niet heel veel extra voordelen in Windows 11 zelf. Het enige wat met zo'n account makkelijker gaat is het instellen van e-mail en OneDrive, maar dat zijn ook diensten waar je je later bij kunt aanmelden.

Installatieprocedure

In een van de laatste stappen van de installatieprocedure, of wanneer je een Windows 11-laptop hebt gekocht, word je - om de laatste instellingen toe te passen - gevraagd om in te loggen bij een Microsoft-account, of er eentje aan te maken.

©MG | ID.nl

Wanneer je in bovenstaand scherm bent aangekomen, lijkt het alsof je hier niet meer uit kunt komen: je moet óf een account invullen, óf er eentje aanmaken, óf een stap terug gaan met de pijl rechtsboven in beeld. Toch kun je hier nog iets anders doen, namelijk een opdrachtprompt openen. En dat is handig, want met een opdrachtprompt tijdens de installatie van Windows 11 kun je alvast dingen regelen voordat Windows 11 zelf is opgestart. Het omzeilen van het aanmaken of invoeren van een Microsoft-account bijvoorbeeld. Om de opdrachtprompt te openen, moet je de volgende toetscombinatie intypen:

Shift+F10

Let op: bij sommige computers zoals laptops kan het zijn dat je ook de Functietoets Fn moet indrukken om de F10-knop te kunnen gebruiken. De opdracht wordt in dat geval dan:

Shift+Fn+F10

Na het indrukken van deze toetscombinatie wordt een zwart venster voor de opdrachtprompt geopend.

©MG | ID.nl

In dit scherm voor je een speciale opdracht in waarmee we de verplichte invoer voor een Microsoft-account gaan omzeilen. Zodra Windows 11 heeft gedetecteerd dat jouw computer een werkende verbinding heeft, blijf je op dat accountscherm hangen, maar ook wanneer er nog geen verbinding is gemaakt, wil Microsoft toch eerst dat je verbinding maakt en daarna alsnog met een Microsoft-account aan de slag gaat.

Nu de opdrachtprompt is geopend, schakelen we die online functie uit. Voer exact de volgende opdracht in:

start ms-cxh:localonly

Gevolgd door een druk op de Enter-toets. Dat zit eruit als hieronder:

©MG | ID.nl

Nadat je op Enter hebt gedrukt, verschijnt er een nieuw venster met de mogelijkheid om een lokaal account (dus zonder Microsoft-account) aan te maken. Goed om te weten: dit account is ook meteen een administrator-account.

©MG | ID.nl

Je kunt hier dus gewoon een normale (voor- en achter)naam opgeven, een e-mailadres is dan niet nodig. Je kunt ervoor kiezen om nu een wachtwoord in te vullen, maar als je dat doet, krijg je ook direct drie controlevragen die je moet opgeven; dat kun je niet skippen. Sla je het aanmaken van een wachtwoord nu over, dan kun je dat later in Windows 11 alsnog doen.

Nadat je de benodigde gegevens hebt ingevuld, worden de laatste installatiestappen voltooid, en wordt de computer nog een keertje opnieuw opgestart. Daarna kun je je aanmelden met het nieuwe account en voer je nog een aantal stappen uit met betrekking tot functies als locatie, diagnostische gegevens en handschriftherkenning.

Account aanpassen

Het account waarmee je je aanmeldt is een administrator-account. In dat geval doe je er goed aan om een wachtwoord in te stellen als je dat nog niet hebt gedaan in de hierboven uitgelegde stap. Om een wachtwoord in te stellen, klik je op de Startknop, en vervolgens op je accountnaam en kies je voor Mijn account beheren.

©MG | ID.nl

Je komt nu in het instellingenscherm terecht voor je account. Scroll naar de knop Aanmeldingsopties en daarna op Wachtwoord.

©MG | ID.nl

Nu kun je een wachtwoord naar wens opgeven, de eisen zijn hier niet streng, maar uiteraard kies je wel voor een lastig te raden wachtwoord. Wel ben je verplicht om een geheugensteuntje op te geven, maar dat is minder lastig dan drie extra beveiligingsvragen die je normaliter bij het installatiescherm moet opgeven. Bij de geheugensteun mag het wachtwoord (vanzelfsprekend) niet gebruikt worden .

©MG | ID.nl

Wachtwoord en geheugensteun ingevoerd? Dan ben je in principe klaar en kun je je systeem verder gaan configureren. Eventueel kun je nu ook nieuwe extra accounts aanmaken via het onderdeel Andere gebruikers in het instellingenscherm.

Je pakt je telefoon om even snel iets te bekijken – en ineens ben je zomaar een uur verder, omdat je niet kon stoppen met scrollen. En onderweg ben je meestal niet blijven hangen bij blije kattenfilmpjes, maar bij rampen, slecht nieuws en roddel. Of bij posts van mensen die allemaal mooier of rijker lijken dan jij. Doomscrolling dus. Slecht voor je humeur en zelfbeeld én zonde van je tijd. Maar gelukkig kun je er iets tegen doen.

Lees ook: Minder afleiding van je telefoon met deze 6 apps

Wat is doomscrolling?

Doomscrolling is eindeloos blijven scrollen door berichten, filmpjes en posts die je eigenlijk alleen maar onrustig maken. Dat begon ooit met nieuws, maar geldt tegenwoordig ook voor sociale media. Denk aan TikTok, Instagram of X waar je urenlang blijft scrollen, maar waar je zelden wijzer of rustiger van wordt. Het algoritme weet precies wat je aandacht trekt – en hoe het je blijft vasthouden.

De term ontstond rond 2020, tijdens de COVID-19-pandemie, toen mensen massaal thuis zaten en constant updates zochten over het virus. Maar het fenomeen heeft zich sindsdien uitgebreid naar alle vormen van nieuws of posts waar je je slechter van gaat voelen.

Waarom blijven we scrollen?

Apps zijn zo ontworpen dat ze je aandacht vasthouden. Elke swipe of nieuwe video geeft een kleine prikkel in je brein: een signaal dat er misschien iets interessants komt. Soms zit er iets tussen dat écht boeit, maar vaak blijft het bij vluchtige prikkels. Ondertussen raakt je hoofd vol, maar je krijgt er weinig voor terug.

Hoe weet je of je doomscrollt?

Er bestaat geen test waarmee je kunt checken of je een doemscroller bent. Maar er zijn wel duidelijke signalen. Je zit in de gevarenzone wanneer je:

🚩 Gedachteloos nieuws- of socialmedia-apps opent, vaak meerdere keren per dag
🚩 Je daarna leeg, onrustig of somber voelt
🚩 Moeite hebt om te stoppen, terwijl je eigenlijk wel weet dat het nergens toe leidt
🚩 's Avonds of 's ochtends lang op je telefoon zit zonder duidelijk doel
🚩 Niet toekomt aan andere dingen, of je gejaagd voelt als je niets checkt

Herkenbaar? Dan is het tijd om je scrollgedrag te doorbreken. Dat is niet makkelijk, maar het kan wel. Onderstaande tips helpen je op weg.

©Gorodenkoff

Wat kun je doen tegen doomscrolling?

1. Beperk je schermtijd en las schermvrije tijdstippen in

Geef jezelf vaste momenten waarop je iets mag checken. Bijvoorbeeld: 's ochtends 15 minuten nieuws, 's avonds 10 minuten social media. Stel een timer in, zodat je niet ongemerkt blijft hangen. Je kunt ook met jezelf afspreken dat je bijvoorbeeld één uur per dag niet op je scherm kijkt. Of in het weekend pas na twaalf uur 's middags je telefoon pakt. Ook is het mogelijk om tijdslimieten in te stellen voor bepaalde apps. Hieronder lees je hoe je dat doet op een iPhone en op een Android-toestel.

Scherm- en apptijd beperken op iPhone

Wil je op vaste tijden niet gestoord worden? Stel dan apparaatvrije tijd in op je iPhone. Tijdens die periodes zijn alleen telefoongesprekken, berichten en apps die je zelf toestaat beschikbaar. Ga naar Instellingen > Schermtijd, tik op App- en websiteactiviteit en schakel dit in als dat nog niet gebeurd is. Kies daarna voor Apparaatvrije tijd en stel via Gepland de begin- en eindtijd in. Je kunt kiezen voor elke dag hetzelfde tijdstip of per dag variëren. Vlak voor de ingestelde tijd krijg je een herinnering.

Ook kun je tijdslimieten instellen voor apps of hele categorieën, zoals sociale netwerken of games. Ga naar Instellingen > Schermtijd > Applimieten > Voeg limiet toe en selecteer de gewenste apps of categorieën. Tik op Volgende, stel de limiet in en gebruik eventueel Pas dagen aan voor verschillende limieten per dag. Rond af met Voeg toe.

Scherm- en apptijd beperken op je Android-telefoon

Rustmomenten op je Android-toestel stel je in via de Bedtijdmodus. Tijdens deze periodes worden je schermkleuren aangepast (bijvoorbeeld naar grijstinten) en kun je meldingen dempen of het scherm automatisch laten uitschakelen. Ga naar Instellingen > Digitaal welzijn en ouderlijk toezicht > Bedtijdmodus en stel in wanneer de modus moet starten en eindigen. Je kunt dit voor elke dag apart instellen of een vast schema kiezen.

Wil je appgebruik beperken? Ga dan naar Digitaal welzijn > Dashboard en kies de app die je wilt beperken. Tik op het zandlopertje naast de app en stel een dagelijkse limiet in. Zodra de limiet is bereikt, is de app de rest van die dag niet meer toegankelijk.

2. Zet meldingen uit

Pushmeldingen van nieuwsapps, sociale media of video-apps zorgen dat je telkens toch weer gaat kijken en scrollen. Zet ze uit. Wat je niet ziet, open je ook minder snel.

3. Richt je telefoon prikkelarmer in

Zet socialmedia- en nieuwsapps niet op je beginscherm. Of verwijder ze helemaal. Wil je ze toch echt bezoeken, dan kan dat via de browser. Dat is een extra handeling vergeleken met een app, maar juist daarom doe je het misschien minder vaak.  

Verder kun je er ook voor kiezen om de grijstintenmodus in te schakelen. Dat zorgt voor minder afleiding en een beeld dat rustiger is.

Op een iPhone ga je hiervoor naar Instellingen > Toegankelijkheid > Weergave en tekstgrootte > Kleurfilters en schakel je de optie in. Op een Android-smartphone ga je hiervoor naar Instellingen -> Toegankelijkheid -> Kleurfilters. Hier schakel je de optie Grijstinten in. Afhankelijk van je toestel kunnen deze menu-opties een iets andere naam hebben.

©ID.nl

4. Volg niet alles en iedereen

Kies één of twee betrouwbare nieuwsbronnen. Ontvolg accounts die vooral onrust of negativiteit brengen. Kies liever voor mensen of media die je inspireren, informeren of aan het denken zetten. Een account waar je geen energie van krijgt, maar dat je energie kost: dat kun je beter ontvolgen.

Stoppen met doom-scrolling? Het kan!

Doomscrolling gaat allang niet meer alleen over nieuws. Ook gedachteloos scrollen langs filmpjes, reacties of meningen op sociale media hoort erbij. Het lijkt onschuldig, maar kost tijd, energie en aandacht — en levert weinig op.

Het goede nieuws: je kunt ermee stoppen. Niet in één keer, maar stap voor stap. Door bewuster te kiezen wat je leest en wanneer. Door je telefoon minder het ritme van je dag te laten bepalen. En door ruimte te maken voor dingen die je echt iets opleveren.