Dankzij een thermostaat weten we hoe warm het is en kunnen we de temperatuur behaaglijk houden Over de luchtkwaliteit in huis weten we vaak niets, terwijl dit voor je comfort en gezondheid wel erg belangrijk is. De Foobot moet je helpen de luchtkwaliteit in huis in de gaten te houden.

De Foobot is een luchtkwaliteitssensor met bijbehorende app en is een staande witte cilinder die 17 centimeter hoog is. De voorkant bevat een lichtstrip die afhankelijk van de luchtkwaliteit (gedeeltelijk) blauw of oranje kleurt. Hierdoor kun je ook zonder app de luchtkwaliteit aflezen. De installatie is niet heel moeilijk, maar wel enigszins apart. Je moet het apparaat op z'n kop zetten om hem te koppelen met je wifi-netwerk. Heb je de gegevens van je draadloze netwerk ingevoerd, dan kun je de Foobot weer normaal zetten en is het apparaat klaar voor gebruik. Lees ook: Domotica - Zo laat je al je apparaten samenwerken

©PXimport

De Foobot is vormgegeven als een witte cilinder.

Na installatie heeft de Foobot zo'n zes dagen nodig voordat de sensoren echt goed werken. Hoewel dit netjes in de handleiding staat, wordt dit gegeven verder niet in de app getoond. Verwarrend, want alle sensoren lijken direct iets te doen. Zo waren er in de eerste zes dagen volgens de FooBot geen fijnstofdeeltjes in mijn huis aanwezig. Toen na zes dagen de kalibratieperiode voorbij was, bleken er (uiteraard) wel degelijk fijnstofdeeltjes in mijn huis aanwezig. Frappant daarbij was dat er ook voor de voorafgaande dagen opeens fijnstofwaarden getoond werden. Dat de sensoren zes dagen nodig hebben om 'op te warmen' is niet heel erg, maar dit zou dan wel duidelijk in de app getoond moeten worden.

Foobot meet vluchtige stoffen en fijnstof

De Foobot bevat twee sensoren die de luchtkwaliteit meten. De eerste is een VOC-sensor. VOC staat voor volatile organic compounds of vluchtige organische stoffen in het Nederlands. Het zijn koolwaterstoffen die eenvoudig verdampen. De concentratie wordt gegeven in ppb, delen per miljard. Daarnaast bevat de Foobot een fijnstofsensor die PM2,5-fijnstofdeeltjes met een aerodynamische diameter kleiner dan 2,5 micrometer meet. Dergelijke deeltjes kunnen diep in de longen doordringen en zijn schadelijk voor de gezondheid.

©PXimport

De hoogte van het blauwe of oranje licht geeft de luchtkwaliteit aan.

De hoeveelheid fijnstof wordt weergegeven in µg/m3 (microgram per kubieke meter). Die waarden zeggen je waarschijnlijk niet zoveel, gelukkig geeft Foobot aan welke waarden deze metingen mogen hebben voor een uitstekende, goede, redelijke of slechte luchtkwaliteit. Naast sensoren voor vluchtige stoffen en fijnstof bevat de Foobot ook sensoren voor de temperatuur en luchtvochtigheid. Vooral de luchtvochtigheid heeft invloed op de luchtkwaliteit, een te hoge luchtvochtigheid kan immers leiden tot schimmelvorming.

Foobot meet geen CO2 en CO

Naast de aanwezigheid van vluchtige organische stoffen wordt in de app ook de aanwezigheid van CO2 getoond. Klik je op deze waarde, dan wordt vermeld dat de waarde is herberekend aan de hand van de vluchtige organische stoffen. De Foobot meet de aanwezigheid van CO2 dus niet, de fabrikant gaat ervan uit dat bij een bepaalde VOC-waarde waarschijnlijk ook een bepaalde CO2-waarde hoort. We hebben nagevraagd waarom Foobot dit doet en het antwoord is dat CO2 sterk gekoppeld is aan menselijke aanwezigheid.

©PXimport

In de app zie je snel hoe het met de luchtkwaliteit gesteld is.

Daarnaast gebruiken veel ventilatiesystemen al sturing op basis van de CO2-concentratie. Zo leg je sneller de relatie tussen veel mensen en beter ventileren. Op de verpakking wordt ook het gevaarlijke CO genoemd. Helaas doet de Foobot eigenlijk niets met CO. Het is simpelweg één van de gassen waar de VOC-sensor gevoelig voor is. Eventueel CO wordt dus weergegeven als onderdeel van de totale VOC-waarde. Een beetje jammer, want CO wordt hoewel met twee sterretjes wel los op de verpakking genoemd. Foobot heeft ons laten weten dat ze aan het testen zijn met een losse CO-sensor voor een eventuele nieuwe versie.

©PXimport

In de app kun je de historie voor de diverse waarden terugzien.

Snel inzicht in de luchtkwaliteit

Op basis van de sensoren bepaalt de Foobot de luchtkwaliteit die wordt uitgedrukt op een schaal van 0 tot 100 waarbij een lagere waarde voor een betere luchtkwaliteit staat. Is de luchtkwaliteit uitstekend of goed, dan zal de app blauw zijn. Is je luchtkwaliteit matig of slecht, dan is de app oranje. Verder bevat het apparaat zelf een lichtstrip die eveneens blauw of oranje kleurt. De lichtstrip is daarbij verdeelt in drie gedeelten: volledig, twee derde en één derde. Gecombineerd met de twee kleuren kunnen er hierdoor zes luchtkwaliteitsniveaus weergegeven worden: van volledig blauw (uitstekend) tot volledig oranje (slecht). Je kunt de helderheid van de verlichting overigens aanpassen of op bepaalde tijdstippen uitschakelen. Prettig, want standaard is de verlichting naar mijn smaak veel te fel. Je kunt in de app ook de historie terugkijken, zowel voor de algehele luchtkwaliteit als de afzonderlijke waarden. De data in de Foobot is niet helemaal realtime, normaal wordt de app iedere vijf minuten bijgewerkt. Door twee keer te kloppen op de bovenkant, wordt de informatie in de app in realtime bijgewerkt.

Koppeling met IFTTT

De Foobot kan gekoppeld worden met IFTTT en zou dan bijvoorbeeld gekoppeld kunnen worden met een ventilatiesysteem. Je kunt ook iets als een Hue-lamp rood laten branden als de luchtkwaliteit te slecht wordt zodat je ook in andere ruimten visuele feedback hebt. Het nut is misschien wat beperkt, want wie heeft er een aan IFTTT gekoppeld ventilatiesysteem? Maar het is in ieder geval prettig als een slim apparaat te koppelen is aan andere apparatuur. Wat op zich wel grappig is, is dat de klopsensor in de Foobot waarmee normaal recente data naar de app wordt gestuurd ook te koppelen is aan een actie. Zo kon ik door op de Foobot te kloppen de Hue-verlichting inschakelen. Naast IFTTT is er voor ontwikkelaars ook een API beschikbaar.

©PXimport

Via IFTTT kun je de Foobot koppelen met andere slimme apparaten.

Conclusie

De Foobot helpt je herinneren om een raampje open te zetten of de luchtverversingsinstallatie hoger te zetten als de luchtkwaliteit ongemerkt minder wordt. Ook zonder de app te raadplegen kun je aan de hand van de verlichting op het apparaat zien hoe het met de luchtkwaliteit gesteld is. Het is op zich best handig om een indicatie te hebben van de luchtkwaliteit, maar of dat 200 euro waard is? De Foobot zou voor mij in ieder geval meer meerwaarde hebben als het gevaarlijke koolstofmonoxide (CO) gemeten en getoond zou worden. Vooral in een slaapkamer zou je daar in combinatie met een alarm echt iets aan hebben. Al met al is de Foobot best een interessant product, maar vind ik hem best duur voor een luchtkwaliteitsmeter zonder specifieke ondersteuning voor CO en CO2.

Lange documenten in Word voorzie je natuurlijk van paginanummers. Maar wat als je project begint met een voorblad en een inhoudsopgave? Dan wil je de paginanummering misschien pas later laten starten, bijvoorbeeld bij het eerste hoofdstuk. Gelukkig kun je zelf bepalen vanaf welke pagina de nummering begint en hoe die wordt weergegeven.

Stap 1: Sectie-einde

Stel dat je de paginanummering pas op pagina vier wilt laten beginnen. Plaats dan de cursor aan het einde van de tekst op de derde pagina. Ga naar het tabblad Indeling, klik op Eindemarkeringen en kies onder Sectie-einden de optie Volgende pagina. Zo voeg je een sectie-einde toe tussen pagina drie en vier.

Stap 2: Ontkoppel de sectie

Klik in de kop- of voettekst van pagina vier. Je ziet nu het label Koptekst (Sectie 2) of Voettekst (Sectie 2) verschijnen. Zodra je dit doet, opent automatisch het tabblad Koptekst en voettekst. Klik op Aan vorige koppelen in de groep Navigatie om de kop- en voettekst van deze sectie los te koppelen van de vorige. Zo voorkom je dat de paginanummers ook op de eerste drie pagina’s verschijnen.

Stap 3: Nummering plaatsen

Plaats de cursor opnieuw in de kop- of voettekst van pagina vier waar je de nummering wilt starten. Ga naar Paginanummer, kies waar je het nummer wilt tonen (bovenaan of onderaan) en kies een stijl. Je ziet nu waarschijnlijk dat pagina vier het cijfer 4 krijgt. Dat wil je aanpassen. Klik opnieuw op Paginanummer en kies Opmaak paginanummers. Selecteer hier Beginnen bij en vul het gewenste startnummer in – in dit voorbeeld: 1. Klik op OK. Nu begint de nummering pas op pagina vier, met het cijfer 1.

De eerste drie pagina’s hebben nu geen nummering. Als je die drie pagina’s door middel van Romeinse cijfers wilt nummeren, dan ga je terug naar de allereerste pagina en weer klik je op Paginanummer. Je beslist of de nummering boven- of onderaan de pagina moet komen. In het pop-up venster Opmaakpaginanummers selecteer je bovenaan de Romeinse stijl en in het vak Beginnen bij selecteer je 1.

Vroeg of laat moet je bepaalde informatie digitaal delen. Denk aan contracten, medische gegevens of vertrouwelijke rapporten. Dat is vaak ook precies het moment waarop het mis kan gaan. Eén foutieve klik en je bestand belandt in verkeerde handen. Gelukkig zijn er slimme en relatief eenvoudige manieren om het risico te beperken, zonder paranoïde toestanden.

Lees ook: 20 tips om je online privacy te waarborgen

Om te voorkomen dat vertrouwelijke informatie terechtkomt bij onbevoegden, gebruik je bij voorkeur een combinatie van beveiligingsmaatregelen. Versleutel je bestanden vóór verzending, gebruik wachtwoorden of toegangsrechten en kies voor veilige overdrachtsdiensten in plaats van standaardmail. Beperk daarnaast de toegang tot enkel de juiste personen of groepen. Zo houd je je data echt privé, ook na verzending. 

Metadata verwijderen

Welke versie van Windows je ook gebruikt: als je gevoelige bestanden deelt, is het verstandig om eerst de metadata te wissen. Wanneer je een bestand aanmaakt, slaat het systeem automatisch extra gegevens op, zoals de naam van de auteur, de datum van de laatste wijziging, de computernaam en meer. Deze metadata kunnen onbedoeld gevoelige informatie prijsgeven.

Gelukkig kun je deze metadata in Windows Verkenner eenvoudig verwijderen. Navigeer naar het bestand dat je wilt delen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Eigenschappen. Of gebruik de toetscombinatie Alt+Enter. Ga naar het tabblad Details. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. Hier kun je ook de optie Maak een kopie waarbij alle mogelijke eigenschappen zijn verwijderd selecteren. Bevestig met OK. Hierdoor ontvang je een kopie van het bestand zonder de metadata.

➡️7-Zip

Installeren

Ben je van plan om een bestand via internet te versturen? Dan is versleuteling een slimme zet. Door een bestand te versleutelen, voorkom je dat onbevoegden toegang krijgen tot de inhoud, zelfs als ze dat per ongeluk in handen krijgen. Hoewel Windows 11 zelf versleutelingsopties biedt, zijn die alleen bedoeld voor lokale opslag en dus niet geschikt voor bestanden die je wilt delen. Gebruik daarom een externe tool zoals 7-Zip, een gratis, opensource-programma dat uitstekend werkt voor veilige compressie én encryptie.

7-Zip installeer je via de Opdrachtprompt: Open het Startmenu en zoek naar Opdrachtprompt. Klik met de rechtermuisknop op het resultaat en kies Als administrator uitvoeren. Typ de volgende opdracht en druk op Enter: winget install --id 7zip.7zip.

De tool wordt automatisch gedownload en geïnstalleerd. Zodra 7-Zip klaarstaat, kun je je bestand inpakken in een met een wachtwoord beveiligd archief (7z of zip) met sterke AES-256-encryptie. Op die manier kun je het bestand veilig versturen, bijvoorbeeld via e-mail of een cloudservice, mits je het wachtwoord apart en veilig deelt.

Versleutelen

Om 7-Zip te starten, zoek je via Startmenu naar 7-Zip File Manager. Open de app en navigeer naar het bestand dat je wilt beveiligen. Selecteer dat en klik op de groene knop Toevoegen. Onderaan, in het gedeelte Versleuteling, vul je een wachtwoord in om het bestand te beveiligen. Typ het wachtwoord twee keer ter bevestiging.

Je kunt ervoor kiezen om het wachtwoord zichtbaar te maken, zodat je zeker weet dat je geen typfouten maakt. Daarnaast kun je ook de bestandsnaam versleutelen. Dat zorgt ervoor dat zelfs de naam van het bestand niet meer herkenbaar is, wat de inhoud extra goed afschermt voor nieuwsgierige ogen. Het resultaat is een versleuteld archiefbestand - een soort digitale container - dat alleen geopend kan worden met het ingestelde wachtwoord.

Standaard blijft het originele, niet-versleutelde bestand behouden. Wil je dat automatisch laten verwijderen? Vink dan in het venster Toevoegen aan archief de optie Bestanden na inpakken verwijderen aan. Zo blijft enkel de beveiligde versie over.

Versleutelen en splitsen

Wil je nog een extra beveiligingslaag toevoegen? Dan kun je het bestand niet alleen versleutelen met 7-Zip, maar ook opsplitsen in meerdere delen. Vervolgens kun je elk deel apart versturen, eventueel zelfs op verschillende momenten of via verschillende kanalen.

Open opnieuw 7-Zip en voeg het bestand toe dat je op deze manier wilt beveiligen. Stel een encryptiewachtwoord in en bevestig dat. In het veld Opsplitsen in volumes, bytes kies je de gewenste bestandsgrootte per deel. Dit is vooral handig voor grote bestanden. Stel dat het originele bestand 40 MB groot is. Als je 10 MB opgeeft, maakt 7-Zip er automatisch vier gelabelde delen van.

Voor maximale veiligheid kun je elk deel via een andere dienst of e-mailaccount verzenden. De ontvanger selecteert alle delen in 7-Zip (houd hiervoor de Ctrl-toets ingedrukt tijdens het aanklikken) en kiest daarna Uitpakken. Zodra het juiste wachtwoord wordt ingevoerd, worden de delen automatisch samengevoegd en ontsleuteld.

➡️OneDrive

Machtigingen

Met OneDrive stel je eenvoudig machtigingenin waarmee je bepaalt wie er toegang krijgt tot het bestand dat je eerder met 7-Zip hebt versleuteld. Het delen kun je op elk moment weer stopzetten. Open OneDrive via verkenner en navigeer naar de map waarin de versleutelde container staat. Klik met de rechtermuisknop op het bestand en kies voor Delen.

In het pop-upvenster voer je het e-mailadres in van de persoon met wie je het bestand wilt delen. Je kunt ook meerdere e-mailadressen of een mailgroep invoeren. Klik vervolgens op het potloodicoon om aan te geven of de ontvanger het bestand mag Bewerken of Alleen mag bekijken. Ben je klaar? Klik dan op Verzenden. De ontvanger krijgt een e-mail met een link om het bestand te downloaden.

➡️Outlook

E-mailversleuteling

Heb je een Microsoft 365-abonnement? Dan kun je gebruikmaken van de ingebouwde versleutelfunctie in Outlook om je e-mails en bijlagen extra te beveiligen.

Open de Outlook-app en klik op Nieuwe e-mail om een nieuw bericht op te stellen.Ga eventueel naar het tabblad Invoegen en kies Bestand bijvoegen.Selecteer via Op deze computer zoeken het gewenste bestand en klik op Openen.

Daarnaga je naar het tabblad Opties bovenaan het Lint.Klik op de knop Versleutelen. Je kunt hier ook kiezen uit verschillende beveiligingsniveaus.Maak je bericht af zoals gewoonlijk en klik op Verzenden.De e-mail wordt nu automatisch versleuteld verstuurd. De inhoud is onderweg beschermd en kan alleen worden geopend door de bedoelde ontvanger.

Beveiligingsopties

Onder de knop Versleuteling zie je drie opties als je een Microsoft 365 Family- of Personal-abonnement gebruikt. De eerste optie is Niet doorsturen. Hierdoor blijft je bericht versleuteld binnen Microsoft 365 en kan de ontvanger het niet kopiëren of naar anderen doorsturen. Kies je Versleutelen, dan kunnen ontvangers met een Outlook.com- of Microsoft 365-account de bijlagen downloaden vanuit Outlook.com of de mobiele Outlook-app.

Wie een andere e-mailclient gebruikt, zoals Gmail, Thunderbird of Apple Mail, ontvangt een bericht dat er een Microsoft Office 365-versleutelde e-mail op hem wacht. Als de ontvanger op de link Bericht lezen klikt, dan schakelt hij naar het Microsoft 365 Portal voor berichtversleuteling en daar moet hij zich aanmelden met een eenmalige wachtwoordcode. Die code ontvangt hij in zijn e-mailclient en daarmee kan hij dan het bericht op de portal openen.

De derde optie is Geen machtiging ingesteld en daarmee verwijder je eerdere machtigingen. De versleutelfunctie in Outlook is ideaal voor wie snel en zonder technische omwegen gevoelige informatie wil delen binnen een professionele context. Je hoeft geen extra tools te installeren.

➡️Gmail

Vertrouwelijke modus

De extra beveiliging in Gmail heet Vertrouwelijke modus. Hiermee versleutel je je berichten, zodat alleen de bedoelde ontvanger ze kan lezen, zelfs als iemand anders toegang krijgt tot diens mailbox. Klik op Opstellen om een nieuw bericht te maken. Vul het e-mailadres van de ontvanger in, kies een onderwerp en typ je bericht. Voor je op Verzenden klikt, activeer je de extra beveiliging. Onderaan het berichtvenster zie je een aantal grijze knoppen. Helemaal rechts staat een pictogram van een slot met een wijzerplaat. Klik daarop om de Vertrouwelijke modus in te schakelen.

Gebruik je de mobiele app? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven en kies daar het slotje. Ontvangers kunnen deze mail vervolgens niet doorsturen, kopiëren, afdrukken of downloaden. Er verschijnt ook een pop-upvenster waarin je de vervaltijd van het bericht instelt. Je kunt kiezen uit: 1 dag, 1 week, 1 maand, 3 maanden of 5 jaar. Na afloop van de gekozen periode verdwijnt het bericht automatisch uit de postbus.

Sms-beveiliging

In hetzelfde pop-upvenster kun je een extra beveiligingslaag toevoegen via de optie Toegangscode vereisen. Vink hier de optie Sms-toegangscode aan. De ontvanger kan het bericht dan pas lezen nadat hij of zij een code invoert die via sms op de mobiele telefoon wordt bezorgd. Hiermee voeg je een tweede beveiligingsfactor toe, wat het voor een indringer vrijwel onmogelijk maakt om toegang te krijgen. Die moet immers niet alleen de mailbox, maar ook de sms-berichten van de ontvanger onderscheppen. Dat is een bijzonder lastige combinatie.

Klik op Opslaan en vervolgens op Verzenden. Op dit moment kun je eventueel nog de vervaltijd van het bericht aanpassen. Dan verschijnt er nu een tweede pop-upvenster waarin je het telefoonnummer van de ontvanger moet invoeren. Klik opnieuw op Verzenden. De ontvanger krijgt vervolgens een e-mail met daarin een knop om het vertrouwelijke bericht in de browser te openen. Is sms-verificatie ingeschakeld? Dan ziet de ontvanger ter bevestiging de laatste twee cijfers van zijn of haar gsm-nummer. Na een klik op Send passcode wordt de toegangscode per sms verstuurd.

Lees ook: 20 (écht) onmisbare tips voor Gmail

Documenten ondertekenen op je iPhone? Zo maak je een handtekening aan

➡️Proton Mail

Zwitserse veiligheid

De grote mailproviders maken er geen geheim van dat ze het e-mailverkeer scannen. Volgens eigen zeggen doen ze dat om hun dienstverlening te verbeteren. Daarbij richten ze zich vooral op de metadata van berichten: wie met wie communiceert, wanneer en hoe vaak. Ben je op je privacy gesteld, dan geeft dit idee een onbehaaglijk gevoel, zeker wanneer het om vertrouwelijke informatie gaat.

In dat geval kun je overstappen naar een ultraveilige aanbieder zoals Proton Mail (https://proton.me), een dienst die privacy centraal stelt. De servers staan in Zwitserland, waardoor de dienst onderworpen is aan een van de strengste privacywetgevingen ter wereld. Proton Mail werkt standaard met end-to-end-encryptie. Bij gewone e-mails is de verbinding tussen jou en de server meestal wel versleuteld met TLS (Transport Layer Security), maar de e-mail zelf wordt op de server in leesbare vorm opgeslagen.

End-to-end-encryptie (E2EE) bij e-mail betekent dat alleen de afzender en de beoogde ontvanger de inhoud van het bericht kunnen lezen. Zelfs de e-maildienst zelf kan niet zien wat er in de e-mail staat, omdat de versleuteling pas wordt verwijderd op het toestel van de ontvanger.

De gratis versie, Proton Free, biedt dezelfde sterke beveiliging als de betaalde formules, maar met enkele beperkingen. Je beschikt over één e-mailadres en 1 GB e-mailopslag. Daar staat tegenover dat je volledig reclamevrij werkt, niet gevolgd wordt en je berichten niet worden geanalyseerd of gelogd. Wie meer nodig heeft, kan upgraden naar een betaald abonnement, zoals Mail Plus (3,99 euro per maand bij jaarlijkse betaling).