State of Decay: Year-One Survival Edition
Vorig jaar schreef ik een ‘recensie’ over State of Decay voor de Xbox 360 en pc. Ik dacht, ik doe eens wat origineels en schrijf de recensie in briefvorm, gestuurd door een van de vele personages die je speelt in het spel. Niet tot ieders blijheid. ‘Doe gewoon normaal’, was de strekking van de kritiek op de kritiek. En terecht, want wat in die brief een beetje onderbelicht bleef, was dat State of Decay een hele vermakelijk zombiegame is.
In State of Decay sprokkel je resources, wapens en ammunitie bijeen om je kamp en andere vestingen in de gigantische open wereld te versterken. Zo versterk je tegelijkertijd je eigen vaardigheden. Als diepgaande mengelmoes van genres en invalshoeken (open wereld-game, actie-rpg, ’n tikkeltje resourcemanagement) is State of Day het best te omschrijven als overlevingsgaming pur sang.
©PXimport
Overlevingsgaming
Nou ja, overlevingsgaming aan de hand van een vangnet: echt dood ga je nooit, want als de zombies je personage door midden weten te scheuren, word je een van de andere overlevenden die in de wereld ronddwaalt. Met hem of haar kun je dan zelfs de letterlijke rugzak met spulletjes van je wijlen voorganger oppikken op de plaats waar hij of zij het leven liet.
State of Decay voelt aanvankelijk als een gevecht dat je niet kunt winnen, maar de progressie die je boekt met je personage(s) is naast verslavend bovenal vermakelijk. Je vecht tegen zombies terwijl je de kastjes van huisjes doorzoekt in de vele kleine stadjes, zoekt andere overlevenden, doet klusjes voor hen, leert omgaan met de militanten die je niet altijd gunstig gezind zijn, et cetera.
Je snapt misschien dat dit vooral een zombiegame is, maar zombies zijn uiteindelijk niet meer dan een van de vele (typische) charmes van State of Decay. De drang om je vaardigheden te upgraden, je relaties met anderen op peil te houden, een nog sterkere verdediging voor je kamp te bouwen en meer resources voor beter wapengerei te vergaren is uiteindelijk de grootste drijfveer om te investeren in deze zombiesurvivalgame.
©PXimport
Kritiek
Het is in die zin jammer dat deze versie van State of Decay weinig extra’s doet om ons te overtuigen. Deze Year One Survival Edition is allesbehalve spannend. Wie bijvoorbeeld hoopte dat de game ein-de-lijk zijn coöperatieve modus zou krijgen, komt bedrogen uit.
Naast de logische toevoeging van de DLC pakketten Breakdown (een soort van steeds moeilijker wordende survival-modus) en Lifeline (waarin je het verhaal benadert als militant), draait deze remaster op 1080p (en dertig frames-per-seconde, niet zestig), kun je je save uit het voorgaande deel importeren en krijgen kopers de beschikking over een eenmalig luchtorderpakketje met drie zeer bruikbare wapens.
De upgrade naar 1080p is verwaarloosbaar aangezien State of Decay al op de Xbox 360 een redelijk lelijke game was
-
Dat zijn fijne toevoegingen als je net als wij met veel plezier opnieuw de wereld van State of Decay induikt, maar ze sneeuwen een beetje onder door de slordigheden die niet verholpen zijn. De upgrade naar 1080p is verwaarloosbaar aangezien State of Decay al op de Xbox 360 een redelijk lelijke game was. Nu rekenen we het diepgaande State of Decay zeker niet af op de graphics, maar het gebrek aan anti-aliasing en de lelijke textures zijn echt even schrikken voor wie next-gen-gaming al een tijdje gewend is.
Ergerlijker zijn de bugs. In State of Decay op de Xbox 360 zakten we meermaals door de grond (letterlijk) en waren clipping-foutjes onvermijdelijk. In de Year One Survival Edition ervoeren we al na een uur spelen exact hetzelfde. Het spel kampt nog altijd met veel van de technische en slordige eigenaardigheden uit het origineel. Deze remaster is dankzij een hoop updates technisch gezien een iets betere game dan toen z’n voorganger lanceerde, maar is verre van een gestroomlijnd product.
©PXimport
Survival Edition
En dus is deze Year One Survival Edition voor de prijs een goede deal, maar tegelijkertijd teleurstellend voor wie hoopte dat Undead Labs nog even flink zou uitpakken, zeker na het annuleren van die eerder aangekondigde coöpmodus (tot grote teleurstelling van de community). Nee, deze versie van State of Decay is verre van de Ultimate Edition. Het is simpelweg de Survival Edition, met als kanttekening dat State of Decay als zombiesurvivalgame alle lof verdient.
State of Decay: Year One Survival Edition is gespeeld op de Xbox One.
State of Decay: Year One Survival Edition is op dit moment wellicht de beste versie van State of Decay, maar zeker niet de beste denkbare versie. De game kan nog altijd behoorlijk buggy zijn en kent ook nog steeds geen coöpmodus. We hadden in die zin meer van de Year One Survival Edition verwacht, wat niet wegneemt dat deze diepgaande zombiesurvival het verdient om gespeeld te worden.
- Toevoeging van DLC-pakketten, diepgaande gameplay, uitdaging in het survivalgedeelte is verslavend
- Nog altijd buggy, nog altijd geen coöpmodus