Er zijn een heleboel voor de hand liggende en minder voor de hand liggende dingen die mensen verkeerd doen met hun computer. Hier bespreken we er een aantal. Zorg dat jij niet de dupe wordt van iets wat je makkelijk had kunnen voorkomen.

Het is een beetje traditie, naar buiten lopen met piepende oren na je Call of Duty-presentatie tijdens E3. Activision en, in dit geval, ontwikkelaar Infinity Ward houden van spektakel. Ook ditmaal werden ogen en oren getrakteerd op een hoeveelheid explosies die Michael Bay vaarwel zou doen zeggen tegen zijn carri\u00e8re. De singleplayer van Call of Duty: Infinite Warfare wijkt geenszins van het pad dat Call of Duty jaar in jaar uit volgt met zijn solocampagnes; ditmaal leidt dat pad echter de toekomst en de ruimte in, met de nodige Star Wars tot gevolg. En ja, zelfs in de ruimte krijgen je trommelvliezen de volle laag.

Geen power-fantasy

Infinity Ward toonde tijdens E3 twee singleplayerdemo's, waarvan je er een tijdens de PlayStation-persconferentie

. De ander speelt zich ouderwets op Aarde af. In Genev\u00e9 tekent zich het bekende riedeltje af: het is oorlog, er wordt geschoten en jij schiet terug. De straten van de op \u00e9\u00e9n na grootste stad van Zwitserland worden overspoeld met soldaten en robots, burgers lopen verschrikt rond en immense legervliegtuigen werpen hun schaduwen over de stad.

©CIDimport

Op Aarde bevinden we ons ook qua gameplay op bekend terrein.

De actie die we zien is redelijk conventioneel. In nauwe ruimtes is het een kwestie van om hoekjes kijken, schoten lossen en snel weer verder lopen. Ditmaal zijn er lasergeweren en smijt je met geavanceerde spinachtige drones. Deze griezelige gadgets sprinten op hun doelwit af, bijten zich vast en ontploffen zonder genade. De futuristische insteek houdt daarmee wel op - er zijn geen double-, triple- en quadruple-jumps, mogelijk gemaakt door mechanische exo-skeletons.

Infinite Warfare weet de schaal van de oorlog heerlijk te vatten. Even later bestorm je een helling met daarop een immense toren, terwijl dropships en bommenwerpers en bommen en kogels om je oren vliegen. Jij bent slechts een mier in een enorme mierenhoop: je doet je werk, mikt een paar keer raak en schakelt een dropship uit door een van de robots aan boord te hacken en op te blazen. Call of Duty-campagnes zijn nooit de power-fantasy's die veel andere games wel presenteren: jij bent niet degene van wie het lot van de wereld afhangt, maar een rader in de niet te stoppen machine der militaire conflicten.

©CIDimport

Net als andere games uit de reeks ben je een klein onderdeel van een groter geheel.

Ruimteballet

Nee, het houdt nooit op - het gaat alleen maar verder. Infinite Warfare neemt je, met een scene die zo lijkt weggelopen uit No Man's Sky, mee de ruimte in. Daar is het Oorlog met hoofdletter O. Call of Duty geeft je voor het eerst de vrijheid om zelf achter het stuur te kruipen, en je manoeuvreert tussen een meedogenloos ballet van explosies, ruimtepuin en laserstralen, met als missie om een groot vijandelijk ruimteschip uit te schakelen. Dat lukt, en met een grote ontploffing die door de speakers galmt komt een einde aan de demo. In space, everyone can hear everything. Vervolgens begint het stuk dat je zelf al gezien hebt.

©CIDimport

Aan ruimteactie geen gebrek.

Is Infinite Warfare een game voor jou? Die conclusie trek je snel genoeg bij het zien van

. Call of Duty-singleplayer is als een 4D-rit in een modern themapark. Het doet er niet een zo veel toe wat je zelf toevoegt met je shooter-vaardigheden, maar je wordt meegenomen op een dollemansrit die zijn weerga niet kent. De game biedt daarbij, net als zijn voorgangers, een bepaalde basis aan kwaliteit: graphics zijn degelijk, geluiden spectaculair en de voet gaat geen moment van het gaspedaal.

©CIDimport

Alles wordt uit de kast gehaald voor een verhaal vol actie.

Toch wringt het, wanneer we daarna een demo van het schiplevel uit Call of Duty: Modern Warfare Remastered te zien krijgen. De game is even mooi (echt, deze remaster krijgt de technische aandacht die het verdient) en, op zijn pieken, even luid en spectaculair als Infinite Warfare. Verschil is alleen dat het zijn pieken zorgvuldiger kiest. Vanaf het moment dat je het schip entert doorloop je een shootout, schakel je snel en professioneel wat bemanning uit, en komt het echte spektakel pas aan het einde wanneer het schip na een paar rake raketten tot zinken wordt gebracht en jij en je teammaten moeten zien te ontsnappen.

©CIDimport

Modern Warfare spannender door zijn pieken en dalen.

Modern Warfare was - en is, zo blijkt wanneer we de game negen jaar na release weer te zien krijgen - toonbeeld van een goede Call of Duty-singleplayer. In zijn geheel, de legendarische multiplayer meegerekend, is het de benchmark waar elk volgend deel in de serie zich aan heeft moeten meten. Door de twee games op E3 zo parallel aan te bieden is de vergelijking makkelijk te maken. Infinity Ward heeft besloten om vooral groter te gaan, maar lijkt te vergeten dat hoge pieken bestaan bij de gratie van spannende dalen. Je oren raken snel gewend aan het constante lawaai - bij Modern Warfare schrikken de trommelvliezen zich rot bij elk welgemikt schot en elke over-de-top set-piece.

©CIDimport

De actie komt bij Modern Warfare harder aan.Call of Duty: Infinite Warfare verschijnt op 4 november voor Xbox One, PlayStation 4 en pc. Modern Warfare Remastered is alleen verkrijgbaar in combinatie met Infinite Warfare.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.