De Nintendo Switch: een halfjaar na release

De onthulling van de Nintendo Switch in oktober vorig jaar kon rekenen op uiteenlopende reacties. Veel gamers hadden een hybride console, die zowel op de televisie als in handheldvorm te spelen is, verwacht, maar niet iedereen was het erover eens dat dit de juiste richting was voor Nintendo. Het betekende in feite dat het om een zeer krachtige handheld ging en dat het Japanse bedrijf dus wederom achter de concurrentie aan zou lopen als het aankomt op grafische kracht. Zeker wat betreft third-party-ondersteuning zou dat een obstakel kunnen vormen, maar daarover later meer.

De onthulling en de daaropvolgende presentaties en marketing van de Switch waren in ieder geval bijzonder duidelijk. Vergeleken met de warrige onthulling van de Wii U op E3—waarbij een groot aantal journalisten dachten dat het om een nieuwe controller voor de Wii ging, een fout die veel consumenten na release ook maakten—leek een compleet ander marketingteam verantwoordelijk voor de aanloop naar de Switch-lancering. In het 3,5 minuten durende promotiefilmpje wordt in één oogopslag duidelijk wat de Switch kan en wat de unique selling point van het apparaat is: speel je games op de tv, haal de console zelf vervolgens uit de dock en speel waar je maar wilt verder op het scherm van het apparaat. Het mooie is daarbij dat de Switch precies werkt zoals geadverteerd wordt en het een verademing is om game-ervaringen die normaal alleen voor consoles waren weggelegd, onderweg te spelen. Het concept en de uitwerking is solide.

Het is een hit

Die duidelijke communicatie heeft ongetwijfeld bijgedragen aan een voor Nintendo erg succesvol eerste halfjaar van de Switch. Tot 30 juni zijn er wereldwijd 4,7 miljoen exemplaren van de console verkocht, een duidelijke voorsprong op voorganger Wii U, die in hetzelfde tijdsbestek 3,61 miljoen keer over de toonbank ging. Eind augustus bleek dat er meer dan anderhalf miljoen exemplaren van de Switch in Japan alleen zijn verkocht, mede aangedreven door het succes van het in juli verschenen Splatoon 2. Daardoor staat de Switch regelmatig bovenaan de verkooplijsten van consoles in Japan. Het is dus helemaal geen vreemde aanname om te stellen dat er waarschijnlijk al meer dan 6 miljoen exemplaren van de hybride zijn verkocht, al moeten we wachten tot Nintendo’s volgende presentatie van kwartaalcijfers voor precieze data.

Het succes blijkt ook uit het feit dat de Switch lijkt te leven in het bewustzijn van de mainstream. Hoewel een met de Wii vergelijkbaar succes vooralsnog uitblijft (die console werd een fenomeen en had het universeel aantrekkelijke Wii Sports als wapenfeit), lijkt de Switch in ieder geval op de radar te staan bij de gemiddelde gamer, totaal onvergelijkbaar met de vaak vergeten Wii U. Het is natuurlijk anekdotisch bewijs, maar kijkend naar de redacties van Gamer.nl en zustersite InsideGamer, zijn er ook veel meer redactieleden met een Switch dan toentertijd met een Wii U.

Tekort

Harder bewijs van het succes van de Switch is dat de console, in eerste instantie in de Verenigde Staten en nu nog altijd in Japan, nauwelijks verkrijgbaar is. Wekelijks worden er steevast tussen de 20.000 en 30.000 exemplaren van de console in het thuisland van Nintendo verkocht. Daarvoor staan vele consumenten regelmatig in de rij en worden er zelfs loterijen gehouden voor wie er ‘mag’ betalen en de console mee naar huis neemt. Alleen bij de release van grote nieuwe games, zoals Splatoon 2 en Monster Hunter XX, brengt Nintendo meer hardware(bundels) uit om potentiële kopers tegemoet te komen.

Hiermee snijdt Nintendo zichzelf in de vingers: zou het bedrijf meer consoles produceren, dan zou het er overduidelijk meer verkopen. Het is niet dat Nintendo dit niet wil, maar het is afhankelijk van de hoeveelheid beschikbare materialen en mankracht in de fabrieken waar de console wordt geproduceerd. De Switch schijnt een aantal onderdelen in zich te hebben die ook worden gebruikt voor Apple’s iPhone-toestellen. Aangezien Apple zich weer opmaakt voor de lancering van een nieuw model van zijn populaire smartphone later dit jaar, gaat een groot deel van de mankracht en beschikbare onderdelen naar het Amerikaanse bedrijf. Nintendo belooft in de loop van het jaar de productie van de Switch op te voeren, maar dat moet nog blijken. Daarbij blijft het de vraag of dit probleem zich niet elk jaar voordoet, bij elke nieuwe uitgave van de iPhone. Het is een prangend punt dat nog groter succes voor de console in de weg staat.

Storende factoren

Daarbij zijn er nog een aantal factoren die Switch-eigenaren storen. Een daarvan was een foutief werkende linker Joy-Con die bij veel Switch-systemen geleverd was. Nintendo is hier netjes mee omgegaan door alle slecht werkende controllers te vervangen, maar het laat een vieze nasmaak achter bij een nieuwe doelgroep. Nog een storende factor is de vooralsnog nauwelijks bestaande online-ondersteuning. Hoewel de service nog gratis is, is het gebrek aan voicechat bij multiplayergames tergend en is de smartphone-app voor het uitnodigen van vrienden in multiplayerpotjes een enorm omslachtig systeem. Zeker wanneer Nintendo volgend jaar geld voor zijn service gaat vragen, moet er veel verbeterd zijn.

De games

Dat ondanks het tekort en de problemen met online de Switch toch een positieve reputatie heeft, is bijna geheel te danken aan de games. Enerzijds is er de lanceringstitel The Legend of Zelda: Breath of the Wild, dat door veel media als een van de beste games aller tijden werd bestempeld. Hoewel de game gelijktijdig op de Wii U verscheen, hebben veel mensen ervoor gekozen het spel op een nieuwe console met toegevoegde draagbaarheid te ervaren. Daarbij waren veel gamers gewoonweg niet in het bezit van een Wii U. Breath of the Wild maakte de torenhoge verwachtingen meer dan waar en biedt verfrissende gameplay die qua kwaliteit aan hoogtijdagen van de Nintendo 64 doet denken.

Anderzijds heeft Nintendo zijn releases dit jaar met een goed gevoel voor timing uitgebracht. Kort na de release konden Switch-gamers aan de slag met een complete versie van Wii U-game Mario Kart 8, inclusief een vernieuwde Battle-modus. In de lente werd er een nieuwe IP gelanceerd in de vorm van fighter Arms en in de zomer kwam Nintendo met Splatoon 2, een vervolg op een van de meest succesvolle Wii U-games. De zomer werd eind augustus afgesloten met Mario + Rabbids: Kingdom Battle, waarvoor Ubisoft de Mario-licentie mocht lenen en Mario in een voor de franchise nieuw genre werd geplaatst: een turn-based tactische rpg. Hoe onwaarschijnlijk de combinatie van de voormalig loodgieter, het genre, en de voorheen door het slijk gehaalde Rabbids ook leek, het leverde het een unieke en bovenal kwalitatief hoogstaande game op.

Nintendo lijkt dit de rest van het jaar vol te houden met releases als Fire Emblem Warriors, Super Mario Odyssey en Xenoblade Chronicles 2. Ook volgend jaar moet dit doorgezet worden met nieuwe Yoshi- en Kirby-games en uiteindelijk Metroid Prime 4 en een nieuwe ‘grote’ Pokémon-game, al zouden laatstgenoemde titels ook gemakkelijk pas in 2019 het daglicht kunnen zien. Dit najaar krijgt Nintendo hulp van third-party’s, met een verrassend uitgebreide Fifa 18 en ports van de populaire

games The Elder Scrolls 5: Skyrim en Rocket League. Het succes van de Switch ontgaat andere uitgevers ook niet en hoewel er nog een lange weg te gaan is, is de support in ieder geval de barre situatie op de Wii U voorbij. Dat dit zowel in Japan als het Westen gebeurt, is indrukwekkend. In de tussentijd lijkt Nintendo gaten in de kalender vooral te vullen met indietitels. Hoewel dit geen vervanging is voor third-party AAA-games, is de sterke band die het bedrijf met de vele onafhankelijke studio’s opbouwt belangrijk, gezien soortgelijk beleid van Microsoft en Sony. Indiegames hebben zelfs al tweemaal een eigen Nintendo Direct gekregen.

Een voorzichtige comeback

Maar Nintendo is er nog niet. Wil het de Switch een lang en vruchtbaar leven geven, dan moet het jaar op jaar met sterke line-ups komen en de band met de grote uitgevers blijven versterken om zo meer titels naar de console toe te trekken. Ondersteuning vergelijkbaar met de PS4 en Xbox One lijkt onhaalbaar, maar deze eerste stappen, gecombineerd met de indiegames en Nintendo’s solide output tot nu toe, zorgen voor een veel gezonder ecosysteem dan de Wii U had. We mogen de Switch heel voorzichtig een geslaagde comeback noemen.