Met de komst van macOS Sierra kunnen Mac-gebruikers gebruikmaken van zaken als Siri en Night Shift. Binnenkort kunnen we macOS High Sierra downloaden, een verbeterde versie van het meest recente besturingssysteem. Tijdens WWDC17 lichtte Apple enkele opvallende veranderingen toe.

Safari

De browser van Apple is ’s werelds snelste desktop browser in macOS High Sierra. Ook kan de browser nu beter overweg met JavaScript; Safari verwerkt deze applicaties 80% sneller dan zijn naaste concurrent Google Chrome.

©PXimport

Safari is niet alleen sneller, maar ook rustiger. Websites waarbij audio en video automatisch afspeelt, kan nu worden uitgeschakeld met behulp van Autoplay blocking. Safari detecteert bewegende beelden en audio en pauzeert deze automatisch tot de gebruiker de media zelf afspeelt.

Intelligent Tracking Prevention

Tegenwoordig wordt ons browsegedrag constant gemonitord, waardoor we lang worden achtervolgd door aankopen die we hebben gedaan bij andere websites. Door Intelligent Tracking Prevention is dit verleden tijd en worden gebruikers niet meer lastig gevallen door aankopen uit het verleden.

Mail

De zoekfunctie in Mail gebruikt nu hetzelfde algoritme als Spotlight, de zoekfunctie die we kennen van iOS. Dit wil zeggen dat Mail de gebruiker leert kennen en suggesties kan doen van belangrijke mails.

Gebruikers die Mail in volledig scherm gebruiken, kunnen nu ook gebruikmaken van Split View. Net als op de iPad wordt het scherm opgedeeld in het een overzicht van je inbox en een scherm waar een mail kan worden opgesteld. Als klap op de vuurpijl werkt Mail ook efficiënter, waardoor het programma tot 35% minder opslagruimte nodig heeft voor je mailverkeer.

Foto’s

De menubalk in Foto’s is vernieuwd en er is een nieuwe weergavemogelijkheid waarbij alle geïmporteerde foto’s op chronologische volgorde worden getoond. Ook is het mogelijk om filters toe te passen zoals trefwoorden en favorieten. Gezichtsherkenning is verbeterd en Personen worden nu gesynchroniseerd met al je Apple-apparaten.

©PXimport

Op het gebied van beeldbewerking zijn ook verbeteringen doorgevoerd. Een afbeelding kan worden bewerkt in Foto’s en direct worden geëxporteerd naar een programma als Photoshop. Alle veranderingen worden meegenomen en zijn later nog bewerkbaar in een professioneel bewerkingsprogramma.

HFS Plus naar APFS

Apple maakte voor het opslaan van bestanden al decennialang gebruik van HFS, het Hierarchical File System, om bestanden op een schijf op te slaan. Deze partitie-indeling stamt nog uit de tijd van de floppy disks en de eerste harde schijven. Later is dit opgevolgd door HFS Plus (ook wel bekend als Mac OS Extended of HFS Extended).

©PXimport

Doordat bestanden en apps steeds groter worden, heeft Apple in iOS 10.3 de opvolger van HFS Plus geïntroduceerd: Apple File System (APFS). Deze partitie-indeling wordt tot op de dag van vandaag gebruikt in iOS, tvOS en watchOS. Met de komst van het volledig 64-bits macOS High Sierra komt deze indeling ook naar de Mac. In de praktijk kan de gebruiker sneller grotere bestanden kopiëren, verplaatsen en bewerken.

H.265

Eén van de redenen dat mediabestanden groter worden is vanwege de resolutie van beelden. Waar vroeger HD de standaard was, is 4K-beeldmateriaal niet meer zeldzaam. Beeldmateriaal wordt vaak gecomprimeerd om ruimte te besparen en dan is het van belang dat er geen kwaliteit verloren gaat. De standaard-codec voor dit soort bewerkingen was doorgaans H.264. Voor het comprimeren van groter 4K HDR beeldmateriaal is er inmiddels een opvolger: H.265. Apple verwerkt de opvolger in de 17-inch iMac, de 2016 MacBook en 2016 MacBook Pro. Ook Pro Tools en Compressor krijgen toegang tot H.265.

Metal 2

Ontwikkelaars maakten doorgaans gebruik van Metal voor grafische klussen zoals het ontwerpen van games en foto- en videobewerking. Apple kondigde de opvolger aan van deze software: Metal 2. De nieuwe applicatie is niet alleen een verbetering van het welbekende Metal, maar is ook uitgerust met machineleren en kan worden gebruikt om externe grafische kaarten te optimaliseren voor Mac.

©PXimport

Ontwikkelaars kunnen aan de slag met Metal 2, een Thunderbolt 3-enclosure en een USB-C hub. Naast externe grafische kaarten kan Metal 2 ook overweg met VR. Een logisch gevolg is dan ook dat Stream VR naar macOS komt.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.