ACHTERGROND - Het verhaal achter de iPod is eigenlijk het verhaal achter de comeback van Apple. De iPod hielp Apple Computer transformeren tot Apple Inc., of met andere woorden, Apple werd in plaats van een computerfabrikant één van de bekendste merken ter wereld.

Apple verkoopt sindsdien immers in plaats van alleen Macs inmiddels veel meer iPhones en iPads - apparaten waarvan tijdens het uitbrengen van de iPod alleen nog gedroomd kon worden. (Uiteraard heeft Apple wel geprobeerd meerdere dingen te verkopen naast Macs, bijvoorbeeld digitale camera's printers, PDA's en speakers. Maar deze overleefden het nooit lang.) Lees ook: Muziek op je iPad en iPhone zonder iTunes.

De iPod-productlijn lijkt inmiddels op zijn laatste benen te lopen. En alhoewel Apple het apparaat komende jaren waarschijnlijk blijft verkopen, is er geen reden om te denken dat het bedrijf iets gaat doen om de huidige iPod-producten nieuw leven in te blazen. De muziekspeler heeft gewoonweg zijn langste tijd gehad.

Draagbare radio

Draagbare muziek kent een lange historie. Voor mij persoonlijk begon het allemaal met een AM-radio waarmee ik naar muziek luisterde die ik vervolgens in de platenwinkel ging kopen. Zulke radiootjes waren ideaal: ze waren klein, wogen niets, konden dagen doen met een batterij en kenden een apart, blikkerig geluid. Die kleine radio's openden de wereld voor mij als 10-jarige koter naar een heel universum vol rock 'n roll.

Jarenlang waren draagbare radiootjes het enige wat we buiten autoradio's konden gebruiken om buiten naar muziek te luisteren. In de jaren 70 begon dit veranderen. Ik kocht toen een Sony Pressmann. Deze voorganger van de Walkman was zo groot als een baksteen en woog net zoveel. Ik wilde er eigenlijk vooral muziek mee opnemen, maar in de praktijk gebruikte ik het ook als muziekspeler.

In de jaren 80 had ik een cassettespeler en voelde ik me de koning te rijk met stereogeluid op mijn oren. De Walkman was een revolutionair concept dat muziekmedia draagbaar maakte. Opeens ging iedereen op straat muziek luisteren en werd het een symbool van die tijd. Naast Sony gingen ook veel andere fabrikanten cassettespelers maken, waaronder Aiwa. Ik nam dat apparaat mee op een rondreis door Europa en had toen ongeveer tien bandjes bij me. Daarmee kon ik dan ongeveer twintig uur naar muziek luisteren.

Maar laten we vooral ook de boombox niet vergeten. In New York City, waar ik toen woonde, zag je deze begin jaren 80 overal op straat. Er liepen zelfs mensen mee op hun schouder. Maar dit was meer een sociale tool; mensen verzamelden zich op zo'n apparaat heen om samen naar iets te luisteren.

Onhandige digitale muziek

In de late jaren 90 leidde het ontstaan van het MP3-formaat tot de eerste draagbare digitale media spelers. Ze waren weliswaar klein, maar toch lastig in gebruik. Je moest op knoppen drukken om in menu's te navigeren. Op een display konden maar een paar karakters getoond worden, dus vaak was het gokken wat er daadwerkelijk afspeelde.

Daarnaast moest de muziek gekopieerd worden naar geheugenkaarten die je vervolgens in de apparaten kon stoppen. De meeste mp3-spelers hadden in het begin namelijk geen USB-aansluiting.

©PXimport

In de jaren 80 droeg je stereo-installaties als deze op je schouder mee.

De eerste mp3-speler was trouwens helemaal niet bedoeld voor muziek, maar voor luisterboeken. De Audio Player van Audible.com kwam uit in 1997 en had 4MB aan boord zodat je tientallen minuten naar een luisterboek in een lage bitrate kon luisteren. Kort daarna kwamen de eerste spelers met een harde schijf op de markt, zoals de Creative NOMAD en de Archos Jukebox. Dit waren tevens de eerste apparaten met een USB-aansluiting, al verliep het overzetten van bestanden via USB 1.0 in 2000 nog heel traag.

2001 - een magisch jaar

Apple bracht de iPod in 2001 uit - in meerdere opzichten een historisch jaar voor het bedrijf. In die periode bracht Apple bijvoorbeeld een nieuwe reeks innovatieve Macs uit, waaronder de metalen PowerBooks, witte iBooks, flatpanel iMacs en verscheen, op gebied van software verscheen de eerste versie van OS X. Apple zou pas in 2007 met het uitbrengen van de iPhone opnieuw zo'n golf aan innovatie tonen.

Net als de Sony Walkman niet de eerste in zijn soort was, gold dat ook voor de iPod. Toch had Apple een manier gevonden om een van de meest irritante aspecten van die eerdere apparaten teniet te doen, namelijk het verplaatsen van muziek. Hiervoor had men iTunes ontwikkeld. Je hoefde niet langer je muziek naar het apparaat te slepen. En met 5 GB aan opslagcapaciteit, konden veel mensen sowieso hun hele muziekbibliotheek met zich meedragen. Zonder de iTunes had de iPod wellicht niet zo succesvol geweest.

Apple's eerste persbericht over de iPod repte over de mogelijkheid om tot 1000 nummers in CD-kwaliteit bij je te dragen, een 'ultraportable' ontwerp en 'AutoSync', waarmee automatisch al je iTunes-nummers naar je iPod werden verplaatst. Apple merkte daarnaast op dat de iPods ingebouwde FireWire-poort je een complete CD op je iPod in minder dan tien seconden liet inladen. FireWire was toen dertig keer zo snel als USB.

Met de release van een Windows-compatible iPod minder dan een jaar later, werd de iPod pas echt groot. Apple was opeens een muziekbedrijf en de iPod zijn voornaamste vlaggenschip. Met upgrades aan de oorspronkelijke iPod en jaarlijkse introducties van nieuwe modellen, zorgde Apple voor heel wat bekijks. Ook omdat de hipste bands vaak op hun productpresentaties kwamen spelen, zoals U2 en Coldplay.

'iPod' werd synoniem voor 'mp3-speler'

Met de iPod versloeg Apple alle andere muziekspelers. Op het hoogtepunt kende de iPod zelfs een marktaandeel van 95 procent. De iconische witte oortelefoontjes werden overal gezien: in treinen, in bussen en gewoon op straat. De iPod was zo succesvol dat de andere apparaten er niet toe deden: als je een draagbare muziekspeler zocht, kocht je een iPod.

Het lijkt nog maar even geleden dat de iPod 's werelds meest gewilde zomergadget was. Maar net als de Walkman langzaam verdween, zo verdwijnt ook de iPod. Tijdens het hoogtepunt in 2009, verkocht Apple 22 miljoen apparaten in het vakantieseizoen. Nu is dat nog maar 6 miljoen. De iPod maakt nu maar 1 procent van de totale omzet van het bedrijf uit en dat wordt naar alle verwachting alleen nog maar minder.

©PXimport

Eind 2012 bracht Apple de laatste 5e generatie iPod Touch-modellen uit.

Ook Apple is kennelijk van mening dat de historie van iPod voorbij is trouwens. De tijdlijn over de iPod en iTunes op zijn homepagina eindigt namelijk in 2010.

Maar toch is de iPod nog niet helemaal dood. Nog steeds horen de laatste versies tot de best verkopende mp3-spelers. Maar het is wel een nicheproduct geworden dat bij uitstek ideaal is voor hardlopen en andere sporten. Als je meer muziek mee wilt nemen dan een 64GB Apple aankan, is de iPod classic nog steeds een uitkomst. En de iPod Touch is leuk voor kinderen die met apps willen spelen, maar die nog te jong zijn voor een eigen telefoon.

Toch is de voornaamste functionaliteit van de iPod overgenomen door andere producten, vooral de iPhone. Een iPhone of iPad kan voor de meeste mensen genoeg muziek bevatten en Apple hoopt dat steeds meer mensen hun muziek in de cloud gaan opslaan en streamen. Waarschijnlijk gaat ook de iWatch - als 'ie al uitgebracht wordt - ook muziekfunctionaliteit bezitten.

Spotify-achtige toekomst

Hoewel het iPod-tijdperk eindig is, zullen persoonlijke muziekspelers nooit verdwijnen. Het lijkt er wel op dat in plaats van muziek bezitten, steeds meer mensen naar streams op basis van een abonnement overstappen. Ieder device met mobiele datatoegang zou hiertoe in staat moeten zijn. Opslag en synchronisatie gaan tot het verleden behoren.

Er komt een dag dat we op dezelfde manier naar de iPod kijken als we nu naar de Walkman doen: als een apparaat uit het verleden dat niet meer wordt gebruikt, maar wel ooit baanbrekend was. We mogen nooit vergeten dat de iPod in veel opzichten het apparaat was dat Apple veranderde in het bedrijf dat het nu is. Het is daarmee misschien het belangrijkste product van Apple ooit geweest, omdat het de koers van het bedrijf compleet veranderde.

De Motorola Moto Watch Fit is een fitnesstracker met een groot scherm, waarop je naast de tijd ook je sportieve activiteiten en smartphonemeldingen kunt volgen. Motorola zegt dat je de wearable slechts eens in de twee weken hoeft op te laden. En hij kost maar 80 euro! In deze review lees je onze ervaringen met deze gadget.

De adviesprijs is een groot pluspunt van de Moto Watch Fit. Bij een bekende webwinkel kun je de fitnesstracker op moment van schrijven zelfs voor minder dan 60 euro oppikken. Voor zo'n prijs is het de vraag wat je wel en niet kunt verwachten. Nou, in elk geval een prima ontwerp. De Moto Watch Fit weegt slechts 25 gram, is waterdicht en kan ook tegen stof. Het meegeleverde stoffen groene bandje voelt wat eenvoudig aan, maar werkt naar behoren en irriteert niet. Fijn is dat Motorola adapters meelevert, zodat je een ander (eigen) bandje aan de fitnesstracker kunt bevestigen.

©Rens Blom

©Rens Blom

Het scherm van de wearable heeft een diagonaal van 1,9 inch (4,8 cm). Dat is vrij fors. De Moto Watch Fit kan daarom wat lomp ogen om een smallere pols en staat beter om een wat bredere pols. Op het grote scherm zie je de tijd, meldingen en andere informatie wel lekker duidelijk. Het scherm kan fel genoeg, oogt scherp en toont dankzij het oleddisplay mooie kleuren. We kunnen zeggen dat we positief verrast zijn door de schermkwaliteit.

©Rens Blom

App en metingen

Houd er rekening mee dat de Moto Watch Fit alleen werkt met een Android-smartphone (dat hoeft geen model van Motorola te zijn). Als je een Apple iPhone gebruikt, kun je niets met de Moto Watch Fit. Na het installeren van de Moto Watch-smartphoneapp en het verplicht aanmaken van een Motorola-account, koppel je de fitnesstracker aan je smartphone. Je kiest een wijzerplaat, stelt in welke app-meldingen wel en niet op je horlogescherm mogen verschijnen en kunt andere zaken aanpassen. De app werkt prima en geeft ook duidelijk inzicht in gezondheidsstatistieken die door het horloge verzameld zijn.

©Rens Blom

De Moto Watch Fit kan aardig wat zaken meten. Van je stappen en je slaap tot sportieve sessies, je hartslag en hoeveel calorieën je verbrandt. Veel metingen vinden we – afgezet tegen nauwkeurig bewezen wearables – goed genoeg, maar de hartslagmeter van de Watch Fit zit vaak te hoog. Gelet op het prijspunt zijn we tevreden over hoe de fitnesstracker onze gezondheid in kaart brengt, maar zoals Motorola zelf ook aangeeft: staar je er niet blind op en gebruik de wearable niet voor medische doeleinden.

©Rens Blom

Niet bellen

Dat we met een spotgoedkope gadget te maken hebben, merken we ook aan het ontbreken van sommige technische functies. Een microfoon en luidspreker ontbreken bijvoorbeeld. Je kunt dus niet bellen met de Moto Watch Fit. De wearable kan überhaupt geen geluid opnemen en ook geen geluid maken. Lekker rustig, kun je ook denken. Meldingen van bijvoorbeeld WhatsApp, je e-mail-app en andere apps kun je bekijken op het horlogescherm, maar niet beantwoorden.

©Rens Blom

Op het horloge vind je wel basale doch nuttige apps als een timer, stopwatch, ademhalingsoefeningen en wekker. Ook kun je je telefoon laten rinkelen, als je die kwijt bent. Die laatste functie werkt alleen als de telefoon en smartwatch via bluetooth met elkaar verbonden zijn.

Geweldige accuduur

De beperkte slimheid van de Moto Watch Fit in combinatie met energiezuinige onderdelen leiden tot een geweldige accuduur. Motorola schermt met een gebruikstijd tot zestien dagen en daar kunnen wij ons in vinden. Na zeven dagen gebruik is de batterij bijna 50 procent teruggelopen. Opladen doet het horloge snel via een meegeleverd kabeltje.

Motorola Moto Watch Fit kopen?

De Motorola Moto Watch Fit is een heel betaalbare kennismaking met het concept fitnesstracker en valt ook positief op met zijn lange accuduur. Zolang je verwachtingen van de slimme functies en nauwkeurigheid van sommige metingen niet te hooggespannen zijn, kun je veel plezier beleven aan dit slimme horloge.

Vakantievoorpret is heerlijk, maar inpakken is vaak een ander verhaal. Te veel, te weinig, iets vergeten of juist drie keer hetzelfde mee: het overkomt iedereen weleens. Een goede voorbereiding scheelt stress én overgewicht op het vliegveld. In dit artikel lees je welke fouten veel mensen maken bij het inpakken van hun vakantiekoffer – fouten die jij nu natuurlijk nooit meer maakt!

Lees ook: Valt de vakantie tegen? Dit is wat je kunt doen (ook achteraf!)

Of je nu met het vliegtuig of met de auto op vakantie gaat: hoe beter je koffer is ingedeeld, hoe makkelijker je alles terugvindt. Je kleding blijft netter, je hoeft minder te graaien én je houdt ruimte over voor souvenirs en andere aankopen die je mee terug naar huis wilt nemen.

Fout 1: Geen checklist gebruiken

Zonder checklist ga je af op je geheugen, en dat blijkt zelden waterdicht. In de haast of vermoeidheid vergeet je al snel iets essentieels: je oplader, een zonnebril, medicijnen of ondergoed. Een lijst geeft overzicht en rust. Je kunt er al een week van tevoren aan beginnen, zodat je tijd hebt om nog iets te kopen of te wassen. Denk in categorieën: kleding, toiletspullen, apparatuur, documenten. Ook handig: check op de dag van vertrek de lijst nog eens terwijl je je tas dichtdoet. Gebruik papier of een checklist-app, zolang je maar iets hebt om letterlijk af te vinken. Het kost je 10 minuten, maar voorkomt veel ergernis op reis.

Tip: op internet kun je op allerlei plekken inpak-checklists downloaden, bijvoorbeeld vanaf de site van de ANWB. Je geeft aan op wat voor soort vakantie je gaat (bijvoorbeeld autovakantie, vliegvakantie of kamperen) en krijgt dan een bijpassende checklist die je kunt downloaden als PDF. Je kunt die lijsten ook prima gebruiken als inspiratiebron, want ze zijn erg uitgebreid (zie Fout 2). Waarschijnlijk heb je een aantal dingen die erop staan niet echt nodig!

Fout 2: Te veel meenemen 'voor de zekerheid'

Iedereen kent het: je stopt nog snel extra kleding of schoenen in je koffer, voor het geval dat. Maar in de praktijk draag je vaak de helft niet. Die dikke trui (voor als het 's avonds afkoelt … spoiler alert: het koelt meestal minder af dan je dacht), dat derde jurkje voor 'misschien een chic diner'… het komt de hele vakantie je koffer niet uit. Kies liever voor kleding die je kunt combineren: een broek die bij meerdere tops past, een jurk die zowel overdag als 's avonds kan. Houd rekening met het klimaat, je geplande activiteiten en wasmogelijkheden op locatie. Als je toch iets mist, kun je het vaak ook ter plekke kopen.

©Mike Watson Images Limited

Fout 3: Vloeistoffen niet apart verpakken

Shampooflesjes, zonnebrand of vloeibare make-up die los tussen je spullen zitten, vormen een risico. Door drukverschillen tijdens de vlucht of simpelweg een loszittend dopje, kan de inhoud gaan lekken. Resultaat: vlekken in je kleding, beschadigde souvenirs of andere schade. Stop vloeistoffen daarom altijd in een aparte toilettas of een afsluitbaar plastic zakje. Reisflesjes met kliksluiting zijn compacter en beter af te sluiten. Zet doppen stevig vast en gebruik een extra stukje plakband als je twijfelt of ze echt goed dicht zitten.

Fout 4: Schoenen los tussen je kleding stoppen

Schoenen zijn stug, onhandig van vorm en vaak ook vies. Als je ze los tussen je kleding stopt, kunnen ze vlekken veroorzaken of je nette kleding kreuken. Beter: stop ze in een plastic zak of speciale schoenenzak en plaats ze onderin je koffer, bij de wieltjes. Zo vormen ze een stabiele basis en blijven andere spullen beschermd. Vul de schoenen met sokken, ondergoed of kleine accessoires: dat bespaart ruimte en houdt de schoenen in vorm. Neem maximaal twee paar mee (naast het paar dat je aan hebt): één comfortabel en één geschikt voor het weer of een nette gelegenheid.

Fout 5: Geen ruimte overlaten voor souvenirs of aankopen

Op vakantie koop je vaak meer dan je van plan was: kleding, lekkernijen, lokale producten of cadeautjes. Als je je koffer op de heenweg al helemaal volstouwt, past dat er niet meer bij. Gevolg: stress bij het inpakken en overbagage (ja, dat is een woord). Vooral als je gaat vliegen moet je flink bijbetalen voor elke extra kilo gewicht die niet binnen de normaal geboekte ruimbagage valt. Laat daarom bewust ruimte over in je koffer. Je hebt speciale kofferorganizers, packing cubes genoemd. Dat zijn rechthoekige zakjes van stof met ritsen die je in je koffer gebruikt om verschillende soorten kleding gescheiden en compact op te bergen - bijvoorbeeld één cube voor ondergoed, één voor shirts en één voor broeken. Zorg er op de heenweg voor dat je er eentje leeg laat, voor de terugreis. En: moet echt álles mee terug naar huis? Een fles shampoo waar nog maar een bodempje in zit, die teenslippers die na al dat flaneren echt helemaal versleten zijn: sommige dingen kun je eigenlijk het beste weggooien op je vakantieadres.

Reis je met de auto? Zorg dan dat je een of twee stevige extra tassen bij je hebt. Je hoeft dan niet je koffer propvol te doen, maar kunt toch alles wat je wilt mee terug naar huis nemen. Ook handig, vooral als je etenswaren meeneemt: een elektrische koelbox die op de sigarettenaansteker kan.

©nito

Fout 6: Kleding niet slim oprollen of verdelen

Veel mensen vouwen hun kleding zoals thuis in de kast: netjes opgestapeld. Maar in een koffer werkt dat onhandig. Vouwen leidt sneller tot kreukels, en opgestapelde kleding maakt het zoeken lastig. Door kleding op te rollen blijft het gladder én neemt het minder ruimte in. Je ziet bovendien in één oogopslag wat je bij je hebt. Wil je het nog georganiseerder aanpakken? Gebruik packing cubes of ziplockzakken om kleding per soort, dag of activiteit in te delen. Zo pak je snel uit en houd je je koffer overzichtelijk.

Fout 7: Geen rekening houden met handbagageregels

Reis je alleen met handbagage, dan gelden er strikte regels. Niet alleen qua afmetingen en gewicht, maar ook voor wat je wel of niet mag meenemen. Zo mogen vloeistoffen alleen in verpakkingen van maximaal 100 ml, en moeten ze samen in één hersluitbaar doorzichtig zakje van maximaal 1 liter passen. Elektronica moet apart getoond worden bij de beveiliging. Controleer daarom vóór vertrek de regels van je luchtvaartmaatschappij, want die verschillen per maatschappij. Een klein verschil in formaat of gewicht kan er al voor zorgen dat je moet bijbetalen of dat je toch op ruimbagage aangewezen bent.

Fout 8: Zware spullen bovenop leggen

Zware items horen onderin je koffer, bij de wielen. Als je ze bovenop legt – denk aan boeken, toilettassen of elektronische apparaten – ligt het gewicht op je kleding. Dat veroorzaakt vouwen en kreukels, en maakt je koffer ook instabiel tijdens het rollen. Leg zwaardere spullen dus eerst in de koffer, plat en dicht bij de wieltjes. Daarbovenop leg je de lichtere kleding. Zo blijft je bagage beter in balans en komt alles netter aan. Reis je met handbagage? Dan geldt dit nog meer, omdat je tas vaak rechtop in het bagagevak staat.

📸 Handzame camera's voor je vakantiefoto's