Met Windows 7 heeft Microsoft de touchmarkt geopend. Het nieuwe besturingssysteem kan er veel beter mee omgaan en kan tevens overweg met nieuwe foefjes als multi touch. IIyama zet met de T2250MTS een touchmonitor in de markt die dit alles brengt voor een redelijke prijs.

Het is een fluitje van een cent om de 22” touchmonitor aan de praat te krijgen in Windows 7. Allereerst sluiten we het netsnoer een de meegeleverde dvi-kabel aan. IIyama levert ook een vga-kabel mee, maar deze raden we niet aan bij een full-hd monitor: het zou het mooie, kleurrijke plaatje van deze monitor behoorlijk verpesten. De derde kabel die we aansluiten is de usb-kabel voor de touch functionaliteit. Na het insteken van de usb-kabel kunnen we meteen aan de slag. Het is niet nodig het scherm te kalibreren.

Camera’s

De T2250MTS werkt op basis van infrarood. In de rand van de T2250MTS zit een serie infrarood ledjes en minicamera’s. Door vanuit verschillende hoeken te ‘meten’ is de locatie van de vinger of de pen heel precies te bepalen.

Een groot voordeel van het optische systeem, is dat de beeldkwaliteit erg goed blijft. Bij drukgevoelige of elektrostatische panelen, valt op dat de beeldkwaliteit doorgaans minder is. Kleuren zijn wat fletser en het contrast valt vaak wat tegen. Niet bij deze IIyama. De kleuren zijn goed levendig en het contrast is prima in orde. Het enige kritiekpunt is wellicht het licht glanzende en reflecterende paneel. We hebben schermen gezien die veel meer glanzen. Heel vervelend vinden we dit glanzende laagje niet.

Als we aan de slag gaan met de T2250MTS, merken we dat we prima zonder toetsenbord en muis kunnen werken. Wel merken we dat het paneel iets te diep ligt om comfortabel met de vingers in de hoekjes van het scherm te werken. Zo gaat het sluiten van een gemaximaliseerd scherm wat lastig en zit de start-knop van Windows ook op een vervelende plek. Om dat te ondervangen, levert IIyama ook een pennetje mee. Echter, wij zijn van mening dat een pennetje een zwaktebod is. Pennetjes raak je altijd kwijt en ze werken gewoonweg minder prettig dan een vinger. Bovendien vallen de multi touch-mogelijkheden weg.

Contrast

En dat Microsoft het daar mee een is, is goed te merken aan de interface van bijvoorbeeld Windows Media Center. We kunnen zonder pen heerlijk door het de menu’s en albumart glijden. En bij dit soort programma’s merken we hoe goed de IIyama technisch in elkaar steekt. Het werkt formidabel.

Helaas werkt niet alle software even snel en comfortabel. Zo is het invoeren van een webadres met het on screen toetsenbord niet echt prettig. Bovendien zal in veel gevallen het scherm te ver weg staan voor een comfortabele bediening. Om maar niet te spreken over de vette strepen na een uurtje werken!

En daar leggen we de vinger op een zeer pijnlijke plek: hoe goed het touch screen van IIyama ook werkt: wat is het nut ervan? We kunnen ons niet voorstellen dat een gewone consument de touch functionaliteit echt veel gaat gebruiken. Het is grappig, maar echt handig is het doorgaans niet.
PluspuntenMinpuntenConclusie

Het klinkt zo ontzettend leuk: programma’s bedienen door aanraking. En het is ook leuk, maar echt praktisch is het simpelweg niet. Tekst invoeren gaat sneller en handiger met een toetsenbord en gamen gaat al helemaal niet. Is de IIyama dan een slecht product? Nee, in tegendeel: de T2250MTS is een bijzonder goed touch screen. Technisch klopt het allemaal. Maar bedenk heel goed hoe u het scherm gaat inzetten.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.